Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ

1. Η Γνώση του εαυτού μας

2. ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ

3. Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

Το θέμα αυτό αφορά την μετατροπή ενός εαυτού. Σε περασμέ­νες ομιλίες αναφέραμε την σημασία αυτής καθεαυτής της ζωής. Εί­παμε ακόμη ότι ένας άνθρωπος είναι αυτό που η ζωή του είναι και ότι η τελευταία είναι σαν μια ταινία. Αποδεσμευόμενοι από την σάρκα ερχόμαστε να την ζήσουμε σε αναδρομική μορφή στον Αστρικό Κό­σμο, και ξαναεπιστρέφοντας την φέρνουμε για να την προβάλλουμε ξανά στο χαλί του φυσικού σώματος. Είναι φανερό ότι ο Νόμος της Υποτροπής υπάρχει και ότι όλα τα συμβάντα επα­ναλαμβάνονται, ότι όλα ξαναγίνονται όπως συνέβησαν με τις καλές ή άσχημες επιπτώ­σεις τους. Είναι φανερό ότι η μετατροπή της ζωής είναι δυνατή αν κάποιος το αποφασίσει.

Μετατροπή: Σημαίνει ότι ένα πράγμα αλλάζει σε άλλο διαφο­ρετικό. Είναι λογικό να είναι τα πάντα επιδεικτικά αλλαγών. Υπάρ­χουν μετατροπές της ύλης πολύ γνωστές. Κανείς δεν μπορεί να αρνη­θεί π.χ. ότι η ζάχαρη μετατρέπεται σε αλκοόλ και πως το αλ­κοόλ μέσω ζυμώσεων καταλήγει σε ξίδι. Αυτή είναι η μετατροπή μιας μο­ριακής ουσίας σε μια άλλη. Είναι γνωστή η χημική ζωή των στοι­χείων το ράδιο, π.χ. μετατρέπεται αργά σε μόλυβδο. Οι αλχημι­στές του Μεσαίωνα μιλούσαν γιο την μετατροπή του μολύβδου σε χρυσό. Όμως, δεν υπαινίσσονταν πάντα το φυσικό μέρος του προ­βλήματος αυτού. Κανονικά, ήθελαν να επισημάνουν με τα λόγια αυτά, την μετα­τροπή του μολύβδου της Προσωπικότητας σε χρυσό του Πνεύματος. Έτσι συμφέρει να συλλογιζόμαστε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Στα Ευαγγέλια, η ιδέα του γήινου ανθρώπου σε σύ­γκριση με ένα σπόρο που μπορεί να βλαστήσει, έχει την ίδια έννοια με την Αναγέννηση: ένας άνθρωπος που ξαναγεννιέται. Είναι φα­νερό ότι αν ο σπόρος δεν πεθάνει, φυτό δεν γεννιέται. ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΗ. στην γνώση θεωρούμε τον άνθρωπο σαν κάποιο τριώροφο εργοστάσιο που απορροφά τρεις τροφές:

1. – Την κοινή τροφή. Κανονικά αντιστοιχεί στον κατώτερο όροφο του εργοστασίου, στο στομάχι.

2. – Τον Αέρα. Βρίσκεται στον δεύτερο όροφο και είναι σχετι­κός με τους πνεύμονες.

3. -Τις Εντυπώσεις. Αναμφισβήτητα, είναι στενά συνδεδεμέ­νες με τον εγκέφαλο ή τον τρίτο όροφο.

Έχουμε: ΕΝΤΥΠΩΣΗ – ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, ΑΕΡΑΣ – ΠΝΕΥ­ΜΟΝΕΣ, ΤΡΟΦΗ – ΣΤΟΜΑΧΙ.

Η τροφή που τρώμε υφίσταται διαδοχικές μετατροπές, αυτό είναι αναμφισβήτητο. Η προώθηση της ζωής μέσω του εαυτού της, είναι μετατροπή. Κάθε πλάσμα του Σύμπαντος ζει μέσα από την μετα­τροπή μιας ουσίας σε άλλη. Τα φυτά π.χ. μετατρέπουν τον αέρα, το νερό και τα άλατα της γης σε νέες ζωτικές ουσίες, σε ζω­τικά στοιχεία για μας (φρούτα κλπ.) έτσι λοιπόν όλα είναι μετατρο­πές. Με την δράση του ηλιακού φωτός, αλλάζουν οι ζυμώσεις της φύσης. Είναι αναμφισβήτητο ότι η ευαίσθητη ταινία της ζωής, που κανονικά απλώνεται στην επιφάνεια της Γης, οδηγεί την δύναμη του Σύμπαντος μέχρι τα ενδότερα του Πλανητικού Κόσμου. Όμως κάθε φυτό, κάθε έντομο, κάθε πλάσμα, το ίδιο το διανοητικό ζώο το λαν­θασμένα ονο­μαζόμενο άνθρωπος, απορροφά, αφομοιώνει, καθορι­σμένες κοσμικές δυνάμεις και αμέσως τις μετατρέπει και τις μεταθέ­τει ασυνείδητα στους εσωτερικούς μανδύες του Πλανητικού Οργα­νισμού. Τέτοιες διαφοροποιημένες δυνάμεις βρίσκονται σε ιδιαίτερη σχέση με την όλη οικονομία του Πλανητικού Οργανισμού όπου ζούμε. 

Αναμφί­βολα κάθε πλάσμα, ανάλογα με το είδος του, μετα­τρέπει ορισμένες δυνάμεις. Έτσι κάθε πλάσμα που υπάρχει, εκπλη­ρώνει την ίδια λει­τουργία. Σε όλα υπάρχει μετατροπή. Ο εξωτερικός φλοιός της Γης είναι ένα όργανο μετατροπών. Όταν τρώμε κάποια τροφή τόσο απα­ραίτητη για την ύπαρξη μας, αυτή τροποποιείται, εί­ναι φανερό, από φάση σε φάση. Ποιος θα πραγματοποιήσει μέσα μας αυτήν την μετα­τροπή της τροφής στις ουσίες της; Το Κέντρο των Ενστίκτων… πόσο σοφό είναι αυτό το Κέντρο! Πραγματικά η σοφία του είναι εκπλη­κτική. Η χώνεψη αυτή καθ’ εαυτή είναι μετατροπή. Η τροφή στο στομάχι, δηλαδή τον κατώτερο όροφο του τριώροφου εργοστασίου που είναι ο ανθρώπινος οργανισμός, υφίσταται μετα­τροπές. Αν κάτι εισβάλλει χωρίς να περάσει από το στομάχι, ο ορ­γανισμός δεν μπορεί να αφομοιώσει τις βιταμίνες και τις πρωτεΐνες του, και αυτό θα ήταν πρόβλημα.

