Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

1. Η Γνώση του εαυτού μας

2. ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ

Έφτασε η ώρα να καταλάβετε ποιος ακριβώς είναι ο δρόμος που πρέπει να μας οδηγήσει στην ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΤΡΩΣΗ. Προ πά­ντων συμφέρει να γνωρίσουμε βαθιά τον εαυτό μας. Αναντίρρητα κάθε φορά γίνεται όλο και πιο απαραίτητη η εσωτερική ΑΥΤΟΕ­ΞΕΡΕΥ­ΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. Αν εμείς πολύ ειλικρινά εμ­βαθύνουμε μέσα μας, αν ΑΥΤΟΕΞΕΡΕΥΝΗΘΟΥΜΕ, μπορούμε να φτάσουμε στο λογικό συμπέρασμα ότι μέχρι τώρα είμαστε απλά λο­γικά ζώα, καταδικασμένα με την ποινή της ζωής. Είναι πολύ το ότι καμαρώ­νουμε με τον τίτλο του Ανθρώπου. Έχει λεχθεί ότι ο άνθρω­πος είναι ο βασιλιάς της Δημιουργίας και αυτό είναι φανερό, όμως ας δούμε τι είμαστε: ΠΟΙΟΣ από εσάς θα μπορούσε να πει ότι είναι ο βασιλιάς κάθε δημιουργήματος; Σε ΠΟΙΟΝ από εσάς υπακούει η Φύση; Είστε ΣΙΓΟΥΡΟΙ ότι μπορείτε να διατάξετε τα τέσσερα στοι­χεία ΦΩΤΙΑ, ΝΕΡΟ, ΑΕΡΑ και ΓΗ; Μήπως τυχόν είσαστε διοικη­τές της Παγκό­σμιας Τάξεως; Τότε αν πραγματικά δεν μπορούμε να διατάξουμε την φύση θα ήταν σαφώς παράλογο να πούμε ότι είμαστε βασιλιάδες. Και αν ο Άνθρωπος είναι ο βασιλιάς της δημιουργίας, τότε δεν είμαστε Άνθρωποι, δεδομένου ότι δεν μπορούμε να διατά­ξουμε την δημιουρ­γία.

Ο Φρειδερίκος Νίτσε, στο έργο του με τίτλο «Τάδε έφη Ζα­ρατούστρα» τονίζει την ιδέα του υπεράνθρωπου. Θυμάμαι ακόμη φράσεις του Νίτσε: «Ο άνθρωπος είναι για τον υπεράνθρωπο, ότι εί­ναι το ζώο για τον άνθρωπο, μια θλιβερή ντροπή, μια κοροϊδία, ένας σαρκασμός, τίποτα περισσότερο». Όμως, μήπως ο Νίτσε, ήταν υπε­ράνθρωπος; Σίγουρα ο υπεράνθρωπος του Νίτσε χρησίμευσε σαν μυ­στική βάση στην ναζιστική Γερμανία για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πό­λεμο. Δείτε πώς προχωρούσε λανθασμένα ο Νίτσε· αν δεν υπάρ­χει ο άνθρωπος, πολύ λιγότερο ακόμα υπάρχει ο υπεράνθρωπος, Πραγμα­τικά η μοναδική σημερινή ύπαρξη δεν είναι ο άνθρωπος, αλλά το λο­γικό θηλαστικό που εσφαλμένα καλείται άνθρωπος. Νο­μίζω ότι ο τίτλος αυτός του ανθρώπου είναι ένα καπέλο που μας έρ­χεται υπερ­βολικά μεγάλο, αν δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε τον εαυτό μας, πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε την φύση, Αν ο άνθρωπος δεν είναι βασιλιάς του εαυτού του, τότε ποια­νού είναι βα­σιλιάς; Θα μπορούσε μήπως να είναι βασιλιάς της φύ­σεως; από τότε που ονομάστηκε άνθρωπος, λέγεται βασιλιάς, αν δεν είναι βασιλιάς δεν είναι άνθρωπος. Οπότε συμπεραίνουμε ότι αυτό που υπάρχει σή­μερα είναι το λογικό θηλαστικό που εσφαλμένα κα­λείται άνθρωπος, και αυτό είναι διαφορετικό.

