Πώς γνωρίζουμε τον κόσμο; (Γ')

από τον Νικόδημο

1. Είδαμε πως σύμφωνα με τη συνηθισμένη θεώρησή μας του κόσμου καταλήγουμε σε έναν απίστευτο παραλογισμό: ότι δηλαδή ο κόσμος δεν υπάρχει!

Η συνηθισμένη λειτουργία της νόησης ή αντιληπτικότητάς μας είναι τέτοια που διαιρούμε την αντικειμενική πραγματικότητα (δηλαδή όσα συμβαίνουν έξω από μας σε αυτό που αποκαλούμε υλικός κόσμος) σε στιγμές ξεχωριστές. Την αναπαριστάνουμε ως άπειρη σειρά ξεχωριστών στιγμών δίχως κάποια αρχή που γνωρίζουμε. Από αυτές όλες, για μας υπάρχει διαδοχικά μόνο μια, το παρόν.

Αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα του κόσμου μέσα από τη σχισμή του παρόντος. Και είναι μια σχισμή διότι η παροντική στιγμή δεν έχει μέγεθος ή διάρκεια. Εμφανίζεται αστραπιαία μόνο για να εξαφανιστεί προτού καλά καλά την αντιληφθούμε.

Όπως το παρελθόν έχει περάσει και πάψει να υπάρχει για μας και όπως το μέλλον δεν έχει ακόμα έρθει και δεν υπάρχει, έτσι και το παρόν ουσιαστικά δεν υπάρχει: γλιστρά και φεύγει ακατάπαυστα, ασυγκράτητα.

Ξέρουμε πολύ καλά πως ο κόσμος γύρω μας υπάρχει. Μα ο τρόπος με τον οποίο τον εξετάζουμε και τον σκεφτόμαστε οδηγεί στον παραλογισμό πως δεν υπάρχει.

2. Η αλήθεια είναι βέβαια πολύ διαφορετική και πολύ απλή.

Ένας ανόητος ταξιδιώτης μπορεί να σκέφτεται πως το λιμάνι από το οποίο έφυγε χθες καταποντίστηκε ή εξαϋλώθηκε και δεν υπάρχει πια. Επίσης το λιμάνι προς το οποίο πηγαίνει δεν υπάρχει αλλά κατασκευάζεται πυρετωδώς και θα είναι έτοιμο την ημέρα της άφιξής του με την αποβάθρα, τα κτήρια και τους κατοίκους!

Πώς γνωρίζουμε τον κόσμο; (B')

από τον Νικόδημο

1. Γνωρίζουμε αναμφίβολα τον συνειδησιακό μας κόσμο τον οποίο ονομάσαμε “υποκειμενικό” και με τον οποίο έχουμε άμεση επαφή. Γνωρίζουμε επίσης πως υπάρχει έξω ή κάτω από αυτόν, κάτι που ονομάσαμε υλικός κόσμος ή αντικειμενικός. Αυτόν δεν τον γνωρίζουμε άμεσα όπως τον πρώτο παρά μόνο μέσω των αναπαραστάσεων κι εντυπώσεων που οι αισθήσεις μας παράγουν στον νου μας. Έτσι δεν τον ξέρουμε καθαυτό (Ding an Sich) όπως είπε ο Καντ.

Σημειώσαμε το παράδοξο ή την αντίφαση στην επιστημονική εμπειρία που ενώ θεωρητικά δέχεται την αδιαμφισβήτητη θέση του Καντ, εντούτοις νομίζει, ή τουλάχιστον οι πλείστοι επιστήμονες νομίζουν πως κατέχουν τη γνώση του αντικειμενικού κόσμου ή πως με την τεχνολογική πρόοδο θα έχουμε την ορθή γνώση του.

Πάντως, για την ώρα (2015-16) όλες οι θεωρίες προσκρούουν στον τοίχο των επισημάνσεων του Καντ: γνωρίζουμε μόνο τις αναπαραστάσεις στο πεδίο της επίγνωσής μας.

Σήμερα θα εξετάσουμε ακόμα ένα πελώριο παράδοξο.

2. Πριν λίγες μέρες, μια γνωστή μου κοπέλα ζήτησε από το τηλέφωνο τη συμβουλή μου για ένα θέμα κι εγώ είπα μερικά πράγματα και η κοπέλα έδρασε μερικώς σύμφωνα με τα λόγια μου.

Σήμερα σκέφθηκα πως υπήρχε κάτι ακόμα που θα μπορούσα να πω. Όμως το περιστατικό πέρασε, το γεγονός έληξε. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να επιστρέψω σε κείνη την ώρα και να πω τα πρόσθετα λόγια, αλλάζοντας το περιστατικό. Χάθηκε!

Πού πήγε; Τι είναι αυτό το απρόσιτο παρελθόν και πού κατοικοεδρεύει;

Παρόμοια δυσκολία έχουμε με το μέλλον. Και αυτό είναι απρόσιτο εκτός από τη στιγμή που φανερώνεται και αμέσως μετά περνά στο παρελθόν και χάνεται.

Πώς γνωρίζουμε τον κόσμο; (Ά)

από τον Νικόδημο

1. Όπως είδαμε, μπορούμε να διαιρέσουμε τον κόσμο σε υποκειμενικό πεδίο, που καλύπτει το δικό μας εσωτερικό πεδίο του νου και της συνείδησης, και σε αντικειμενικό πεδίο, που καλύπτει την υλική σφαίρα με τα τρισδιάστατα πράγματά της – ή οτιδήποτε χοντρότερο και άλλο από το πεδίο του νου μας.

Το υποκειμενικό πεδίο το γνωρίζουμε άμεσα: έχουμε άμεση επαφή οπτική, ακουστική, αισθαντική. Το αντικειμενικό πεδίο είναι πολύ διαφορετικό.

Τον υλικό κόσμο τον γνωρίζουμε μόνο μέσω του δικτύου των 5 αισθήσεων. Αλλά δεν γνωρίζουμε και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν η εικόνα του υλικού κόσμου που οι αισθήσεις μας μεταφέρουν είναι ορθή.

