Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Επιστήμονες αποκαλύπτουν την χρονιά που μπορεί να καταστραφεί η Γη (vid)

O Άποφις που μπορεί να καταστρέψει την Γη

Αυτή τη φορά το σενάριο καταστροφής της Γης έχει επιστημονική βάση.

ΟΚ, πολλές φορές έχουν γίνει viral διάφορες θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το πότε θα καταστραφεί η Γη, στηριζόμενες σε διαφορετικούς παράγοντες... Από το ημερολόγιο των Μάγια μέχρι τις προβλέψεις του Νοστράδαμου.
Η τελευταία όμως που είδε το φως της δημοσιότητας, έχει μία βάση, καθώς στηρίζεται σε έρευνα Ρώσων επιστημόνων και αφορά το ενδεχόμενο να πέσει στον πλανήτη μας, ένας τεράστιος αστροειδής.


Πρόκειται για τον Άποφις, ο οποίος έχει το όνομα του Θεού των δαιμόνων στην Αρχαία Αίγυπτο και ταξιδεύει με 7,3 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

Πες μου, θυμάσαι έστω μια στιγμή απ' τη ζωή μας;

Αποτέλεσμα εικόνας για Πες μου, θυμάσαι έστω μια στιγμή απ’ τη ζωή μας;Γράφει η Μαρία 

Κι αν τώρα είμαστε δυο ξένοι, θυμάσαι τότε που κούρνιαζες στην αγκαλιά μου;
Όλες εκείνες τις στιγμές που ζήσαμε εμείς οι δύο;
Όλα τα σ’ αγαπώ που ειπώθηκαν και μετά έσβησαν;

Θυμάσαι που κοιμόμουν στην αγκαλιά σου όλο το βράδυ;
τότε που μέχρι το ξημέρωμα γέμιζε το δωμάτιο με πάθος και έρωτα;

Αλήθεια θυμάσαι που σχεδιάζαμε να κλεφτούμε;
τότε που έλεγες ότι θα με κλέψεις μόνο με τις πιζάμες μου;
τότε που έστηνες καρτέρι κάτω από το παράθυρο μου μόνο και μόνο για να με δεις;

Θυμάσαι τα γέλια μας;
Όταν παίζαμε αγκαλιά σαν δυο μικρά παιδάκια χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα;
Όταν με κοίταγες στα μάτια και ο χρόνος σταμάταγε εκεί;

Θυμάσαι εκείνο το χειμώνα στην παραλία που χαράξαμε τον έρωτα μας;
Εκείνο το καλοκαίρι, στο νησί μας, που βλέπαμε τον ήλιο να δύει στα ηλιοκαμένα μας κορμιά από θάλασσα και αλμύρα;
Θυμάσαι τον πρώτο μας τσακωμό;
Εκείνον, που στο τέλος έπεσα στην αγκαλιά σου κλαίγοντας και σου είπα πως δεν θέλω να σε χάσω από τη ζωή μου;
Αλήθεια, τώρα που είσαι;

Θάνος Ασκητής: Οι 12 πιο συνηθισμένοι λόγοι που φτάνουν στο τέλος οι σχέσεις


Ο γάμος και οι μακροχρόνιες σχέσεις δεν σβήνουν έτσι ξαφνικά, αλλά μετά από αρκετά χρόνια αμέλειας και αδιαφορίας. 