Έτσι, σύμφωνα με το θέμα αυτό θα προχωρήσουμε σε κά­ποιους συλλογισμούς, θα φθάσουμε στο να καταλάβουμε την ανα­γκαιότητα των μετατροπών. Είναι φανερό ότι οι φυσικές τροφές με­τατρέπονται, αλλά υπάρχει κάτι που μας καλεί στον συλλογισμό, και αυτό είναι η κατάλληλη Μετατροπή των Εντυπώσεων. Για το σκοπό της ιδίας της φύσης, δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να μετατρέπει το δια­νοητικό ζώο από μόνο του τις εντυπώσεις, θα ήταν θαυμάσιο να με­τατρέπουμε τις εντυπώσεις. Οι περισσότεροι από τους ανθρώ­πους, όπως αντιμετωπίζουν την πρακτική ζωή, πιστεύουν ότι αυτός ο φυσι­κός κόσμος θα τους δώσει αυτό που ψάχνουν και ποθούν. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα τρομερό σφάλμα. 

Η ζωή αυτή καθ’ εαυτή μπαίνει στον οργανισμό μας με την μορφή απλών Εντυ­πώσεων. Δεν θα μπορούσε κανείς να αλλάξει την ζωή του, αν δεν με­τατρέπει τις Εντυπώσεις που φθάνουν στον νου. Στην πραγματικό­τητα δεν υπάρχει πράγμα τέτοιο σαν την εξωτερική ζωή. Μιλάμε για κάτι πολύ επανα­στατικό μιας και όλος ο κόσμος πιστεύει ότι το φυ­σικό είναι το πραγματικό. Αν όμως προχωρήσουμε λιγάκι πιο βαθιά, αυτό που πραγματικά δεχόμαστε το κάθε λεπτό, την κάθε στιγμή, είναι Εντυ­πώσεις. Όταν βλέπουμε κάποιο πρόσωπο που μας ευχαρι­στεί ή μας δυσαρεστεί, το πρώτο πράγμα που πετυχαίνουμε είναι Εντυπώσεις τέτοιας φύσεως. Η ζωή είναι μια αλυσίδα Εντυπώσεων, όχι όπως πι­στεύουν πολλοί αγνοούντες ειδήμονες, πως το φυσικό είναι αποκλει­στικά υλικό. Η πραγματικότητα της ζωής είναι οι Εντυπώσεις της. 

Είναι φανερό ότι οι ιδέες που δίνουμε, παρουσιά­ζονται πολύ δύσκο­λες στην σύλληψη τους, στην κατανόηση τους. Αυτός που βλέπουμε να κάθεται π.χ. σε μια καρέκλα, που φορεί ένα τέτοιο ή άλλο χρωμα­τιστό ρούχο, αυτός που μας χαιρετά, αυτός που μας χαμογελά κλπ. είναι για μας αληθινά πράγματα, αλήθεια; Αν όμως συλλογιστούμε βαθιά όλα τούτα, θα καταλήξουμε στο συμπέ­ρασμα ότι το πραγμα­τικό βρίσκεται στις Εντυπώσεις. Αυτές φυσικά φθάνουν στον νου μέσω των αισθήσεων. Αν δεν είχαμε τις αισθήσεις, π.χ. μάτια για να βλέπουμε, αυτιά να ακούμε, στόμα να γευόμαστε, θα υπήρχε για μας αυτό που λέγεται Φυσικό Σώμα; Φυσικά όχι. Απόλυτα όχι. 

Η ζωή φθάνει σε μας με την μορφή Εντυπώσεων και εδώ είναι που υπάρχει η πιθανότητα να δουλέψουμε πάνω στον εαυτό μας. Προ πάντων τι πρέπει να κάνουμε; Να καταλάβουμε την δουλειά που έχουμε να κά­νουμε. Πώς θα μπορούσαμε να πετύχουμε μια ψυχολογική μετα­τροπή μας; Μπορούμε, εκτελώντας μια εργα­σία πάνω στις Εντυπώ­σεις που δεχόμαστε κάθε λεπτό, κάθε στιγμή. Αυτή η πρώτη εργασία λαμβάνει το όνομα: Πρώτο συνειδητό σοκ. Αυτό συσχετίζεται με εκείνες τις Εντυπώσεις που είναι ό,τι γνωρί­ζουμε από τον εξωτερικό κόσμο που μας περιβάλλει. Τι μέγεθος έχουν τα αληθινά πράγματα, τα αληθινά πρόσωπα; Πρέπει να μετα­τρέπουμε κάθε μέρα στο εσω­τερικό μας. Για να μετατρέψουμε την ψυχολογική μας άποψη, χρειά­ζεται να δουλεύουμε πάνω στις Εντυ­πώσεις που εισέρχονται μέσα μας.

Γιατί καλούμε την δουλειά πάνω στην Μετατροπή των Εντυπώ­σεων, το πρώτο συνειδητό σοκ; Διότι το σοκ, είναι κάτι που δεν θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε υπό μορφή καθαρά μηχανική. Αυτό ποτέ δεν θα γινόταν μηχανικά, χρειάζεται κάποια αυτοσυνειδη­σιακή προσπάθεια. Είναι προφανές ότι όταν αρχίζουμε να καταλα­βαίνουμε αυτήν την δουλειά αρχίζουμε να σταματάμε το μηχανικό άν­θρωπο που εξυπηρετεί τους σκοπούς της φύσης, πράγμα που πηγαί­νει ενάντια στην δική μας θεληματική εσωτερική Αυτοπραγματοποί­ηση. 

Εσείς λοιπόν, αρχίστε να καταλαβαίνετε την έννοια τώρα όλων όσων λέγω. Εάν σκεφθείτε τώρα την σημασία όλων όσων διδάσκεστε εδώ από το δρόμο της προσωπικής προσπάθειας, αρχίζοντας από την αυτοπαρα­τήρηση, θα δείτε ότι στην εσωτερική πρακτική πλευρά όλα αναφέρο­νται στενά στον μετασχηματισμό των ενεργειών και στο αποτέλεσμά τους. Η δουλειά π.χ. των αρνητικών αντιδράσεων πάνω στις ενοχλη­τικές καταστάσεις του πνεύματος, πάνω στο θέμα της ταυτοποίησης, πάνω στην αυτοθεώρηση, πάνω στα εξακολουθητικά ΕΓΩ, πάνω στο ψέμα, πάνω στην αυτοδικαίωση, πάνω στις ασυνεί­δητες καταστάσεις όπου βρισκόμαστε, συνδέεται με το Μετασχημα­τισμό των Εντυπώ­σεων. 