Οι αισθήσεις λειτουργούν ανεξάρτητα, χωριστά η μια από την άλλη. Το χρώμα του μήλου, το άρωμα και η γεύση του, είναι τρεις διαφορετικές εντυπώσεις που συναρμολογούνται στον νου ως φρούτο μήλο. Και το ίδιο γίνεται με όλα.

Η σχέση μας με “όλα”, δηλαδή τον υλικό ή αντικειμενικό κόσμο, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την αντίληψή μας του κόσμου να υπάρχει στον χώρο και χρόνο. Μπορούμε για λίγο να εικονίσουμε ένα μήλο ή μια καρέκλα ή άλλο συγκεκριμένο αντικείμενο εντελώς ανεξάρτητα στο κενό. Αλλά δεν μπορούμε να συλλάβουμε τον σύνολο κόσμο ή τα αντικείμενα, τα περιστατικά και τα φαινόμενά του, ούτε να φανταστούμε για πολύ, έξω από τον χωροχρόνο.

Πράγματα ή αντικείμενα υπάρχουν στον χώρο, περιστατικά και φαινόμενα στον χρόνο.

2. Με τη λογική μας μπορούμε να σιγουρευτούμε πως, στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε μόνο τις αισθητήριες εντυπώσεις στον νου, τις αναπαραστάσεις και τα (concepts) διανοήματά μας. Επίσης πως αντιλαμβανόμαστε τον αντικειμενικό κόσμο προβάλλοντας έξω από τον εαυτό μας, έξω από νου και σώμα, αυτά που θεωρούμε αίτια των εντυπώσεων, αναπαραστάσεων και διανοημάτων μας.

Το τούνελ που σε «ταξιδεύει στον χρόνο» …Το MATRIX αποκαλύπτεται[βίντεο]

Εκείνοι που οδηγούν μέσα από τη σήραγγα, που βρίσκεται στην περιοχή Honghuagang της πόλης Zunyi, βρίσκουν το χρόνο στα κινητά τηλέφωνα τους και μόνο στα κινητά τους τηλέφωνα ανεξήγητα πίσω μια ώρα ακριβώς.

Η σήραγγα χτίστηκε χρόνια πριν, αλλά οι ντόπιοι συνάντησαν αυτό τα παράξενο φαινόμενο τον τελευταίο χρόνο. Μερικοί πιστεύουν ότι προκαλείται από μια στρέβλωση του μαγνητικού πεδίου. Άλλοι πιστεύουν ότι είναι μόνο απλή παρέμβαση ή ένα πρόβλημα με τους πύργους κυττάρων κεραίες της κινητής τηλεφωνίας που είναι και το πιο λογικό (επειδή μάλλον θα χάνει για λίγο το σήμα του μέσα στο τούνελ) , πολλοί έχουν αρχίσει και το χαρακτηρίζουν το «τούνελ του χρόνου» της Κίνας.

Μπαίνετε στην σήραγγα στις 7:00 π.μ. και βγαίνετε μετά από μόλις πέντε λεπτά αργότερα, στις 7:05 το πρωί. Αλλά όταν βγείτε από την άλλη πλευρά του τούνελ, το κινητό σας θα γράφει 6.05 π.μ., μία ώρα νωρίτερα.

Δίας στον Ζυγό 2016-2017

Ο Δίας πλανήτης της επέκτασης, της αισιοδοξίας, της διεύρυνσης, της επιτυχίας, της ηθικής,του νόμου και της θρησκείας αλλά και του τυχοδιωκτισμού και της υπερβολής.

Ο Ζυγός, ζώδιο της αγάπης, της συντροφικότητας, της συνεργασίας και αλλά και της υψηλής αισθητικής, της τέχνης και της αρμονίας, του εκλεπτυσμένου γούστου, της κομψότητας, της μόδας και της κοινωνικότητας.

Το ζώδιο του Ζυγού, με κυβερνήτη την Αφροδίτη, πλανήτη της αρμονίας της αγάπης και της συντροφικότητας, θα φιλοξενήσει τον ευεργέτη Δία, από τον Σεπτέμβριο του 2016 μέχρι τον Οκτώβριο του 2017.

Τον Δία, ως ευεργέτη αλλά και δάσκαλο του ζωδιακού, όλοι τον περιμένουμε να κάνει όψεις με τους προσωπικούς πλανήτες και τα σημεία του ωροσκοπίου μας, για να μας δώσει την αισιοδοξία, την καλή διάθεση αλλά και τις ευκαιρίες, για να μπορέσουμε να επεκτείνουμε τις δραστηριότητες μας και να επιβεβαιώσουμε τις προσδοκίες μας από το σύμπαν.

Πράγματι ο Δίας ως ο ευεργέτης πλανήτης, κάθε δώδεκα χρόνια διασχίζει όλο τον ζωδιακό και δίνει ατομικές ευκαιρίες για επέκταση στον καθένα μας, ανάλογα με το ποιον τομέα της ζωής του καθενός επηρεάζει, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο πλανήτης.

Δίνει ο Δίας χωρίς να εξετάζει πως αξιοποιήθηκαν οι ευκαιρίες που προσέφερε, σε αντίθεση με τον Κρόνο που δίνει, αφού εξετάσει αν πρέπει να δώσει. Ο Δίας δίνει και στο χέρι του καθενός είναι να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του ή απλώς να περάσει καλά όσο θα διαρκούν οι ευνοϊκές συνθήκες που του χαρίζει ο γενναιόδωρος πλανήτης.

