Η καταγραφή αυτών των μύθων, θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση των παρανοήσεων σχετικά με τις ψυχικές διαταραχές, οι οποίες είναι τόσο διαδεδομένες στην κοινωνία μας σήμερα.
1. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι σπάνια.
Στην πραγματικότητα, σχεδόν 1 στους 5 ανθρώπους στο δυτικό πολιτισμό, θα έχει μια διαγνώσιμη ψυχική διαταραχή κατά τη διάρκεια της ζωής του, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ.
2. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας προκαλούνται από το άτομο που πάσχει από αυτά.
Καθώς οι άνθρωποι χρειάζεται να αναλάβουν την ευθύνη για τις δικές τους σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές που σχετίζονται με τις ψυχικές διαταραχές, δεν είναι υπαίτιοι για αυτές. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ του να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη και να αποδέχεται τις ευθύνες, αλλά δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι συγχέουν αυτά τα δύο πράγματα.
3. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι καθαρά βιολογικά ή γενετικής φύσεως.
Μερικοί επαγγελματίες και φορείς για την ψυχική υγεία αισθάνονται ότι οι μισές αλήθειες, όπως η παραπάνω, προωθούν καλύτερα τις επαγγελματικές τους στρατηγικές ή τις πολιτικές τους ατζέντες, όμως αυτό παραμένει ένας μύθος. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στα κακά γονίδια ή σε μία βιολογική χημική ανισορροπία, σύμφωνα με την έρευνα που έχουμε μέχρι σήμερα. Κάθε επαγγελματίας ψυχικής υγείας, γιατρός ή φορέας ψυχικής υγείας που ισχυρίζεται το αντίθετο, σας λέει τη μισή αλήθεια για να υποστηρίξει τις δικές του, ιδιαίτερες ατζέντες.
4. Οι διαταραχές ψυχικές υγείας μένουν για μία ζωή και δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Πολλές φορές, άτομα με πρόσφατα διαγνωσμένη ψυχική διαταραχή όπως κατάθλιψη ή άγχος, λέγεται ότι πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για αυτό. Ωστόσο, όταν ρωτούν το γιατρό τους για το χρονικό διάστημα που θα πρέπει να παραμείνουν στη φαρμακευτική αγωγή, δέχονται μία μπερδεμένη απάντηση όπως: «Για όσο χρειαστεί». Τα περισσότερα φάρμακα (με μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, όπως αυτές που προβλέπονται για τη διπολική διαταραχή και τη σχιζοφρένεια) που προβλέπονται για τις ψυχικές διαταραχές πρέπει να ληφθούν για τη βραχυπρόθεσμη (κάτω του ενός έτους) ανακούφιση των συμπτωμάτων. Μερικά φάρμακα δημιουργούν στερητικά σύνδρομα που συχνά είναι χειρότερα από το αρχικό πρόβλημα. Ρωτήστε το γιατρό σας σχετικά με τα θέματα αυτά (διάρκεια παραμονής στο φάρμακο, το σχέδιο για την απομάκρυνση από την φαρμακευτική αγωγή, κ.λπ.) προτού λάβετε φαρμακευτική αγωγή για οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή.
5. Η ψυχοθεραπεία διαρκεί για πάντα και οφείλεται σε προβλήματα παιδικής ηλικίας.
Αυτός είναι ένας μύθος που συνεχίζεται από τις παλαιότερες ημέρες της ψυχοθεραπείας. Η σύγχρονη ψυχοθεραπεία, ωστόσο, μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη, προσανατολισμένη προς τη λύση. Πιο βραχυπρόθεσμες προσεγγίσεις ψυχοθεραπείας χρησιμοποιούν ένα γνωστικό-συμπεριφορικό μοντέλο, το οποίο δίνει έμφαση στις παράλογες σκέψεις που οδηγούν σε δυσλειτουργικές συμπεριφορές και συναισθήματα. Αυτό το είδος της θεραπείας δίνει έμφαση να γνωρίζετε ποιες είναι αυτές οι σκέψεις και πώς να αλλάξετε εύκολα πολλές από αυτές, συχνά μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες. Πιο συχνές διαταραχές ψυχικής υγείας μπορούν πλέον να αντιμετωπίζονται σε ένα διάστημα μηνών, αντί ετών.
