Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ: ΓΚΙΤΑ 8...ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι, (Η αποκάρδωση του Αρτζούνα)
Στίχοι 4,5,6 ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (Συμβολικά οι «στρατιώτες της»)

Στους στίχους αυτούς γίνεται απαρίθμηση των στρατιωτών της ψυχής. Δεν γράφω εδώ τους στίχους, γιατί αναφέρονται μόνο ονόματα – όπως είπα, κάθε δύναμη, είτε της ψυχής είτε του εγώ, αναφέρεται στην Γκίτα ως στρατιώτης με συγκεκριμένο όνομα. Τα ονόματα αυτά δεν είναι καθόλου τυχαία, δηλαδή η ρίζα από την οποία προέρχονται συμβολίζει και τι είδους δύναμη αντιπροσωπεύει κάθε όνομα. Αυτά τα ονόματα όμως δεν χρειάζονται εδώ.

Η παραπάνω τέταρτη, πέμπτη και έκτη στροφή θα εξεταστούν μαζί, επειδή σχετίζονται στο νόημα. Αυτές οι στροφές περιγράφουν τους μεταφυσικούς στρατιώτες της ψυχής που είναι αφυπνισμένοι με τον διαλογισμό, προετοιμασμένοι για την εσωτερική πνευματική μάχη μεταξύ αυτών των δυνάμεων της συνειδητοποίησης του Εαυτού και των δυνάμεων των έμφυτων αισθήσεων-συνηθειών της ταύτισης με το σώμα – ένας πόλεμος που πρέπει να κερδηθεί από τις πνευματικές δυνάμεις ώστε η ψυχή, ενθρονισμένη στο εγκεφαλικό παλάτι της, να μπορεί να βασιλεύσει με τους θεϊκούς αυλικούς της των διαισθητικών ιδιοτήτων.

Η ψυχή εισέρχεται σ’ αυτήν την ύψιστη μεταφυσική μάχη αφού πρώτα έχει κερδίσει τον ηθικό αγώνα ανάμεσα στις καλές και τις φαύλες σκέψεις και πράξεις, και αφού πρώτα έχει κερδίσει τον αρχικό εσωτερικό ψυχολογικό πόλεμο, ο οποίος λαμβάνει χώρα κατά τα πρώτα στάδια της πνευματικής προσπάθειας, μεταξύ της έλξης του νου των αισθήσεων προς τη σωματική και νοητική ανησυχία που έχει συνείδηση του σώματος και της έλξης των εσωτερικών διακριτικών δυνάμεων της ψυχής προς την ηρεμία και τη συγκέντρωση στον Θεό. Η ηθική και η ψυχολογική μάχη ανάμεσα στις ροπές του νου των αισθήσεων και τις διακριτικές ιδιότητες της ψυχής δίνεται με τη βοήθεια των συνηθειών και των απόκρυφων στρατιωτών των εσωτερικών ροπών (τα σαμσκάρα), που προκύπτουν από παλιές πράξεις, καλές ή κακές. Η μεταφυσική μάχη αναφέρεται στην ακόμα βαθύτερη σύγκρουση των εσωτερικών δυνάμεων, όταν ο γιόγκι έχει αρχίσει να βιώνει στον διαλογισμό τους καρπούς των πνευματικών πρακτικών του.

ΕΚΤΕΝΗΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ:

ΟΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Μια συνηθισμένη παρανόηση είναι ότι μόνο ειδήμονες μυστικιστές μπορούν να εξασκηθούν στη γιόγκα και ότι αυτή η επιστήμη υπερβαίνει ακόμα και τον πνευματικό ορίζοντα του μέσου ανθρώπου. Εντούτοις, η γιόγκα είναι η επιστήμη ολόκληρης της δημιουργίας.

Ο υλικός επιστήμονας αρχίζει την έρευνά του από τις ορατές επιδράσεις της ύλης και προσπαθεί να πάει προς τα πίσω, προς την αιτία τους. Η γιόγκα, από την άλλη πλευρά, περιγράφει την Αιτία και πώς αυτή εξελίχθηκε προς τα έξω και εκδηλώθηκε ως φαινόμενα και ύλη και δείχνει πώς να ακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία αντίστροφα για να βιώσουμε την αληθινή πνευματική φύση του σύμπαντος και του ανθρώπου.

