AI ΝΥΜΦΑΙ

ΑΙ ΝΥΜΦΑΙ

Αλήθεια….ποια ήτο η σημασία των Νυμφών εις την Ελληνικήν Γραμματείαν; Ο όρος Νύμφη…..ΑΔΕΛΦΙΑ είναι πολυδιάστατος . 

Είναι η γέφυρα του ορατού και του αοράτου. 

Εάν….δεν υπάρχει η γέφυρα μεταξύ των δύο, η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ είναι αδύνατος. 

Αυτός ο ΕΝ ΔΙΑ ΜΕΣΟΣ χώρος είναι πλούσιος σε ΟΝΤΑ ΑΓΑΘΟΠΟΙΑ , είναι ο συνδέων τον ΦΥΣΙΚΟΝ, ΑΙΣΘΗΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ των ΘΝΗΤΩΝ μετά του ΝΟΗΤΟΥ, ΙΔΕΑΤΟΥ ΔΙΑ-ΚΟΣΜΟΥ των ΑΘΑΝΑΤΩΝ.  

Αλλά ….γιατί η γέφυρα αύτη είναι τόσο χρήσιμη;  

Η αόρατος αύτη γέφυρα είναι ο απαραίτητος ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ εις το οποίο ΥΠΑΡΧΟΥΝ και ΔΡΟΥΝ ΟΝΤΑ με μεγάλην ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑ , όχι όμως ΑΘΑΝΑΤΑ.

Ούτως…παρόμοια όντα είναι και αι Νύμφαι, αι Νηρηίδες, αι ποτάμιαι θεότητες, οι δαίμονες/δαήμονες. 

Το ΕΡΓΟΝ των είναι αγαθοποιόν, ερχόμεναι εις ΒΟΗΘΕΙΑΝ (θείαν Βοή) των ΘΝΗΤΩΝ, εάν και εφ’ όσον ΑΔΕΛΦΙΑ….. υμείς αντιληφθούμε , δια των ΚΑΘΑΡΜΩΝ, την δυνατότητα ΕΠΑΦΗΣ των με τα ΟΝΤΑ της γειτονικής των ανωτέρας βαθμίδος. 

Η λέξις Νυμφίος ….την συναντάμε πρώτα εις τον ΟΜΗΡΟΝ . 

Νύμφη και Νυμφίος είναι το θήλυ και το άρρεν ζεύγος (ΖΕΥ-ΓΟΣ) – ( το οποίον Ζευ-γνύειν) και το οποίον ετέλεσεν προσφάτως τους γάμους του.  

Εκτός των Νυμφών, θυγατέρων του Διός….υπάρχουν και άλλαι Νύμφαι εις το αόρατον πεδίον, αι οποίαι είναι ενδιάμεσοι οντότητες μεταξύ θνητότητος και αθανασίας, πνεύματα αγαθοεργά, ανεξάρτητα και τρέφονται με ΑΜΒΡΟΣΙΑΝ, έχουν μεγάλην διάρκειαν ζωής, δεν είναι όμως αθάνατοι. 

Συνήθως εμψυχώνουν τα όρη, τας κοιλάδας, πεδιάδας, τα σπήλαια, τους ποταμούς, τας λίμνας, τον ωκεάνον και άλλα εις τον αισθητόν χώρον και επί παντός της γης καθώς επίσης και τα ύδατα.  

Φημισμένες Νύμφες είναι: Ναϊάδες, Ποταμίδες, Νηρηίδες, Ωκεανίδες, Δρυάδες, Αλσηίδες, Ναπαίοι, Κιθαιρωνίδες, Ορειάδες, Ορεστειάδες. 

Κινούνται απανταχού χώρου του Σύμπαντος Κόσμου, εντός των σπηλαίων και των άντρων, επί της γης, εις τα ύδατα, εις τον αιθέρα, άλλοτε φανεραί και άλλοτε αφανείς, χαρίεσαι, λυγεραί, αγναί, και ολόλευκες ενδεδυμέναι. 

Αι Νύμφαι συνοδεύουν την θεάν Άρτεμιν και συμπαρίστανται μετά της θεάς εις τας γυναίκας κατά την διάρκειαν των τοκετών. 

Μετέχουν ενεργά των συνελεύσεων ….των θεών εις τον ΟΛΥΜΠΟΝ.  