6. Μπορώ να χειριστώ τα προβλήματα ψυχικής υγείας μου, και αν δεν μπορώ, είμαι αδύναμος.
Το πρώτο μέρος αυτής της δήλωσης μπορεί να μην είναι τόσο πολύ ένας μύθος, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, δεν αναζητούν θεραπεία για αυτό. Αντίθετα, βασίζονται σε παραδοσιακούς μηχανισμούς αντιμετώπισης τους (όπως η άσκηση, το φαγητό, παρέα με φίλους, εργάζονται περισσότερο και σκληρότερα, κλπ) για να αναλάβουν τη φροντίδα του προβλήματος. Πολλά προβλήματα τα οποία μπορεί να είναι διαγνώσιμα μπορεί επίσης να είναι αρκετά ήπια για να είναι επαρκής αυτού του είδους η φροντίδα. Μιλώντας με τους φίλους σας, διαβάζοντας ένα βιβλίο αυτοβοήθειας για το θέμα ή ηεπισκέπτοντας μίας ομάδας υποστήριξης και αυτοβοήθειας μπορεί να είναι αρκετό για να σας βοηθήσει να το αντιμετωπίσετε.
Ωστόσο, όταν αυτά τα προβλήματα, γίνουν μεγάλα παρά τις προσπάθειές σας να τα αντιμετωπίσετε, αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι χρειάζεστε επιπλέον βοήθεια. Αυτό δεν σας κάνει αδύναμους, άβουλους ή ο,τιδήποτε άλλο. Αυτό σημαίνει ότι έχετε συνειδητοποιήσει και αποδεχθεί τους ανθρώπινους και φυσικούς περιορισμούς σας και αναζητάτε την κατάλληλη φροντίδα όταν οι δεξιοτήτες σας να αντιιμετωπίσετε το πρόβλημα, δεν επαρκούν πια και χρειάζεστε βοήθεια.
Για παράδειγμα, φανταστείτε τον εαυτό σας σε ένα παιχνίδι βόλεϊ. Πηγαίνετε να χτυπήσετε την μπάλα για τον τελευταίο πόντο που κερδίζει, αλλά καθώς το κάνετε, τραυματίζετε ένα από τα δάχτυλά σας. Πονάει πάρα πολύ, αλλά σκέφτεστε ότι απλά πάθατε διάστρεμμα. Για λίγες μέρες αργότερα, παρακολουθείτε τη ζημιά και ελπίζετε να πάει καλύτερα, ίσως του βάζετε πάγο κ.λ.π. Αλλά μετά από μερικές ημέρες, εάν το δάκτυλό σας πονάει ακόμη και είναι άσχημα μελανιασμένο, ίσως να αρχίσετε να αναρωτιέστε αν πράγματι ήταν μόνο ένα διάστρεμμα. Μπορείτε ίσως να συμβουλευτείτε έναν φίλο ή ένα μέλος της οικογένειας για τη γνώμη τους σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε. Τελικά, είστε πεπεισμένος ότι μπορεί να είναι χειρότερο από ό, τι νομίζατε και πηγαίνετε να δείτε το γιατρό σας. Το εξετάζει και κάνει μερικές ακτινογραφίες. Σας λέει ότι είστε τυχερός που πήγατε εκείνη τη στιγμή γιατί πράγματι ήταν χειρότερο από ένα διάστρεμμα: τελικά ήταν ένα τριχοειδές ρήγμα που θα μπορούσε να είχε γίνει χειρότερο εάν δεν τοποθετηθεί σε γύψο.
Είστε ένα αδύναμο άτομο επειδή ζήτησατε βοήθεια για τον τραυματισμό σας; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται να πάνε στο γιατρό, αλλά το κάνουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της μόνιμης αναπηρίας ή κάτι χειρότερο. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν είναι διαφορετικά. Μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε μόνιμη αναπηρία ή ακόμα χειρότερα, αν δε λάβετε θεραπεία για αυτά.