Μπαίνοντας όμως στον Ζυγό, ας δούμε τι αιτήματα φέρνει ο Δίας από την Παρθένο, όπου έμεινε σχεδόν ένα χρόνο και μέσα από την παράλληλη δράση του με τους υπόλοιπους αστρολογικούς παράγοντες, κουβαλάει την ιδιαίτερη δυναμική του, στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Παρθένος η τελειομανής

Η Παρθένος είναι ο λογιστής του ζωδιακού και σαν καλός λογιστής δεν θα σταματήσει ποτέ να καταγράφει, να εξετάζει και να αξιολογεί τα συν και τα πλην. Το μαθηματικό μυαλό του δουλεύει ασταμάτητα σαν το ρολόι για να μπορεί να έχει όλες τις αισθήσεις του σε συναγερμό, ώστε να μην του ξεφύγει τίποτα. Μπορεί να αναλύει και να συνθέτει όλα τα δεδομένα ανά πάσα στιγμή, και έχει το ταλέντο να ξεχωρίζει τα πρακτικώς απαραίτητα από τα περιττά και ασύμφορα.

Αγαπά την τάξη και την καθαριότητα και μπορεί να διακρίνει λεπτομέρειες παντού και να τις αξιολογεί αναλόγως, όσο κανένα άλλο ζώδιο.

Η Παρθένος είναι ζώδιο γήινο, μεταβλητό και δεκτικό. Η μεταβλητότητα του ζωδίου, το κάνει να μπορεί να ελίσσεται για να βρει τον καλύτερο τρόπο να κάνει ένα έργο. Ξοδεύεται σε λεπτομέρειες ακούραστα μέχρι να πετύχει το τέλειο αποτέλεσμα. Το γήινο στοιχείο του, θα φροντίσει για την τάξη που χρειάζεται να υπάρχει σε όλες τις καταστάσεις, έτσι που το έργο του, να είναι χρήσιμο και να εξυπηρετεί άψογα μια κοινωνική λειτουργία.

Ο Ήλιος στην Παρθένου μας δίνει έναν χαρακτήρα πρακτικό, σοβαρό, εργατικό, όπου η μεθοδικότητα του τρόπου που σκέφτεται και ενεργεί, θα τον κάνει απαραίτητο σε μια ομάδα. Το μυαλό του είναι πολύτιμο, γιατί έχει λύσεις για τα προβλήματα που του θέτουν και μεγάλη επιμονή μέχρι να τα λύσει, όσο και αν κουραστεί. Έχει πολύ αναλυτική σκέψη, αλλά και μεγάλη ευκολία στην σύνθεση, έτσι ώστε να έχει το τέλειο αποτέλεσμα με ότι καταπιάνεται.

«Ισχυρό σήμα» από εξωπλανήτη πυροδοτεί εικασίες για εξωγήινη δραστηριότητα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΖΩΗ ΕΚΕΙ ΕΞΩ;

Οι αστρονόμοι που ασχολούνται με την αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης (SETI) στρέφουν τώρα τα όργανά τους σε ένα αστέρι περίπου 94 έτη φωτός από τη Γη, μετά από ένα ισχυρό σήμα που εντοπίστηκε από ένα ρωσικό τηλεσκόπιο.
«Ισχυρό σήμα» από εξωπλανήτη πυροδοτεί εικασίες για εξωγήινη δραστηριότητα
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών εξετάζει τώρα το ραδιοσήμα και το αστέρι της, HD 164595, όπως περιγράφεται σε ένα έγγραφο από τον Ιταλό αστρονόμο ΚΞλαούντιο Μακόνε και άλλους ως «ισχυρό υποψήφιο για SETI» - με την ελπίδα να προσδιορίσουν την προέλευσή του.

«Το σήμα από το HD 164595 είναι ενδιαφέρον, επειδή προέρχεται από ένα άστρο που μοιάζει με τον ήλιο, και αν είναι τεχνητό, η δύναμή του είναι αρκετά μεγάλη για να προέρχεται από έναν πολιτισμό με δυνατότητες πέρα από αυτές της ανθρωπότητας» δήλωσε στο CNN ο αστρονόμος Ντάγκλας Βάκοκ, διευθυντής της METI International, που ψάχνει για τη ζωή πέρα από τη Γη.

Προηγμένος πολιτισμός;

Ο Πολ Τζίλστερ, του ιδρύματος Tau Zero, που διεξάγει διαστρικές έρευνες, δήλωσε πως αν το σήμα είναι τεχνητό, η δύναμή του δείχνει πως θα μπορούσε να προέρχεται από έναν πολιτισμό πιο προηγμένο από το δικό μας.

Ένας τέτοιος πολιτισμός θα ήταν πιθανό να είναι τύπου ΙΙ στην κλίμακα Καρντάσεφ, μια προσπάθεια του Σοβιετικού αστρονόμου με το ίδιο όνομα για την κατηγοριοποίηση των διαφόρων τεχνολογικών σταδίων των πολιτισμών.

Προς το παρόν, το δικό μας είδος είναι κοντά στον Τύπο Ι της κλίμακας, σύμφωνα με τον οποίο ένας πολιτισμός είναι σε θέση να αξιοποιήσει όλη τη διαθέσιμη ενέργεια για τον πλανήτη του, συμπεριλαμβανομένης της ηλιακής, αιολικής, των σεισμών και των άλλων καυσίμων.

Ένας πολιτισμός Τύπου ΙΙ θα είναι σε θέση να αξιοποιήσει το σύνολο της ενέργειάς που εκπέμπεται από το άστρο του, εννοώντας τα δισεκατομμύρια, των δισεκατομμυρίων βατ.

Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε μια κολοσσιαία επιχείρηση, πιθανότατα την κατασκευή κάποιου είδους υπερκατασκευής, όπως μια γιγάντια σφαίρα ή ένα σμήνος σούπερ-προηγμένων ηλιακών πάνελ.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι υπερκατασκευές είναι ίσως η καλύτερη ευκαιρία μας για την ανίχνευση εξωγήινης ζωής εκτός κι αν ενεργά προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας.