Αν εμβαθύνουμε μέσα μας θα ανακαλύψουμε όργανα. Ναι, αυτά αποτελούν μέρος του ανθρώπινου οργανισμού, και πίσω από όλον αυτόν τον οργανισμό τι υπάρχει; Το Λίνγκαμ Σαρίρα απαντούν οι Ινδοστανοί, αυτό είναι βέβαιο. Όμως τι είναι το Λίνγκαμ Σαρίρα; Το Ζωτικό Σώμα, η έδρα όλων των φυσιολογικών, βιολογικών, χημι­κών φαινομένων μας κλπ. Πιο πέρα από το Ζωτικό Σώμα αυτό που υπάρχει είναι το ΕΓΩ, ο εαυτός μας, όμως τι πράγμα είναι το ΕΓΩ; Ένας σωρός από ψυχικά επιπρόσθετα: οργή, απληστία, λα­γνεία, τε­μπελιά, φθόνος, περηφάνια, λαιμαργία και πολλά άλλα ακόμη ελατ­τώματα. Σίγουρα, και να είχαμε χαλύβδινο ουρανίσκο και χιλιάδες γλώσσες για να μιλάμε δεν θα κατορθώναμε να αριθ­μήσουμε όλα τα ελαττώματα που φέρνουμε μέσα μας. Αυτά μπο­ρούν να προσωπο­ποιηθούν. 

Τα ψυχικά επιπρόσθετα έχουν ζωομορ­φοποιηθεί, ποιος οξυδερκής θα τολμούσε να αρνηθεί το σημείο αυτό, σαν βασικό; Πιο πέρα από το θάνατο τι είναι αυτό που υπάρ­χει; Τι αυτό που συνεχίζει; Το ΕΓΩ, και μήπως το ΕΓΩ είναι ομορφιά; Όχι, το έχω ήδη πει, είναι ένα σύνολο από ψυχικά επιπρόσθετα στοιχεία και μέσα σε αυτά βρί­σκεται εγκλωβισμένη η Συνείδηση, η Ουσία. Στην αυστηρή γλώσσα των αλχημιστών θα λέγαμε: το αλάτι το ενσωματωμένο, το άφλεκτο, το τέλειο. Αυτός είναι ακριβώς ο κύριος παράγων όλου του ψυχισμού μας, ο βασικότερος παράγοντας για να μιλάμε πιο καθαρά. 

Δυστυχώς όμως βρίσκεται εγκλωβι­σμένη, βυθισμένη μέσα σε όλα αυτά τα ζω­ικά πρόσωπα του ΕΓΩ, ανάμεσα σε όλα αυτά τα μη ανθρώπινα φορτία που έχουμε μέσα μας. Έτσι μπλεγμένη είναι φυσικό να «αναπτύσσε­ται σαν αποτέλε­σμα αυτής της ίδιας της δέσμευσής της» και αυτό εί­ναι λυπηρό. Κοιμάται βαθιά. Θέλω να καταλάβετε ακριβοί μου αδελφοί, θέλω να εννοήσετε βαθιά την δομή του ΕΓΩ, θέλω να ξέρετε ποια είναι η προέλευσή του, να το διαλύσετε ριζικά, ακούστε με καλά:

Στην αυγή της ζωής, εκεί στην εποχή της αρχαίας ΜΟΥ, στον Ειρηνικό Ωκεανό, τα λογικά ζώα έπρεπε ατυχώς να δεχθούν το απαί­σιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ. Μιλήσαμε πολύ για την Κου­νταλίνη όμως λίγα έχουν ειπωθεί για την αντίθεση της το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ. Είναι φανερό ότι εξ αιτίας εκείνης της παλιάς εποχής, ο γεωλογικός φλοιός του κόσμου δεν είχε διαρκή σταθερό­τητα. Ακατάπαυστοι σεισμοί και φοβερές παλίρροιες τάρα­ζαν τον πλανήτη μας. Τότε ήταν που κάποιο ιερό πρόσωπο συνο­δευόμενο από μια υψηλότατη αποστολή, ήρθε στην Γη μέσα σε ένα διαστημό­πλοιο. Αφού μελέτησε εκείνη η ιερή ακολουθία το πρό­βλημα των κατακλυσμών, βρήκε σαν λύση το να δώσει στην αν­θρωπότητα το παραπάνω όργανο, με σκοπό να ρυθμίσει το γεωλο­γικό πρόβλημα. Θα μου πει κανείς, τι σχέση έχει αυτή η υπόθεση των σεισμών της Γης και των παλιρροιών με το όργανο Κουνταρτι­γουαδόρ και τον αν­θρώπινο οργανισμό; Έχει, και πολύ μάλιστα. Λάβετε υπ’ όψη σας ότι κάθε ανθρώπινο σώμα είναι μια εξαιρετική μηχανή, που συλλαμβάνει τις ενέργειες που κατεβαίνουν από τον Μεγαλόκοσμο, και τις μετα­τρέπει θαυμάσια, για να τις τοποθετήσει ξανά αυτόματα στο εσωτε­ρικό του γήινου οργανισμού, στους πρώ­τους μανδύες της Φύσεως της Γης. Η ανθρωπότητα είναι ένα όρ­γανο του πλανήτη Γη, ένα όργανο της φύσεως, μέσω του οποίου τροποποιούνται οι ενέργειες που είναι βασικές για την οικονομία του κόσμου Γη. Ασυζητητί με οποιαδή­ποτε μεταβολή της ανθρώπι­νης μηχανής, παράγονται αναμφίβολα ουσιαστικές τροποποιήσεις ενέργειας και η τοποθέτηση τους στους πρώτους μανδύες του κό­σμου μας που ήδη είναι διαφορετικοί, μπο­ρούν να επηρεάσουν την σταθερότητα του φλοιού της Γης. Η προ­σφορά λοιπόν του απαίσιου οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ στην Αν­θρωπότητα είναι φανερό, ξε­κάθαρο, έκανε ώστε οι ενέργειες να τρο­ποποιηθούν έτσι όπως και όταν βρίσκονταν στο εσωτερικό της Γης. Άσκησαν πάνω στον φλοιό της Γης μια διαδικασία που οδήγησε στην σταθεροποίηση αυτής της ίδιας. Βλέπετε λοιπόν ήδη το πόσο σπου­δαία είναι η ανθρώπινη μη­χανή, έτσι; Το απαίσιο όργανο Κουνταρτι­γουαδόρ είναι η περιβόητη ουρά του βιβλικού Σατανά που έφτασε στην αποκρυστάλλωση, αυτό είναι φανερό. Όταν πρόβαλλαν την ιερή φωτιά προς την ατομική κόλαση του ανθρώπου από τον κόκκυγα με­ταβλήθηκε σε Ουρά του Σατανά και παίρνοντας φυσική μορφή εμφα­νίστηκε σαν την ουρά των πιθήκων. Υπήρξε μια εποχή που η Ανθρω­πότητα είχε ουρές; Είναι αλήθεια, είναι βέβαιο, όμως αυτό δεν σημαί­νει ότι εμείς κατα­γόμεθα από τους πιθήκους ή τις μαϊμούδες. Όχι, το αντίθετο, αυτοί κατάγονται από εμάς, αποτελούν εκφυλισμό του ανθρώπινου εί­δους. Υπήρξαν αποτέλεσμα της αναμείξεως του λογι­κού ζώου με μερικά είδη της φύσεως.