Στις λέξεις Νυμφίος και Νύμφη…..ο ήχος Νυμφ-….ενώνει τα δύο πεδία (φυσικόν/νοητόν) εις μίαν λέξιν και δημιουργεί εις τον ΑΙΘΕΡΑ κύματα συμπάθειας εις τας ΨΥΧΑΣ, αι οποίαι έχουν έμφυτον την δυνατότητα συλλήψεως του Ήχου….από το απ’ ευθείας (ΘΕΙΑΣ ΕΥ) ΗΧΕΙΟΝ του ΚΟΣΜΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ. 

Τούτο μας συμβαίνει συνήθως ….κατά την παιδοποιία (παιδικήν ηλικίαν ) και ανεξαρτήτως ηλικίας , όταν ετοιμαζόμασθε δια την ΜΥΗΣΙΝ μας εις τα ΑΝΩΤΕΡΑ ΘΕΙΑ ΠΕΔΙΑ. 

Στην ουσία είναι σύλληψις και γονιμοποίησις του ίδιου πανσυμπαντικού λάμποντος εξ έρωτος ΑΙΘΕΡΟΣ. 

Διότι η λάμψις ασκεί την έλξιν και γοητείαν εις την ψυχήν του Νυμφίου, γονιμοποιών την Νύμφην, η οποία συλλαμβάνει το ΣΠΕΡΜΑ , καθιστάμενοι αμφότεροι Νυμφίοι του εξ έρωτος διαπνεομένου Αιθέρος, διότι ….διαρρυγνύεται ο υμήν της Νύμφης (Νύμφη=υμήν+φ), προκειμένου να έλθη , εν ευθέτω χρόνω μετά την κυοφορίαν, εις το ΦΩΣ (φ) η νέα Ψυχή. Εις τα Θεία Πεδία αι Νύμφαι συνευρίσκονται νοητώς μετά των εξαγνισθέντων θνητών, οι οποίοι γεννούν τον νέον των λεπτοφυή οργανισμόν, όντως ακόμη ένσαρκοι επί της Γης. 

Αι Νύμφαι ανήκουν εις το Αιθερικόν Διάστημα (δικαιοδοσία Διός) , ο οποίος είναι ο πατήρ των. Οι λέξεις Νυμφίος/Νυμφόληπτος, Νυμφαίος/Νυμφαίον…..σκοπόν έχουν την ΑΝΑΔΥΣΙΝ εις την ψυχήν της αναμνήσεως της εννοίας της ευγονίας, δηλα δή της εύ φοράς (ευφορίας) των Θνητών εις αμφότερα τα πεδία(Αισθητόν/Νοητόν) . 

Η Λέξις Νυμφαίος δια του αναγραμματισμού συνοδεύεται υπό του (Μυ-) δηλαδή μύω και μυώ (Νυμφαίος/ Φαναίος + Μυ)…… δηλαδή εις το Νυμφαίον (Ονομασία λατρευτικών χώρων/Σπηλαίων και Άντρων) καθίστατο ΦΑΝΑΙΟΝ το ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ (Μυ-) της γεννήσεως των νέων σωμάτων και της αναγεννήσεως των ΨΥΧΩΝ.

Εξ ου και το θαύμα της ΖΩΗΣ που επιτελείτο υπό των Νυμφών (εντός κοιλωμάτων) της μητρός /γης, εντός των σπηλαίων (βλέπε γέννηση Διός και Χριστού μεταγενέστερα….οι οποίοι αντέγραψαν τούτο….) , σύμβολον ΜΗΤΡΑΣ , κυοφορείται το ΕΜΒΡΥΟΝ με την φροντίδα των Νυμφών.  

Δηλαδή οι Νύμφαι τι κάνουν; 

Εξ-ύφαι-ναν τον ΙΣΤΟΝ (αργαλειόν) της ζωής, τα ενδύματα των Θνητών, δηλα δή το κυκλοφορικόν σύστημα των γηίνων σωμάτων εις λιθίνους ιστούς, εικόνος των οστών/λίθων. Αι Νύμφαι υφαίνουν εις λιθίνους/αργαλειούς τα αλιπόρφυρτα ενδύματα δηλαδή εξυφαίνουν το ερυθρόν, κυκλοφορικόν σύστημα γύρω από τα οστά. Φυσικά δεν συμμετέχουν μόνον εις το αισθητόν σώμα…..αλλά συμμετέχουν και εις την ψυχικήν αναγέννησιν, την οποίαν επιλαμβάνονται μετά την γέννησιν του φυσικού σώματος. 