Είναι γεγονός ότι αν το ζευγάρι δεν βάλει προτεραιότητα τη σχέση του, αργά ή γρήγορα, θα καταλήξει στο γραφείο του ειδικού θεραπευτή στην καλύτερη περίπτωση, αν βέβαια είναι ευαισθητοποιημένο και δεν θέλει πραγματικά να χωρίσει, ή στο γραφείο του δικηγόρου, όταν πια δεν υπάρχει καμία θέληση και επιθυμία από τον έναν ή και από τους δύο συντρόφους να συνεχίσουν τη ζωή τους μαζί. Ο γάμος και οι μακροχρόνιες σχέσεις δεν σβήνουν έτσι ξαφνικά, αλλά μετά από αρκετά χρόνια αμέλειας και αδιαφορίας από το ένα ή και τα δύο μέλη της σχέσης.
1  Υπάρχει πολλή οικειότητα, εξαιτίας της οποίας απομυθοποιούνται οι δύο σύντροφοι. Η σχέση χρειάζεται το μυστήριο της. Όταν τα έχουμε όλα τόσο πολύ στο φως και δεν έχουμε τις δικές μας προσωπικές στιγμές, στο μπάνιο για παράδειγμα, αλλά είναι και ο σύντροφός μας μέσα, είναι αλήθεια ότι η μαγεία αρχίζει και χάνεται…
2  Πολλές ώρες μαζί, όπου δεν έχουμε τίποτε άλλο να πούμε πια, καθώς ξοδεύουμε όλο τον χρόνο μας μαζί φτάνοντας στην πλήξη και στην ανία. Πόσο μάλλον όταν δουλεύουμε και μαζί!

ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΚΑΡΓΑΚΟΥ




Για τον  πρόσφατα εκλιπόντα   ιστορικό, φιλόλογο και δοκιμιογράφο Σαράντο Καργάκο έχουν γραφτεί αυτές τις μέρες πολλά και ενδιαφέροντα άρθρα σε εφημερίδες και στο ιντερνέτ.


Δεν ξέρω αν το  κείμενο του, που μεταφέρω στην συνέχεια, που από καιρό είχα φυλάξει στο αρχείο μου, είναι από τα αντιπροσωπευτικότερα της γραφής του, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι διακρίνεται για την οξυδερκή, αν και ιδιαίτερα σκληρή και σαρκαστική αντιμετώπιση των νέων, έχοντας βέβαια σε πολλά από αυτά που γράφει απόλυτο δίκιο. Έχω τονίσει μάλιστα με έντονα γράμματα μερικές από τις πικρές αλήθειες που γράφει.
Είχε δημοσιευτεί την 1-11-2004 στο περιοδικό Ευθύνη.
Είναι εντυπωσιακό από  μία μεριά πως, μετά από 15 χρόνια από τότε που γράφτηκε, παραμένει επίκαιρο, αλλά από την άλλη, είναι τραγική η διαπίστωση πως μετά από όλα αυτά τα χρόνια τίποτε δεν άλλαξε.
Κηφηνείον “Η ωραία Ελλάς”

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ... εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλιά, φοβάται τη δουλειά. Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»...παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνα­κτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν.
Γι ' αυτό τουμπάραμε...

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ (ΠΛΑΤΩΝ 427-347 Π.Χ.)

Φαίδων 105c-e
Απάντησε λοιπόν, συνέχισε εκείνος, ποιο είναι αυτό που, παρουσιαζόμενο στο σώμα, θα το κάνει να είναι ζωντανό;
Η ψυχή, απάντησε.
Και έτσι είναι πάντοτε;
Πως μπορώ να το αρνηθώ; είπε εκείνος
Οτιδήποτε επομένως κι αν έχει στην κατοχή της η ψυχή, το έχει πάντοτε πλησιάσει σέρνοντάς του ζωή;
Και βέβαια το έχει πλησιάσει, είπε.
Τι από τα δυο λοιπόν συμβαίνει: Υπάρχει κάτι αντίθετο στη ζωή ή όχι;
Υπάρχει, είπε.
Ποιο;

Το μυαλό σου, είναι η δύναμη και η αδυναμία σου!



Αν ψάχνεις για "εχθρούς" τότε ψαξ’ τους μέσα στο μυαλό σου. 

Οι σκέψεις σου είναι ο εχθρός σου και είναι εκείνες που σου περιορίζουν την ζωή. 
Που στέκονται εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και την ελευθερία σου. 

