Το να προσπαθούμε να επιρρίπτουμε τις ευθύνες για ότι μας συμβαίνει στους άλλους, μου φαίνεται ολέθριο. Εσύ δεν είσαι ποτέ υπεύθυνος γι’ αυτό που έκανες, το φταίξιμο είναι πάντα του άλλου, φταίει πάντα κάποιος απ’ έξω, όχι εσύ, ο άλλος είναι που δεν πρέπει να βρεθεί στον δρόμο σου για να μην πάθεις κάτι κακό….
Είναι δική μου ευθύνη να απομακρυνθώ από αυτό που με πληγώνει, δική μου ευθύνη να προστατεύσω τον εαυτό μου απ’ όσους μου κάνουν κακό, δικό μου θέμα να αναλάβω την ευθύνη για ότι μου συμβαίνει και να ξέρω το δικό μου μερίδιο συμμετοχής στα γεγονότα.
Πρέπει να έχω συναίσθηση της επίδρασης που έχει καθετί που κάνω. Για να μου συμβούν όσα μου συμβαίνουν, πρέπει κι εγώ να κάνω αυτά που κάνω. Και δεν ισχυρίζομαι ότι μπορώ να τα διαχειριστώ όλα. Λέω, απλώς, ότι είμαι υπεύθυνος για ό,τι μου συμβαίνει αφού, σε κάποιο βαθμό – έστω και μικρό -, έχω κι εγώ βάλει το χέρι μου.
Δεν μπορώ να ελέγξω την συμπεριφορά όλων εκείνων που βρίσκονται στον περίγυρό μου, μπορώ, όμως, να ελέγξω τη δική μου. Μπορώ να λειτουργήσω ελεύθερα με ό,τι κάνω.
Πρέπει λοιπόν, να αποφασίσω τι θα κάνω.
Με τους περιορισμούς μου, με τα προβλήματά μου, με όσα αγνοώ, με όσα ξέρω κι όσα έχω μάθει, πρέπει να αποφασίσω ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να ενεργήσω. Και πρέπει να ενεργήσω με αυτόν τον καλύτερο τρόπο.
Θα πρέπει να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου για να μάθω ποια είναι τα βοηθήματά μου.
Θα πρέπει να τον αγαπήσω τόσο, ώστε να του παραχωρώ το προνόμιο να ξέρει ότι αυτή είναι η απόφασή μου.
Και τότε, θα βρω κάτι που έρχεται με την αυτονομία και είναι η άλλη όψη της ελευθερίας : το κουράγιο. Θα έχω το κουράγιο να ενεργώ όπως μου υπαγορεύει η συνείδησή μου και να πληρώνω το τίμημα.
Θα πρέπει να είμαι ελεύθερος, έστω κι αν εσένα δεν σου αρέσει.
Κι αν δεν πρόκειται να μ’ αγαπήσεις – τέτοιος που είμαι -, αν είναι να φύγεις από δίπλα μου, – τέτοιος που είμαι -, αν την πιο κρύα νύχτα του χειμώνα σηκωθείς και μ’ αφήσεις…. κλείσε την πόρτα πίσω σου. Κατάλαβες ; Μπαίνει το κρύο.
Κλείσε την πόρτα. Αν αυτή είναι η απόφασή σου, κλείσε την πόρτα.
Δεν πρόκειται να σου ζητήσω να μείνεις ούτε λεπτό παραπάνω απ’ όσο θέλεις. Σου ξαναλέω : κλείσε την πόρτα, γιατί εγώ θα μείνω εδώ, και κάνει κρύο.
Αυτή θα είναι η δική μου απόφαση.
Κι αυτό με μεταμορφώνει σ’ ένα πλάσμα που ο άλλος δεν μπορεί να χειριστεί.
Γιατί τα αυτοεξαρτώμενα άτομα δεν είναι εύκολο να τα χειριστεί κανείς, κι αυτό το ξέρουμε καλά.
Γιατί, τον αυτοεξαρτώμενο τον χειρίζεσαι μόνο αν εκείνος θέλει- πράγμα δύσκολο. Για την ακρίβεια, δεν τον χειρίζεσαι εσύ, αυτός χειρίζεται την κατάσταση και τον εαυτό του.
Αυτό σηματοδοτεί ένα βήμα προόδου στην ιστορία και την ανάπτυξή σου, έναν διαφορετικό τρόπο να ζεις στον κόσμο, και πιθανότατα, σημαίνει ακόμα ότι αρχίζεις να γνωρίζεις λίγο περισσότερο αυτόν που είναι δίπλα σου.
Αν είσαι αληθινά αυτοεξαρτώμενος, αν δεν αφήνεις να σε χειριστούν ούτε στο ελάχιστο, είναι πολύ πιθανό ότι κάποιοι άνθρωποι που είναι τώρα στο πλευρό σου, θα φύγουν….
Ε, λοιπόν, θα χρειαστεί να πληρώσεις κι αυτό το τίμημα.
Θα χρειαστεί να πληρώσεις το τίμημα να αντέξεις την αποχώρηση κάποιων από το περιβάλλον σου.
Και να προετοιμαστείς για να γιορτάσεις τον ερχομό κάποιων άλλων.. Ποιός ξέρει!..
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.