Έτσι η εσωτερική δουλειά, αντιπαραβάλλε­ται κατά κάποιον τρόπο με την απόφαση για μετατροπή. Είναι ανα­γκαίο λοιπόν, να συλλογιστούμε και να καταλάβουμε αυτό που είναι η Πρώτη Συνει­δητή Σύγκρουση. Είναι αναγκαίο να σχηματίσουμε ένα στοιχείο αλ­λαγής στον τόπο της εισόδου των Εντυπώσεων. Μην το ξεχνάτε.

Μέσω της αντιλήψεως της εργασίας, μπορείτε να δεχθείτε την ζωή σαν μια πραγματική εργασία, τότε θα είσθε σε μια διαρκή κατά­σταση ενθύμησης των εαυτών σας. Αυτή η κατάσταση της συνείδη­σης θα φέρει μέσα σας το φοβερό ρεαλισμό του Μετασχηματισμού των Εντυπώσεων. Οι ίδιες Εντυπώσεις κανονικά, ή υπερφυσικά θα λέγαμε καλλίτερα, θα σας οδηγούσαν σε μια καλλίτερη ζωή από αυ­τήν που αναλογεί σε σας εκ φύσεως. 

Η ζωή πια δεν θα εργάζεται πε­ρισσότερο πάνω σε σας όπως το έκανε πριν, θ’ αρχίσετε να σκέφτε­στε και να καταλαβαίνετε με ένα νέο τρόπο και αυτό είναι φυσικά η αρχή του δικού σας μετασχηματισμού. Αλλά όσο εσείς συνεχίζετε να σκέφτεστε με τον ίδιο τρόπο, είναι φανερό ότι δεν θα υπάρξει κα­μιά εσωτερικότερη αλλαγή. Το να μετασχηματίζεις τις Εντυπώσεις της ζωής είναι το να μετασχηματίζεσαι εσύ ο ίδιος. Αυτή η ολοκλη­ρω­τικά καινούργια μορφή του σκέπτεσθαι, μπορεί να πραγματο­ποιηθεί. 

Θα καταλάβετε φυσικά πως πρέπει να αντιδράτε διαρκώς. Όλες αυτές οι αντιδράσεις σχηματίζουν την δική μας προσωπική ζωή. Το να αλ­λάξει κάποιος την ζωή του, δεν σημαίνει ότι αλλάζει πραγματικά και τις δικές του αντιδράσεις. Αλλά η εξωτερική ζωή φθάνει σε μας με την μορφή ξεκάθαρων Εντυπώσεων που μας υπο­χρεώνουν να αντιδρούμε. 

Η ζωή αποτελείται πρωταρχικά από μια εξακολουθητική σειρά αρνη­τικών αντιδράσεων που δίνονται σαν αδιάκοπη απάντηση στις Εντυ­πώσεις που έρχονται στον νου. Μετά, το καθήκον μας συνίσταται στο να μετατρέπουμε τις Εντυπώσεις της ζωής, με τρόπο που να μην προκαλούν αυτόν τον τύπο της απα­ντήσεως. Αλλά για να το καταφέ­ρουμε αυτό, πρέπει να αυτοπαρα­τηρούμαστε από στιγμή σε στιγμή. Είναι λοιπόν επείγον να μελε­τάμε τις δικές μας Εντυπώσεις. 

Δεν μπορούμε να αφήσουμε τις Εντυπώσεις να φθάνουν με έναν τρόπο υποκειμενικό, μηχανικό. Το να το κάνουμε αυτό, ισοδυναμεί με το να αρχίσουμε την ζωή, να αρ­χίσουμε να ζούμε πιο συνειδητά. Το άτομο μπορεί να δίνει στον εαυτό του την πολυτέλεια να αφήνει τις εντυ­πώσεις να φτάνουνε μηχανικά, αλλά όμως εάν δεν διαπράξει τέτοιο λάθος, αν μετατρέπει τις Εντυπώσεις, τότε αρχίζει να ζει συνειδητά. για αυτό λέγεται ότι αυτό είναι το Πρώτο Συνειδητό Σοκ. 

Αυτό το πρώτο συνειδητό σοκ, αποτελείται από το να Μετασχηματίζουμε τις Εντυπώσεις που φθά­νουν στον νου, κατά το λεπτό της εισόδου των. Μπο­ρούμε πάντα να ερ­γαστούμε στο αποτέλεσμα των εντυπώσεων και είναι σαφές ότι λή­γουν χωρίς ένα μηχανικό αποτέλεσμα, που συνή­θως είναι πάντα κα­ταστρεπτικό στο εσωτερικό του ψυχισμού μας.

Μια προσδιορισμένη δόνηση της δουλειάς, μια αξιολόγηση της διδασκαλίας: Τούτο σημαίνει, ότι η Εσωτερική Γνωστική δου­λειά πρέπει να φθάσει μέχρι το σημείο όπου εισέρχονται οι Εντυπώ­σεις και είναι διανεμημένες μηχανικά σε εσφαλμένα μέρη στην Προσωπι­κότητα, για να προκαλέσουν τις παλιές αντιδράσεις. Θα προσπαθήσω να το απλοποιήσω αυτό: Για παράδειγμα, εάν ρίξουμε μία πέτρα σε μία κρυστάλλινη λίμνη, παράγονται στην λίμνη εντυ­πώσεις και οι απαντήσεις σε αυτές τις εντυπώσεις που δίνονται από την πέτρα, εκ­δηλώνονται σε κύματα που πηγαίνουν από το κέντρο στην περιφέ­ρεια, αλήθεια; 

Καλώς, τώρα αυτό το παράδειγμα: στον νου, που θα τον φανταστούμε για ένα λεπτό σαν μια λίμνη, αμέσως εμφανίζεται η εικόνα ενός προσώπου. Αυτή η εικόνα είναι όπως η πέτρα του παρα­δείγματος μας που φθάνει στην λίμνη του νου. Τότε ο νους αντιδρά σε μορφή Εντυπώσεων, αλήθεια; λέω σε μορφή αντι­δράσεων. Οι εντυ­πώσεις είναι αυτές που παράγουν την εικόνα που φθάνει στον νου. Οι αντιδράσεις είναι οι απαντήσεις σε τέτοιες Εντυ­πώσεις. Εάν πετάξετε μια μπάλα σε έναν τοίχο, ο τοίχος δέχεται τις Εντυπώσεις, μετά έρχε­ται η αντίδραση που αποτελείται από την επι­στροφή της μπάλας σε αυτόν που την έστειλε. Καλά, μπορεί να μη φθάσει σε ευθεία, αλλά με κάθε τρόπο, ο τοίχος εκσφενδονίζει την μπάλα και αυτό είναι η αντίδραση. 