Για να γίνει κατανοητή η σημασία των στίχων 4,5 και 6 της Γκίτα, που περιγράφουν τους μεταφυσικούς στρατιώτες της ψυχής (καθώς και των επόμενων στίχων, που περιγράφουν τους αντιμαχόμενους στρατιώτες της συνειδητότητας του σώματος), πρέπει να σημειωθούν μερικές βασικές αρχές της επιστήμης της γιόγκα.

Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΤΙΑΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΓΙΟΓΚΑ

Ο υλικός κόσμος δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο από αδρανής ύλη. Η εγγενής ζωή και η ζωντάνια όλων των μορφών, από το άτομα και τα μόρια ως τον άνθρωπο, προέρχονται από τις λεπτοφυείς δυνάμεις του αστρικού κόσμου. Αυτές με τη σειρά τους προήλθαν από τις ακόμα πιο λεπτοφυείς δυνάμεις της αιτιατής ή ιδεατής δημιουργίας, των δημιουργικών δονητικών σκέψεων που εκπορεύονται από τη συνειδητότητα του Θεού. Ο άνθρωπος, ο μικρόκοσμος, είναι από κάθε πλευρά μια επιτομή του μακρόκοσμου. Το υλικό του σώμα είναι χονδροειδής ύλη. Η ζωή του και η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται μέσω των αισθήσεων και να γνωρίζει μέσω της συνειδητότητας εξαρτώνται από τις λεπτοφυείς δυνάμεις του αστρικού και του αιτιατού του σώματος – που είναι όργανα της διαμένουσας εκεί ψυχής, ή εξατομικευμένης συνειδητότητας του Θεού.

Το υλικό σώμα δημιουργείται και συντηρείται άμεσα από τις δυνάμεις του αστρικού σώματος. Το αστρικό σώμα και οι αστρικές δυνάμεις είναι κυρίως ρεύμα ζωής ή πράνα. Το ρεύμα ζωής είναι ένα μείγμα συνειδητότητας και ηλεκτρονίων, στο οποίο έχω δώσει το όνομα «ζωητρόνια». Η διαφορά μεταξύ των ζωητρονίων και των ηλεκτρονίων είναι ότι τα ζωητρόνια διαθέτουν νοημοσύνη, ενώ τα ηλεκτρόνια είναι μηχανικά. Ο ηλεκτρισμός που λάμπει μέσα σε μια λάμπα δεν δημιουργεί τη λάμπα. Υπάρχει μόνο μια μηχανική σχέση ανάμεσα στη λάμπα και στον ηλεκτρισμό μέσα σ’ αυτήν. Αλλά το ρεύμα ζωής που είναι παρόν στο ενωμένο κύτταρο του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου αναπτύσσει αυτό το αρχικό κύτταρο και το κάνει έμβρυο και τελικά ένα πλήρως ανεπτυγμένο ανθρώπινο ον.

Η δημιουργική ενέργεια της ζωής του αστρικού σώματος κατεβαίνει μέσα στο υλικό σώμα μέσω επτά λεπτοφυών κέντρων στη σπονδυλική στήλη και στον εγκέφαλο και παραμένει συγκεντρωμένη μέσα σ’ αυτά κέντρα και μέσω αυτών εκφράζεται εξωτερικά. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες μετά τη σύλληψη, μπορεί να γίνει διακριτό στο έμβρυο ένα «αυλάκι νεύρου». Απ’ αυτήν την αρχική φάση ανάπτυξης σχηματίζεται η σπονδυλική στήλη, ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα και απ’ αυτά τα μέρη διαμορφώνεται ο υπόλοιπος ανθρώπινος οργανισμός – όλα αυτά οφείλονται στη λειτουργία του αστρικού σώματος.