Κοίταξε γύρω σου και δες:
Ποιος είναι αυτός που κρατά τα δεσμά σου; 
Ποιος είναι αυτός που ορίζει τις επιθυμίες σου; 
Ποιος είναι αυτός που σου λέει τι πρέπει και τι δεν πρέπει;
Ποιος είναι αυτός που σε υποχρεώνει να μένεις όταν όλα μέσα σου ουρλιάζουν ΦΥΓΕ;
Ποιος είναι αυτός που ψαλιδίζει τα φτερά σου και δεν μπορείς να πετάξεις;
Και μη μου πεις, ο γάμος, τα παιδιά, ο μπαμπάς σου, η μαμά σου… Πόσο ακόμα θα διαφεντεύουν τη ζωή σου ο μπαμπάς και η μαμά σου; Είσαι ενήλικας πια κι όχι ένα μικρό παιδάκι που εξαρτάται από εκείνους.


Εδώ και πάρα πολλά χρόνια μπορείς να αποφασίζεις μόνος σου για τον εαυτό σου. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια υποτίθεται ζεις την δική σου ζωή.

Όμως δεν μεγάλωσες ούτε μια μέρα από τότε. Ζεις στο τότε και περιμένεις να αλλάξουν τα πράγματα στο τώρα…

Αν είναι δυνατόν!

Αυτοί που μας αγαπούν ποτέ δεν μας αφήνουν αληθινά, ποτέ δε χάνονται


Ένα εξαιρετικό άρθρο για τη θλίψη

Υπάρχει ένα αντίο σε κάθε γεια, όπως υπάρχει τέλος σε κάθε αρχή.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το αναπόφευκτο τέλος είναι να εγκαταλείψουμε αυτόν τον κόσμο, να ελπίζουμε ότι θα έχουμε αντίκτυπο πάνω του και ότι θα τον αφήσουμε λίγο καλύτερο. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο θάνατος αποτελεί μέρος του κύκλου της ζωής, δεν παύει ποτέ να δημιουργεί  ένα κενό στην καρδιά μας κάθε φορά που χάνουμε κάποιον που αγαπάμε. Είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που πρέπει να περάσουν οι άνθρωποι – να θρηνήσουν έναν αγαπημένο.

Ο θάνατος αφήνει έναν πόνο στην καρδιά που είναι δύσκολο να θεραπευτεί. Το γεγονός ότι ποτέ δεν θα δείτε τον αγαπημένο σας ξανά, ούτε θα ακούσετε τη φωνή του, κάνει τη διαδικασία θλίψης ακόμη πιο καταστροφική.

Μια γυναίκα έχασε την καλύτερη της φίλη και ζητούσε συμβουλές. 

Πένθησε για το θάνατό της και στράφηκε στο διαδίκτυο για κάποιον που θα μπορούσε να της δώσει συμβουλές για να θεραπευτεί από την καταστροφική πραγματικότητα… ότι δηλαδή ποτέ δεν θα μπορούσε να αγκαλιάσει την καλύτερη της φίλη ξανά.

«Η φίλη μου πέθανε. Δεν ξέρω τι να κάνω.»

Πολλοί άνθρωποι στο διαδίκτυο μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους μετά τον θάνατο ενός αγαπημένου τους προσώπου, οι περισσότεροι από τους οποίους εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους προς την ανώνυμη γυναίκα. Μεταξύ του αριθμού των απαντήσεων που συγκέντρωσε η δημοσίευση της γυναίκας, το σχόλιο ενός γέρου απάντησε με μια ειλικρινή και όμορφη απάντηση.

Εδώ είναι η απάντηση του γέρου στην ατυχή αυτή περίσταση, η οποία συγκέντρωσε τα περισσότερα «μου αρέσει».

Ερμής ~ Πλούτωνας* Του Αγίου Αθανασίου*



18. 1. 2019


Ερμής ~ Πλούτωνας*


Σύνοδος στον Αιγόκερω*


Σήμερα Παρασκευή στις 22:03


Στην 21η,11 Μοίρα*


Και τα Λόγια


Χθες, Σήμερα, Αύριο


Μπορεί να Γίνουν Σπαθιά


και να σε Κόψουν,


τα Λόγια σήμερα, χθες, αύριο,


μπορεί να γίνουν Θανατερά,


να πάνε βαθιά,


γι' αυτό πρόσεξε


πρόσεξε τα Λόγια σου


μπορεί να φέρουν ένα Τέλος,

Δὲς μὲ τὰ πραγματικὰ «μάτια τῆς …καρδιᾶς»