7. Αν ομολογήσω ότι έχω προβλήματα, όλοι θα νομίζουν ότι είμαι τρελός και θα πρέπει να πάω στο νοσοκομείο για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η τρέλα είναι ένας γενικός όρος που δεν έχει νόημα σε αυτό το πλαίσιο. Όλοι είναι τρελοί μερικές φορές. Έχοντας μια ψυχική διαταραχή δεν σημαίνει ότι είστε πραγματικά τρελός, όμως. Σημαίνει ότι απλώς έχετε κάποιο πρόβλημα, παρόμοιο με μια ιατρική ασθένεια, η οποία χρειάζεται θεραπεία. Μήπως ένα μέλος της οικογένειας ή φίλος σας, θα σκεφτόταν υποτιμητικά για εσάς αν είχατε λευχαιμία ή καρκίνο ή γρίπη; Μάλλον όχι. Τότε γιατί θα πρέπει να σας υποτιμούν για το γεγονός ότι έχετε κατάθλιψη ή άγχος; Αν το κάνουν, είναι αυτοί που χρειάζονται μόρφωση και πρέπει να είναι πιο ανοιχτόμυαλοι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μια διαγνώσιμη ψυχική διαταραχή, δεν χρειάζονται νοσηλεία (επίσης ονομάζεται ενδονοσοκομειακή θεραπεία). Η νοσηλεία χρησιμοποιείται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όταν το πρόβλημα σας θέτει σε άμεσο κίνδυνο θανάτου (ή προκαλεί τη βλάβη ή το θάνατο κάποιου άλλου). Ακόμα κι αν είστε στο νοσοκομείο για το πρόβλημά σας, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είστε εκεί για μέρες, εβδομάδες ή και περισσότερο. Ακριβώς όπως και στα επείγοντα, θα πρέπει να αξιολογηθείτε, να θεραπευθείτε και να σας δώσουν εξιτήριο μόλις αισθανθείτε καλύτερα.
8. Αν έχω τάσεις αυτοκτονίας σημαίνει ότι είμαι τρελός.
Τα αυτοκτονικά συναισθήματα είναι τα πιο συχνά συμπτώματα της κατάθλιψης ή μιας σχετικής διαταραχής της διάθεσης. Το αίσθημα αυτοκτονίας δεν σας κάνει περισσότερο ή λιγότερο τρελό από οποιονδήποτε άλλο. Τα αυτοκτονικά συναισθήματα χάνονται τη στιγμή που θα αρχίσετε να λαμβάνετε την κατάλληλη φροντίδα για την κατάθλιψη ή για μία άλλη διαταραχή της διάθεσης. Για αυτό είναι τόσο τραγικό, όταν οι άνθρωποι πράγματι αυτοκτονούν... Αν το άτομο είχε υποβληθεί σε κατάλληλη θεραπεία, θα μπορούσε να ήταν ζωντανό και να αισθανόταν πολυ λιγότερο καταθλιπτικά και αυτοκτονικά.
9. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας αντιμετωπίζονται καλύτερα από το γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας μου ή ένα γενικό παθολόγο.
Ασχέτως σε ποιο τομέα βρίσκονται, σχεδόν κάθε επαγγελματίας ψυχικής υγείας συμφωνεί ότι οι διαγνώσιμες ψυχικές διαταραχές αντιμετωπίζονται καλύτερα από έναν εκπαιδευμένο ειδικό, έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Είτε ο επαγγελματίας είναι ένας ψυχίατρος, ψυχολόγος ή άλλος κλινικός ιατρός ειδικά εκπαιδευμένος για τη διάγνωση και τη θεραπεία των προβλημάτων ψυχικής υγείας, θα λάβετε πάντα την υψηλότερη ποιότητα φροντίδας και θεραπείας, όταν σας δει έναν από αυτούς τους ειδικούς παρά ένας γενικός ιατρός.
