Αντιλήφθηκα το πόσο δυνατό ρόλο ο φόβος είχε παίξει στην ζωή μου. Έγινε ορατό και έντονα και με υπερβολική λεπτότητα. Αλλά, όπως κι εσείς, στράφηκα προς την επιβίωση. Με τον τρόπο αυτό, δεν αντιλήφθηκα τον φόβο, δεν γνωρίστηκα καλύτερα μαζί του, ή εργάστηκα μαζί του με οποιοδήποτε τρόπο. Στην πραγματικότητα, τον είχα κρύψει από μένα. Δεν μπορούσα – δεν θα το έκανα – να τον δω. Τον μεταμφίεσα σαν στρες και πολύ δουλειά. Δεν αντιλαμβανόμουν συνειδητά που κρατούσα φόβο και κακή ευθυγράμμιση. Δεν είχε όνομα.
Ο φόβος μπορεί να είναι πολύ παραπλανητικός στον τρόπο προσέγγισης, αλλά είναι φόβος παρ’ όλα αυτά. Πάντως, ήμουν συνειδητή στο τι εμφανιζόταν επανειλημμένα στην ζωή μου. Εκείνη την εποχή, δεν αντιλαμβανόμουν ότι η διερεύνηση μου με σημεία και σύμβολα ήταν μια γλώσσα που επίσης θα με υποστήριζε στο να ανακουφιστώ από τον πόνο που υπήρχε στην ζωή μου.
Κάθε σημάδι, επίγνωση, κάθε βήμα στο μονοπάτι, και η συνεχώς αυξανόμενη ανακούφιση ότι είχα καθοδήγηση με περιέβαλε και με προστάτευε. Όσο περισσότερο διείσδυα στην γλώσσα αυτή της σύνδεσης, τόσο περισσότερο κουράγιο αποκτούσα. Η συγχρονικότητα με έσπρωχνε να μπαίνω όλο και βαθύτερα στον φόβο που τελικά παρουσιαζόταν να είναι ένας βαθιά ριζωμένος νταής. Δεν άκουσα τον φόβο. Είχα μια έντονη επιθυμία να φέρω νόημα στην ζωή μου. Ήθελα απόδειξη μιας σύνδεσης και ενός σκοπού μέσα και για ΟΛΑ τα πράγματα. Είχα ανάγκη να γνωρίζω ότι ο κόσμος ήταν ασφαλής…. Ότι εγώ ήμουν ασφαλής μέσα στον κόσμο.
Σπρώχτηκα σε ένα θαυμαστό πνευματικό ταξίδι. Καθώς άρχισα να αφυπνίζομαι, τα σύμβολα και τα σημάδια με καλούσαν προς την κατεύθυνση του υψηλότερου μου καλού. Κάθε διαθέσιμος δρόμος χρησιμοποιούνταν από το Σύμπαν για να μου μιλήσει. Καθώς το ταξίδι ξεδιπλώνονταν, τα μηνύματα έρχονταν με την ακριβή μορφή που χρειαζόμουν για να δω και να ακούσω. Τα μηνύματα μιλούσαν ολόκληρες παραγράφους, τόμους στην πραγματικότητα, για την ιστορία της ζωής μου. Μετά από πολλές θαυμάσιες εμπειρίες για χρόνια, μπορώ με ευγνωμοσύνη να πω ότι το Σύμπαν είναι ένας σύντροφος και συν-δημιουργός.
Καθώς τα σημάδια και τα σύμβολα γίνονταν πιο φανερά, δεν ήταν τόσο το τι θα έβλεπα και άκουγα, αλλά το τι θα αισθανόμουν και ο τρόπος που σπρωχνόμουν να κατευθύνω τις σκέψεις μου. Η ζωή μου είχε υπάρξει ζωή μιας αποσύνδεσης που όλο και μεγάλωνε. Επιθυμούσα να αισθανθώ ξανά πλήρως, να γνωρίσω την πραγματική μου φύση. Άρχισα να θέλω περισσότερα από τη ζωή και από τον εαυτό μου, να καταλάβω γιατί ήμουν εδώ, τον σκοπό και το σχέδιο στην ζωή. Ξεκίνησα ένα ταξίδι να γνωρίσω ποια πραγματικά είμαι.
