Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Άντε να πλύνεις πιάτα…


Άντε να πλύνεις πιάτα…

Εκείνη καθόταν στο τιμόνι, εγώ στο πίσω κάθισμα. Ρύθμιζε και ξαναρύθμιζε το κάθισμα, έριχνε μια ματιά στον καθρέφτη, ίσιωνε επί τη ευκαιρία και το κραγιόν στα χείλη και έπιανε το κλειδί για να ξεκινήσουμε. Το πότε ξεκινούσαμε το μάθαινε όλη η Βουλιαγμένη. Τέτοιο ήταν το μαρσάρισμα! 
Αμέσως μετά το αυτοκίνητο πάθαινε κάτι σαν λόξιγκα και σταματούσαμε απότομα για να ξαναξεκινήσει την προσπάθεια. Η οδήγηση της μάνας μου ήταν για μένα τραυματική εμπειρία… Άσε πια εκείνα τα «άντε κυρά μου να πλύνεις κανένα πιάτο!» που ακούγαμε. Και δώστου μαρσάρισμα η μάνα μου! 
Το μόνο ευχάριστο ήταν, ότι καθώς υπήρξε καλλονή (ακόμα είναι), η συμπεριφορά των οδηγών άλλαζε άρδην μόλις πλησίαζαν στο τζάμι μας! 
Αυτά φοβόταν και ο πατέρας μου και την απέτρεπε να πάρει δίπλωμα. Ήταν πολύ συγκεκριμένο το επιχείρημά του: Μπορεί να σου «βάλει χέρι» ο δάσκαλος της Σχολής Οδήγησης!

Το μεγάλο κρεβάτι του σεξ



Λοιπόν, για να εξηγούμαστε.  

Μπορείς να με πεις συντηρητική, οπισθοδρομική, ξενέρωτη, ό,τι γουστάρεις.  

Πλερέζα δε θα κρεμάσω, ούτε θα ιδρώσει κάνα αυτί μου. 

Μπορείς να με πεις απόλυτη, πεισματάρα, φανατισμένη και άδικο δεν θα έχεις. 

Μπορείς να κατηγορήσεις το σόι μου και την ανατροφή μου, τη βλαχιά που ενδεχομένως θεωρείς πώς με διέπει, τα άρλεκιν που θα βιαστείς να υποθέσεις πως διαβάζω και ό,τι άλλο κατεβάσει το κεφάλι σου. 

Ούτε σε αυτό θα με δεις να τσινάω ιδιαιτέρως. 

Άλλωστε, από μόνη μου λέω ότι έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή κι εσύ κάνεις πως δεν με πιστεύεις. 

Γιατί την εποχή του «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε», την ξερνάω πριν καν φτάσω στο ψέκασμα. 

Φράσεις της Μαλβίνας Κάραλη για τον έρωτα



Αμέτρητες φράσεις της Μαλβίνας Κάραλη για τον έρωτα. Το αγαπημένο της θέμα. 

   «Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές την χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον… διαφορετικά είσαι βλάκας»  

«Ο άντρας θέλει να πάει με άλλη για να αυξήσει τις εντάσεις του απέναντι στη δική του νόμιμη γυναίκα»

 «Άντρας είναι ένας. Ο άντρας μου» 

«Άντρας είναι αυτός που σου διασφαλίζει μια τέτοια γυναικεία, προστατευμένη ζωή, ώστε αν χρειαστεί να την αφηγηθείς στη μάνα σου, να μην ντραπείς, να μην ανησυχήσει»

 «Ο άντρας πρέπει να έχει αντίληψη του κόσμου για να συνεχίζεις εσύ να ζεις ξέγνοιαστα» 