Πολύ αργότερα μέσα στον χρόνο, και αυτό είναι το ενδιαφέ­ρον, άλλη ανώτατη αποστολή αποφάσισε να πάρει από την Ανθρω­πότητα το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ. Δεν ήταν πια απαραί­τητο. Ο γεωλογικός φλοιός του κόσμου μας είχε σταθερο­ποιηθεί. Δυστυχώς αν και έχασε αυτό το όργανο η ανθρωπότητα έμειναν σε μας οι άσχημες συνέπειές του. Οι άσχημες αυτές συνέ­πειες συγχω­νεύθηκαν στους 5 κυλίνδρους της οργανικής μηχανής. Τέτοιοι κύλιν­δροι είναι: πρώτα το νοητικό κέντρο, δεύτερο το συ­γκινησιακό κέ­ντρο, τρίτο το κινητικό κέντρο, τέταρτο το κέντρο του ενστίκτου και πέμπτο το σεξουαλικό κέντρο. Συσσωρευμένες οι κα­κίες συνέπειες του απαίσιου οργάνου Κουνταρτιγουαδόρ, μέσα στους 5 κυλίνδρους της μηχανής, σχημάτισαν στον εσωτερικό μας κόσμο μια φύση όχι ανθρώπινη αλλά φοβερά ζωώδη. Οι αναφερθεί­σες συνέπειες του απαίσιου οργάνου, αποτελούν μέσα μας, τον εαυτό, το ΕΓΩ. Είναι ξε­κάθαρο και αναμφίβολο ότι η Συνείδηση, δηλαδή η πρωτογενής Ου­σία, στην γλώσσα των αλχημιστών: «το πιο καθαρό, ενσωματωμένο, άφλεκτο και τέλειο αλάτι», έμεινε εγκλω­βισμένη, φυλακισμένη, μπλεγμένη μέσα σε αυτήν την δεύτερη μη αν­θρώπινη φύση. από τότε είμαστε με δύο φύσεις: η μία εξωτερική και η άλλη εσωτερική απε­χθής. Δυστυχώς, αγαπητοί μου αδερφοί, ας λάβουμε υπ’ όψη ότι οι καιροί πέρασαν, η συνείδηση εγκλωβισμένη, έμεινε να κοιμάται σιγά σιγά, και έχασε τις δυνάμεις που κάποτε κα­τείχε, τις δυνάμεις αυτές με τις οποίες μπορούσαμε να χειριστούμε την φωτιά που φλογίζει, την καταιγίδα που μουγκρίζει, το καθαρό­τατα νερά της παγκόσμιας Ζωής και της αρωματισμένης Γης.

Άλλες εποχές, όταν το απαίσιο όργανο Κουνταρτιγουαδόρ δεν είχε εμφανιστεί μέσα μας, μπορούσαμε να συλλάβουμε το ένα τρίτο όλων των υπαρχόντων χρωματικών τόνων του άπειρου κό­σμου. Θέλω να σας πω στο όνομα της αλήθειας και προσέξτε με πολύ, ότι υπάρχουν εκατομμύρια χρωματικών τόνων- αυτό αρκεί, δεν είναι έτσι; Σήμερα μια ανθρώπινη ύπαρξη δύσκολα μπορεί να συλλάβει τα επτά βασικά χρώματα του ηλιακού φάσματος. Την πα­λιά εκείνη εποχή, τον καιρό που τα καθαρά ποτάμια από νερό της ζωής πήγαζαν γάλα και μέλι, όλα ήταν διαφορετικά. Τα ανθρώπινα όντα ύψωναν το βλέμμα μέχρι το διάστημα και έπιαναν την αύρα των κόσμων και τα πλανητικά μεγάλα μυαλά και τις ανθρωπότητες που κατοικούσαν εκεί και τους Μεγάλους Ιεροφάντες της αρχαίας Αρκαδίας, τα Παιδιά του Αύριο. Μπορούσαν να δουν καθαρά στον καθαρό Ακάσα τους κόσμους που είχαν υπάρξει σε περασμένους Μαχαμβαντάρας και εκείνους που ήταν να υπάρξουν στο μέλλον. Έτσι ήταν η Ανθρωπό­τητα σε άλλες εποχές. Τα αυτιά κάθε ανθρω­πίνου όντος, συλλάμβα­ναν τις μυστικές ηχητικές δονήσεις του Σύ­μπαντος, μιλούσαν με τους Ανέκφραστους Θεούς και ήξεραν να ακούν τις συμφωνίες που συ­γκρατούν σταθερό το Σύμπαν στην πο­ρεία του. Δυστυχώς η Βιολο­γική Ανάπτυξη επισπεύθηκε στα αν­θρώπινα όντα σε ένα δρόμο εκ­φυλισμού, οι ικανότητες ατρόφησαν και με τον καιρό χάθηκαν.