Ο κόσμος, λοιπόν, σχηματίζεται από Εντυπώσεις. Για πα­ράδειγμα, μας έρχεται η εικόνα στον νου μέσω των αισθήσεων, ενός τραπεζιού. Δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει φτάσει το τραπέζι ή ότι έχει μπει το τραπέζι στον εγκέφαλο μας, αυτό θα ήταν παράλογο, όμως εάν είναι μέσα μας η εικόνα του τρα­πεζιού, τότε ο νους μας αντιδρά αμέσως λέγοντας: «αυτό είναι ένα τραπέζι που είναι από ξύλο ή μέταλλο, κλπ». Τώρα υπάρχουν Εντυπώσεις που δεν είναι ευχάριστες, για παράδειγμα: οι λέξεις ενός υβριστού, έτσι δεν είναι; Θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε τα λόγια αυτά του υβριστού; Τα λόγια είναι όπως είναι. Τότε, τι θα μπορούσαμε να κάνουμε; Να με­τατρέψουμε τις Εντυπώσεις που μας παράγουν τέτοια λόγια. Ναι, αυτό είναι δυνατόν.

Η γνωστική διδασκαλία μας μαθαίνει να αποκρυσταλλώ­νουμε την δεύτερη δύναμη, το Χριστό μέσα μας, που μέσω ενός αξιώματος μας λέγει: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΧΌΜΑΣΤΕ ΜΕ ΕΥΧΑΡΊ­ΣΤΗΣΗ ΤΙΣ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΜΟΙΩΝ ΜΑΣ.

Να ο τρόπος, πώς να μετασχηματίζουμε τις Εντυπώσεις που μας προκαλούν οι λέξεις ενός υβριστή. Αυτό το αξίωμα θα μας φέ­ρει στην αποκρυστάλλωση φυσικά της δεύτερης δύναμης, το Χριστό μέσα μας, θα κάνουμε να πάρει ο Χριστός τελικά μορφή μέσα μας. Είναι ένα αξίωμα υψηλόφρον, εσωτερικό 100%. Εάν από τον Φυ­σικό Κόσμο δεν ξέρουμε παρά μόνο τις Εντυπώσεις, τότε δικαιωμα­τικά ο Φυσικός Κόσμος δεν είναι τόσο εξωτερικός όπως πιστεύουν οι άν­θρωποι. Δίκαια είπε ο Δον Εμμανουήλ Κάντ: «Το εξωτερικό είναι το εσωτερικό». Έτσι λοιπόν, εάν το εσωτερικό είναι αυτό που μετράει, πρέπει να μετασχηματίσουμε το εσωτερικό. 

Οι Εντυπώσεις είναι εσωτερικές, έτσι λοιπόν όλα τα αντικείμενα και πράγματα, όλα όσα βλέπουμε, υπάρχουν στο εσωτερικό μας σε μορφή εντυπώσεων. Εάν, για παράδειγμα, εμείς δεν μετασχηματίσουμε τις Εντυπώσεις τίποτα δεν αλλάζει μέσα μας. Η λαγνεία, η απληστία, το μίσος, η υπερηφά­νεια, κλπ. υπάρχουν μέσα στον ψυχισμό μας σε μορφή Εντυπώσεων που πάλλονται συνεχώς. Το μηχανικό αποτέλεσμα τέ­τοιων Εντυπώ­σεων έχει γίνει όλα αυτά τα απάνθρωπα στοιχεία που φέρνουμε μέσα μας και που κανονικά τα έχουμε ονομάσει ΕΓΩ και που στο σύνολό τους αποτελούν τον εαυτό μας. 

Ας υποθέσουμε ότι ένα άτομο βλέπει μια προκλητική γυναίκα και δεν μετασχηματίζει τις Εντυπώσεις του. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι οι ίδιες, λάγνου φυσικά τύπου, παράγουν σε αυτόν την επιθυμία να την κατακτήσει. Αυτή η επιθυμία τελικά είναι η κατάληξη του μηχανικού τύπου της λαμβα­νόμενης Εντύπω­σης και αποκρυσταλλώνεται, παίρνει μορφή στον ψυχισμό του. Με­τατρέπεται σε άλλο ένα επιπρόσθετο στοιχείο, δη­λαδή, σε ένα στοι­χείο απάνθρωπο που στην ολότητα του αποτελεί το ΕΓΩ. Ας συνεχί­σουμε να συλλογιζόμαστε λοιπόν: μέσα μας υπάρχει, Θυμός, Απλη­στία, Φθόνος, Υπερηφάνεια, Τεμπελιά, Λαιμαργία, Λαγνεία:

Θυμός; γιατί; Διότι πολλές Εντυπώσεις ήλθαν στο εσωτερικό μας και ποτέ δεν τις μετασχηματίσαμε. Η μηχανική κατάληξη τέ­τοιων Εντυπώσεων θυμού, σχηματίζει τα ΕΓΩ που υπάρχουν και ζουν στον ψυχισμό μας και που σταθερά μας κάνουν να αισθανόμα­στε πα­ράφορα.

Απληστία: Αναμφίβολα πολλά πράγματα μέσα μας ξυπνάνε την απληστία: το χρήμα, τα κοσμήματα, υλικά πράγματα κάθε εί­δους, κλπ. Αυτά τα πράγματα, αυτά τα αντικείμενα, φθάνουν σε μας υπό μορφή Εντυπώσεων με διαφορετικό τρόπο, με μια πρόκληση ομορ­φιάς, ή χαράς, κλπ. Εντυπώσεις τέτοιες, αν δεν μετασχηματι­σθούν, φυσικά καταλήγουν να γίνουν ΕΓΩ της Απληστίας.