Ἡ άλήθεια εἶναι πὼς πράγματι «βλέπουμε τὸν κόσμο» μὲ τὰ «μάτια τῆς …καρδιᾶς» μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μᾶς τυραννεύουν τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐπιλογῶν καὶ τῶν ἀποφάσεών μας, ποὺ ὅμως λαμβάνονται κυρίως βάσει συναισθημάτων. Αὐτὸ ποὺ λησμονοῦμε ὅμως συστηματικὰ εἶναι νὰ συμπεριλάβουμε καὶ τὴν λογική μας σὲ ὅλες τὶς διεργασίες τῶν ἀποφάσεών μας, πρὸ κειμένου νὰ μὴν μᾶς κυβερνᾷ μόνον κάποιο θέλω μας ἢ κάποιος φόβος μας.
Ἡ πραγματικὴ ὅμως ἀνάγκη πλέον τοῦ ἀνθρωπου δὲν εἶναι τὸ νὰ ἐξακολουθήσῃ ὅπως πορεύετο, ἀλλὰ νὰ ἀλλάξῃ τὰ πάντα μέσα του καὶ γύρω του, ξεκινώντας ἀπὸ τὸν …ἑαυτόν του. Κάθε φορὰ λοιπὸν ποὺ ἀλλάζουμε τὶς ὁπτικές μας καί, καταληκτικῶς, τοὺς τρόπους λήψεως τῶν ἀποφάσεών μας, προσεγγίζουμε ἀκόμη καλλίτερα τὶς ἀλήθειες τοῦ κόσμου μας. 
Βέβαια… Τὸ νὰ γίνομαι ἕρμαιο τῶν συναισθημάτων μου ἔχει ἀποδειχθῆ πὼς δὲν ἦταν καὶ ὁ καλλίτερος τρόπος τῶν ἀποφάσεων τῆς ἀνθρωπότητος, ἐφ΄ ὅσον ἤδη διαπιστώνουμε πὼς ἀκριβῶς λόγῳ αὐτοῦ τρόπου τῶν ἀποφάσεων, ἐπιτύχαμε μόνον νὰ αὐτοπαγιδευόμεθα σὲ διαρκῶς περιπλοκότερα δίκτυα καὶ  πλεκτάνες. 

Απληστία: το πολύ, είναι εχθρός του… καλύτερου!



Συνεχώς λένε “Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο”, αν και έχει διφορούμενο νόημα…Πολλές είναι οι φορές όμως που ισχύει κάτι μη διφορούμενο! Εχθρός του καλού είναι το περισσότερο. Θυμήσου τον Αστερίξ και το χωριό του. Μέλημα αυτής της παράξενης και περήφανης φάρας των Γαλατών, είναι να διαφυλάξει τις σχέσεις μεταξύ των ατόμων από την απληστία. Η αποδοχή των χαρακτηριστικών τους πρέπει να έχει στόχο τη διαφύλαξη της αστείας αρμονίας τους.
  • Ο Οβελίξ, άπαξ και έπεσε όταν ήταν μικρός μέσα στη χύτρα με το μαγικό φίλτρο, δε χρειάζεται να ξαναπιεί από αυτό! Είναι μακράν ο πιο δυνατός κάτοικος αυτού του χωριού και δεν υπάρχει κανένας λόγος να του δίνεται κάτι. Αυτές οι δόσεις μαγικού φίλτρου που θα μπορούσαν να ανανεώσουν ή να αυξήσουν τη δύναμη του Οβελίξ, μπορούν να δοθούν σε άλλους που είχαν την ατυχία…να μην πέσουν από μικροί στη χύτρα.
  • Βαθιά μέσα μας το ξέρουμε πως όταν υπερβάλλουμε, κάνουμε κακό στον εαυτό μας και πιθανώς, να κάνουμε και στους άλλους. Η ανασφάλεια που έχουμε, μας οδηγεί στο να πιστεύουμε πως το λιγότερο είναι αυτό που βλάπτει, το περισσότερο, όχι. Σε αυτήν την πρόταση όμως, κατοικεί το πνεύμα της απληστίας…Δε χρειάζεται να αποκτάς συνέχεια κάτι που ήδη έχεις!