Όπως το υλικό σώμα διαθέτει έναν εγκέφαλο, εγκεφαλονωτιαίο μυελό με ζευγάρια νεύρων που σχηματίζουν πλέγματα στην περιοχή του αυχένα, της ράχης, την οσφυϊκή περιοχή, την περιοχή του ιερού οστού και του κόκκυγα, και ένα περιφερειακό νευρικό σύστημα με πολλές διακλαδώσεις, έτσι και το αστρικό σώμα διαθέτει έναν αστρικό εγκέφαλο χιλίων ακτίνων (τον χιλιοπέταλο λωτό), μια αστρική σπονδυλική στήλη με λεπτοφυή κέντρα φωτός και ενέργειας και ένα αστρικό νευρικό σύστημα, του οποίου οι μυριάδες φωτεινοί δίαυλοι ονομάζονται νάντι. Η φυσιολογία του αστρικού σώματος δίνει ζωή στη φυσιολογία του υλικού σώματος. Το αστρικό σώμα είναι η πηγή των δυνάμεων και των οργάνων των πέντε αισθήσεων της αντίληψης και των πέντε της δράσης. Το αστρικό νευρικό σύστημα διοχετεύει τη ζωή ή πράνα στις πέντε διαφοροποιημένες μορφές της που στο υλικό σώμα εκδηλώνονται ως δημιουργία κρυσταλλικών δομών, κυκλοφορία του αίματος, αφομοίωση, μεταβολισμός και απέκκριση. Η κύρια αστρική σπονδυλική στήλη φωτός, η σουσούμνα, έχει μέσα της δύο ακόμα φωτεινές σπονδυλικές στήλες. Η σουσούμνα, ή εξωτερικό κάλυμμα φωτός, ελέγχει τη χονδροειδή λειτουργία των αστρικών ζωητρονίων. Η σουσούμνα εκτείνεται από το μουλαντάρα τσάκρα, ή κέντρο του κόκκυγα, μέχρι τον εγκέφαλο.

Όπως το υλικό σώμα είναι κυρίως φτιαγμένο από σάρκα και το αστρικό σώμα από πράνα, νοήμον φως ή ζωητρόνια, έτσι και το αιτιατό σώμα είναι φτιαγμένο αποκλειστικά από συνειδητότητα, ιδέες, τις οποίες ονόμασα «σκεπτρόνια». Η παρουσία των δυνάμεων του αιτιατού σώματος πίσω από το αστρικό και το υλικό σώμα είναι αυτή που δημιουργεί και συντηρεί την ίδια την ύπαρξή τους και κάνει τον άνθρωπο ένα ον με συνείδηση και ικανότητα να συναισθάνεται. Το αιτιατό σώμα διαθέτει έναν πνευματικό εγκέφαλο σοφίας και μια σπονδυλική στήλη που ονομάζεται μπραχμανάντι.

Ο αιτιατός εγκέφαλος είναι ένας ταμιευτήρας συμπαντικής συνειδητότητας, η πάντα υπάρχουσα, πάντα συνειδητή, πάντα ανανεούμενη μακαριότητα του Πνεύματος και της εξατομικευμένης Του έκφρασης, της ψυχής. Καθώς αυτή η συνειδητότητα κατεβαίνει μέσω των αιτιατών εγκεφαλονωτιαίων κέντρων, εκδηλώνεται ως σοφία στον αιτιατό εγκέφαλο, διαίσθηση στον αιτιατό προμήκη μυελό, ηρεμία στο αιτιατό αυχενικό κέντρο, η συνειδητότητα πίσω από τη δύναμη της ζωής στο αιτιατό ραχιαίο κέντρο, η συνειδητότητα ή δύναμη του αυτοελέγχου στο αιτιατό οσφυϊκό κέντρο, η δύναμη της απαρέγκλιτης τήρησης στο αιτιατό κέντρο του ιερού οστού και η δύναμη της συγκράτησης στο αιτιατό κέντρο του κόκκυγα. Αυτές οι εκδηλώσεις της συμπαντικής συνειδητότητας της ψυχής, καθώς κατεβαίνουν μέσω των αιτιατών εγκεφαλονωτιαίων κέντρων, στέλνουν σοφία, μέσω της δράσης της θέλησης, στα «κύτταρα» των αναρίθμητων σκέψεων που αποτελούν το αιτιατό σώμα.