Δεν είναι διασκεδαστικό να έχετε κακές συνήθειες

Ποτέ μην αφήνετε τον νου σας να σας λέει ότι είναι πολύ δύσκολο να είστε καλοί και πολύ εύκολο να είστε κακοί. Είναι πολύ πιο εύκολο να είστε καλοί παρά να υποφέρετε από τις συνέπειες των λανθασμένων πράξεων. Μερικές φορές είναι λίγο δύσκολο να αντισταθείτε στον πειρασμό γιατί οι αισθήσεις σας προσπαθούν να σας παγιδεύσουν. Μόλις όμως αποκτήσετε τη συνήθεια να είστε καλοί, είναι πολύ δύσκολο να είστε κακοί. Διότι ξέρετε ότι θα ζημιωθείτε και εσωτερικά και εξωτερικά κάνοντας κάτι που ξέρετε ότι είναι λανθασμένο.

Δεν είναι διασκεδαστικό να έχετε κακές συνήθειες. Η φαυλότητα καταστρέφει όλη τη διασκέδαση. Προκαλεί κορεσμό στον νου και γρήγορα δεν υπάρχει πλέον χαρά στο να τρώτε υπερβολικά, στο να είστε υπερβολικά δραστήριοι στο σεξ, στο να ενδίδετε υπερβολικά σε οποιαδήποτε αίσθηση. Αν σε οτιδήποτε το παρακάνετε, να θυμάστε ότι βρίσκεστε κάτω από την επιρροή και την αρπάγη κακών συνηθειών. 

ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΡΟΒΑΤΟ

Μια φορά ήταν μια τεράστια λέαινα, έγκυος και πολύ πεινασμένη. Καθώς περνούσαν οι μέρες και το μωρό λιονταράκι μεγάλωνε μέσα της, δυσκολευόταν να περιφέρεται για να βρει τη λεία της. Ακόμα κι όταν η λέαινα έβρισκε κάποιο πλάσμα, δεν ήταν αρκετά γρήγορη όταν χιμούσε πάνω του ώστε να το πιάσει. Βρυχώμενη με θλίψη, βαριά με το μωρό λιονταράκι, και λιμοκτονώντας, η λέαινα περιπλανιόταν στο δάσος και τελικά κοιμήθηκε στη σκιά μιας συστάδας δέντρων που συνόρευε μ’ ένα βοσκοτόπι. Καθώς λαγοκοιμόταν, ονειρεύτηκε ότι είδε ένα κοπάδι από πρόβατα να βόσκουν. Προσπαθώντας να χιμήξει πάνω σ’ ένα ονειρικό αρνί, τινάχτηκε απότομα και ξύπνησε και είδε στην πραγματικότητα ένα μεγάλο κοπάδι προβάτων που έβοσκαν εκεί κοντά.

Πλημμυρισμένη από χαρά, ξεχνώντας το μωρό λιονταράκι που είχε μέσα της, και ωθούμενη από την τρέλα της μεγάλης πείνας, η λέαινα χίμηξε πάνω σ’ ένα νεαρό πρόβατο και εξαφανίστηκε στα βάθη της ζούγκλας. Η λέαινα δεν συνειδητοποίησε ότι, λόγω της άγριας πίεσης του τρελού πηδήματος για να πιάσει το πρόβατο, είχε γεννήσει το μωρό της.
Τα πρόβατα παρέλυσαν από φόβο κατά την επίθεση, αλλά όταν η λέαινα έφυγε και σταμάτησε ο πανικός τους, παρατήρησαν την απώλεια του προβάτου. Καθώς τα πρόβατα βέλαζαν θρηνώντας στη γλώσσα τους, είδαν με κατάπληξη το αβοήθητο νεογέννητο λιονταράκι να κλαίει αδύναμα ανάμεσά τους. Μια προβατίνα το λυπήθηκε και το υιοθέτησε σαν δικό της.

Πέρασαν αρκετά χρόνια. Το ορφανό λιοντάρι, τώρα ένα ώριμο ζώο με μακριά χαίτη και ουρά, περιπλανιόταν με το κοπάδι, συμπεριφερόμενο ακριβώς σαν πρόβατο. Βελάζοντας αντί να βρυχάται, και τρώγοντας χόρτα αντί για κρέας, αυτό το αυστηρά χορτοφάγο λιοντάρι είχε τελειοποιηθεί στην αδυναμία και την πραότητα του αρνιού.

Να κοιμάσαι γυμνός, κάνει καλό

Είχε δίκιο τελικά η θεά του έρωτα, φημισμένη, ξακουστή ηθοποιός, αλλά και τραγουδίστρια Marilyn Monroe, όταν ανακοίνωσε πως παρέα στο κρεβάτι της είχε μόνο το άρωμά της. Βέβαια αυτή είχε άλλα στο πονηρό της μυαλό με όλες αυτές τις δηλώσεις που είχε κάνει, αλλά να που η επιστήμη τη δικαίωσε! Απόψε θα γίνω η Marilyn Monroe, θα πω τέλος στις ξενέρωτες πιτζάμες, στα πρόχειρα φανελάκια και στα παντελονάκια του παππού μου και θα κοιμηθώ γυμνή.

Για ακόμη μία φορά η επιστήμη μας ανοίγει τα μάτια και μας λέει να σταματήσουμε να ντυνόμαστε σαν Εσκιμώοι στο κρεβάτι, το σεντόνι είναι υπεραρκετό. Περιττά έξοδα έχουν καταντήσει πλέον οι πιτζάμες και τα baby doll κι αφού στους δρόμους κυκλοφορούμε όλο και με λιγότερα ρούχα, γιατί στα κρεβάτια μας κοιμάστε με το νυχτικό της γιαγιάς ; Να ένα καλό ερώτημα!

Χαρτί και στιλό να σημειώνουμε πόσο καλό κάνουμε στην υγεία μας, αλλά και στον εαυτό μας με τα βρακάκια έξω απ’ το κρεβάτι. Πρώτο και κυριότερο, βαραίνει το πορτοφόλι μας γιατί δε χρειάζεται να αγοράζουμε πιτζάμες κι αισθησιακές ενδυμασίες μόνο και μόνο για να τις βλέπει το σκοτάδι! Εκτός κι αν δεν κοιμάστε μόνοι τα βράδια κι έχετε παρέα, αν και πιστεύω πως κι η παρέα σας, σας προτιμά γυμνούς. Αυτό δηλαδή είναι σίγουρο! 