Λαγνεία: ήδη είπα πώς διάφορες μορφές λαγνείας έφθασαν σε μας υπό μορφή Εντυπώσεων, δηλαδή, αναδύθηκαν στο εσωτε­ρικό του νου μας εικόνες ερωτικής μορφής, και η αντίδραση σε αυ­τές ήταν η λαγνεία. Εφ’ όσον εμείς δεν μετατρέψαμε αυτά τα λάγνα κύματα, αυτές τις Εντυπώσεις, αυτά τα λάγνα αισθήματα, αυτόν τον ανθυ­γιεινό ερωτισμό, φυσικά και το αποτέλεσμα δεν άργησε. ήταν τε­λείως μηχανικό και γεννήθηκαν καινούργια ΕΓΩ μέσα στον ψυχι­σμό μας, νοσηρά ΕΓΩ.

Κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι βλέπει αυτό καθαυτό το δέντρο, βλέπει την εικόνα του δέντρου, αλλά όχι το ίδιο. Το πράγμα το ίδιο όπως έλεγε ο Εμμανουήλ Κάντ κανένας δεν το βλέπει, βλέπε­ται η εικόνα του πράγματος, δηλαδή, αναβλύζει μέσα μας η Εντύ­πωση του δέντρου, του πράγματος και αυτή είναι εσωτερική, το μη­χανικό αποτέλεσμα δεν αργεί: είναι η γέννηση καινούργιων ΕΓΩ, που έρχονται να σκλαβώσουν πιο πολύ την συνείδηση μας και να εντεί­νουν το όνειρο που ζούμε. Όταν κανείς καταλάβει πραγματικά ότι όλα όσα υπάρχουν μέσα του σε σχέση με το Φυσικό Κόσμο δεν είναι τίποτα περισσότερο από Εντυπώσεις, θα καταλάβει επίσης την ανα­γκαιότητα της μετατροπής αυτών των Εντυπώσεων και κάνο­ντας το παράγεται η μετατροπή του εαυτού του. Δεν υπάρχει πράγμα που να μας πονάει περισσότερο από την συκοφαντία ή τα λό­για κάποιου υβριστή. 

Αν κάποιος μπορεί να μετατρέψει τις Εντυπώ­σεις αυτές, που τα λόγια εκείνα του προκαλούν, τότε αυτά μένουν χωρίς αξία, δηλαδή, κάτι σαν επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Σίγουρα, τα λόγια ενός υβριστή δεν έχουν περισσότερη αξία, επαναλαμβάνω, από όση τους δίνει ο προσβαλλόμενος. Έτσι αν ο προσβαλλόμενος δεν τους δώσει αξία μένουν σαν επιταγή χωρίς αντίκρισμα. Όταν κανείς το καταλά­βει αυτό, μετατρέπει τότε τις Εντυπώσεις τέτοιων λόγων σε κάτι δια­φορετικό για παράδειγμα σε Αγάπη, σε Κατα­νόηση για τον υβριστή. Αυτό φυσικά σημαίνει Μετατροπή.

Έτσι πρέπει να μετατρέπουμε συνεχώς τις Εντυπώσεις, όχι μόνο τις τωρινές μα και τις περασμένες. Μέσα μας υπάρχουν πολλές Εντυπώσεις που από λάθος δικό μας δεν μετατρέψαμε στο παρελθόν, πολλά μηχανικά αποτελέσματα τους που είναι τα ΕΓΩ, τα οποία πρέ­πει να καταστρέψουμε με σκοπό η συνείδηση να μένει ελεύθερη και ξύπνια. Μετατρέποντας τις Εντυπώσεις, από τα πράγματα και τα πρόσωπα μέσα σας, μετατρέπετε την ζωή σας. 

Π.χ. μέσα σε κάποιον υπάρχει ένα πρόσωπο καυχησιάρικο για την κοινωνική του θέση, για τα λεφτά του. Αν αυτό το πρόσωπο σκεφθεί ότι η κοινωνική του θέση είναι ζήτημα καθαρά νοητικό, μια σειρά από Εντυπώσεις έχουν φθά­σει στον νου του, Εντυπώσεις για την κοινωνική του κατά­σταση. Όταν σκέφτεται ότι αυτή η κατάσταση, δεν είναι παρά κάτι καθαρά του νου του, ή όταν αναλύει το ζήτημα αξιολογώντας το, θα καταλάβει ότι η θέση του υπάρχει στον νου του με την μορφή Εντυ­πώσεων. 

Αυτή η εντύπωση που προκαλούν τα λεφτά και η κοινω­νική θέση, δεν είναι τίποτα άλλο από εσωτερικές εντυπώσεις του νου. Με το απλούστατο γεγονός, του να καταλάβουμε ότι είναι μόνο εντυπώσεις του νου, κά­νοντας την μετατροπή των ίδιων, τότε η υπε­ρηφάνεια από μόνη της πέφτει, καταρρέει, γεννιέται με φυσικό τρόπο μέσα μας η ταπείνωση. 

Συνεχίζοντας έτσι με αυτές τις διαδι­κασίες της Μετατροπής των Εντυπώσεων προχωρούμε στην εικόνα π.χ. μιας λάγνας γυναίκας, που φθάνει στον νου μας σαν μια Εντύ­πωση, θα μπορούσαμε να μετα­τρέψουμε αυτήν την λάγνα εικόνα μέσα από την Κατανόηση. Αρκεί να σκεφτόμαστε σε εκείνη την στιγμή ότι η γυναίκα αυτή κάποτε θα πε­θάνει και το κορμί της θα αποσυντεθεί μέσα στον τάφο. Αυτό θα ήταν αρκετό να μετατρέψει την Εντύπωση της λαγνείας σε αγνότητα. Αν δεν μετατραπεί θα γίνει τότε ένα ακόμη ΕΓΩ λαγνείας. Έτσι λοιπόν είναι κατάλληλο μέσα από την Κατανόηση να μετατρέπουμε τις Εντυπώσεις που αναβλύ­ζουν στον νου.

Νομίζω ότι αρχίζετε να κατανοείτε ότι ο εξωτερικός κόσμος δεν είναι τόσο εξωτερικός όσο κανονικά νομίζετε. Είναι εσωτερικό, οτιδήποτε μας έρχεται από τον κόσμο, δεν είναι παρά εσωτερικές Εντυπώσεις. Κανείς δεν θα μπορούσε να βάλει στον νου του ένα δέ­ντρο, μια καρέκλα, ένα σπίτι, ένα παλάτι, μια πέτρα. Τα πάντα φθά­νουν στον νου σαν Εντυπώσεις, αυτό είναι όλο. Εντυπώσεις ενός κό­σμου που λέμε εξωτερικό και που πραγματικά δεν είναι τόσο εξωτε­ρικός όσο πιστεύουμε. και εμείς πρέπει να μετατρέπουμε τις Εντυπώ­σεις αυτές ΜΕΣΑ από ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. Αν κάποιος μας εξυ­μνεί, μας κολακεύει, πώς θα μετατρέπαμε την ματαιοδοξία που θα μας προκαλούσαν τα λόγια του κόλακα; Προφανώς οι κολακείες δεν είναι τίποτα παραπάνω από Εντυπώσεις που φθάνουν στον νου μας ο οποίος αντιδρά με την Ματαιοδοξία. Όμως αν μετατρέπουμε τις Εντυ­πώσεις αυτές, η Ματαιοδοξία γίνεται αδύνατη. 