Η ευκαιρία δε θα έρθει ενώ εσύ ρεμβάζεις


Γράφει η Σταυρούλα Φωτιάδου.
Αυτή τη στιγμή που γράφω, βρίσκομαι στο γραφειάκι μου με το air condition αναμμένο, το νύχι βαμμένο και κουνάω ρυθμικά τα πόδια μου. Ο καφές με κοιτάει από δίπλα.
Όχι, δε θέλω να αυτοκτονήσω. Το ξεκαθαρίζω.
Πέρσι την ίδια μέρα ήμουν σ’ ένα εργοστάσιο, φορούσα άσπρη ποδιά, γάντια και σκούφο μιας χρήσης, όρθια και καρφωμένη στο ίδιο σημείο για τουλάχιστον 8 ώρες, με πόδια πιο πρησμένα και από ετοιμόγεννης.
Σ’ ένα από τα εικοσάλεπτα διαλείμματα, μια κυρία με ρώτησε:
«Εσύ, κορίτσι μου, δε σπούδασες τίποτα;»
«Φιλόλογος είμαι.» της λέω.
«Και τι δουλειά έχεις εδώ;»
Δε μίλησα. Μόνο την κοίταξα.
«Κατάλαβα.» είπε.
Όποιος είπες ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή, για ‘μένα έχει πολύ μεγάλο δίκιο και πολύ μεγάλο άδικο ταυτόχρονα.

Η Σουφική «Οδός»



Αυτοί (όσοι είναι αυτοί) που γνώρισαν τον Σουφισμό από  «μέσα», με το να ενταχθούν (με πολύ δυσκολία) σε μια πραγματική «Σουφική οδό» («ταρίκα»), ή ομάδα ανθρώπων που επιτελεί μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ένα πνευματικό έργο («αμάλ»), γνωρίζει εμπειρικά μια πολύ μεγάλη αλήθεια για τον Σουφισμό που αγνοούν όλοι οι εξωτερικοί μελετητές του, πολυμαθείς κι εξαιρετικά αναλυτικοί κατά τα άλλα: «Ο Σουφισμός πήγασε κατευθείαν από την Καρδιά του Ισλάμ, από το Μυστικό Βίωμα του Προφήτη και το φλογερό κήρυγμά του, στους ελάχιστους που εμπιστευόταν ιδιαίτερα»… κι είναι βαθιά κρυμμένος μέσα στο «Κοράνι», που περιέχει και πολλά πολλά άλλα πράγματα, (γιατί υπήρχε λόγος να τα περιέχει).

Δεινοκράτης: Ο Ρόδιος αρχιτέκτονας του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έφτιαξε και τον τάφο στην Αμφίπολη

deinokratis-615x400
Ο Δεινοκράτης που έφτιαξε σύμφωνα με τους αρχαιολόγους τον τάφο στην Αμφίπολη είναι από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες όλων των εποχών.Γεννήθηκε στη Μακεδονία ή στη Ρόδο και στα κείμενα της αρχαίας γραμματείας αναφέρεται με πολλά ονόματα: Στασικράτης, Στησικράτης, Χειροκράτης, Δεινοχάρης, Δεινοκράτης κ. ἄΜε διαταγή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Δεινοκράτης οροθέτησε το σχέδιο της Αλεξάνδρειας, σχεδιάζοντας, σύμφωνα με την παράδοση, τη γραμμή των τειχών της με μία λωρίδα αλεύρι.Έργο του είναι και ο επιτάφιος τύμβος του Ηφαιστίωνα στη Βαβυλώνα, ένα κολοσσιαίο μνημείο έξι ορόφων πλάτους 180 μέτρων στη βάση του, με διάφορες χρυσές διακοσμήσεις στους ορόφους.Το όνομα του Δεινοκράτη συνδέεται και με μία μελέτη μετατροπής του όρους Άθω.Η μελέτη προέβλεπε το σκάλισμα του βουνού ώστε να κατασκευαστεί ένα πελώριο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Αυτό το έργο έφερε κοντά τον Μέγα Αλέξανδρο με τον σημαντικό αρχιτέκτονα.
Τη συνάντηση του Δεινοκράτη με τον Αλέξανδρο την περιγράφει ο Πλούταρχος στο «Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀ­ρετῆς»:

Ρόδος : Σε Συγγρού μετατρέπεται η Ρόδου – Καλλιθέας – Πιάτσα με Νιγηριανές πόρνες (φώτο-βίντεο)




Σαν να μην έφταναν τα έκτροπα των μεθυσμένων Βρετανών στη Ρόδο.... που δυσφημούν το νησί , ένα κύκλωμα που προωθεί Νιγηριανές κοπέλες στην πορνεία έχει κάνει την εμφάνιση του στη Ρόδο . Συγκεκριμένα κάθε βράδυ νεαρές μελαμψές κοπέλες εμφανίζονται έξω απο το νεκροταφείο στου Αγίου Δημητρίου κάνοντας πιάτσα στη στάση του λεωφορείου . Κατά προτίμηση φαίνεται να σταματούν οι ίδιες νεαρής ηλικίας άτομα «ψαρεύοντας» λίγα ευρώ για σεξουαλική ικανοποίηση των πελατών τους , ενώ πολλοί σταματούν οικειοθελώς για αγοραίο ερωτά .

Με την κάμερα του Rodosreport καταγράψαμε το στέκι της πορνείας που στήθηκε στο νησί. Συνήθως είναι δυο κοπέλες που περιμένουν πελατεία στην στάση του λεωφορείου έξω απο νεκροταφείο , ενώ άλλες δυο πηγαινοέρχονται στην αρχή της λεωφόρου Ρόδου – Καλλιθέας .

Λευκή γλώσσα: Δείτε τι μπορεί να σας συμβαίνει και πώς θα απαλλαγείτε

Λευκή γλώσσα: Δείτε τι μπορεί να σας συμβαίνει και πώς θα απαλλαγείτε
Η γλώσσα μπορεί να πάρει λευκό χρώμα από τη συσσώρευση βακτηρίων και νεκρών κυττάρων στην επιφάνειά της.
Το σύμπτωμα είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ακίνδυνο, όμως συνδέεται και με χρόνιες παθήσεις και λοιμώξεις.
Δείτε τι μπορεί να φταίει εάν η απόχρωση της γλώσσας σας είναι λευκή ή αν έχουν εμφανιστεί λευκά σημάδια.
Το λευκό χρώμα στη γλώσσα είναι αποτέλεσμα φλεγμονής στις λεγόμενες γλωσσικές θηλές. Η λευκή επίστρωση οφείλεται στα υπολείμματα, τα βακτήρια και τα νεκρά κύτταρα που συσσωρεύονται μεταξύ των θηλών στις οποίες εκδηλώνεται η φλεγμονή.
Τα βασικότερα αίτια που εξηγούν το φαινόμενο είναι:

Ο χρόνος και οι μεταλλωρύχοι

“Θα σας διηγηθώ μια ιστορία που λένε ότι είναι αληθινή. Προφανώς, συνέβη κάπου στην Αφρική”.

     

Έξι μεταλλωρύχοι εργάζονται σε μια πολύ βαθιά σήραγγα και βγάζουν ορυκτά από τα έγκατα της γης. Ξαφνικά, μια κατολίσθηση φράζει την έξοδο της σήραγγας και τους απομονώνει από τον έξω κόσμο. Μόλις γίνεται αυτό, με μια γρήγορη ματιά, χωρίς να πουν λέξη, εκτιμούν την κατάσταση. Είναι όλοι τους πολύ έμπειροι και καταλαβαίνουν αμέσως πως το μεγάλο πρόβλημα θα είναι το οξυγόνο. Αν κάνουν ό,τι πρέπει, τους μένουν τρεις, το πολύ τρεισήμισι ώρες αέρα.