Ποιος δε θα ήθελε να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση με το σώμα του; Η αίσθηση του παγωμένου σεντονιού πάνω στο γυμνό κορμί μας, μας κάνει να νιώθουμε πιο δροσεροί, εξοικειωνόμαστε κι αναπτύσσουμε καλύτερη σχέση με αυτό κι είμαστε πιο άνετοι. Αισθανόμαστε πιο ανάλαφροι και φρέσκοι.

Κι αν πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις αντί να κοιτάς;

Ζαφειροπούλου Ελένα 
Ο Αριστοτέλης έγραψε ότι ο άνθρωπος είναι “φύσει ζώον πολιτικόν” και, εν πολλοίς, είχε δίκιο, γιατί δε νοείται ολοκληρωμένος άνθρωπος-πολίτης που να μη ζει στο πλαίσιο μίας πόλης. 
Αφήνοντας κατά μέρος όλες τις σχετικές θεωρίες κι απόψεις περί την πόλιν, τις υποκατηγορίες της και τις λειτουργίες της για άλλη φορά, ας επικεντρωθούμε στο πιο πρακτικό και ουσιώδες κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης. 

Κι αυτό δεν είναι άλλο από την ανθρώπινη επαφή. Πόσο διαφορετική θα ήταν, άραγε, η ζωή μας, αν δε ζούσαμε στο πλαίσιο μίας πόλις ή οποιασδήποτε υποκατηγορίας της; Πως θα ήταν ο άνθρωπος αν δε συνυπήρχε, δεν αλληλεπιδρούσε, δε μιλούσε, δε συζητούσε, δεν επικοινωνούσε όσα έχει μέσα του; 

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά, από άτομα που αφέθηκαν μόνα τους, χωρίς ερεθίσματα από το εξωτερικό περιβάλλον που να τα βοηθήσουν να αναπτύξουν το πολυεπίπεδο ανθρώπινο οικοδόμημά τους. Και δεν είναι προς μίμηση. Αυτά, δείχνουν κατάφωρα την κακοποίηση και τα αποτελέσματά της. 

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ουσιώδεις, βασικές, απαραίτητες. Κάθε είδος ανθρώπινης διαντίδρασης και αλληλεπίδρασης, απευθύνεται σε έναν, τουλάχιστον, συγκεκριμένο κοινωνικό ρόλο. Και, εννοείται, ότι ο κάθε κοινωνικός ρόλος κι ο τρόπος που εκπληρώνεται, υποδεικνύουν ξεκάθαρα το ψυχολογικό υπόβαθρο που υπάρχει. 

«Γιατί ένας άνδρας δεν κορυφώνει;»

Ειρήνη Παναγοπούλου, Ψυχολόγος, MSc Κλινικής Ψυχολογίας 

Η ερωτική πράξη διαρκεί περισσότερο από το φυσιολογικό, η σωματική κούραση είναι ανυπόφορη, εσείς βιώνετε έντονα το αίσθημα του πόνου, «στερεύετε» από κολπικά υγρά, ενώ ο σύντροφος σας προσπαθεί δίχως αύριο να ολοκληρώσει. Και κάπου εκεί η μαγεία χάνεται, με το ερωτικό σκηνικό να δίνει την θέση του, σε έναν ατελείωτο αγώνα δρόμου, με τους δυο σας ιδρωμένους μεν αλλά όχι ικανοποιημένους δε. Εάν η παραπάνω κατάσταση σας ακούγεται οικεία, πιθανά το πρόβλημα της ανεσταλμένης εκσπερμάτισης, σας έχει χτυπήσει την πόρτα.

Το πρόβλημα

Ανεσταλμένη εκσπερμάτιση, είναι η πλήρης αναστολή εμφάνισης σπέρματος κατά τη σεξουαλική επαφή. Το πιο σύνηθες είναι η αδυναμία του άνδρα να ολοκληρώσει κατά τη διάρκεια της κολπικής διείσδυσης, ενώ μπορεί να εκσπερματίσει με το χέρι του, είτε με το χέρι της συντρόφου του, στη φάση των σεξουαλικών παιχνιδιών, είτε ακόμα και στη φάση του στοματικού σεξ. Αποτελεί την τρίτη πιο σημαντική σεξουαλική δυσλειτουργία στον άντρα μετά την πρόωρη εκσπερμάτιση και τη στυτική δυσλειτουργία, ηλικίας 20-30 ετών και ενδέχεται να απασχολήσει ένα 8-10% των ανδρών κάποια στιγμή στη ζωής τους. Μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής, δηλαδή να εμφανίζεται από την έναρξη της σεξουαλικής ζωής, είτε δευτεροπαθής, από ένα χρονικό σημείο και έπειτα.

Το άγχος που βιώνει καθώς και η αμφισβήτηση του σεξουαλικού του ρόλου, σε συνδυασμό με την αυνανιστική συνήθεια, έχουν ως αποτέλεσμα να κλέβουν την παράσταση της σεξουαλικής του έκφρασης. Ο ίδιος αυτοπαγιδεύεται όταν αντιλαμβάνεται πως δεν κατορθώνει να ολοκληρώσει προκαλώντας εκνευρισμό και στην σύντροφό του. Προσπαθεί μάταια να φτάσει σε εκσπερμάτιση, διατηρώντας τη στύση του καταναγκαστικά, με αποτέλεσμα σταδιακά, να οδηγείται σε κόπωση και συχνά απώλεια της στύσης του, αφήνοντας δυσάρεστη γεύση της σεξουαλικής εμπειρίας στην γυναικεία παρουσία. Να σημειωθεί πως είναι αρκετά συχνό ο άνδρας με στυτικό πρόβλημα να εμφανίζει ανεσταλμένη εκσπερμάτιση ακριβώς όμως λόγο της χαλαρής του στύσης, της παρουσίας δηλαδή ενός στυτικού προβλήματος.