Οι ψυχικές διαταραχές θα πρέπει να αξιολογούνται τόσο σοβαρά, όσο οποιαδήποτε δυνητικά χρόνια ιατρική κατάσταση. Θα επιλέγατε να πάτε σε έναν ογκολόγο για τον καρκίνο, σε έναν δερματολόγο για τα προβλήματα του δέρματος, κλπ... επομένως, δεν πρέπει να περιμένετε ή να απαιτείτε τίποτα λιγότερο στην ποιότητα της φροντίδας που θα λάβετε όταν ασχολείστε με προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι παθολόγοι είναι καλοί, αλλά είναι δύσκολο για αυτούς να συμβαδίσουν με τις τελευταίες έρευνες στον τομέα αυτό και συχνά θα συνταγογραφήσουν μόνο μια ψυχοφαρμακολογική θεραπευτική αγωγή. Αυτό θα προσθέσει συνήθως περιττές εβδομάδες στη θεραπεία σας και συχνά μεγαλώνει τη διάρκεια της θεραπείας, σε αντίθεση με μια συνδυασμένη προσέγγιση (Ψυχοφαρμακολογία με ψυχοθεραπεία).
10. Οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας (ψυχολόγοι, ψυχιάτροι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχιατρικοί νοσηλευτές, σύμβουλοι γάμου και οικογένειας, κλπ) βγάζουν έναν υπέρογκο ποσό χρημάτων από ατόμα που πάσχουν από αυτές τις διαταραχές.
Ένα διάστημα στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αυτό ήταν αλήθεια. Αλλά δεν είναι πλέον. Στην πραγματικότητα, λόγω της τεράστιας επέκτασης της διαχειριζόμενης φροντίδας στον τομέα της ψυχικής υγείας τα τελευταία 6-7 χρόνια, η φροντίδα ψυχικής υγείας είναι συχνά το χαμηλότερα πληρωμένο και με πολλές ώρες εργασίας πέρα από το ωράριο επάγγελμα υγειονομικής περίθαλψης. Η πλειοψηφία των επαγγελματιών υγειονομικής περίθαλψης και συναφείς επαγγελματίες, εργάζονται σε αυτόν τον τομέα, επειδή το θέλουν, όχι λόγω της αμοιβής. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι ψυχίατροι είναι συχνά οι χαμηλότερα αμειβόμενοι ιατροί στο πεδίο από όλες τις ειδικότητες.
-------------------------------------
Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση – Επιμέλεια: Ομάδα psychologynow
1. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι σπάνια.
Στην πραγματικότητα, σχεδόν 1 στους 5 ανθρώπους στο δυτικό πολιτισμό, θα έχει μια διαγνώσιμη ψυχική διαταραχή κατά τη διάρκεια της ζωής του, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ.
2. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας προκαλούνται από το άτομο που πάσχει από αυτά.
Καθώς οι άνθρωποι χρειάζεται να αναλάβουν την ευθύνη για τις δικές τους σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές που σχετίζονται με τις ψυχικές διαταραχές, δεν είναι υπαίτιοι για αυτές. Υπάρχει μια σημαντική διαφορά μεταξύ του να αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη και να αποδέχεται τις ευθύνες, αλλά δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι συγχέουν αυτά τα δύο πράγματα.
3. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι καθαρά βιολογικά ή γενετικής φύσεως.
Μερικοί επαγγελματίες και φορείς για την ψυχική υγεία αισθάνονται ότι οι μισές αλήθειες, όπως η παραπάνω, προωθούν καλύτερα τις επαγγελματικές τους στρατηγικές ή τις πολιτικές τους ατζέντες, όμως αυτό παραμένει ένας μύθος. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στα κακά γονίδια ή σε μία βιολογική χημική ανισορροπία, σύμφωνα με την έρευνα που έχουμε μέχρι σήμερα. Κάθε επαγγελματίας ψυχικής υγείας, γιατρός ή φορέας ψυχικής υγείας που ισχυρίζεται το αντίθετο, σας λέει τη μισή αλήθεια για να υποστηρίξει τις δικές του, ιδιαίτερες ατζέντες.