Πώς θα μετα­τρέπαμε τα λόγια ενός κόλακα; Χρησιμοποιώντας την Κατανόηση. Όταν κα­νείς καταλάβει πραγματικά πως δεν είναι παρά ένα απειρο­ελάχιστο πλάσμα σε μια γωνιά του Σύμπαντος, από αυτό και μόνο μετατρέπει πιο εύκολα τέτοιες Εντυπώσεις κολακείας, σε κάτι δια­φορετικό, δη­λαδή, σε αυτό που είναι αυτές οι Εντυπώσεις: Σκόνη, κοσμική σκόνη, γιατί καταλαβαίνει την θέση του. Γνωρίζουμε ότι ο πλανήτης Γη είναι ένας κόκκος άμμου στο άπειρο. Ας σκεφθούμε ότι το Γαλαξία που ζούμε τον αποτελούν εκατομμύρια κόσμοι. Τι είναι η Γη; Ένα μόριο σκόνης στο άπειρο. Και εμείς, θα λέγαμε, εί­μαστε κάποιοι μικροορ­γανισμοί μέσα στο μόριο αυτό. Και λοιπόν; Αν το κατανοούσαμε αυτό όταν μας κολάκευαν, θα κάναμε μια Με­τατροπή των Εντυπώ­σεων που θα σχετιζόταν με την φιλοφρόνηση ή τον έπαινο και δεν θα αντιδρούσαμε με υπερηφάνεια, έτσι; Όσο πιο πολύ το σκεφτόμαστε αυτό τόσο πιο πολύ βλέπουμε αναγκαία την Μετατροπή των Εντυπώ­σεων. 

Όλο εκείνο που βλέπουμε σαν εξωτε­ρικό είναι εσωτερικό. Αν δεν δουλεύουμε με το εσωτερικό προχω­ράμε στον δρόμο του λάθους, γιατί τότε δεν τροποποιούμε τις συνή­θειες μας. Αν θέλουμε να είμα­στε διαφορετικοί χρειάζεται να μετα­σχηματιστούμε ολοκληρωτικά. Αν θέλουμε να μετασχηματιστούμε, πρέπει να αρχίσουμε να μετα­τρέπουμε τις ζωικές, τις κτηνώδεις Εντυπώσεις, σε στοιχεία ευσέ­βειας. Τότε αναβλύζει στον εαυτό μας η μετατροπή των ενεργειών, η μεταβολή. Ασυζητητί, αυτή η περί­πτωση των Εντυπώσεων αξίζει να αναλυθεί ξεκάθαρα και με ακρί­βεια. 

Η προσωπικότητα που έχουμε λάβει ή αποκτήσει, λαμβάνει τις Εντυπώσεις της ζωής, όμως δεν τις μετατρέπει γιατί πρακτικά αυτή είναι κάτι πεθαμένο. Αν οι Εντυπώ­σεις έφθαναν κατευθείαν στην Συ­νείδηση, είναι φανερό ότι θα ήταν μετασχηματισμένες, γιατί αυτή, σίγουρα θα τις τοποθετούσε στο κα­τάλληλο Κέντρο της ανθρώπινης μηχανής. Η Προσωπικότητα είναι ο όρος που εφαρμόζεται σε κάθε τι που έχουμε αποκτήσει. Είναι σαφές ότι μεταφράζει όλες τις Εντυ­πώσεις όλων των όψεων της ζωής στε­ρεότυπα και σύμφωνα με την ποιότητα και το συνδυασμό της. 

Από αυτήν την άποψη, στην δουλειά συγκρίνεται μερικές φορές η προσωπι­κότητα με μια κακή γραμμα­τέα που βρίσκεται στο απέναντι δωμάτιο και ασχολείται με όλες τις ιδέες, γνώμες, κριτικές, προδικάσεις. Έχει πολλά λεξικά, εγκυκλο­παίδειες κάθε είδους, ενημερωτικά βιβλία κλπ. και βρίσκεται σε επαφή με τα τρία κέντρα. 

Δηλαδή το Νοητικό, το Συγκινησιακό και τα Φυσικά κέντρα, τα ρυθμίζει σύμφωνα με τις άχρηστες ιδέες της και συνέχεια συμβαίνει να βρίσκεται σχεδόν πάντα σε επικοινωνία με λάθος κέντρα. Αυτό σημαίνει πως οι Εντυ­πώσεις που φθάνουν, στέλνονται σε λάθος περιοχές, δηλαδή σε κέ­ντρα άσχετα και φυσικά δημιουργούν εσφαλμένα αποτελέσματα. Θα θέσω ένα παράδειγμα για να με καταλάβετε καλλίτερα. 

Ας υποθέ­σουμε ότι μια γυναίκα εξυπηρετεί με πολλή υπόληψη και σεβασμό έναν άντρα. Σαφώς οι Εντυπώσεις που ο άντρας δέχεται στον νου του, είναι λήψεις με την Προσωπικότητα του και αυτή τις στέλνει σε λαν­θασμένα κέντρα. Κανονικά τις στέλνει στο Σεξουαλικό Κέντρο, τότε αυτός ο άντρας φθάνει να πιστέψει σταθερά ότι η γυναίκα είναι ερω­τευμένη μαζί του και όπως είναι φυσικό δεν καθυστερεί να της κάνει υπαινιγμούς ερωτικού τύπου. 

Αναμφίβολα, εάν εκείνη η γυ­ναίκα ου­δέποτε είχε αυτήν την τάξη των απασχολήσεων για τον άντρα δικαίως αισθάνεται έκπληκτη. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός χειρότερου με­τασχηματισμού των Εντυπώσεων. Ας δείτε εσείς πόσο κακή γραμμα­τέας είναι η Προσωπικότητα. 