Μετά την Δεύτερη Διαλπινιανή καταστροφή που άλλαξε εξ ολοκλήρου το γεωλογικό φλοιό του κόσμου μας, με την καταβύθιση της παλιάς ηπείρου της Ατλαντίδος, επισπεύθηκε ο εκφυλισμός στην βιολογική εξέλιξη του ανθρώπου. Οι ικανότητες ατρόφησαν αργά και τέλος η Κάλι Γιούγκα που άρχισε με τον Ελληνορωμαϊκό πολιτι­σμό, μας οδήγησε στην σημερινή μας κατάσταση. 

Σε άλλες εποχές προ του Κάλι Γιούγκα, πριν αρχίσει ο Ελληνορωμαϊκός πολιτι­σμός, που ξεκίνησε αυτήν την μαύρη εποχή, υπήρχε η Αντικει­μενική Σκέψη, ο Αντικειμενικός Νους. Ας κάνουμε μια πλήρη διά­κριση ανάμεσα στο τι είναι Αντικειμενικός Νους και τι υποκειμενι­κός νους. Σαν Αντικειμενικός Νους νοείται εκείνος που λειτουργεί μόνο με τα δεδομένα της Συνειδήσεως. Σαν υποκειμενικός νους νο­είται εκείνος που βασίζεται μόνο στα αισθησιακά εξωτερικά ερεθί­σματα. Πολλοί σοφοί που ήρθαν στην Αρχαία Ελλάδα από άλλες χώρες, έπαιζαν με τις λέξεις, έκαναν συλλογισμούς, προσυλλογι­σμούς, ισολογισμούς, κλπ. Το παιχνίδι με τις λέξεις έγινε πολύ αγα­πητό, χρησιμοποιήθηκε για να αφανιστεί η ανία. 

Με τον καιρό εμ­φανίστηκε εδώ καθαρά δια­νοητική σύζευξη, βασιζόμενη στα εξωτε­ρικά αισθησιακά ερεθίσματα, ανεπαρκές λογικό σύστημα που απο­κλείει τα προαισθήματα καθαρά λογικό σύστημα απαλλαγμένο από κάθε συνειδησιακή διαδικασία. Έτσι μεγάλα τμήματα του εγκέφα­λου ατρόφησαν δυστυχώς. Ατυχώς οι Έλληνες έκαναν το λάθος να εξαπλώσουν το ορθολογιστικό τους σύστημα σε όλη την επιφάνεια της γης και αυτό οδήγησε στην πα­γκόσμια υποκειμενική λογική. Σήμερα ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν λειτουργεί πια απόλυτα. Οι επιστήμονες ξέρουν πολύ καλά ότι σή­μερα δεν λειτουργούν όλα τα τμήματα του εγκεφάλου και αυτό συνε­πάγεται την καθαρά υποκειμε­νική σύζευξη. Έτσι λοιπόν αγαπητοί μου αδελφοί εκφυλί­στηκε ο ανθρώπινος νους, ατρόφησε ο ανθρώπι­νος εγκέφαλος, έγινε αυτό που είναι σήμερα. 

