Πηγάζει από τον αναγραμματισμό των δεδομένων του στίχου β23 και της παραγράφου που ανήκει.
Ο μεγάλος Επειος έφτιαξε με τέτοιο έξυπνο τρόπο τον νοητικό μηχανισμό των αντιθέτων, ώστε όταν είσαι πλούσιος να πρέπει να ζεις «ταπεινά» και όταν είσαι φτωχός να πρέπει να ζεις «πλούσια», για να επιβιώσεις .
Ο Επειος τα έβαλε ανάποδα στον άνθρωπο ,να κλαίει για να έχει και να χαίρεται όταν δεν έχει για να αποκτήσει και να σωθεί.
Ο νοητικός μηχανισμός του κλάματος και του θρήνου στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας με «επιτυχία».
Έχεις, κερδίζεις πολλα, κλαις [ τίποτα δεν κάνουμε ] παίρνεις περισσότερα.
Έχεις , κερδίζεις πολλα, γελάς – υπερηφανεύεσαι , τα χάνεις όλα.
Δεν έχεις, δεν κερδίζεις, κλαις - μιζεριαζεις , χάνεις και τα λίγα που έχεις.
Δεν έχεις – δεν κερδίζεις , γελάς ,στοχεύεις ψηλότερα, σώζεσαι.
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση σας θυμίζει κάτι ;;;
Αυτος είναι με απλά λόγια ο Ν.Μ. των αντιθέτων και ισχύει για τα πάντα σε ότι αφορά το ανθρώπινο γένος του ΔΙΑ στη ΓΗ.
Ο καθένας από εμάς με κάποια ηλικία το έχει παρατηρήσει να συμβαίνει καθημερινά.
Ακόμη και για τον θάνατο.
Έχεις θάνατο κλαις –θρηνείς επ’αοριστον, προκαλείς και άλλον.
Έχεις θάνατο χαίρεσαι ,διότι ο άνθρωπος σου πηγαίνει σε καλύτερο τόπο [βασιλεία των ουρανών ] ,όλα βαίνουν καλώς. Η ευχή [ζωή σε λόγου σας] δεν είναι τυχαία.
Ούτε το κρασί, που πίνεις γύρω από ένα τραπέζι μετά την ταφή είναι τυχαίο. Είναι σαν να γιορτάζεις τη μετάβαση του «αποθανόντος» στη βασιλεία των ουρανών.
Θυμίζω τον εορταστικά ντυμένο ψυχοπομπό Ερμή, με το μαύρο κηρύκειο σχήματος [8] [ ο θάνατος του ζώου μέσα μας ] στο αριστερό του χέρι, στο περίφημο ψηφιδωτό της ταφικής στοάς του Αλέξανδρου στην Αμφίπολη. Το ζευγάρι [ ανθρώπινο γένος] που ανέρχεται στους ουρανούς μόνο λυπημένο δεν είναι .Μην ξεχνάτε πως οι ψυχές είναι αθάνατες.