Καθώς αυτή η συνειδητότητα ρέει προς τα έξω, από το αιτιατό σώμα στο αστρικό σώμα και μετά στο υλικό σώμα, συρόμενη από τον μαγνητισμό της προσκόλλησης των αισθήσεων στην ύλη, η λεπτοφυής έκφραση της αρχικής συμπαντικής συνειδητότητας γίνεται ολοένα και πιο απατώμενη και χονδροειδής και χάνει την αληθινή πνευματική φύση της. Η αγνή μακάρια νοημοσύνη, ή σοφία, γίνεται διάκριση. Η διάκριση, όταν διαστρεβλώνεται από τους περιορισμούς των εντυπώσεων των αισθήσεων, γίνεται ο τυφλός νους που καθοδηγείται από ιδιοτροπίες. Εκφραζόμενος ακόμα πιο χονδροειδώς, ο νους γίνεται ζωή χωρίς τη δύναμη να γνωρίζει. Η ζωή γίνεται αδρανής ύλη.

ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

1) Συγκράτηση, Δύναμη να Μένει Κάποιος Μακριά από το Φαύλο (Ντάμα, η ενεργής δύναμη της αντίστασης, της επιμονής, με την οποία τα ανήσυχα εξωτερικά όργανα των αισθήσεων μπορούν να ελεγχθούν) στο κέντρο του κόκκυγα, ή μουλαντάρα τσάκρα.

2) Απαρέγκλιτη Τήρηση, Δύναμη να Υπακούει κάποιος σε Καλούς Κανόνες (Σάμα, η θετική ή απορροφητική δύναμη, η προσοχή, με την οποία οι νοητικές τάσεις μπορούν να ελεγχθούν, στο κέντρο του ιερού οστού, ή σβαντιστάνα τσάκρα.

3) Ο ΑΡΤΖΟΥΝΑ: Αυτοέλεγχος: στο οσφυϊκό κέντρο. Αυτό το κέντρο, το μανιπούρα τσάκρα, δίνει την ισχύ της φωτιάς στη νοητική και τη σωματική δύναμη για τη μάχη ενάντια στην τεράστια εφόρμηση των στρατιωτών των αισθήσεων. Είναι αυτός που ενισχύει τις καλές συνήθειες και πράξεις, ο εκπαιδευτής της συνήθειας. Κρατά το σώμα ευθυτενές, προκαλεί εξαγνισμό του σώματος και του νου και καθιστά εφικτό τον βαθύ διαλογισμό.

Βλέπουμε γιατί αυτό το κέντρο αλληγορικά αντιπροσωπεύει τον Αρτζούνα, τον πιο άριστο απ’ όλο τον στρατό των Πάνταβα, όταν λάβουμε υπ’ όψη μας τη διπλή του λειτουργία. Είναι η κρίσιμη ή αποφασιστική καμπή της ζωής του πιστού από τον χονδροειδή υλισμό σε πιο λεπτοφυείς πνευματικές ιδιότητες. Από το οσφυϊκό κέντρο, το κέντρο του ιερού οστού και το κέντρο του κόκκυγα, η ζωή και η συνειδητότητα ρέουν προς τα κάτω και προς τα έξω, στην υλιστική, δεμένη με τις αισθήσεις συνειδητότητα του σώματος. Κατά τον διαλογισμό όμως, όταν ο πιστός βοηθά τη ζωή και τη συνειδητότητα να προσελκυστεί από τη μαγνητική έλξη του ανώτερου ή ραχιαίου κέντρου, η δύναμη αυτού του πύρινου οσφυϊκού κέντρου αποσυνδέεται από τα υλικά ενδιαφέροντα και υποστηρίζει την πνευματική εργασία του πιστού μέσω των δυνάμεων που υπάρχουν στα ανώτερα κέντρα.