Ας δούμε τώρα τους Ρωμαίους, μιας και αυ­τοί μαζί με τους Έλληνες άρχισαν αυτήν την μαύρη εποχή που διανύ­ουμε σήμερα, την Κάλι Γιούγκα. Αντίθετα από τους Έλληνες, αυτοί αντί να παίζουν με τις λέξεις, έπαιζαν με το σεξ. Αλήτες της Αρ­χαίας Ρώμης, επιδόθηκαν σε όργια. Έτσι εξέλειψε οριστικά η οργα­νική ντροπή. από παντού εμφανίστηκαν οι προαγω­γοί και η ανθρω­πότητα έσπευσε στον δρόμο του ελεύθερου έρωτα. Σήμερα βλέπουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε: σεξουα­λικός εκφυλισμός σε μεγάλη κλίμακα και σπινθηροβόλος νους. Οι αχρείοι του νου εί­ναι φοβερά ασελγείς, η ασέλγεια και ο μάταιος δια­νοητισμός, ο βα­σιζόμενος στις καθαρά ορθολογιστικές συζεύξεις υποκειμενικής μορφής, λάμπουν παντού, εκδηλώνονται εδώ, εκεί, πιο πέρα, πα­ντού. 

Το ΕΓΩ έχει πάρει γιγάντιες διαστάσεις. Καθένας μας φέρνει μέσα του όλους τους παράγοντες που προκαλούν τους πολέ­μους, τις πίκρες και τις ταλαιπωρίες. Χρειάζεται να ελευθερωθούμε από την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Όλες οι ανθρώπινες ικανότη­τες εκφυλίστηκαν, επαναλαμβάνω, δυστυχώς τα πάντα χάθη­καν μας μένει μόνο ένας παράγοντας που μπορεί να χρησιμεύσει στην σωτη­ρία μας. Θέλω να αναφερθώ έντονα στην ΟΥΣΙΑ, η οποία, όπως έχω πει ήδη, βρίσκεται εγκλωβισμένη μέσα στο ΕΓΩ. 

Είναι φα­νερό ότι μέσα σε αυτήν βρίσκονται τα δεδομένα που χρειαζόμαστε για να οδηγηθούμε στον δρόμο που θα μας οδηγήσει στην ΤΕΛΙΚΗ ΛΥ­ΤΡΩΣΗ. Μέσα στην ΟΥΣΙΑ, μέσα στην ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, βρίσκονται επίσης όλα τα μέρη του πόνου του ΠΑΝ-ΚΟΣΜΙΚΟΥ, δηλαδή, του ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ. Κάθε φορά που εμείς σφάλ­λουμε, αυτός υποφέρει, και τα μέρη του πόνου του μένουν πάνω στην ΟΥΣΙΑ, στην ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Αν ξέρουμε να επωφεληθούμε από αυτά μπορούμε μέσω αυτών να ξυπνήσουμε. Στην ΟΥΣΙΑ βρίσκε­ται η επιστήμη του Βούδα, η θρησκεία και η Γνώση. 

Στην ΟΥΣΙΑ βρίσκο­νται τα δεδομένα αυτά που επειγόντως χρειαζόμαστε για να οδηγη­θούμε στο μονοπάτι ΤΗΣ ΚΟΨΗΣ ΤΟΥ ΞΥΡΑΦΙΟΥ. Η ΟΥ­ΣΙΑ εί­ναι αυτή που καθοδηγεί λαμπρά και που έχουμε μέσα μας για αυτόν το σκοπό, όμως δυστυχώς βρίσκεται καταπιεσμένη, εγκλωβι­σμένη, μπλεγμένη, περιορισμένη μέσα στο ΕΓΩ, μέσα στον εαυτό Μας. Πρέπει να ξεμπλέξουμε την ΟΥΣΙΑ, να την ελευθερώσουμε για να μπορέσει να μας οδηγήσει στον δρόμο που θα μας βγάλει στην τελική λύτρωση, και αυτό είναι δυνατόν μόνο καταστρέφοντας το ΕΓΩ, αγα­πητοί αδελφοί, περιορίζοντας το, διαλύοντας το σε κοσμική σκόνη· αυτό είναι η φυλακή όπου βρίσκεται κλεισμένη η καθαρό­τατη ΟΥ­ΣΙΑ.

