“Υπάρχουν πολλά εμπόδια στη ζωή μου, δεν θέλω όμως οι άνθρωποι να με λυπούνται”
“Δεν σκέφτομαι συνεχώς αυτά τα εμπόδια και εξάλλου καταφέρνω να ξεπερνώ τα περισσότερα”
“Δεν σπαταλώ ενέργεια με το να στεναχωριέμαι για τον εαυτό μου και να σκέφτομαι δυσάρεστα πράγματα. Προσπαθώ να περιβάλλομαι από ανθρώπους που θέλω να είμαι μαζί τους και συνεχίζω, προχωράω μπροστά. Με αυτή τη φιλοσοφία, αυτό τον τρόπο σκέψης, ελπίζω να έχετε όλοι σας μια χαρούμενη ζωή”.
“Μιλάω μπροστά σας όχι για να με λυπηθείτε αλλά για να με γνωρίσετε. Εμένα και την ασθένεια από την οποία πάσχω”
Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι επρόκειτο για ένα παιδί, έναν έφηβο, 17 ετών.
Χρόνια πολλά προσπαθώ να μάθω , να βρω το φως και να το ακολουθήσω…
Έψαξα σε βιβλία και παλιές σημειώσεις να πάω ένα βήμα πιο πέρα να μάθω ποιος είμαι και τι πρέπει να κάνω, ποιος είναι ο σκοπός που είμαι εδώ.
Έδωσα αλλά και πήρα, άλλες φορές λιγότερα και άλλες φορές περισσότερα
Έχασα στιγμές από την ζωή μου να ψάχνω, έχασα αυτούς που αγάπησα και προσπέρασα αυτούς που μετά θαύμασα ….
Προσπέρασα ψιθύρους που αργότερα έγιναν οι αρχές μου…
Μέτρησα μικρές ανάσες και δεν μέτρησα τις στιγμές που μου τις έκοψαν….
Για μια στιγμή κοντοστάθηκα να κάνω το λογαριασμό…
Όλοι αυτοί που μου φώναξαν δυνατά δεν τους θυμάμαι γιατί δεν είχαν λόγο, είχαν μόνο ένταση….
Όλοι αυτοί που μου έδειξαν δεν τους θυμάμαι γιατί δεν με άφησαν να δω, ήξεραν μόνο να προστάζουν…
Όλοι αυτοί δάσκαλοι με πτυχία τους έχω ξεχάσει κιόλας, δεν ήξεραν να μου εξηγήσουν…
Θυμάμαι όμως!!!
Κάτι μικρούς και χωρίς τίτλους που μου μίλησαν και τα λόγια τους έγραφαν στην ψυχή μου, που μου έδειχναν να δω με κλειστά τα μάτια, που με έμαθαν τα λίγα που ξέρω και μου είπαν ότι τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή είναι μικρές στιγμές σε ένα ταξίδι που ποτέ δεν ξέρεις πότε θα τελειώσει….
Μάθε να ταξιδεύεις…..
“M”
Έψαξα σε βιβλία και παλιές σημειώσεις να πάω ένα βήμα πιο πέρα να μάθω ποιος είμαι και τι πρέπει να κάνω, ποιος είναι ο σκοπός που είμαι εδώ.
Έδωσα αλλά και πήρα, άλλες φορές λιγότερα και άλλες φορές περισσότερα
Έχασα στιγμές από την ζωή μου να ψάχνω, έχασα αυτούς που αγάπησα και προσπέρασα αυτούς που μετά θαύμασα ….
Προσπέρασα ψιθύρους που αργότερα έγιναν οι αρχές μου…
Μέτρησα μικρές ανάσες και δεν μέτρησα τις στιγμές που μου τις έκοψαν….
Για μια στιγμή κοντοστάθηκα να κάνω το λογαριασμό…
Όλοι αυτοί που μου φώναξαν δυνατά δεν τους θυμάμαι γιατί δεν είχαν λόγο, είχαν μόνο ένταση….
Όλοι αυτοί που μου έδειξαν δεν τους θυμάμαι γιατί δεν με άφησαν να δω, ήξεραν μόνο να προστάζουν…
Όλοι αυτοί δάσκαλοι με πτυχία τους έχω ξεχάσει κιόλας, δεν ήξεραν να μου εξηγήσουν…
Θυμάμαι όμως!!!
Κάτι μικρούς και χωρίς τίτλους που μου μίλησαν και τα λόγια τους έγραφαν στην ψυχή μου, που μου έδειχναν να δω με κλειστά τα μάτια, που με έμαθαν τα λίγα που ξέρω και μου είπαν ότι τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή είναι μικρές στιγμές σε ένα ταξίδι που ποτέ δεν ξέρεις πότε θα τελειώσει….
Μάθε να ταξιδεύεις…..
“M”
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.