Ο κόσμος απέξω ξέρει πως είναι εκεί εγκλωβισμένοι, μια τέτοια κατολίσθηση όμως σημαίνει ότι θα πρέπει να ανοίξουν τη σήραγγα από την αρχή για να κατέβουν να τους βρουν. Θα προφτάσουν πριν τους τελειώσει ο αέρας;
Οι έμπειροι μεταλλωρύχοι αποφασίζουν πως πρέπει να εξοικονομήσουν όσο γίνεται περισσότερο οξυγόνο.

Κατανόηση, Αποδοχή, Παράδοση, οι δρόμοι που οδηγούν στην ελευθερία

Poulia



Το ερώτημα που αναδύεται σχετικά με τις σχέσεις είναι το εξής: τι σημαίνει για κάποιον/α να είναι ανοικτός προς ένα άλλο ανθρώπινο ον, να λέει αλήθειες, να διακινδυνεύει και να πηγαίνει πιο βαθιά;
Επιτρέψτε στον εαυτό σας κάθε στιγμή να κοιτάζει και να αναρωτιέται: Είμαι αληθινός με τον εαυτό μου; Είμαι αληθινός με τη σχέση; Η σχέση μας έχει βάθος και πληρότητα; Αυτά που κάνω βαθαίνουν τη σχέση ή τη διαλύουν;
Κοιτάζουμε με μεγάλη προσοχή όταν βλέπουμε αυτόν/η που αγαπάμε με τα μάτια της καρδιάς. Η προσοχή είναι επιλογή. Επιλέγουμε που δίνουμε την προσοχή μας, και η επιλογή κάποιου πράγματος περικλείει, οπωσδήποτε, τον αποκλεισμό κάποιου άλλου. Όταν συγκεντρώνουμε την προσοχή μας στον αγαπημένο ή στην αγαπημένη μας και αποκλείουμε τους άλλους, τότε αυτός ή αυτή γίνεται το κέντρο του κόσμου μας. Είναι μια τολμηρή επένδυση.

Τι είναι Διαλογισμός; Γιατί είναι μία Επιστήμη;

Isoropia3
Το λεξικό Webster ορίζει το «διαλογισμό» ως «ενασχόληση με την ενατένιση ή το στοχασμό». Αυτό αποτελεί μία ακριβή περιγραφή μιας αποτελεσματικής μορφής, που μπορεί να προσλάβει ο σύγχρονος διαλογισμός. Προχωρά πιο πέρα από τη μυστικιστική μέθοδο, που επιδιώκει την εκστατική ένωση με το θείο ή με τον Θεό, για χάρη αυτής της ένωσης. Υπερβαίνει το στόχο πολλών σύγχρονων τύπων διαλογισμού, που δίνουν έμφαση «στην ηρεμία του νου», αποσπώντας το νου από όλες τις φυσιολογικές του λειτουργίες, κάτι δηλαδή που προκαλεί συχνά μια αίσθηση διανοητικής παράλυσης μάλλον παρά ηρεμίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο νους καθίσταται ανίκανος για καταγραφή, ερμηνεία και εφαρμογή.
Πιθανόν, αυτές οι τρεις λέξεις να αποδίδουν τον πλέον ακριβή ορισμό του δημιουργικού διαλογισμού: καταγραφή, ερμηνεία και εφαρμογή. Υπονοούν διανοητική δραστηριότητα η οποία εμπλέκει αιτία και αποτέλεσμα, επαφή με μια πηγή έμπνευσης και τη συνακόλουθη ικανότητα να χρησιμοποιεί και να εφαρμόζει κάποιος τους καρπούς του διαλογισμού.