 Ας καταστρέψουμε τα σίδερα αυτής της φυλακής, ας κάνουμε σκόνη αυτούς τους τοίχους του αίσχους, ας γίνει στάχτη αυτή η μπουκάλα για να ελευθερωθούμε. Ελεύθερη η Ουσία, θα μπορέσει να μας οδηγήσει στον δρόμο της τελειότητας μέχρι την τε­λική λύτρωση. Αν εμείς θέλουμε να καταστρέψουμε το ΕΓΩ, πρέπει να το διαλύ­σουμε και να το περιορίσουμε. Η πρακτική ζωή, είναι το ψυχολογικό γύμνασμα όπου εμείς μπορούμε να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Διότι στην σχέση μας με τους ανθρώπους, τους φίλους μας, τους συ­νεργάτες της δουλειάς, τους συγγενείς μας, κλπ, τα ελαττώματα που φέρνουμε μέσα μας κρυμμένα εμφανίζονται. Αν είμαστε ξύπνιοι και σε επιφυλακή όπως σε καιρό πολέμου, τότε θα μπορέσουμε να τα δούμε έτσι όπως είναι μέσα μας. Ελαττώματα που ανακαλύπτουμε, πρέπει να υπόκεινται στην τεχνική του διαλο­γισμού και μόλις κατα­νοηθούν απόλυτα μπορούμε να τα περιορί­σουμε με την βοήθεια της θεϊκής Μητέρας Κουνταλίνης, του Πύρι­νου Φιδιού των μαγικών μας δυνάμεων. 

Αν βρισκόμαστε σε άσχημη σεξουαλική κατάσταση, κατά την διάρκεια του Σαάχα Μαϊτούνα, την καλούμε με καθαρή καρδιά και αυτή θα μπορέσει να μας βοη­θήσει. Είναι γραμμένο: Ζητήστε και θα σας δοθεί, χτυπήστε και η πόρτα θα ανοίξει. Αν ζητήσουμε αυτή θα μας δώσει, αν χτυπήσουμε αυτή θα μας ανοίξει. Ας το ζητήσουμε από την ιδιαίτερη μας θεϊκή Μητέρα Κουνταλίνη, την μοναδική μέσα στον καθένα από μας, να περιορίσει από τον ψυχισμό μας το ψυχολο­γικό ελάττωμα που έχουμε καταλάβει ήδη σε βάθος σε όλα τα επί­πεδα του νου. Το απο­τέλεσμα θα είναι εξαιρετικό. Αυτή θα περιορί­σει το ελάττωμα και αν συνεχίζουμε έτσι δουλεύοντας ακούραστα, θα φτάσει η μέρα που το ΕΓΩ θα διαλυθεί οριστικά, οπότε θα ξυπνήσει η Ουσία που θα ελευθερωθεί. Η αφυπνισμένη συνείδηση θα μπο­ρέσει να μας προσανα­τολίσει στο μονοπάτι της κόψης του ξυραφιού. Η αφυπνισμένη συ­νείδηση θα μας παραδώσει τα δεδομένα που χρει­αζόμαστε για την προσωπική μας τελική λύτρωση. 

Όμως, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΙ στην ΔΟΥΛΕΙΑ, ΠΟΛΥ ΑΥ­ΣΤΗΡΟΙ, ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΤΑΘΕΡΟΙ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΕΛΑΤΤΩΜΑ ΕΙ­ΝΑΙ ΠΟΛΥ­ΠΛΕΥΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΣΤΑ 49 ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΟΥ ΥΠΟ­ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ - Σαμαέλ Αούν Βεόρ

aatosmihalis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