4. Οι διαταραχές ψυχικές υγείας μένουν για μία ζωή και δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Πολλές φορές, άτομα με πρόσφατα διαγνωσμένη ψυχική διαταραχή όπως κατάθλιψη ή άγχος, λέγεται ότι πρέπει να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για αυτό. Ωστόσο, όταν ρωτούν το γιατρό τους για το χρονικό διάστημα που θα πρέπει να παραμείνουν στη φαρμακευτική αγωγή, δέχονται μία μπερδεμένη απάντηση όπως: «Για όσο χρειαστεί». Τα περισσότερα φάρμακα (με μερικές αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, όπως αυτές που προβλέπονται για τη διπολική διαταραχή και τη σχιζοφρένεια) που προβλέπονται για τις ψυχικές διαταραχές πρέπει να ληφθούν για τη βραχυπρόθεσμη (κάτω του ενός έτους) ανακούφιση των συμπτωμάτων. Μερικά φάρμακα δημιουργούν στερητικά σύνδρομα που συχνά είναι χειρότερα από το αρχικό πρόβλημα. Ρωτήστε το γιατρό σας σχετικά με τα θέματα αυτά (διάρκεια παραμονής στο φάρμακο, το σχέδιο για την απομάκρυνση από την φαρμακευτική αγωγή, κ.λπ.) προτού λάβετε φαρμακευτική αγωγή για οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή.
5. Η ψυχοθεραπεία διαρκεί για πάντα και οφείλεται σε προβλήματα παιδικής ηλικίας.
Αυτός είναι ένας μύθος που συνεχίζεται από τις παλαιότερες ημέρες της ψυχοθεραπείας. Η σύγχρονη ψυχοθεραπεία, ωστόσο, μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη, προσανατολισμένη προς τη λύση. Πιο βραχυπρόθεσμες προσεγγίσεις ψυχοθεραπείας χρησιμοποιούν ένα γνωστικό-συμπεριφορικό μοντέλο, το οποίο δίνει έμφαση στις παράλογες σκέψεις που οδηγούν σε δυσλειτουργικές συμπεριφορές και συναισθήματα. Αυτό το είδος της θεραπείας δίνει έμφαση να γνωρίζετε ποιες είναι αυτές οι σκέψεις και πώς να αλλάξετε εύκολα πολλές από αυτές, συχνά μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες. Πιο συχνές διαταραχές ψυχικής υγείας μπορούν πλέον να αντιμετωπίζονται σε ένα διάστημα μηνών, αντί ετών.
6. Μπορώ να χειριστώ τα προβλήματα ψυχικής υγείας μου, και αν δεν μπορώ, είμαι αδύναμος.
Το πρώτο μέρος αυτής της δήλωσης μπορεί να μην είναι τόσο πολύ ένας μύθος, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, δεν αναζητούν θεραπεία για αυτό. Αντίθετα, βασίζονται σε παραδοσιακούς μηχανισμούς αντιμετώπισης τους (όπως η άσκηση, το φαγητό, παρέα με φίλους, εργάζονται περισσότερο και σκληρότερα, κλπ) για να αναλάβουν τη φροντίδα του προβλήματος. Πολλά προβλήματα τα οποία μπορεί να είναι διαγνώσιμα μπορεί επίσης να είναι αρκετά ήπια για να είναι επαρκής αυτού του είδους η φροντίδα. Μιλώντας με τους φίλους σας, διαβάζοντας ένα βιβλίο αυτοβοήθειας για το θέμα ή ηεπισκέπτοντας μίας ομάδας υποστήριξης και αυτοβοήθειας μπορεί να είναι αρκετό για να σας βοηθήσει να το αντιμετωπίσετε.
Ωστόσο, όταν αυτά τα προβλήματα, γίνουν μεγάλα παρά τις προσπάθειές σας να τα αντιμετωπίσετε, αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι χρειάζεστε επιπλέον βοήθεια. Αυτό δεν σας κάνει αδύναμους, άβουλους ή ο,τιδήποτε άλλο. Αυτό σημαίνει ότι έχετε συνειδητοποιήσει και αποδεχθεί τους ανθρώπινους και φυσικούς περιορισμούς σας και αναζητάτε την κατάλληλη φροντίδα όταν οι δεξιοτήτες σας να αντιιμετωπίσετε το πρόβλημα, δεν επαρκούν πια και χρειάζεστε βοήθεια.