Να μη φοβάσαι τον δηλωμένο εχθρό αλλά τον ύπουλο που σε πλησιάζει

Να μην φοβόμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι στην ζωή μας με ορκισμένους εχθρούς,άλλα να φοβόμαστε τους ύπουλους »φίλους»,διότι είναι η χειρότερη πάστα ανθρώπων και είναι δύσκολο να τους καταλάβεις.Με αποτέλεσμα να έχουνε κερδίσει χρόνο στην ζωή μας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ο ύπουλος άνθρωπος είναι υποκριτής και κρυφός και λειτουργεί πάντα βάση σκοπιμότητας.»…Έχει γλυκερή μορφή,ώστε να ξεγελά και να πλησιάζει τους άλλους και είναι εξαιρετικός κόλακας σε μια προσπάθεια να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.Η ζήλια που νοιώθει για τους άλλους γίνεται ανομολόγητος φθόνος.
Αυτό τον οδηγεί στην βολική μέθοδο ώστε να μειώνει την αξία των άλλων με συκοφαντίες,διότι δεν μπορεί να αντέξει την ευθεία αναμέτρηση…»(Ι.kant).
Ο ύπουλος άνθρωπος δρα πάντα πισώπλατα και προσπαθεί να ενισχύσει την θέση του εξαπολύοντας ΔΙΑΒΑΛΜΑΤΑ εναντίον ανθρώπων που ζηλεύει αλλά και εναντίον εκείνων που τον καταλάβανε και τον απορρίψανε.
Ότι κάνει όμως το κάνει με πονηριά,με μαεστρία και μελετώντας την ψυχολογία του ανθρώπου που πλησιάζει,ώστε να τον κάνει να τα πιστέψει και να τον επηρεάσει.
Θα κινηθεί με μεθοδικότητα και τακτική.Αφού ψυχολογήσει το θύμα του, θα παρουσιάσει ένα προσωπείο ευχάριστο,γλυκό και καλοσυνάτο ώστε να κερδίσει έδαφος και εμπιστοσύνη. Έπειτα αφού εξασφαλίσει κάπως την »φιλία» θα αρχίσει την χειραγώγηση.

Δυστυχώς συνηθίσαμε στους ψεύτικους ανθρώπους.


Πολλές φορές αναρωτιέμαι. Ζω έτσι όπως εγώ θέλω; Μπορεί ο κάθε άνθρωπος να ζήσει έτσι όπως αυτός θέλει;

Όλοι μας από μικροί είχαμε μια πιθανή ιδέα για το τι θα θέλαμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε. Κλασσική ερώτηση. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όλοι με ρωτούσαν συνεχώς τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. 
Ποιες βλέψεις έχω για το μέλλον. Θυμάμαι που πάντα απαντούσα απότομα και με σιγουριά «δικηγόρος, γιατρός, ζωγράφος..».

Η αλήθεια ήταν ότι ποτέ μου δεν καταστάλαξα κάπου που να επέμενα αργότερα όσο μεγάλωνα. Σκεφτόμουν ώρες ότι ίσως έχω κάποιο πρόβλημα που μου άρεσαν όλα τα επαγγέλματα ή που δεν μπορούσα να βρω κάποιο επάγγελμα που να με εκφράζει. Ενώ όλα τα άλλα παιδιά στην ηλικία μου γνώριζαν από μικροί τι θέλανε να γίνουνε και τότε αναρωτιόμουν « τι στο καλό συμβαίνει με εμένα;» ώσπου κατέληξα στο πόρισμα ότι υπάρχουν δυο ειδών παιδιών: αυτά που είναι κατασταλαγμένα για το αν θα ακολουθήσουν τις επιστήμες και αυτά που ακόμα ψάχνουν το νόημα της ζωής.
Πόσο σημαντικό είναι να βρεις κάτι που να σε εκφράζει; Είναι σαν την κολόνια. Ο κάθε άνθρωπος φοράει μια συγκεκριμένη κολόνια που αυτός πιστεύει ότι του ταιριάζει απόλυτα. Και όταν τη μυρίζεις μια φορά αποτυπώνεται στο μυαλό σου η εικόνα του ατόμου. Έτσι έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε τους ανθρώπους. Μέσα από τη μυρουδιά τους και όχι της δουλειά τους.

