Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ: ΓΚΙΤΑ 7...Η σφοδρή, βίαιη αντίσταση της Υλικής Επιθυμίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι ΣΤΙΧΟΣ 3 (Η αποκάρδιωση του Αρτζούνα)

ΠΡΟΣΕΞΤΕ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ (ΑΧΧΧΧ…. ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ)

ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΛΟΓΙΖΕΣΤΕ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΥΛΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΒΙΑΙΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΖΗΤΑ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΤΡΟΝΑ (ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ) – ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ (ΕΜΑΣ) ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΥΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ

Ο ΝΤΡΟΝΑ (ΣΥΝΗΘΕΙΑ) ΕΙΝΑΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΡΟΠΩΝ ΜΑΣ (ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ 6 ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΝΤΡΟΝΑ, Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ, ΣΥΜΜΑΧΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΡΟΠΕΣ, ΚΑΛΕΣ Ή ΚΑΚΕΣ)

ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΙΣΧΥΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΩΣ – ΠΙΣΤΕ ΠΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΖΕΣΑΙ, ΠΡΟΣΕΧΕ: ΘΑ ΣΟΥ ΕΠΙΤΕΘΟΥΝ ΣΦΟΔΡΑ ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ (Η ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΛΟΓΙΣΤΕΙΣ – ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΘΑ ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΤΟΥΝ (Η ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΘΗ)

ΣΤΙΧΟΣ 3
Ω Δάσκαλε, δες αυτόν το μεγάλο στρατό των γιών του Πάντου, διατεταγμένο σε παράταξη μάχης από το χαρισματικό μαθητή σου, τον γιο του Ντρουπάντα.

ΕΞΗΓΗΣΗ
(Η Βασίλισσα Υλική Επιθυμία, κατά τη διάρκεια της ενδοσκόπησης του πιστού, απευθύνεται στο δάσκαλό της, τον Ντρόνα, τη Συνήθεια:)
«Κοίτα τον ισχυρό στρατό των Πάνταβα (τις διακριτικές δυνάμεις που είναι οχυρωμένες στα εγκεφαλονωτιαία κέντρα). Όλοι είναι έτοιμοι για μάχη υπό τη διεύθυνση του μαθητή σου (του ήρεμου εσωτερικού φωτός της διαισθητικής αφύπνισης, του μαθητή του “Ντρόνα”, της παλιάς συνήθειας του διαλογισμού). Αυτός ο γιος του Ντρουπάντα (που γεννήθηκε από την “ελευθερία από τα πάθη” των υλικών απολαύσεων, η οποία ελευθερία εκπορεύεται από βαθιά πνευματική ζέση και θεϊκή αφοσίωση), εκπαιδεύτηκε από σένα και έτσι είναι δεξιοτέχνης στους ψυχολογικούς πολέμους. Τώρα είναι αντιμέτωπος με μας! Ένας ισχυρός στρατηγός του στρατού των Πάνταβα (ένας αρχηγός των απόκρυφων στρατιωτών της διάκρισης)».

Η ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΗΡΕΜΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΦΩΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΪΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ

Ο Ντουργιοντάνα-Υλική Επιθυμία είναι και κατάπληκτος και δυσαρεστημένος που βλέπει ότι ο τρομερός στρατηγός που προετοιμάζει τις αγνές διακριτικές ικανότητες για ψυχολογική μάχη είναι ένας αδελφός μαθητής, ο γιος του Βασιλιά Ντρουπάντα, ένας άριστος μαθητής του ίδιου του δασκάλου και υποστηρικτή του Ντουργιοντάνα, δηλαδή μαθητής της Παλιάς Συνήθειας, του Ντρόνα. Ο γιος του Ντρουπάντα, ο Ντρισταντγιούμνα, μεταφορικά αντιπροσωπεύει το ήρεμο εσωτερικό φως της θεϊκής αντίληψης, την αφυπνιζόμενη διαίσθηση του πιστού.