Όταν ο Αρτζούνα, η δύναμη του αυτοελέγχου στο οσφυϊκό κέντρο, αφυπνίζει τη φωτιά του διαλογισμού και της πνευματικής υπομονής και αποφασιστικότητας, τραβά προς τα πάνω τη ζωή και τη συνειδητότητα που έρρεε προς τα κάτω και προς τα έξω, μέσω του οσφυϊκού κέντρου, του κέντρου του ιερού οστού και του κέντρου του κόκκυγα και έτσι δίνει στον διαλογιζόμενο γιόγκι την απαραίτητη νοητική και σωματική δύναμη για να ακολουθήσει την πορεία του βαθιού διαλογισμού που οδηγεί στη συνειδητοποίηση του Εαυτού του. Χωρίς αυτή τη φωτιά και τον αυτοέλεγχο, η πνευματική πρόοδος δεν είναι εφικτή. Έτσι, ο Αρτζούνα, πιο κυριολεκτικά, αντιπροσωπεύει επίσης τον πιστό του αυτοελέγχου, της υπομονής και της αποφασιστικότητας, μέσα στον οποίο λαμβάνει χώρα η μάχη του Κουρουκσέτρα. Είναι ο κύριος πιστός και μαθητής του Κυρίου, του Μπάγκαβαν Κρίσνα, ο οποίος, στο διάλογο της Γκίτα, του δείχνει τον δρόμο για τη νίκη.

4) Η Δύναμη της Ζωτικότητας, η δύναμη της ζωής (πράνα) που ελέγχεται από την ψυχή, στο ραχιαίο κέντρο ή αναχάτα τσάκρα. Η δύναμη αυτού του κέντρου βοηθά τον πιστό στην εξάσκηση των σωστών τεχνικών πραναγιάμα για να ηρεμήσει την αναπνοή και να ελέγξει τον νου και τις εισβολές των αισθήσεων. Είναι η δύναμη να ακινητοποιεί τα εσωτερικά και εξωτερικά όργανα κι έτσι να καταστρέφει την εισβολή οποιουδήποτε πάθους (όπως του σεξ, της λαιμαργίας ή του θυμού). Είναι ο καταστροφέας της ασθένειας και της αμφιβολίας. Είναι το κέντρο της θεϊκής αγάπης και της πνευματικής δημιουργικότητας.

5) Η Θεϊκή Ηρεμία στο αυχενικό κέντρο, ή βισούντα τσάκρα. Η ηρεμία είναι ο πρωταρχικός παράγοντας για οποιαδήποτε έκφραση σωστής διάκρισης. Οτιδήποτε αναδεύει τη συνειδητότητα, αισθητήριο ή συναισθηματικό, διαστρεβλώνει οτιδήποτε γίνεται αντιληπτό. Η ηρεμία όμως είναι καθαρότητα αντίληψης, είναι η ίδια η διαίσθηση. Όπως ο πανταχού παρών αιθέρας παραμένει αμετάβλητος, παρά τη βίαιη αναστάτωση των δυνάμεων της Φύσης που δρουν πάνω του, έτσι και η ικανότητα διάκρισης είναι η αμετάβλητη ηρεμία που διακρίνει όλα τα πράγματα χωρίς διαστρέβλωση. Είναι η δύναμη να είναι κάποιος ικανός να σχεδιάσει την κατάλυση ενός εχθρικού πάθους. Είναι η δύναμη της προσοχής, της διαρκούς προσοχής στο σωστό αντικείμενο. Κυβερνά την έκταση της προσοχής και τη διείσδυση της προσοχής. Είναι η δύναμη της διαδικασίας με την οποία εξάγεται συμπέρασμα για τις επιπτώσεις των λανθασμένων πράξεων και η δύναμη της αφομοίωσης του καλού μέσω της ηρεμίας. Είναι η δύναμη της σύγκρισης μεταξύ του καλού και του φαύλου, και η κοινή λογική να αντιλαμβάνεται την αρετή της ενίσχυσης ενός φίλου και της καταστροφής ενός εχθρού (όπως των αισθήσεων και των συνηθειών, για παράδειγμα). Είναι η δύναμη της διαισθητικής φαντασίας, η ικανότητα να απεικονίζει κάποιος νοερά ή να οραματίζεται μια αλήθεια μέχρι αυτή να εκδηλωθεί.

Ο κύριος σύμβουλος και υποστηρικτής των δυνάμεων της ψυχής είναι ο Ίδιος ο Κύριος.

Προηγούμενα...