Οι άνθρωποι σε μειώνουν όταν οι ίδιοι μειονεκτούν!


Εκείνοι που έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά, σαν παιδιά που δυστυχώς διδάχτηκαν ορισμένα μόνο μαθήματα. 

Κάποιοι δεν τους κάλυψαν την ύλη, δεν τους έδωσαν ένα βασικό μάθημα που θα αποτελούσε εφόδιο για τη ζωή τους.

Το μάθημα αυτό είναι δύσκολο και έχει περισσότερες απαιτήσεις
απ’ αυτόν που θα το διδάξει παρά από αυτόν που θα το διδαχθεί. 


Γι’ αυτό, η παιδεία που έχει κανείς έχει πολλές φορές να κάνει με το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, τους μέντορές του αν είχε, τους ανθρώπους εκείνους που βρέθηκαν μπροστά του κ.ά. 

Οι άνθρωποι σε μειώνουν όταν οι ίδιοι μειονεκτούν και δεν μπορούν να το αποδεχτούν, ώστε να διώξουν το αίσθημα μειονεξίας απ’ το οποίο διακατέχονται, αλλάζοντας και προχωρώντας. 

Άρα το μάθημα έχει να κάνει με το πως πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς αυτούς τους ανθρώπους που οι ίδιοι υποφέρουν αλλά και πως να μην επηρεάζεται απ’ τις κουβέντες τους και απ’ τις κακίες τους.

Το μάθημα λέγεται «ΣΕΒΑΣΜΟΣ». Αυτή η λέξη αν υπήρχε στο λεξιλόγιο και στη ζωή όλων δε θα υπήρχαν φαινόμενα που υποτιμούν τον άνθρωπο. Εκείνον που δε σέβεται και χωρίς λόγο ρίχνει την ψυχολογία του άλλου δεν αξίζει να κάθεται κανείς και να τον ακούει. 

Όταν η σιωπή… κάνει θόρυβο

Όταν η σιωπή... κάνει θόρυβο

Μην υποτιμάς τους ανθρώπους που σωπαίνουν αγάπη μου. Δεν είναι ότι δεν μπορούν να αντιμιλήσουν. Να σε βάλουν στη θέση σου. Να σε πληγώσουν. Να σου μιλήσουν με άσχημα λόγια. Να σε υποτιμήσουν. Να σε κρίνουν. Να σε κατηγορήσουν, όπως ο κάθε ένας μπορεί να θεωρεί. Απλά επιλέγουν τη σιωπή. Γιατί η σιωπή είναι η δύναμή τους.
Η σιωπή είναι η κινητήριος εσωτερική τους δύναμη. Προτιμούν να χαμογελάσουν σιωπηλά από το να αντιμιλήσουν και να λάβουν μέρος σε άσκοπες συζητήσεις που δεν θα βγάλουν πουθενά με «κολλημένα» μυαλά και «πιστεύω» γιατί απλά ξέρουν πως ένα χαμόγελο έχει περισσότερο φως από το σκοτάδι του θυμού.
Προτιμούν να σταματήσουν έναν τσακωμό με τη σιωπή από το να σε βάλουν στη θέση σου γιατί απλά δεν θα σπαταλήσουν την ενέργειά τους σε ανθρώπους που σκέφτονται στενόμυαλα, που ανήκουν σε «κουτάκια», που τα «θέλω» τους είναι έρμαια των ορέξεων άλλων ανθρώπων. Προτιμούν να παραμείνουν στη σιωπή από το να σε πληγώσουν γιατί απλά γνωρίζουν πολύ καλά πως όσα λόγια τους ξεστομίζεις είναι απόρροια των δικών σου ανασφαλειών, των λανθασμένων πεποιθήσεών σου, της επιρροής σου από άλλους ανθρώπους ή ακόμα και από τη διαρκή προσκόλλησή σου στο παρελθόν ανάλογα φυσικά των βιωμάτων σου.