Νομίζω ότι ο συμβολισμός και η σύμπτωση φλερτάρουν με κάθε έναν από εμάς, ένα φλέρτ μεταξύ του σωματικού και του πνευματικού. Όταν αρχίσεις να παρατηρείς, οι ερωτήσεις αρχίζουν. Η έρευνα ακολουθεί. Κυριολεκτικά, κάθε ένας από εμάς προσπαθεί να καταλάβει τα πάντα. Έψαχνα το νόημα μέσα και πίσω από όλα τα πράγματα. Η ζωή άξιζε μόνον αν μπορούσα να βρω νόημα σε κάθε στιγμή. Ένας σκοπός με νόημα στην ιστορία μου ήταν αυτό που έλειπε. Δημιουργούσε την άποψη ότι κάτι έλειπε από την ζωή μου.
Τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να είναι λογικό όταν ξεκινάς. Μπορεί ακόμα και να φαίνεται τελείως τρελό. Οι άνθρωποι γύρω σου δεν είναι πιθανόν ότι θα καταλαβαίνουν. Παρ’ όλα αυτά, σε κάποιο σημείο θα δεις ότι δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, ούτε και θα ήθελες να είναι διαφορετικά. Θα δεσμευτείς να αφυπνιστείς σε αυτό που είναι φυσιολογικά γύρω σου; Καθώς η ζωή σου αρχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο, εκείνοι που συνηθίζουν να τα ακυρώνουν όλα θα θέλουν λίγη από την «τρέλα» σου γιατί θα έχεις βρει τον δρόμο να είσαι λογικός. Η ψευδαίσθηση είναι ακριβώς αυτό, ψευδαίσθηση. Υπάρχει κάτι πολύ πραγματικό που συμβαίνει εδώ και αυτό είσαι ΕΣΥ.
Το ουσιαστικό πρώτο βήμα για να αφυπνιστείς απαιτεί εμπιστοσύνη. Πρέπει να εμπιστευτείς ότι τα μηνύματα σου θα έρχονται συνεχώς, επειδή κι ΕΣΥ θα εμφανίζεσαι όταν χρειάζεται. Εμπιστεύσου ότι δεν έχεις χάσει το μυαλό σου, ότι είσαι αρκετά πολύτιμος για να εμπλακείς με το Σύμπαν. Αυτό απαιτεί να εμπιστευτείς τον Εαυτό και την διαισθητική ικανότητα που θα αρχίσει να αναπτύσσεται, άσχετα με το αν ή όχι οι άλλοι στην ζωή σου επιλέξουν να ακολουθήσουν. Εμπιστεύσου την καινούργια σου πνευματική όραση. Δεν φτάνουν όλοι στο επίπεδο να πούνε ΝΑΙ στο να είναι συνειδητά πνεύμα με ανθρώπινη μορφή. Οι άνθρωποι μπορεί να το σκέφτονται, αλλά να το αφομοιώσει κάποιος στην έκφραση της ζωής του είναι ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο επέκτασης. Η συνειδητότητα αυτή πλήρως αναγνωρίζει, αποδέχεται, και γιορτάζει την σύνδεση με τον ΕΑΥΤΟ και όλα τα πράγματα ως μέρος του ΕΑΥΤΟΥ αυτού, του ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΑΥΤΟΥ.
Όσο περισσότερο εμπιστευόμουν και έλεγα ΝΑΙ σε αυτό που προσφερόταν, τόσο περισσότερο το ΝΑΙ γινόταν επικοινωνία και σοφία και τόσο μεγαλύτερη γινόταν η κατανόηση μου για το ταξίδι που ξετυλίγονταν. Δεν χρειάζεσαι ειδικό χρίσμα για να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου σαν Πνεύμα, ή για να αποκτήσεις πνευματική όραση. Απαιτεί μόνον να το ζητήσεις, να το επιτρέψεις, και να το λάβεις. Είναι η ευλογία. Αλλά τις ευλογίες πρέπει να τις προσκαλέσουμε, να τις δεχτούμε, και να τις κρατήσουμε. Μέρος της μαγείας είναι να εμπιστευτούμε και να ρέουμε με την χαρά της κάθε εμπειρίας, καθώς όλο και περισσότερα προσφέρονται. Οι ανταμοιβές είναι άμεσες και τα συναισθήματα αλάθητα. Η βαθιά ειρήνη και χαρά που αισθανόμαστε θα δυναμώσουν την εμπιστοσύνη, δημιουργώντας μια ανοδική πνευματική και εξελικτική σπείρα στη ζωή σας.