Έχει ήδη εμπεδωθεί ότι ο Ντρόνα αντιπροσωπεύει τα σαμσκάρα ή τη ροπή από παλιές συνήθειες. Ο Ντρουπάντα, όπως θα εξηγηθεί εκτενέστερα στον επόμενο στίχο, αντιπροσωπεύει την ελευθερία από τα πάθη, την αποστροφή για την υλική απόλαυση, λόγω βαθιάς πνευματικής ζέσης και θεϊκής αφοσίωσης. Στην αρχή ο πιστός νιώθει ότι η φλογερή πνευματική του επιθυμία και οι εσωτερικές τάσεις του, ή σαμσκάρα, φαίνονται να είναι φίλοι. Όταν όμως το σαμσκάρα εκδηλώσει τις υλικές αισθητήριες ροπές του, η πνευματική επιθυμία αρνείται περιφρονητικά αυτή τη συντροφιά. Τότε η συνήθεια αντεπιτίθεται και θέλει να εκδικηθεί την πνευματική θέρμη του πιστού, κάνοντάς την δέσμια παλιών συνηθειών και λανθανουσών ροπών που εγείρονται για να τον παραλύσουν. Ο πιστός, μέχρι να εδραιωθεί σθεναρά στην πνευματική του ζωή, θα έρχεται σε αντιπαράθεση με τις παλιές κακές συνήθειές του.

Αποφεύγοντάς τες, ξαφνικά θα ανακαλύψει ότι η αγαπημένη υπέρτατη ελευθερία του δεν είναι ακόμα ολοκληρωτικά ελεύθερη, αλλά αιχμάλωτη των μέχρι τότε λανθανόντων σαμσκάρα, που δεσμεύουν τη ελεύθερη βούλησή του. Η συνήθεια, με τις εξαναγκαστικές ροπές και παρορμήσεις της, ακόμα κρατά υποδουλωμένο το βασίλειο της αγνής διάκρισης. Ο αποφασισμένος πιστός τότε εγείρει ακόμα περισσότερο την πνευματική του θέρμη, με την ακλόνητη απόφαση να απελευθερώσει την ψυχή απ’ όλα τα δεσμά. Η επίμονη, βαθιά αφοσίωσή του, του δίνει έναν γιο, ο οποίος είναι το φως που αποκαλύπτει την αλήθεια και η δύναμη της αφυπνιζόμενης διαίσθησης, ο Ντρισταντγιούμνα. Αυτή η εσωτερική πεποίθηση, εκπαιδευμένη από τη συνήθεια του διαλογισμού, γίνεται ο στρατηγός των πνευματικών δυνάμεων του πιστού, καθορίζοντας την αναγκαία παράταξη μάχης και τη στρατηγική που ελέγχει τον ανήσυχο νου κατά τον διαλογισμό και οδηγεί τις δυνάμεις της διάκρισης στη νίκη.

Οι καλές δυνάμεις που έχουν εκπαιδευτεί από τη συνήθεια είναι ικανές να καταστρέψουν τους αδελφούς μαθητές τους, τις υλικές επιθυμίες και τις φαύλες τους δυνάμεις τους που κι αυτές είναι εκπαιδευμένες από τη συνήθεια. Έσχατα όμως, ο γιόγκι υπερβαίνει την επιρροή όλων των συνηθειών και βασίζεται αποκλειστικά στην αγνή διακριτική ικανότητα της ψυχής, τη διαίσθηση, για να καθοδηγήσει όλες του τις πράξεις. Μόνο το αγνό διακριτικό φως της διαίσθησης, η θεϊκή συνειδητοποίηση, έχει τη δύναμη να σφαγιάσει τον Ντρόνα ή συνήθεια. Το όνομα Ντρισταντγιούμνα σημαίνει Ήρεμο Εσωτερικό Φως, διαίσθηση που αποκαλύπτει την αλήθεια, η οποία είναι θαρραλέα και γεμάτη αυτοπεποίθηση γιατί είναι αλάνθαστη. Είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να καταστρέψει τη συνήθεια. Είναι το εσωτερικό φως της αυξανόμενης συνειδητοποίησης στον διαλογισμό, που εξελίσσεται στο τέλος σε σαμάντι, το οποίο καταστρέφει όλα τα δεσμά των σαμσκάρα.

Ο Ντρισταντγιούμνα λέγεται ότι είναι ο άριστος μαθητής του Ντρόνα (του σαμσκάρα στην καλή του ή πνευματική πλευρά) γιατί η δύναμη της συνήθειας της επανειλημμένης εξάσκησης στο διαλογισμού είναι αυτό που αναπτύσσει το Ήρεμο Εσωτερικό Φως της διαισθητικής, θεϊκής αντίληψης. Όταν χρειαστεί, αυτό το Ήρεμο Εσωτερικό Φως γίνεται ορατό ή αισθητό από τον διαλογιζόμενο πιστό και καθοδηγεί, υποστηρίζει και ενθαρρύνει τις διαλογιστικές του προσπάθειες.