Η τριχόπτωση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μύθοι και αλήθειες και απλοί τρόποι για γερά μαλλιά

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, Θάλεια Γούτου, κοσμετολόγος

Η τριχόπτωση μπορεί να εμφανιστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με το πρόβλημα που την προκαλεί. Μπορεί να έρθει ξαφνικά ή σταδιακά και να επηρεάσει μόνο το δέρμα της κεφαλής ή και ολόκληρο το σώμα. Η απώλεια μέχρι 100 τριχών ημερησίως είναι φυσιολογική, όταν όμως η τριχόπτωση πάρει μεγαλύτερη έκταση, μπορεί να είναι παθολογική και είναι σκόπιμο να επισκεφθείτε έναν ειδικό που θα αντιμετωπίσει τα αίτιά της και θα σας συστήσει τον κατάλληλο τρόπο αντιμετώπισης.

Είτε είναι παροδική είτε μόνιμη, η τριχόπτωση αποτελεί έναν εφιάλτη για όλους - άνδρες και γυναίκες - καθώς προσθέτει χρόνια στην πραγματική μας ηλικία και καταρρακώνει την αυτοπεποίθηση μας. Ευτυχώς υπάρχουν τρόποι θεραπείας, ακόμα και όταν τα αίτια δεν είναι απολύτως αναστρέψιμα, που αποκαθιστούν στο 100% την αρχική εμφάνιση των μαλλιών. Επιπλέον, μπορούμε να προλάβουμε την τριχόπτωση ή να περιορίσουμε σημαντικά την εκδήλωσή της με τη βοήθεια 10 απλών, καθημερινών συμβουλών.

Το καλοκαίρι το κεφάλι μας βρίσκεται περισσότερο εκτεθειμένο στην ηλιακή ακτινοβολία UVA/UVB, στο χλώριο της πισίνας, στο αλάτι της θάλασσας, στην άμμο και τη σκόνη, παράγοντες που επιβαρύνουν την υγεία του τριχωτού της κεφαλής. Το φθινόπωρο παρατηρείται να πέφτουν τα μαλλιά σαν τα φύλλα  των δένδρων.

Δεν πρέπει να συγχέουμε την παροδική αλωπεκία με τις άλλες μορφές, όπως την ανδρογενετική αλωπεκία και την γυροειδή αλωπεκία.

Μύθοι για την τριχόπτωση

Μύθος 1 - Με το να λουζόμαστε με κρύο νερό ελαττώνεται και η τριχόπτωση! Ξεβγάζοντας το κεφάλι μας με κρύο νερό ασφαλώς και βοηθάει στην κυκλοφορία αίματος αλλά δεν βοηθάει στην ελάττωση της αλωπεκίασης.


Η προσφυγική ιστορία της Τουρκίας

Οι Σύροι πρόσφυγές το τελευταίο επεισόδιο της τουρκικής προσφυγικής ιστορίας

Μία βαθιά υπαρξιακή κρίση  θα στοιχειώνει την Τουρκία κατά την διάρκεια των επόμενων δεκαετιών. Από την έναρξη του συριακού εμφυλίου πολέμου, πάνω από δυόμισι εκατομμύρια πρόσφυγες έχουν εγκατασταθεί στην Τουρκία. Ένας σχετικά μικρός αριθμός αυτών των προσφύγων, ίσως όχι περισσότεροι από 300.000, έχουν διαμοιραστεί ανάμεσα στα 26 στρατόπεδα που η Άγκυρα έχει δημιουργήσει σε κοντινή απόσταση από τα σύνορα. Η πλειοψηφία τους, έχει επιλέξει, αντί για αυτά, να εγκατασταθούν στα αστικά κέντρα σε όλη την χώρα. Οι κακές συνθήκες διαβίωσης, καθώς και η ανεργία και η έλλειψη εγκαταστάσεων σωματικής και ψυχικής υγείας, κάνουν την ζωή δύσκολη για τους Σύριους . Κοιτώντας προς το μέλλον, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τον αριθμό των Σύριων οι οποίοι θα παραμείνουν στην Τουρκία και ποια θα είναι η επίδραση στην τουρκική κοινωνία, τον πολιτισμό και την πολιτική της.Οι μεταναστευτικές κρίσεις δεν είναι κάτι καινούργιο στην Τουρκία. Στην πραγματικότητα, η προσφυγική πολιτική έχει παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην σύγχρονη τουρκική ιστορία, αν και η τρέχουσα εισροή μεταναστών είναι πιο δραματική από όσο οι προηγούμενες περιπτώσεις. Είναι σαφές ότι η Άγκυρα έχει δύσκολο δρόμο μπροστά της, όπως και η τουρκική κοινωνία των πολιτών γενικότερα. Το πώς η Τουρκία θα διαχειριστεί την εγκατάσταση και την ενσωμάτωση των προσφύγων από την Συρία, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, μπορεί να καταλήξει να μεταμορφώσει την χώρα με βαθείς τρόπους.

Κατάθλιψη λόγω Facebook

Οι κίνδυνοι των κοινωνικών δικτύων

Η υπερβολική χρήση του Facebook μπορεί να μειώνει το αίσθημα ευτυχίας και την ικανοποίηση από τη ζωή. Το σίγουρο είναι ότι ότι ο βαθμός χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και τα κίνητρα των χρηστών προδικάζει τις θετικές ή τις αρνητικές ψυχολογικές συνέπειές τους.Η  λάθος χρήση τους μάλιστα αντί να αυξάνει την ευεξία, μπορεί να την υπονομεύει.Για παράδειγμα αν  χρησιμοποιεί κάποιος  τα κοινωνικά δίκτυα για να «κατασκοπεύει» τις ζωές των άλλων, τότε κινδυνεύει να πάθει κατάθλιψη. 