Η αρχή του Κενού

Keno

Έχεις τη συνήθεια να φυλάς άχρηστα πράγματα, Πιστεύοντας πως μια μέρα… (άγνωστο πότε)
…θα τα χρειαστείς;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς χρήματα,
μόνο για να μην τα ξοδέψεις γιατί μπορεί να σου λείψουν στο μέλλον;
Έχεις τη συνήθεια να φυλάς ρούχα, παπούτσια, έπιπλα, οικιακές συσκευές και άλλα πράγματα του νοικοκυριού που δεν χρησιμοποιείς εδώ και πολύ καιρό;
Και μέσα σου…;
Έχεις τη συνήθεια να κρατάς κακίες, στεναχώριες, φόβους και άλλα;
Αυτό να μην το κάνεις ποτέ! Είναι αντίθετο με την ευημερία σου!

ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ

Πιάστηκε ένα ψάρι 200 ετών, όπως χρονολόγησαν την ηλικία του οι ειδικοί, και ο μαλάκας ο ψαράς το πανηγύρισε. Και γελώντας μέχρι τα αυτιά φωτογράφηθηκε σ’όλες τις στάσεις με το τρόπαιο το οποίο ψάρεψε κατά λάθος, βέβαια. Αλλοίμονο. Δεν το είχε βάλει στο σημάδι αυτό το σπάνιο κοκκινόψαρο, που ζει στα μεγάλα βάθη της θάλασσας.

Κάποιο λόγο θα είχε το υπέρογκο ψάρι που ανέβηκε μέχρι τα 275 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και το πέτυχε αυτός που θα έπρεπε να λυπάται, παρά να χαίρεται. Μία από τις μεγαλύτερες αμαρτίες σε τούτο τον κόσμο είναι να σκοτώσει κάποιος χελώνα στα νησιά Γκαλαπάγκος. Αυτές οι χελώνες ζουν 300 χρόνια, άρα είναι βαρύ πράμα να αφαιρείς ζωή πλάσματος που μπροστά του έχει τόσα πολλά χρόνια ακόμα.

Το μικρό "τίποτα" και τα "κάτι"...


Κάποτε υπήρχε ένα μικρό "τίποτα". Ως "τίποτα" που ήταν όμως, δεν μπορούσε ούτε να καταλάβει, ούτε να προσδιορίσει τον εαυτό του. Και έτσι, το μικρό μας "τίποτα", αποφάσισε να μοιράσει την ύπαρξή του σε πολλά και ανομοιομερή "κάτι". Με αυτό τον τρόπο, το κάθε "κάτι" βλέπει το άλλο "κάτι" και αφού είναι διαφορετικό, μπορεί και το προσδιορίζει! Γεννήθηκε έτσι ο προσδιορισμός και η ταυτότητα!
Έλα όμως που τα "κάτι", αφού προσδιοριζόντουσαν, και αφού με τη σειρά τους έδιναν ταυτότητες στα άλλα "κάτι" που ανακάλυπταν, άρχισαν να νομίζουν πως είναι μοναδικά και αυτούσια! Και ξεκίνησαν οι διαμάχες για το ποια είναι τα αυθεντικά και πιο αρχέγονα "κάτι", ποια είναι αντιπρόσωποι του μικρού "τίποτα", σε ποια "κάτι" τους έχει ταχτεί να διοικούν τα υπόλοιπα, και ποια "κάτι" κατέχουν περισσότερο "τίποτα" μέσα τους, από όλα τα άλλα "κάτι"!
Και στην ιστορία αυτή, το μικρό μας "τίποτα" κάθεται και γελά! Γιατί κάθε "κάτι" που νομίζει ότι κάτι είναι, στο "τίποτα" θα γυρίσει! Ίσως, κάποτε να λένε ιστορίες για κάποια από αυτά, μπορεί και να γραφτούν τραγούδια, αλλά τίποτα δεν μπορεί να γίνει τόσο μεγάλο "κάτι", αν δεν συνειδητοποιήσει ότι από το "τίποτα" προέρχεται και στο "τίποτα" θα καταλήξει.
…μια μικρή φανταστική ιστορία του κόσμου μας.