Είναι μια ψυχολογική αλήθεια ότι η συνήθεια είναι ο «δάσκαλος» και των καλών και των κακών ροπών στον άνθρωπο.

Όταν η φαύλη Υλική Επιθυμία προσπαθεί να ασκήσει την επιρροή της συνήθειας για να καταστρέψει τις δυνάμεις της διάκρισης, ο Βασιλιάς της Φαυλότητας εκπλήσσεται που υπάρχουν καλοί προστατευόμενοι της συνήθειας, οι οποίοι είναι προετοιμασμένοι να αντισταθούν. Είναι μια παρηγορητική σκέψη για τον άνθρωπο το ότι, άσχετα με το πόσο ισχυρές είναι οι δυνάμεις της φαύλης συνήθειας και της υλικής επιθυμίας σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, υπάρχουν στρατιώτες καλών συνηθειών αυτής της ζωής και προηγούμενων ενσαρκώσεων, πάντα έτοιμοι να δώσουν μάχη. Αυτά τα καλά σαμσκάρα, οι καλές εντυπώσεις θεϊκών αντιλήψεων που έμειναν από παλιές πράξεις που εκτελέσθηκαν κατά συνήθεια, είναι οι απόκρυφοι στρατιώτες, η οπισθοφυλακή, της Βασίλισσας Ψυχής. Αυτοί οι πολεμιστές μένουν κρυμμένοι πίσω από τα ψυχολογικά στρατεύματα της διάκρισης, πρόθυμοι να σπεύσουν και να βγουν μπροστά και να δείξουν την ανδρεία τους αν η μάχη φαίνεται να κερδίζεται από τους φαύλους αισθητήριους στρατιώτες της Υλικής Επιθυμίας. Δηλαδή, όταν ο πιστός έχει έναν ισχυρό στρατό από καλές ροπές σαμσκάρα, από παλιές συνήθειες και πράξεις, αυτές θα έρθουν έγκαιρα και θα τον βοηθήσουν και θα υποστηρίξουν τις παρούσες καλές συνήθειες και διακριτικές πράξεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι ωστόσο επιτρέπουν εκούσια να κυβερνάται το βασίλειο της συνειδητότητάς τους από φαύλες ροπές γεννημένες από παλιές συνήθειες. Έτσι οι διακριτικές ροπές εξοστρακίζονται, και οι διακριτικοί απόκρυφοι στρατιώτες παλιών συνηθειών, η μεταφυσική οπισθοφυλακή που είναι κρυμμένη πίσω από τα στρατεύματα της διάκρισης, πρέπει επίσης να παραμείνουν αδρανείς.

Ο άνθρωπος που είναι πάντα ανήσυχος και που ποτέ δεν διαλογίζεται, πιστεύει ότι είναι «εντάξει» γιατί έχει εθιστεί να είναι σκλάβος των αισθήσεων. Συνειδητοποιεί την κακή του κατάσταση μόλις η πνευματική επιθυμία αφυπνιστεί μέσα του και προσπαθεί να διαλογιστεί και να είναι ήρεμος. Τότε, όπως είναι φυσικό, βρίσκει βίαιη αντίσταση από τις κακές συνήθειες της νοητικής ανησυχίας.

Ο αρχάριος γιόγκι βλέπει ότι οι στρατιώτες του της διάκρισης καθοδηγούνται από μια επιθυμία να είναι καλοί, εντούτοις υφίστανται πολλές αποθαρρυντικές ήττες. Καθώς διαλογίζεται για περισσότερη ώρα και προσεύχεται ολόψυχα για εσωτερική βοήθεια, βλέπει ότι η ήρεμη πεποίθηση της διαισθητικής αντίληψης, ο βετεράνος απόκρυφος στρατηγός του αφυπνιζόμενου Εσωτερικού Φωτός, αναδύεται από το υπερσυνείδητο και γίνεται ο δραστήριος οδηγός των δυνάμεων της διάκρισης. Άσχετα με το πόσες φορές υποφέρει από ισχυρές επιθέσεις των συνηθειών των αισθήσεων, οι γεννημένοι από τον διαλογισμό απόκρυφοι στρατιώτες αυτής της ζωής και προηγούμενων ζωών έρχονται για να τον βοηθήσουν. Όταν οι συνήθειες της ανησυχίας προσπαθούν να σφετεριστούν τον θρόνο της συνειδητότητάς του, αυτοί οι απόκρυφοι στρατιώτες ανθίστανται αποτελεσματικά.