Τα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να είναι μια διασκεδαστική και υγιής δραστηριότητα, αν οι χρήστες το αξιοποιούν για να μένουν συνδεδεμένοι με την οικογένεια και με τους παλιούς φίλους τους, ανταλλάσσοντας ενδιαφέρουσες και σημαντικές πλευρές της ζωής τους. Αν όμως, χρησιμοποιείται για να δει ένας χρήστης πώς είναι η οικονομική κατάσταση κάποιου γνωστού του ή πόσο ευτυχισμένος είναι κάποιος φίλος του με τον ή την σύντροφό του πράγματα που προκαλούν ζήλεια τότε η χρήση τους μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη.

Και το χειρότερο είναι ότι οι αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να προκληθούν με...ψέμματα.

Γιατί είναι ο μεγαλύτερος φόβος η ομιλία μπροστά σε κοινό;

Πολλοί άνθρωποι τρέμουν στην ιδέα και μόνο ότι θα τους ζητηθεί να βγάλουν ένα λόγο. Όταν κάποιος καλείται να μιλήσει δημοσίως σε κοινό, θα πρέπει να έχει την ικανότητα που απαιτείται για να τραβήξει την προσοχή όλων των ακροατών άρα και κατ’ επέκταση να μπορεί να γίνει επιτυχημένος ομιλητής. Ίσως διακατέχεται από το φόβο πως αν δεν τα πει καλά, ο κόσμος θα τον κρίνει, θα τον απορρίψει, θα τον καταστήσει ανάξιο για ένα τέτοιο διάβημα. Αυτό από μόνο του αρκεί για να δημιουργήσει στρες στον κάθε υποψήφιο ομιλητή. Αν μάλιστα διαθέτει κανείς στο ενεργητικό του  άσχημες εμπειρίες και αποτυχημένες προσπάθειες από το παρελθόν, ίσως αυτές να τον αποτρέψουν από το να το επιχειρήσει εκ νέου.

Κατά τον Winston Churchill, μια καλή ομιλία οφείλει να είναι σαν την φούστα μιας γυναίκας: «Τόσο μακριά ώστε να καλύπτει επαρκώς το “θέμα” και τόσο περιορισμένη ώστε να προξενεί ενδιαφέρον».  Σίγουρα η δημόσια ομιλία είναι τέχνη. Παρόλα αυτά, δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ρήτορας για να μπορέσει να πετύχει τους στόχους της. Ο νούμερο ένα παράγοντας που συντελεί στις επιτυχημένες ομιλίες είναι ηαυτοπεποίθηση. Μπορεί κανείς να διαθέτει σπουδαίο περιεχόμενο στην ομιλία, εάν όμως η αυτοπεποίθηση απουσιάζει, ο κίνδυνος να «χάσει» το ακροατήριο είναι πολύ υψηλός.

Πέραν όμως των προαναφερθέντων, ένας καλός ομιλητής, μπορεί να χρησιμοποιήσει και μερικά τρικ για να «δαμάσει» το ακροατήριο και, κυρίως, το στρες που βιώνει πριν από κάθε σημαντικό λόγο ή παρουσίαση. Μερικά από αυτά είναι:

Γέμισε η πλαγιά από πτώματα ταράνδων -Τα χτύπησε κεραυνός - ΦΩΤΟ

Πάνω από 300 τάρανδοι βρέθηκαν νεκροί σε πλαγιά στην Νορβηγία μετά από πτώση κεραυνού.

Όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες στης Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της χώρας τα πτώματα των 323 ζώων ανάμεσα τους και 70 νεαρά, κείτονται στο έδαφος στο οροπέδιο Hardangervidda.

Ο φόβος της επιτυχίας (β᾽ μέρος)

|

από τη Φαίη Γρίβα

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος του άρθρου.

Η επιτυχία είναι πιο περίπλοκη από την αποτυχία. Κατά μια έννοια είναι πιο βολικό να παραμείνει κανείς σε μια οικεία κατάσταση, ακόμα κι αν αυτό δεν τον ευχαριστεί. Η κατάκτηση της επιτυχίας - όπως κι αν την ορίζει ο καθένας - σημαίνει πως χρειάζεται να αφήσει το γνώριμο πίσω του και να αντέξει να εκτεθεί, να αξιολογηθεί, και να επιφορτιστεί με νέες ευθύνες και απαιτήσεις.  Από αυτή την άποψη μοιάζει σαν να θέλει κανείς να προστατεύσει τον εαυτό του από πιθανούς κινδύνους και ρίσκα, πόσο μάλιστα όταν η επιδίωξη της όποιας επιτυχίας δεν γίνεται αντιληπτή ως πρόκληση. Σίγουρα κανείς δεν θέλει να αποτύχει. Ίσως το πρόβλημα είναι πως για τους περισσότερους, ενώ ο φόβος της αποτυχίας είναι συνειδητός, ο φόβος της επιτυχίας παραμένει στο μεγαλύτερο μέρος του ασυνείδητος.

                                                

Συνειδητή ή ασυνείδητη, μια σύγκρουση όμως εάν παραμείνει ανεπίλυτη θα οδηγήσει σε δυσφορία, και άγχος. Η Horner (1972) μιλώντας για τις γυναίκες, πρότεινε μια σύγκρουση που είναι περισσότερο συνειδητή και κοινωνική. Πολιτισμικά, οι γενιές έχουν αναγκάσει τις γυναίκες να απωθήσουν την επιθετικότητά τους και αυτό έχει εσωτερικευθεί. Είναι συχνό το αίσθημα πολλών ατόμων - κυρίως γυναικών, όταν τα έχουν καταφέρει, να νιώθουν ότι με κάποιο τρόπο έχουν εξαπατήσει τους υπόλοιπους και πως αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθούν.

Οι  Chance και Imes (1978) επινόησαν τον όρο «το φαινόμενο του απατεώνα» (imposter phenomenon) για να περιγράψουν γυναίκες με αξιοσημείωτες επαγγελματικές επιτυχίες, οι οποίες όμως ένιωθαν πως εξαπατούσαν τους άλλους για τις ικανότητές τους. Κατέληξαν ερευνητικά στο συμπέρασμα πως τέτοιου είδους ανασφαλή συναισθήματα στην ενήλικη ζωή οφείλονταν σε διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης των κοριτσιών μέσα στην οικογένεια.