Κάποτε υπήρχε ένα μικρό "τίποτα". Ως "τίποτα" που ήταν όμως, δεν μπορούσε ούτε να καταλάβει, ούτε να προσδιορίσει τον εαυτό του. Και έτσι, το μικρό μας "τίποτα", αποφάσισε να μοιράσει την ύπαρξή του σε πολλά και ανομοιομερή "κάτι". Με αυτό τον τρόπο, το κάθε "κάτι" βλέπει το άλλο "κάτι" και αφού είναι διαφορετικό, μπορεί και το προσδιορίζει! Γεννήθηκε έτσι ο προσδιορισμός και η ταυτότητα!

Έλα όμως που τα "κάτι", αφού προσδιοριζόντουσαν, και αφού με τη σειρά τους έδιναν ταυτότητες στα άλλα "κάτι" που ανακάλυπταν, άρχισαν να νομίζουν πως είναι μοναδικά και αυτούσια!

Οι άνθρωποι ζουν μέσα στον τάφο τους


Κάθε αλλαγή δημιουργεί φόβο, επειδή κάθε αλλαγή σε βάζει μέσα στο άγνωστο, μέσα σε έναν παράξενο κόσμο. Αν δεν αλλάζει τίποτα και αν μένουν τα πάντα στατικά, δεν θα νιώθεις ποτέ κανένα φόβο. Αυτό σημαίνει ότι, αν είναι τα πάντα νεκρά, τότε δεν θα φοβάσαι.

Για παράδειγμα, είσαι καθιστός και βρίσκεται εκεί ένας βράχος. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα: θα κοιτάξεις τον βράχο και τα πάντα είναι εντάξει. Ξαφνικά ο βράχος αρχίζει να περπατάει∙  τρομάζεις. Ζωντάνια! Η κίνηση δημιουργεί φόβο και αν τα πάντα είναι ακίνητα, δεν υπάρχει κανείς φόβος.



Γι’ αυτό ακριβώς και ο άνθρωποι, φοβούμενοι να μπουν σε καταστάσεις που προκαλούν φόβο, κανονίζουν να έχουν μια ζωή χωρίς αλλαγές. Τα πάντα παραμένουν τα ίδια και ο άνθρωπος ακολουθεί μια νεκρή ρουτίνα, ξεχνώντας εντελώς ότι η ζωή αποτελεί ροή. Παραμένει εκείνος πάνω σε ένα νησί δικής του κατασκευής στο οποίο δεν αλλάζει τίποτα. Το ίδιο δωμάτιο, οι ίδιες φωτογραφίες, τα ίδια έπιπλα, το ίδιο σπίτι, οι ίδιες συνήθειες, οι ίδιες παντόφλες∙ τα πάντα είναι τα ίδια. Η ίδια μάρκα τσιγάρων∙  ακόμη και μια διαφορετική μάρκα δεν την θέλεις. Ανάμεσα σε αυτά, μέσα σε αυτήν την ομοιότητα, αισθάνεται κανείς ήσυχος.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ


ΕΛΛΑΣ, ΕΤΟΣ 2014 μ.Χ
Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη αγγίζει και πιέζει το διακόπτη του μηχανήματος. Η χαμηλή τάση διαπερνά το εσωτερικό κύκλωμα και το κβαντικό πεδίο γίνεται παρον μέσα στο χώρο.
Τα δονούμενα πεδία ασταπιαία τον μεταφέρουν χωρο-χρονικά στο παρελθόν.... Σαν μια απρόσμενη σκια εμφανίζεται στο προκαθορισμένο σημείο...
Ο διάδρομος του ξενοδοχείου είναι σκοτεινός και η ξαφνική λάμψη της αφιξής του τον φωτίζει στιγμιαία.
Βαδίζοντας με αργές κινήσεις σταματά μπροστά από το δωμάτιο με τον αριθμό 33.
Χτυπά με έναν σιγανό άγγιγμα την πόρτα... Και ακούγονται βήματα μέσα από το δωμάτιο...