Μου πήρε τέσσερις δεκαετίες να δεχτώ πλήρως ότι το Σύμπαν θα ήταν πάντα εκεί για μένα. Μετά από πολλούς συναγερμούς, αντιλήφθηκα πλήρως ότι το Σύμπαν ποτέ δεν εγκαταλείπει, η επαφή δεν διακόπτεται ποτέ, και η επικοινωνία ποτέ δεν σταματά. Στις στιγμές της ζωής μου όταν συνέβαινε αυτό, ήταν επειδή εγώ έφευγα. Το Σύμπαν ήταν συνεχές. Τα σύμβολα ήταν σταθερά. Εγώ δεν είχα υπάρξει παρούσα. Δημιουργούσα διαχωρισμό μέσα μου και με τον έξω κόσμο.
Προκειμένου να λάβω την τεράστια αυτή ένωση και ενοποιημένη εμπειρία με όλα τα πράγματα, έπρεπε να οικοδομήσω μια σχέση με τον κόσμο και με το Σύμπαν. Καθώς άρχισα να γνωρίζω πραγματικά τον ΕΝΑΝ Εαυτό πέρα από μια επιφανειακή γνωριμία, άρχισα μια στενή σύνδεση με την εμπειρία της συμπαντικής επικοινωνίας. Αυτή ήταν η σύνδεση του Ενός μέσα μου με το ΕΝΑ που είναι όλα τα πράγματα. Η φιλία αυτή συνέβη κατά την διάρκεια αρκετών χρόνων εμπειριών του είδους της μαύρης νύχτας της ψυχής. Εκείνες τις στιγμές, οι εκφράσεις του Σύμπαντος έμοιαζαν σαν να ήταν ο μόνος φίλος που είχα. Ήταν η κλωστή της ελπίδας που με έσπρωχνε να συνεχίσω. Χάρη στα μηνύματα αυτά συνέχισα να πιστεύω σε κάτι μεγαλύτερο από μένα, και αυτό ήταν ο Θεός.
Στην άλλη πλευρά από αυτό, ήρθα να αναγνωρίσω και να λάβω το Σύμπαν ως την απόλυτη άνευ όρων ουσία της αγάπης που Εγώ Είμαι. Έπρεπε να αφήσω την εγωιστική ανθρώπινη οπτική της δικής μου αναξιότητας. Αυτός ήταν ο αγώνας μου, το φορτίο μου, το παράσημο της ανδρείας μου για τόσο πολύ καιρό. Ήταν ώρα να το αφήσω. Αυτό δεν σήμαινε ότι δεν θα μπορούσα να βρεθώ σε απόλυτη ανθρώπινη κατάσταση, σήμαινε ότι υπήρχε μία νέα γνώση. Υπήρχε μια βαθιά ενότητα με όλα, παρά την επιθυμία της προσωπικότητας μου να δημιουργεί κάποιο χάος, πότε πότε, για να έχει δυαδικότητα. Οι εμπειρίες μου από την πρόκληση, τον πόνο και το τέντωμα, δημιούργησαν την απαραίτητη αλλαγή για μένα για να εξελίξω μια διευρυμένη οπτική γωνία. Δεν μπόρεσα να δω μόνον την σύνδεση και την διανοητική κατανόηση της Ενότητας, αλλά μπόρεσα επίσης να διατηρήσω μια με αγάπη κατανόηση για τον κόσμο. Δεν μπόρεσα μόνον να βουτήξω βαθιά στην συναισθηματικότητα μου αλλά και να την γιορτάσω. Μπόρεσα να σταθώ στην μεγάλη σοφία του Εαυτού και να καθοδηγήσω και τους άλλους, ανεξάρτητα με το τι συνέβαινε στον κόσμο μου. Μπόρεσα να είμαι ένας δυνατός και γενναίος ηγέτης ενώ είχα στιγμές που με έκαναν να τρέμω μέσα στα παπούτσια μου, και ήταν εν τάξει.
(Απόσπασμα από το βιβλίο της Simran Singh, “Conversations with the Universe: How the world speaks to you”)
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.