Έχουμε συνηθίσει να «πεθαίνουμε» μέσα από πολλούς τρόπους. Όταν μια σχέση μας διαλύεται, όταν χάνουμε την δουλειά μας ή ένα αγαπημένο μας πρόσωπο φύγει από τη ζωή. Συνηθίζουμε να λέμε συχνά «πέθανα» θέλοντας να υπογραμμίσουμε την τραγικότητα και την συναισθηματική φόρτωση της εμπειρίας που περνάμε και άλλες τόσες φορές λέμε «αναστήθηκα», υπογραμμίζοντας την αναγέννηση που συμβαίνει μέσα μας όταν η καταιγίδα περάσει.
Όμως στην πραγματικότητα, ο νους συνεχίζει να είναι ταραγμένος και όσο πιστεύει πως είναι το σώμα, εξακολουθώντας να μαίνεται στα κύματα μεταξύ ευχαρίστησης και δυσαρέσκειας, θλίψης και χαράς, καλού ή κακού. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η συναισθηματική φόρτιση της εμπειρίας είναι απλά μια ακόμη κατάσταση του νου, ένα ακόμη κύμα που θα περάσει μέχρι να έρθει κάποιο άλλο.
Αν δεν πάμε πέρα από το νου, αν δεν ζήσουμε τον «θάνατο» του νου, την υπέρβαση δηλαδή του νου, δεν μπορούμε να είμαστε σοφοί. Ο θάνατος του νου είναι η γέννηση της σοφίας, είναι η γέννηση της επίγνωσης πως η πραγματική μας ύπαρξη υπάρχει πέρα από το νου και πως δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε τίποτα γι” αυτήν. «Ένα πράγμα ξέρω, πως δεν ξέρω τίποτα», είχε πει ο Σωκράτης. Η κατάσταση πέρα από το νου είναι η κατάσταση πλήρους ευδαιμονίας και απλά βιώνεται, δεν περιγράφεται.
Εκεί δεν χρειάζονται οι αποσκευές της γνώσης. Η γνώση και οτιδήποτε άλλο κάνουμε σε αυτή τη ζωή μάς χρειάζονται απλά και μόνο για να μετασχηματίσουμε το νου σε ένα πνευματικό εργαλείο και μετά να τον υπερβούμε. Ο θάνατος του νου σημαίνει πως είμαστε και βιώνουμε το Απεριόριστο Ον.
Έλενα Έρα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.