Η ταυτότητα ενός χειριστικού ανθρώπου


Πώς να αναγνωρίσετε ένα χειριστικό άτομο (και να προστατέψετε τον εαυτό σας)

Πώς να αναγνωρίσετε ένα χειριστικό άτομο (και να προστατέψετε τον εαυτό σας)
Οι χειριστικοί άνθρωποι είναι επιδέξιοι, έξυπνοι και ανήθικοι ταυτόχρονα. Μπορούμε να τους κατατάξουμε στην κατηγορία των εγωκεντρικών (και πιθανώς των ναρκισσιστικών) ανθρώπων. Η αναγνώριση και ο εντοπισμός τους μπορεί να είναι μια δύσκολη υπόθεση, καθώς οι τεχνικές τους μπορεί να εκτελούνται με διακριτικότητα και επιδεξιότητα. Ο κλινικός ψυχολόγος Dr. George K. Simon- ο οποίος θεωρείται ειδήμονας πάνω στην χειριστική συμπεριφορά- εντοπίζει τρεις υποβόσκουσες, αλλά βασικές συμπεριφορές χειραγώγησης:

1. Εσκεμμένη απόκρυψη επιθετικών συμπεριφορών και προθέσεων.

2. Αναγνώριση και αξιοποίηση κάθε πιθανών «αδύνατων σημείων» ενός ατόμου για εκμετάλλευσή τους.

3. Ένας αδίστακτος τρόπος σκέψης που στερείται συμπόνιας και ενσυναίσθησης, που επιτρέπει στο χειριστικό άτομο να δρα χωρίς τύψεις.

Στο παρόν άρθρο, συζητάμε κάποιες πιθανές συμπεριφορές του χειριστικού ατόμου και πώς να προστατευτείτε από αυτούς. Θα παρατηρήσετε καθώς θα διαβάζετε αυτή τη λίστα, ότι η χειριστική συμπεριφορά μπορεί να ποικίλλει από ήπια/ διακριτική έως απόλυτα καταφανής.

Πώς να αναγνωρίσετε ένα χειριστικό άτομο

Ηχώ και Νάρκισσος: ο τραγικός τους μύθος

Νάρκισσος

Σύμφωνα με μία από τις παραδόσεις ήταν τόσο όμορφος, που κανείς δεν μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία του. 

Ο Οβίδιος στο έργο του «Μεταμορφώσεις» αναφέρει ότι τον είχαν ερωτευθεί όλες οι νύμφες του δάσους. 

Η Ηχώ ήταν μια από τις νύμφες, που ήταν αγιάτρευτα ερωτευμένη με το Νάρκισσο, αλλά δεν μπορούσε να του μιλήσει, γιατί την είχε τιμωρήσει η Ήρα, να επαναλαμβάνει μόνο την τελευταία λέξη της φράσης των άλλων. 

Την τιμώρησε, όταν κατάλαβε πως η Ηχώ την παραπλανούσε μένοντας μαζί της να της μιλά με σκοπό να την κρατά απασχολημένη, όταν ο Δίας ερωτοτροπούσε με τις άλλες νύμφες, δίνοντας έτσι το χρόνο στις φίλες της να ξεφεύγουν την οργή της.

Κάποια στιγμή η Ηχώ από τον έρωτά της δεν άντεξε και πήγε να μιλήσει στον Νάρκισσο.
– Ποια είσαι εσύ που γελάς και κλαις μέσα στα φύλλα; Αχ μείνε!
– Αν σ’ αρέσει η φωνή μου…
-Χα χα χα…μιλάω…
– Χα χα χα…γελάω…
– Μα ποια είσαι;
– Ποιος είσαι;…
– Με λένε Νάρκισσο. Νάρκισσο Μοναχό.
– Κι εμένα Ηχώ…
– Είσ’ όμορφη;
– Όμορφη…
– Ήθελα να δω τα μάτια σου.
– Αχ τα μάτια σου…
– Τα χείλια σου.
– Αχ τα χείλια σου…
– Πώς το πες τ’ όνομά σου;
– Τ’ όνομά σου…