‘’Μια περιπέτεια ανάμεσα στις Συμπληγάδες και στη χώρα των Λωτοφάγων.

                                     

Κι όσοι μείναμε εκεί, κι όσοι δεν δοκιμάσαμε το νερό της Λήθης και τους καρπούς της Άρνησης, μείναμε να γνωριζόμαστε ακόμα κι άγνωστοι μεταξύ μας. 
Μείναμε να αγαπιόμαστε, γιατί αγαπούμε τα ίδια πράγματα. Την περιπέτεια της ζωής χωρίς προπέτεια και τον Άνθρωπο χωρίς το παχύ του έντερο. Την συναίσθηση και την Ενσυναίσθηση, το χρέος και την Ευθύνη. 


Και τη χαρά της συντροφικότητας, της μοναξιάς, της προόδου.
Και το δάκρυ, που πότισε τις μικρές απροστάτευτες ου-τοπίες μας.


Τώρα ο τόπος να σταθείς λιγόστεψε γιατί τον κατέκλυσαν οι ανεπεξέργαστες ορμές, τα πάθη.


Πάντα ήταν λιγότερος, τώρα δεν έχει τόπο να φυλάξουμε τις προσδοκίες.

Μέρη με Μέλη μολυσμένα με μιαρές μορφές μισαλλόδοξες, μνημονεύουν Μνημόνια’’

Γιάννα Λάμπρου *

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