Δηλαδή ο ΦΑΝΑΙΟΣ εδώ…..είναι ο φέρων το ΦΩΣ και είναι επίθετον του ΔΙΟΣ. Ούτως ΑΔΕΛΦΙΑ…ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ ΔΙΑ+ΚΟΣΜΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΗΓΕΜΩΝ, Ο ΔΙΑΣ ΖΕΥΣ ( Ο Δίδων Ζωή) ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟΝ ΑΙΣΘΗΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΖΩΝ ΑΥΤΟΝ.  

Ορφικός Ύμνος προς τις Νύμφες 

Νύμφαι, ѳυγατέρες μεγαλήτορος Ὠκεανοῖο, ὑγροπόροις γαίης ὑπὸ κεύѳεσιν οἰκί' ἔχουσαι, κρυѱίδρομοι, Βάκχοιο τροφοί, χѳόνιαι, πολυγηѳεῖς, καρποτρόφοι, λειμωνιάδες, σκολιοδρόμοι, ἁγναί, ἀντροχαρεῖς, σπήλυγξι κεχαρμέναι, ἠερόφοιτοι, πηγαῖαι, δρομάδες, δροσοείμονες, ἴχνεσι κοῦφαι, φαινόμεναι, ἀφανεῖς, αὐλωνιάδες, πολυανѳεῖς, σὺν Πανὶ σκιρτῶσαι ἀν' οὔρεα, εὐάστειραι, πετρόρυτοι, λιγυραί, βομβήτριαι, οὐρεσίφοιτοι, ἀγρότεραι κοῦραι, κρουνίτιδες ὑλονόμοι τε, παρѳένοι εὐώδεις, λευχείμονες, εὔπνοοι αὔραις, αἰπολικαί, νόμιαι, ѳηρσὶν φίλαι, ἀγλαόκαρποι, κρυμοχαρεῖς, ἁπαλαί, πολυѳρέμμονες αὐξίτροφοί τε, κοῦραι ἁμαδρυάδες, φιλοπαίγμονες, ὑγροκέλευѳοι, Νύσιαι, μανικαί, παιωνίδες, εἰαροτερπεῖς, σὺν Βάκχωι Δηοῖ τε χάριν ѳνητοῖσι φέρουσαι· ἔλѳετ' ἐπ' εὐφήμοις ἱεροῖς κεχαρηότι ѳυμῶι νᾶμα χέουσαι ὑγεινὸν ἀεξιτρόφοισιν ἐν ὥραις.  

Νύμφες θυγατέρες του μεγαλόκαρδου Ωκεανού. Σεις πού έχετε τις κατοικίες σας στα βάθη της γης σε δρόμους υγρούς, και κατοικείτε σε κρυφούς τόπους, πού εθρέψατε τον Βάκχο γήινες, πού παρέχετε μεγάλη χαρά, πού τρέφετε τους καρπούς και ζείτε στα λιβάδια σεις πού γυρίζετε στα λοξοειδή μονοπάτια, οι αγνές πού χαίρεστε στα σπήλαια και περιπλανιέστε στον αέρα σεις ζείτε στις πηγές και κινείστε γρήγορα έχετε την δροσιά για φόρεμα και πόδια ελαφρά φανερώνεστε, αλλά και δε φαίνεστε, ζείτε στις κοιλάδες και έχετε πολλά άνθη· μαζί με τον Πάνα πηδάτε επάνω στα βουνά, ενθουσιαστικές, πού βγαίνετε από τις πέτρες, είστε λιγερόφωνες προέρχεστε από τις βρύσες, και ζείτε στα δάση είστε αρωματισμένες παρθένες, ντυμένες στα λευκά, αποπνέετε ωραίες αύρες, έχετε σχέση με τους αιγοβοσκούς, με τους ποιμένες, είστε φίλες των θηρίων, φέρετε ωραίους καρπούς χαίρεστε στους δρυμούς, είστε απαλές, τρέφετε πολλούς, βοηθάτε στην αύξηση είστε κόρες πού γεννηθήκατε μαζί με τις βελανιδιές, αγαπάτε τα παιγνίδια, περπατάτε στα νερά, Νύσιαι, μανιακές, θεραπευτικές, ευχαριστείστε με την άνοιξη καί μαζί με τον Βάκχο και την Δηώ φέρετε χαρά στους ανθρώπους. Ελάτε με χαρούμενη καρδιά στις ιερές θυσίες και χύνετε νερό υγιεινό σε εποχές πού βοηθούν την αύξηση των καρπών.  

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