Ο φόβος της επιτυχίας (α’ μέρος)

|

από τη Φαίη Γρίβα

Σε μια κοινωνία εστιασμένη στην επιτυχία ξεχνάμε ίσως πως η επιτυχία μπορεί να είναι εξίσου τρομακτική με την αποτυχία. Άλλωστε δεν θα ακούσει κανείς ποτέ κάποιον να λεει "φοβάμαι να επιτύχω". Κι όμως συχνά η συμπεριφορά μερικών ατόμων δείχνει το αντίθετο. Εργασίες που μένουν στη μέση ή αναβάλλονται, δυσκολία στη συγκέντρωση για την ολοκλήρωσή τους, αίσθημα οτι δεν είναι αρκετά καλές και θέλουν επιπλέον δουλειά, παράλληλη ενασχόληση με πολλά έργα χωρίς εστίαση ή εμβάθυνση σε κάποιο συγκεκριμένο. Όμως  το πιο σημαντικό είναι πως εκεί όπου όλα οδεύουν προς την επιτυχή ολοκλήρωση τότε είναι που όλα αρχίζουν να πηγαίνουν στραβά, σε βαθμό που θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για αυτοσαμποτάρισμα. Γιατί όμως κάποιοι  φοβούνται να επιτύχουν;

Ο Freud (1916) παρατήρησε πρώτος πως κάποιοι ξεκινούν να νοσούν την στιγμή ακριβώς που κάποια βαθιά και πολυ-αναμενόμενη επιθυμία φαίνεται να εκπληρώνεται. Ο ίδιος γράφει: «το Εγώ μπορεί να αντέξει να διατηρεί μια επιθυμία όσο αυτή βρίσκεται στην φαντασία, ωστόσο το ίδιο το Εγώ θα αντισταθεί στην εκπλήρωση αυτής της επιθυμίας όταν πλησιάσει η στιγμή να γίνει πραγματικότητα» (σελ. 317-18). Έντονο άγχος αλλά και ενοχή φαίνεται να σχετίζονται με την επιτυχία. Σύμφωνα με τον Fenichel (1945), οι οιδιποδιακές συγκρούσεις και το σύμπλεγμα ευνουχισμού φαίνονται να ευθύνονται για αυτό. Πρόκειται για έννοιες που δεν χρειάζεται απαραίτητα να ειδωθούν από το πρίσμα της σεξουαλικότητας. Οι οιδιποδιακές συγκρούσεις αναπαραστούν την αντίληψη που έχει το παιδί για τη σχέση αγάπης-μίσους με τους γονείς του. Ταυτόχρονα, ο ευνουχισμός αναπαριστά τους φόβους του για τιμωρία, όταν αντιτίθεται σε έναν παντοδύναμο γονιό.

Ο Schuster (1955) τόνισε τον φόβο και το δέος που ένας γιος μπορεί να αισθάνεται για τον πατέρα του. Προφανώς, το αγόρι είναι πολύ πιο αδύναμο από τον πατέρα και αυτή η ανισότητα μπορεί να μεταφερθεί και στην ενήλικη ζωή, όπου ο γιός ενδέχεται να νιώθει ανεπαρκής ή μικρός κατά κάποιο τρόπο.

Το μεγάλο μυστικό για την επιτυχία

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ 

Δεν υπάρχει μυστική συνταγή για την επιτυχία – βρίσκεται εδώ ακριβώς μπροστά στα μάτια μας. Ο μοναδικός περιορισμός στην υλοποίηση του αύριο θα είναι οι αμφιβολίες του σήμερα. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι διαθέτουν τουλάχιστον δεκαπέντε λεπτά την ημέρα για να αναλογιστούν τι κάνουν και τι θα μπορούσαν να κάνουν για να βελτιώσουν τη ζωή τους. Σκεφτείτε πόσο χαρούμενοι θα ήσασταν αν χάνατε όλα όσα έχετε τώρα και μετά τα ξαναβρίσκατε. 

Οι επτά αρχές της επιτυχίας είναι: 

1. Ένας ξεκάθαρος στόχος/ 
2. Ένα συγκεκριμένο σχέδιο/ 
3. Αυτοπεποίθηση/ 
4. Σκοπός/ 
5. Έλλειψη φόβου αποτυχίας/ 
6. Δέσμευση / 
7. Εορτασμός. 

Πρώτα πείτε στον εαυτό σας ποιος θέλετε να γίνετε. Και μετά κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε. Είναι άσχημο να είσαι τυφλός αλλά είναι ακόμη χειρότερο να έχεις μάτια και να μην μπορείς να δεις. Αν αποτύχετε να σχεδιάσετε, τότε σχεδιάζετε να αποτύχετε. Όταν τα πλάνα των ενεργειών σας σχεδιάζονται προκαταβολικά, είναι εκπληκτικό το πόσο συχνά οι περιστάσεις θα ταιριάξουν μαζί τους. 

Δώστε μου έναν αποθηκάριο που έχει στόχο και θα σας δώσω έναν άνθρωποι που θα γράψει ιστορία. Δώστε μου έναν άνθρωπο που δεν έχει καθόλου στόχους και θα σας δώσω έναν αποθηκάριο. 

Σχεδιάστε τη ζωή σας. Μην την αφήνετε στην τύχη. Η μεγαλύτερη απόλαυση στη ζωή είναι η πραγμάτωση αυτών που οι άλλοι λένε πως δεν μπορείτε να καταφέρετε. Κερδίστε ό,τι περισσότερο μπορείτε από την κάθε αποτυχία. Κοιτάξτε μπροστά. Όταν αποτύχετε, θα καταλάβετε πως κανείς δεν το πρόσεξε ούτε κι ενδιαφέρθηκε όσο εσείς.