Για παράδειγμα, φανταστείτε τον εαυτό σας σε ένα παιχνίδι βόλεϊ. Πηγαίνετε να χτυπήσετε την μπάλα για τον τελευταίο πόντο που κερδίζει, αλλά καθώς το κάνετε, τραυματίζετε ένα από τα δάχτυλά σας. Πονάει πάρα πολύ, αλλά σκέφτεστε ότι απλά πάθατε διάστρεμμα. Για λίγες μέρες αργότερα, παρακολουθείτε τη ζημιά και ελπίζετε να πάει καλύτερα, ίσως του βάζετε πάγο κ.λ.π. Αλλά μετά από μερικές ημέρες, εάν το δάκτυλό σας πονάει ακόμη και είναι άσχημα μελανιασμένο, ίσως να αρχίσετε να αναρωτιέστε αν πράγματι ήταν μόνο ένα διάστρεμμα. Μπορείτε ίσως να συμβουλευτείτε έναν φίλο ή ένα μέλος της οικογένειας για τη γνώμη τους σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε. Τελικά, είστε πεπεισμένος ότι μπορεί να είναι χειρότερο από ό, τι νομίζατε και πηγαίνετε να δείτε το γιατρό σας. Το εξετάζει και κάνει μερικές ακτινογραφίες. Σας λέει ότι είστε τυχερός που πήγατε εκείνη τη στιγμή γιατί πράγματι ήταν χειρότερο από ένα διάστρεμμα: τελικά ήταν ένα τριχοειδές ρήγμα που θα μπορούσε να είχε γίνει χειρότερο εάν δεν τοποθετηθεί σε γύψο.
Είστε ένα αδύναμο άτομο επειδή ζήτησατε βοήθεια για τον τραυματισμό σας; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται να πάνε στο γιατρό, αλλά το κάνουν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της μόνιμης αναπηρίας ή κάτι χειρότερο. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν είναι διαφορετικά. Μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε μόνιμη αναπηρία ή ακόμα χειρότερα, αν δε λάβετε θεραπεία για αυτά.
7. Αν ομολογήσω ότι έχω προβλήματα, όλοι θα νομίζουν ότι είμαι τρελός και θα πρέπει να πάω στο νοσοκομείο για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η τρέλα είναι ένας γενικός όρος που δεν έχει νόημα σε αυτό το πλαίσιο. Όλοι είναι τρελοί μερικές φορές. Έχοντας μια ψυχική διαταραχή δεν σημαίνει ότι είστε πραγματικά τρελός, όμως. Σημαίνει ότι απλώς έχετε κάποιο πρόβλημα, παρόμοιο με μια ιατρική ασθένεια, η οποία χρειάζεται θεραπεία. Μήπως ένα μέλος της οικογένειας ή φίλος σας, θα σκεφτόταν υποτιμητικά για εσάς αν είχατε λευχαιμία ή καρκίνο ή γρίπη; Μάλλον όχι. Τότε γιατί θα πρέπει να σας υποτιμούν για το γεγονός ότι έχετε κατάθλιψη ή άγχος; Αν το κάνουν, είναι αυτοί που χρειάζονται μόρφωση και πρέπει να είναι πιο ανοιχτόμυαλοι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μια διαγνώσιμη ψυχική διαταραχή, δεν χρειάζονται νοσηλεία (επίσης ονομάζεται ενδονοσοκομειακή θεραπεία). Η νοσηλεία χρησιμοποιείται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όταν το πρόβλημα σας θέτει σε άμεσο κίνδυνο θανάτου (ή προκαλεί τη βλάβη ή το θάνατο κάποιου άλλου). Ακόμα κι αν είστε στο νοσοκομείο για το πρόβλημά σας, αυτό δεν σημαίνει ότι θα είστε εκεί για μέρες, εβδομάδες ή και περισσότερο. Ακριβώς όπως και στα επείγοντα, θα πρέπει να αξιολογηθείτε, να θεραπευθείτε και να σας δώσουν εξιτήριο μόλις αισθανθείτε καλύτερα.
8. Αν έχω τάσεις αυτοκτονίας σημαίνει ότι είμαι τρελός.
