Έχεις σκεφτεί έναν κόσμο δίχως αγάπη;
Εκείνο το βράδυ του Ιουλίου μυαλό και καρδία βρίσκονταν σε πλήρη αναστάτωση.
Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει; Που πάνε όλες αυτές οι αγάπες αναρωτιόμουν;
Μήπως σταματούν να έχουν πλέον την ίδια ισχύ που είχαν πριν λίγο καιρό;
Σκεφτόμουν ότι οι αγάπες ταξιδεύουν σε σύννεφα στον ουρανό και αν είσαι τυχερός θα πέσεις και εσύ ξαφνικά σε ένα από αυτά τα σύννεφα και θα έρθεις αντιμέτωπoς με μία έκρηξη που θα συντελεστεί στην ψυχή σου και θα σε ωθήσει να ταξιδέψεις σε μονοπάτια πρωτόγνωρα και μοναδικά.
Οι άνθρωποι σε όλη τους τη ζωή αναζητούν σημάδια αγάπης. Από την βρεφική τους ηλικία αναζητούν την αγάπη και όταν την ανακαλύψουν αρνούνται νομίζω να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο από αυτό που ένιωσαν. Μεγαλώνοντας ο άνθρωπος πέρα από την ανιδιοτελή αγάπη που είναι ευτύχημα να βιώσει από το οικογενειακό του περιβάλλον, συναντά διαφόρων ειδών αγάπες. Αγάπες που κακώς χαρακτηρίστηκαν αγάπες δηλαδή. Μερικές φορές έχοντας βιώσει μία μεγάλη αγάπη, θεωρείς ότι δεν θα βιώσεις κάτι πιο δυνατό.
Την στιγμή που βιώνεις αυτό το υπέροχο συναίσθημα δεν συνειδητοποιείς καν ότι θα μπορούσες να το χάσεις και όπως προείπα εφόσον το έχεις γνωρίσει δεν θα μπορούσες να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο. Και φυσικά δίπλα στην αγάπη εμφανίζεται πολλές φορές και ο έρωτας.
Θυμάμαι στο σχολείο που κυκλοφορούσαν τα τετράδια με τις ερωτήσεις, οι περισσότεροι από εμάς είτε είχαμε φτιάξει ένα λεύκωμα είτε γράφαμε στα λευκώματα των υπολοίπων. Θυμάμαι που υπήρχαν ερωτήσεις όπως ‘Τι εστί αγάπη’, ‘Τι εστί έρως’;
Αυτό που δεν κατανοούσα τότε και πιστεύω και πολλοί από εσάς, ήταν ότι οι λέξεις αγάπη και έρωτας δεν ήταν απλά λέξεις. Και πως αν ξεστομίσεις αυτές τις δύο λέξεις θα έπρεπε τουλάχιστον να είσαι προετοιμασμένος πως μετά από την αγάπη και τον έρωτα το πιο πιθανό είναι να ακολουθήσει η απογοήτευση και ο πόνος.
Μπορείς όμως να ζήσεις σε έναν κόσμο δίχως έρωτα και αγάπη; Μπορείς να συγκρατήσεις την ορμητικότητα αυτών των συναισθημάτων όταν εμφανίζονται; Είσαι ανήμπορος και όταν πιστεύεις ότι τα έχεις κατακτήσει και φυσικά όταν τα χάσεις.
Στην πρώτη περίπτωση είσαι ανήμπορος να τους αντισταθείς, ανήμπορος να μην παρασυρθείς από την τρέλα και την ελευθερία που σου προκαλούν. Στην δεύτερη περίπτωση είσαι και πάλι ανήμπορος εξαιτίας της απώλειας τους.
Πάντα με γοήτευε το μυστήριο των ερωτικών ιστοριών. Γιατί ερωτεύεσαι στη ζωή σου συγκεκριμένα άτομα και γιατί ενώ ξέρεις ότι στο τέλος μπορεί και να τα χάσεις όλα παρασύρεσαι και πέφτεις πάνω σε αυτά με τόση μεγάλη ορμή; Γίνεσαι ίσως ανθεκτικός στην απογοήτευση και στον πόνο. Είναι τόσο αντιφατικό όλο αυτό το σκηνικό. Η αγάπη και ο έρωτας είναι ταξίδι δίχως επιστροφή.
Όμως πρέπει κανείς να συνειδητοποιεί ότι καθώς θα ταξιδεύει θα συναντήσει πολλές φουρτούνες και πολλά εμπόδια. Κανένας δεν μπορεί να σου εγγυηθεί έναν ονειρεμένο ταξίδι και έναν δρόμο σπαρμένο με ροδοπέταλα. Στην πορεία αυτό που μου προκάλεσε την μεγαλύτερη δυστυχία είναι πως στην δική μου περίπτωση αναζητούσα τον δρόμο της επιστροφής, μόνο που δεν θυμόμουν την διαδρομή. Τα ροδοπέταλα που υπήρχαν είχαν μαραθεί και η επιστροφή φαινόταν διαφορετική. Όλα τα σημάδια που έβλεπα τότε είχαν βυθιστεί, είχαν σβηστεί και τώρα πια έπρεπε να χαράξω από την αρχή εγώ η ίδια τον γυρισμό. Ξεκινάς το ταξίδι για άλλο προορισμό ή προσπαθείς να βρεις την αρχή; Ή μήπως τελικά προσπαθείς να ξαναβρείς από πού ξεκίνησες για να ξαναγυρίσεις εδώ που βρίσκεσαι τώρα;
Και εντελώς τυχαία είδα την απόλυτα ατμοσφαιρική και ιδιαίτερη ταινία του Τζάρμους, ‘Only lovers left alive’, οι ερωτευμένοι πρωταγωνιστές μοιάζουν σαν γλυπτά όταν κοιμούνται, μοιάζουν σαν να σταματούν τον χρόνο και μόνο η αιώνια αγάπη και ο αιώνιος έρωτάς τους τούς κρατάνε ‘ζωντανούς’.
Μέσα από τον αιώνιο έρωτά τους οι δύο μποέμ εραστές ζούνε και επιβιώνουν χωρίς να ασχολούνται με τον αλλοτριωμένο κόσμο που παρατηρούν γύρω τους.
Η ταινία αυτή μου υπενθύμισε πως για να επιβιώσει ο άνθρωπος αλλά και για να επιβιώσει η τέχνη και τα δημιουργήματα του η λύση είναι να μοιράζεται. Να ζει συντροφικά. Τα δύο εκκεντρικά και μποέμ βαμπίρ, Αδάμ και Εύα επέζησαν αιώνες μέσα από την συντροφικότητα και τα δυνατά συναισθήματα του έρωτα και της αγάπης.
Κανείς δεν μπορεί να επιβιώσει σε αυτό τον περίεργο κόσμο που ζούμε γιατί εκεί που υπάρχει ζωή πρέπει να υπάρχει και έρωτας και αγάπη, και να τα μοιράζεσαι. Και παρά το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές ζουν αιώνες ακόμα αδυνατούν να καταλάβουν ποιο είναι το ζητούμενο: είναι η φύση, η κάθε νύχτα που περνάει, η καλοσύνη, ο χορός…
Τελικά μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί σε αυτόν τον κόσμο;
Υ.Γ.
Si vis amari, ama (Αν θέλεις να σε αγαπούν, να αγαπάς)
Οmnia vincit amor (O Έρωτας νικάει τα πάντα)
Τhe secret ingredient of sex is love (φράση από την ταινία Nymphomaniac vol. 1 του Τρίερ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.