Αναμφίβολα, η ζωή ενός ανθρώπου εξαρτάται από αυτήν την γραμματέα που ψάχνει μηχα­νικά τον μετασχη­ματισμό, στα βιβλία της της αναφοράς, χωρίς να καταλαβαίνει απο­λύτως αυτό που σημαίνει πραγματικά και τον με­ταδίδει συνεπώς χω­ρίς απασχολήσεις για αυτά που μπορεί να συμ­βούν, αλλά αισθανό­μενη μοναδικά ότι εκπληρώνει το καθήκον της. 

Αυτή είναι η δική μας εσωτερική κατάσταση. Αυτό που έχει σημα­σία να καταλάβουμε σε αυτήν την αλληγορία είναι ότι η ανθρώπινη Προσωπικότητα που αποκτούμε (και πρέπει να αποκτήσουμε) αρχί­ζει να γίνεται υπεύθυνη για την ζωή μας. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σοβαρό. Ασυζητητί, εί­ναι άχρηστο να φανταστούμε ότι αυτό συμ­βαίνει σε μεμονωμένα πρόσωπα. Συμβαίνει σε όλους, σε όποιον και νάναι (το αντιλαμβάνε­ται όποιος βρίσκεται στην παρατήρηση του εαυτού του) και κατέχει ένα χαρακτηριστικό αριθμό αντιδράσεων, στις πολλαπλές Εντυπώ­σεις της εισερχόμενης ζωής. Αυτές οι μηχα­νικές αντιδράσεις δυστυ­χώς μας κυβερνούν. Είναι προφανές ότι κα­θένας στην ζωή κυβερνά­ται. Δεν είναι ελεύθερος άσχετα αν ονομάζε­ται φιλελεύθερος ή συ­ντηρητικός, επαναστάτης ή μπολσεβίκος.

Είναι φανερό ότι αυτές οι αντιδράσεις στα ερεθίσματα του εξωτερικού κόσμου, αποτελούν την δική μας ζωή. Μπορούμε να πούμε σε εμφαντική μορφή ότι η ανθρωπότητα, σε αυτήν την αί­σθηση, είναι πλήρως μηχανοποιημένη. Οιοσδήποτε άνθρωπος στην ζωή, έχει μορφοποιήσει μια ποσότητα αντιδράσεων που γίνονται οι πρακτικές εμπειρίες της ύπαρξης του. Είναι φανερό ότι όπως κάθε ενέργεια πα­ράγει μια αντενέργεια, ενέργειες βέβαιου τύπου παρά­γουν αντενέρ­γειες βέβαιου τύπου και τέτοιες αντενέργειες τις ονο­μάζει εμπειρίες. Το σπουδαίο θα ήταν για παράδειγμα να γνωρί­σουμε καλλίτερα τις ενέργειες και αντενέργειές μας, ώστε να μπο­ρέσουμε να χαλαρώ­σουμε το νου. Αυτή η νοητική χαλάρωση είναι θαυμάσια.

Να ξαπλώνεις, σε ένα κρεβάτι ή σε μια άνετη πολυθρόνα, να χαλαρώνεις τους μυς όλους υπομονετικά και μετά να αδειάζεις το νου από κάθε είδους σκέψεις, συγκινήσεις, αναμνήσεις. Όταν ο νους βρί­σκεται σε σιωπή μπορούμε να γνωρίσουμε καλλίτερα το εσωτε­ρικό μας. Σε τέτοιες στιγμές ησυχίας και νοητικής σιωπής, είναι που πραγματικά ερχόμαστε να γνωρίσουμε ευθέως την σκληρή πραγματι­κότητα όλων των ενεργειών της πρακτικής ζωής. Όταν ο Νους βρί­σκεται σε απόλυτη ανάπαυση, θα δούμε την πλειονότητα στοιχείων και υποστοιχείων, δράσεων και αντιδράσεων, επιθυμιών και παθών κλπ. σαν κάτι ξένο σε μας. 

Περιμένουν όμως την συγκεκριμένη στιγμή για να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν έλεγχο επάνω μας, πάνω στην Προσωπικότητα μας. Να η αιτία για την οποία αξίζει τον κόπο η σιωπή και η ησυχία του νου. Πραγματικά η χαλάρωση της νοημοσύνης στην κυριολεκτική έννοια της λέξης μας οδηγεί στην ατομική αυτογνωσία. Έτσι είναι ότι όλη η εξωτερική ζωή, αυτό που βλέπουμε, ακούμε και ζούμε, είναι για κάθε πρόσωπο η αντίδραση του στις Εντυπώσεις που του έρχονται από το Φυσικό Κόσμο. Είναι μεγάλο λάθος να σκεφτόμαστε ότι αυτό που ονομάζεται ζωή είναι κάτι σταθερό, στερεό, το ίδιο για οποιοδήποτε πρόσωπο. Βέβαια, δεν υπάρχει ένα μόνο πρόσωπο που έχει τις ίδιες Εντυπώσεις που σχετικά με την ζωή υπάρχουν στο ανθρώπινο γένος. Είναι ατέλειωτα.

Η ζωή, βέβαια, είναι οι Εντυπώσεις μας από αυτήν και είναι σαφές ότι μπορούμε, εάν προτιθέμεθα, να μετασχηματίσουμε τέ­τοιες Εντυπώσεις. Αλλά, όπως είπαμε, αυτή είναι μια ιδέα πολύ δύ­σκολη να κατανοηθεί πράγμα που οφείλεται στο ότι είναι πολύ ισχυρός ο υπνωτισμός των αισθήσεων. Μολονότι φαίνεται απί­στευτο, όλες οι ανθρώπινες υπάρξεις βρίσκονται σε κατάσταση συλλογικού υπνωτι­σμού. Τέτοιος υπνωτισμός παράγεται από το υπόλειμμα του βδελυ­ρού οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ. Όταν αφαι­ρέθηκε από το ανθρώ­πινο ον, έμειναν τα διαφορετικά ψυχολογικά σύνολα ή απάνθρωπα στοιχεία που στο σύνολο τους αποτελούν τον «εαυτό μου». 

Αυτά τα στοιχεία και υποστοιχεία, με την σειρά τους μηχανοποιούν την Συνεί­δηση και την κρατούν σε κατάσταση ύπνω­σης. Έτσι λοιπόν υπάρχει η ύπνωση συλλογικού τύπου. ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΝΩΤΙ­ΣΜΕΝΟΣ. Ο νους είναι τόσο μποτιλια­ρισμένος στον κόσμο των 5 αισθήσεων που δεν κατορθώνει να κα­ταλάβει πως θα μπορούσε να ανεξαρτητοποιηθεί από αυτές, πιστεύει σταθερά ότι είναι θεός. 

