Το επόμενο κείμενο βασίζεται σε ομιλία του κου S. N. Goenka στη Βέρνη της Ελβετίας.
Όλοι μας αναζητούμε τη γαλήνη και την αρμονία, γιατί αυτά τα δυο πράγματα λείπουν απ’τη ζωή μας. Κατά καιρούς όλοι μας βιώνουμε στιγμές ταραχής, εκνευρισμού, δυσαρμονίας και δυστυχίας. Κι όταν κανείς υποφέρει από μια τέτοια αναταραχή, δεν περιορίζει τη δυστυχία του μόνο στον εαυτό του, αλλά τη μοιράζει και στους άλλους. Η αναταραχή διαποτίζει την ατμόσφαιρα γύρω απ’το δυστυχισμένο άτομο. ‘Όποιος έρχεται σ’επαφή μαζί του ταράζεται, εκνευρίζεται. Οπωσδήποτε, αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να ζούμε.
Θα έπρεπε να ζει κανείς ειρηνικά με τον εαυτό του και με τους άλλους. Στο κάτω κάτω, ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό ον και πρέπει να ζει μέσα στην κοινωνία και να συναναστρέφεται με τους άλλους. Πώς μπορούμε λοιπόν να ζήσουμε ειρηνικά; Πώς μπορούμε να παραμείνουμε σ’αρμονία μέσα μας και να διατηρήσουμε την ειρήνη και την αρμονία γύρω μας, ώστε κι οι άλλοι να μπορούν να ζουν γαλήνια κι αρμονικά;
‘Όταν είναι κανείς ταραγμένος, για να πάψει να είναι, πρέπει να μάθει τη βασική αιτία της αναταραχής του, την αιτία της δυστυχίας του. Αν ερευνήσει το πρόβλημα, πολύ σύντομα θα δει καθαρά πως όταν αρχίσει ο νους του να παράγει έναν αρνητισμό, ένα μίασμα, τότε δεν μπορεί παρά να ταραχτεί. Μια αρνητική ή νοσηρή σκέψη δεν μπορεί να συνυπάρξει με τη γαλήνη και την αρμονία.
Πώς αρχίζει κανείς να παράγει αρνητισμό; ‘Άλλη μια φορά, ερευνώντας το βλέπουμε καθαρά. Νιώθω πολύ δυστυχισμένος όταν βλέπω κάποιον να συμπεριφέρεται μένα τρόπο που δεν μου αρέσει, όταν βλέπω να συμβαίνει κάτι που δεν μου αρέσει. Μου συμβαίνουν ανεπιθύμητα πράγματα και δημιουργώ ένταση μέσα μου. Αυτά που θέλω να γίνουν δε γίνονται, κάποια εμπόδια μπαίνουν στη μέση και πάλι δημιουργώ ένταση. ‘Πετσί αρχίζω να δένω κόμπους μέσα μου. Σ’όλη τη διάρκεια της ζωής μου ανεπιθύμητα πράγματα μου συμβαίνουν κι αυτά που θέλω να συμβούν μπορεί να συμβούν μπορεί κι όχι. Αυτή η διαδικασία αντίδρασης, το να δένεις δηλαδή κόμπους μέσα σου -Γόρδιους δεσμούς- δημιουργεί ένταση, ψυχική και σωματική και τόση ποσότητα αρνητισμού, που η ζωή ολόκληρη γίνεται δυστυχισμένη.
Ένας τρόπος να λύσω το πρόβλημα μου είναι να τα κανονίσω έτσι ώστε τίποτα ανεπιθύμητο να μη μου συμβαίνει κι όλα να γίνονται ακριβώς όπως το επιθυμώ. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο πρέπει ν’ αναπτύξω ιδιαίτερη δύναμη, ή κάποιος άλλος που διαθέτει αυτή τη δύναμη θα πρέπει να έρχεται σε βοήθεια μου, όποτε του το ζητήσω, για να μη μου συμβαίνουν ανεπιθύμητα πράγματα και να γίνονται μόνο αυτά που θέλω. Αυτό όμως δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που να εκπληρώνονται όλες του οι επιθυμίες, που στη ζωή του να έρχονται όλα όπως τα θέλει, χωρίς να του συμβαίνει ποτέ κάτι το μη-επιθυμητό. Συνέχεια μας συμβαίνουν πράγματα αντίθετα προς τις επιθυμίες μας ή τις προσδοκίες μας. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι: Πώς μπορώ εγώ να μην αντιδρώ τυφλά όταν αντιμετωπίζω πράγματα που δεν μου αρέσουν; Πώς να μην δημιουργώ εντάσεις; Πώς να παραμείνω στη γαλήνη κι αρμονία μου;