Οι απόκρυφοι στρατιώτες εμφανίζονται στη σκηνή μιας ψυχολογικής μάχης μόνο σε δύο περιπτώσεις: πρώτον, όταν οι στρατιώτες της διάκρισης έχουν κατατροπωθεί από τους στρατιώτες των θελγήτρων των αισθήσεων. Και δεύτερον, όταν οι στρατιώτες της διάκρισης, μέσω του καλέσματος της σάλπιγγας του διαλογισμού, έχουν ζητήσει τη βοήθεια των απόκρυφων δυνάμεων. Μαζί, οι απόκρυφοι στρατιώτες παλιών συνειδητοποιήσεων και οι στρατιώτες της διάκρισης, μπορούν εύκολα να κατατροπώσουν τις δυνάμεις της ανησυχίας, αν η μάχη λάβει χώρα ΠΡΙΝ ο θρόνος της συνειδητότητας καταληφθεί ολοκληρωτικά από τη Βασίλισσα Υλική Επιθυμία. Είναι πολύ πιο δύσκολο οι απόκρυφοι στρατιώτες να βοηθήσουν στη διεκδίκηση του βασιλείου της γαλήνης αν αυτό έχει πέσει στα χέρια της Υλικής Επιθυμίας. Γι’ αυτό ο άνθρωπος πρέπει να χρησιμοποιεί όσο περισσότερο μπορεί την πνευματική του ροπή, όσο οι δυνάμεις της προθυμίας του να διαλογιστεί είναι ισχυρές. Είναι καλό να αρχίζει κάποιος τον διαλογισμό σε νεαρή ηλικία, ή, αν δεν το κάνει αυτό, να αρχίσει τον διαλογισμό σε τακτική, καθημερινή βάση, αμέσως μόλις η νοητική διακριτική ροπή αναπτυχθεί.

Οι συνήθειες του διαλογισμού, είτε αποκτήθηκαν πρόσφατα είτε στο απώτατο παρελθόν, έχουν τη δύναμη να φέρουν στο προσκήνιο τον Στρατηγό του Εσωτερικού Φωτός. Αυτοί που αποθαρρύνονται να διαλογιστούν εξαιτίας της νευρικότητας, δεν έχουν ακόμα επίγνωση της ανθιστάμενης στο φαύλο δύναμης των διακριτικών τους ροπών και της οπισθοφυλακής των απόκρυφων στρατιωτών των παλιών καλών συνηθειών διαλογισμού. Όμως, παρόλο που είναι αιχμάλωτοι στα χέρια της νευρικότητας, αν επιμείνουν να αγωνίζονται να ηρεμήσουν τον εαυτό τους, θα δουν ότι οι κρυμμένοι απόκρυφοι στρατιώτες –οι τρομερές, ρωμαλέες διαισθητικές δυνάμεις– προσπαθούν να αναδυθούν από το υπερσυνείδητο για να προσφέρουν πνευματική βοήθεια.

Έτσι, σ’ αυτόν τον στίχο της Μπάγκαβαντ Γκίτα, εξηγείται ότι όταν η Υλική Επιθυμία και ο στρατός της των ροπών των αισθήσεων και των ανήσυχων σκέψεών τους προσπαθούν να ενισχυθούν από την Παλιά Υλική Συνήθεια για να αποτρέψουν τον πνευματικό αναζητητή από τον διαλογισμό, ανακαλύπτουν ότι το Ήρεμο Εσωτερικό Φως της αφυπνιζόμενης διαίσθησης, που είναι καλά εκπαιδευμένο στον διαλογισμό από την Παλιά Πνευματική Συνήθεια, έχει παρατάξει αποτελεσματικά σε μάχη τις διακριτικές ικανότητες που θα αντισταθούν μεταφυσικά.

Προηγούμενα...