Έτσι, η εσωτερική μας ζωή, η αληθινή ζωή των σκέψεων, των αισθημάτων, συνεχίζει να είναι μπερδεμένη για τις αντιλήψεις μας τις απλώς συλ­λογιστικές και διανοητικές. Εν τούτοις, συγχρόνως γνωρίζουμε πολύ καλά πως ζούμε πραγματικά στον κόσμο μας των αισθημάτων και των σκέψεων και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς. Η ζωή είναι οι Εντυπώσεις μας και αυτές μπορούν να μετασχηματι­σθούν. Έτσι λοιπόν, χρειάζε­ται να μάθουμε να μετασχηματίζουμε καλύτερα τις Εντυπώσεις. Όμως, δεν είναι δυνατόν να μετασχηματί­σουμε κάποιο πράγμα μέσα μας αν συνεχίσουμε να κολλάμε στον κόσμο των πέντε αισθήσεων.

Όπως είπα σε περασμένες συζητήσεις, η εργασία διδάσκει κάποιον ότι αν η δουλειά είναι αρνητική αυτό οφείλεται σε δική του αιτία. από την αισθητήρια άποψη είναι ότι αυτό ή εκείνο το πρό­σωπο του εξωτερικού κόσμου που έχει την ενοχή. Αυτό το πρόσωπο συγ­χρόνως θα πει ότι εμείς είμαστε ένοχοι, αλλά στην πραγματικό­τητα η ενοχή είναι στις Εντυπώσεις που εμείς έχουμε για τα πρό­σωπα. Πολ­λές φορές σκεφτόμαστε ότι ένα πρόσωπο είναι διε­στραμμένο όταν στο βάθος αυτό το πρόσωπο είναι μια ήμερη προ­βατίνα. Χρειάζεται πολύ να μάθουμε να μετασχηματίζουμε όλες τις Εντυπώσεις που έχουμε για την ζωή. Να μάθουμε να δεχόμαστε, θα λέγαμε, με ευχα­ρίστηση τις δυσάρεστες εκδηλώσεις των ομοίων μας.

Μιλώντας επιστημονικά για τις Εντυπώσεις και τον τρόπο με­τασχηματισμού των θα πούμε το εξής: Οι Εντυπώσεις που έρχο­νται σε μας αντιστοιχούν στο Υδρογόνο Η48, που κυβερνά το Φυ­σικό σώμα. Έτσι όλες οι εντυπώσεις αντιστοιχούν στο Υδρογόνο Η48 για να μετατραπούν στο Η24 που αντιστοιχεί στο Αστρικό Σώμα, και πιο αργά στο Η12, που αντιστοιχεί στο Διανοητικό, και ακόμα στο Η6 που αντιστοιχεί στο Αιτιατό ή ανώτερο ΜΑΝΑΣ. 

Εί­ναι φανερό ότι η μετατροπή του Η48 σε Η24, ή του Η12 σε Η6 ή του Η6 σε Η3, είναι δυνατή μόνο μέσω ενός μυστικού πράκτορος, θέλω να αναφερθώ με εμφατικό τρόπο στο σεξουαλικό Υδρογόνο SI12. 

Είναι φανερό ότι αν ένας άνθρωπος είναι αγνός, αν μαθαίνει να μετατρέπει το Ιερό σπέρμα σε δημιουργική ενέργεια, η μετα­τροπή του Η48 σε Η24, σε Η12 ή σε Η6, είναι πιθανή. 

Είναι φανερό ότι αν μετατρέπουμε το Η48 που αντιστοιχεί στις εντυπώσεις, σε Η24, Η12 και Η6, το σώμα μας θα τρέφεται από ανώτερα Υδρογόνα και για αυτό θα αποκτήσει ένα μεγάλο επίπεδο πνευματικής λεπτότη­τας. Θα γίνει μπορούμε να πούμε ένα σώμα καταλληλότερο για την Ψυχή, πολύ διαφορετικό από τους άλλους ανθρώπους, πιο αντιλη­πτικό, πιο ψυχικό. 

Από την άλλη μεριά, όταν γίνεται το 1ο συνειδητό σοκ, το Η48 μετατρέπεται σε ΡΕ48. Μετά περνάει στο ΜΙ24, για να γεμίσει το κενό που άφησε η Φύση. Εκτελεί με αυτόν τον τρόπο μια υψηλή διαδικασία και δη­μιουργεί μια μεγάλη ποσότητα του Η24, το οποίο δίνει τροφή, όπως έχουμε πει προηγουμένως, στο Αστρικό σώμα. 

Μετά, στο 2ο συνει­δητό σοκ, αυτό το Η24 μετατρέπεται σε Η12 και αυτό μέσω του μυ­στικού πράκτορος θα μετατραπεί σε Η6 και αργότερα σε Η3. Σε ότι αναφέρεται στις τροφές που μπαίνουν στο φυσικό σώμα θα πούμε ότι λαμβάνουν το σοκ του Η9, δηλαδή τον ζωτικό αέρα που μετατρέπεται σε άνθρακα C. Όταν αυτός κάνει επαφή με τις τροφές, τον βοηθά στην διαδικασία της μετατροπής του και γίνεται το σοκ των τροφών, και αυτές μετατρέπονται στο Η768.

Το ίδιο συμβαίνει με το ζωτικό αέρα, που μετατρέπεται σε οξυγόνο για να εξαγνίζει το αίμα και μετά σε άνθρακα C για να απωθείται. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει με τις εντυπώ­σεις. Όταν αυτές μπαίνουν μέσα μας δεν παθαίνουν την παραμικρή αλλαγή. Αν δεν χρησιμοποιούμε το πρώτο και το δεύτερο συνειδητό σοκ, αυτές μπαίνουν μέσα μας σε ΝΤΟ48, περνάνε σε ΡΕ48, ΜΙ48, ΦΑ48 κλπ. και εκεί μένουνε. Το δεύτερο συνειδητό σοκ αντιστοιχεί στην μετα­τροπή των εντυπώσεων, κρυσταλλωμένες σε μας. Αλλά για αυτό γί­νεται αναγκαίο να πραγματοποιήσουμε και να καταλάβουμε το πρώτο συνειδητό σοκ, έχοντας υπ’ όψη ότι με αυτό δεν έχει τε­λειώ­σει η δουλειά, διότι απλώς δημιουργούμε μνήμη της δουλειάς και το όργανο μετατροπής των εντυπώσεων, το οποίο αντιστοιχεί στην ανάπτυξη της ικανότητας της παρατήρησης.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ - Σαμαέλ Αούν Βεόρ

aatosmihalis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