Επιδεικνύεις και τι αποδεικνύεις ?

Λόγια και λόγια. Λόγια μεγάλα, παχιά. Λόγια που σε οδηγούν να θαυμάζεις.

Μα το να επιδεικνύεις μέσα από τον λόγο, δεν σε τάσσει αυτόματα σε ένα έγινα, σε ένα είμαι. Απλώς γιατί ο λόγος όταν δεν συνεργάζεται με το πράττω, τότε ο λόγος αυτός είναι πρώτον άκαρπος και δεύτερον μετατρέπεται σε έναν εχθρό. Ο οποίος εχθρός γεννήθηκε από σένα.

Υποσχέσεις σε σχέσεις, υποσχέσεις σε καταστάσεις. Δίνουμε τόσο απλόχερα μέσα από τα λόγια. Από τα οποία συνήθως εννοούμε το 1 δέκατο. Και ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί η ζωή είναι εχθρική.

Μα πώς να είναι διαφορετικά ? Η ζωή λέμε και ξανά λέμε είναι ένας καθρέφτης. Και νομίζουμε ότι καθρεφτίζει τον λόγο. Και έτσι πασπαλίζουμε τον λόγο μας με ωραία, με μεγάλα, με σπουδαία. Ενώ οι πράξεις μας είναι εντελώς αντίθετες με τον λόγο, οι σκέψεις μας επίσης και τα συναισθήματά μας. Οπότε αυτά θα πάρουμε πίσω από την ζωή και όχι τα παχιά και μεγάλα λόγια. 

Οπότε σε όποια κατηγορία κι αν ανήκουμε, πριν να πούμε οτιδήποτε καλό είναι να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας. Αυτό που λέω πώς μπορώ να το υποστηρίξω ? Αυτό που λέω ότι είμαι πώς μπορώ να το εφαρμόσω ? Το εφαρμόζω ή η ζωή μου, μου δείχνει άλλα ? Μήπως αντί να λέω ότι είμαι για παράδειγμα πνευματικός, να αναρωτηθώ αν το πράττω το πνευματικός και πως. Φαίνομαι μέσα από τις πράξεις μου πνευματικός ή όχι ? Μήπως ο λόγος μου είναι πνευματικός, αλλά οι πράξεις μου όχι ? Μήπως δηλαδή λέω λόγια από επικοινωνίες, από επαφές, από μελέτη και τελικά από αυτά τίποτε δεν εφαρμόζω ? Μήπως μιλώ για την αγάπη, ενώ από την άλλη μεριά κρίνω, θυμώνω, αξιολογώ τους πάντες και τα πάντα ?

Καλύτερα να μη λέω λοιπόν, αλλά να ρωτάω τον εαυτό μου, αυτά που λέω μπορώ να τα κάνω ή τα κάνω μόνο μπροστά στους άλλους ?

Μήπως να επιλέξω να λέω μόνο αυτά που μπορώ να εφαρμόσω ? Αυτό λέγεται εντιμότητα και ισορροπία, γενναιότητα και αρμονία. Και αυτό θα γίνει ένας προάγγελος ευημερίας στη ζωή.

Δωροθέα  

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