Τα αυτοκτονικά συναισθήματα είναι τα πιο συχνά συμπτώματα της κατάθλιψης ή μιας σχετικής διαταραχής της διάθεσης. Το αίσθημα αυτοκτονίας δεν σας κάνει περισσότερο ή λιγότερο τρελό από οποιονδήποτε άλλο. Τα αυτοκτονικά συναισθήματα χάνονται τη στιγμή που θα αρχίσετε να λαμβάνετε την κατάλληλη φροντίδα για την κατάθλιψη ή για μία άλλη διαταραχή της διάθεσης. Για αυτό είναι τόσο τραγικό, όταν οι άνθρωποι πράγματι αυτοκτονούν... Αν το άτομο είχε υποβληθεί σε κατάλληλη θεραπεία, θα μπορούσε να ήταν ζωντανό και να αισθανόταν πολυ λιγότερο καταθλιπτικά και αυτοκτονικά.
9. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας αντιμετωπίζονται καλύτερα από το γιατρό πρωτοβάθμιας φροντίδας μου ή ένα γενικό παθολόγο.
Ασχέτως σε ποιο τομέα βρίσκονται, σχεδόν κάθε επαγγελματίας ψυχικής υγείας συμφωνεί ότι οι διαγνώσιμες ψυχικές διαταραχές αντιμετωπίζονται καλύτερα από έναν εκπαιδευμένο ειδικό, έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Είτε ο επαγγελματίας είναι ένας ψυχίατρος, ψυχολόγος ή άλλος κλινικός ιατρός ειδικά εκπαιδευμένος για τη διάγνωση και τη θεραπεία των προβλημάτων ψυχικής υγείας, θα λάβετε πάντα την υψηλότερη ποιότητα φροντίδας και θεραπείας, όταν σας δει έναν από αυτούς τους ειδικούς παρά ένας γενικός ιατρός.
Οι ψυχικές διαταραχές θα πρέπει να αξιολογούνται τόσο σοβαρά, όσο οποιαδήποτε δυνητικά χρόνια ιατρική κατάσταση. Θα επιλέγατε να πάτε σε έναν ογκολόγο για τον καρκίνο, σε έναν δερματολόγο για τα προβλήματα του δέρματος, κλπ... επομένως, δεν πρέπει να περιμένετε ή να απαιτείτε τίποτα λιγότερο στην ποιότητα της φροντίδας που θα λάβετε όταν ασχολείστε με προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι παθολόγοι είναι καλοί, αλλά είναι δύσκολο για αυτούς να συμβαδίσουν με τις τελευταίες έρευνες στον τομέα αυτό και συχνά θα συνταγογραφήσουν μόνο μια ψυχοφαρμακολογική θεραπευτική αγωγή. Αυτό θα προσθέσει συνήθως περιττές εβδομάδες στη θεραπεία σας και συχνά μεγαλώνει τη διάρκεια της θεραπείας, σε αντίθεση με μια συνδυασμένη προσέγγιση (Ψυχοφαρμακολογία με ψυχοθεραπεία).
10. Οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας (ψυχολόγοι, ψυχιάτροι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχιατρικοί νοσηλευτές, σύμβουλοι γάμου και οικογένειας, κλπ) βγάζουν έναν υπέρογκο ποσό χρημάτων από ατόμα που πάσχουν από αυτές τις διαταραχές.
Ένα διάστημα στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, αυτό ήταν αλήθεια. Αλλά δεν είναι πλέον. Στην πραγματικότητα, λόγω της τεράστιας επέκτασης της διαχειριζόμενης φροντίδας στον τομέα της ψυχικής υγείας τα τελευταία 6-7 χρόνια, η φροντίδα ψυχικής υγείας είναι συχνά το χαμηλότερα πληρωμένο και με πολλές ώρες εργασίας πέρα από το ωράριο επάγγελμα υγειονομικής περίθαλψης. Η πλειοψηφία των επαγγελματιών υγειονομικής περίθαλψης και συναφείς επαγγελματίες, εργάζονται σε αυτόν τον τομέα, επειδή το θέλουν, όχι λόγω της αμοιβής. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι ψυχίατροι είναι συχνά οι χαμηλότερα αμειβόμενοι ιατροί στο πεδίο από όλες τις ειδικότητες.
-------------------------------------
Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση – Επιμέλεια: Ομάδα psychologynow
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.