Οφείλει κανείς να στοχαστεί ιδιαίτερα πάνω σε όσα λαμβάνουν χώρα μπροστά στα (έκπληκτα;) μάτια μας τις τελευταίες ημέρες. Πολλοί είναι σοκαρισμένοι. Ίσως όχι αδικαιολόγητα. Και αυτό γιατί έκπληκτοι είναι πάντα όσοι ζουν στην εσωτερική σιωπή. Και θα έλεγα χειρότερα, στην εσκεμμένη αποχή από την πνευματική εργασία.
Νομίζω ότι γενικά έχουμε μεγαλώσει με την βεβαιότητα ότι πνευματικός άνθρωπος είναι περίπου αυτός που έχει εντυπωσιακό αριθμό βιβλίων στο σπίτι του ή έχει καταναλώσει εκατομμύρια σελίδων.
Πνευματικός μπορεί και μάλλον είναι ο άνθρωπος που εργάζεται πάνω στο γεγονός της ζωής. Και δεν χρειάζεται τις σελίδες και τις αναλύσεις για να αυτό- επαίρεται.
Ποια πνευματική ετοιμότητα βρήκε στην κοινωνία μας η ανάδυση αυτού του φαινομένου, σε πραγματικές συντεταγμένες και όχι θεωρητικά; Καμιά ετοιμότητα δεν υπήρχε και κανένας στοχασμός. Υπήρχε μονάχα ένας δηλητηριασμένος πλανήτης που υποδέχτηκε τους ‘πολεμιστές’ του σκότους περίπου σαν σωτήρες. Στην αρχή ήταν οι γιαγιάδες που ένιωσαν ασφάλεια από τους αλλοδαπούς γείτονες με το σκούρο δέρμα και το ‘αλλόκοτο’ βλέμμα. Ύστερα τα νεαρά παιδιά στα σχολεία που υιοθέτησαν συμπεριφορές, λεξιλόγια και σύμβολα για να δώσουν στην βία μια ‘γκλαμουράτη’ και ‘ψαγμένη’ εμφάνιση.
Μετά το δηλητήριο απλώθηκε στους νοικοκυραίους, την περίφημη ‘ραχοκοκαλιά’ της κοινωνίας. Και όχι μόνο. Καλλιτέχνες, αθλητές και άλλοι ‘επώνυμοι’ καλοδέχτηκαν τον ‘τσαμπουκά’ της ΧΑ και βγήκαν και το είπαν. Ο ‘φιλήσυχος’ πολίτης είναι το πιο γόνιμο έδαφος για να ανθίσει το νοσηρό άνθος του φασισμού. Και περισσότερο, ο απαίδευτος, κουρασμένος, εξαντλημένος, οργισμένος και αθωράκιστος πνευματικά πολίτης.
Ποια εσωτερική ετοιμότητα συνάντησε ως αντίσταση η λαίλαπα για να μην πάρει σβάρνα ό,τι έβρισκε μπροστά της;
Και επειδή ο άνθρωπος είναι το πλέον αντιφατικό πλάσμα πάνω στον πλανήτη, με συνεχείς εναντιοδρομήσεις στην καθημερινότητά του, όσο πιο σκυμμένο το κεφάλι, τόσο πιο δυσδιάκριτος ο αετός με ανοιχτά τα φτερά.
Θυμάμαι και το αναφέρω εμβόλιμα εδώ, κάποια μαθήματα συμβολικής της νεότητάς μου. Τα σύμβολα και η συμβολική είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που δεν προσέχει σχεδόν ποτέ κανείς.
Η Ρώμη επιβλήθηκε με τον αετό με κλεισμένα τα φτερά. Η ισχύς που έχει εγκαθιδρυθεί.
Η Νέα Ρώμη απέκτησε και τις δυο κεφαλές που κοιτούν σε Δύση και Ανατολή.
Το Γ’ Ράιχ έχει τον αετό με απλωμένα τα φτερά. Ο αετός δεν έχει ιδρύσει ακόμη το βασίλειό του. Ίπταται και γεωδαιτεί με το βλέμμα του όλον τον κόσμο. "Ερχόμαστε" είναι η αποστροφή του Ν.Μιχαλολιάκου.
Πάντα ένας αετός που σκορπάει το ρίγος στα παιδιά που αναζητούν δύναμη και ισχύ και ανατροπή. Πάντα ένας αετός που δεν πετάει απλά αλλά επιθεωρεί και ελέγχει το στερέωμα και ό,τι είναι κάτω απ’αυτό.
Χρώμα μαύρο, χρυσό και κόκκινο, αρχαιοελληνικές γραμματοσειρές, παράταξη, στρατιωτική πειθαρχία, τάξη μέσα στο χάος…
Με το εσωτερικό χάος το δικό μας τι θα γίνει; Ως πότε θα γοητευόμαστε από τέτοιες παραστάσεις δύναμης;
Και ως πότε η έλλειψη πνευματικής ετοιμότητας θα προσφέρει τα ιδανικά άλλοθι;
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.