Περιμένοντας τους δικούς μας Θεούς

Τι να σου κάνει και η φύση αν είσαι ηλίθιος; Από τη μία το ηφαίστειο της Σαντορίνης που προσπαθεί να μας ταρακουνήσει και από την άλλη, ο πιο ζεστός Οκτώβρης των τελευταίων 200 χρόνων, δείχνουν πως αν μη τι άλλο, η "φύση" κάνει την προσπάθεια της.

Συνεχίζεται και σήμερα, παρά τη ζέστη, ο σκηνοθετημένος εμπαιγμός εκατομμυρίων Ελλήνων, που κοιμούνται και ξυπνούν πλέον, με την έγνοια της ελληνικής χρεοκοπίας. Δεν πέρασαν πολλοί μήνες, από τη στιγμή που σύσσωμα τα ελληνικά ΜΜΕ, αφιέρωναν 24ωρα εκπομπών, προκειμένου ο κίνδυνος αυτός να αποφευχθεί, με την ήττα του Σύριζα. Σήμερα, ο κίνδυνος αυτός, όχι μόνο υπάρχει, αλλά μοιάζει να διογκώνεται με γεωμετρική πρόοδο, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη, για επιπλέον οικονομικά μέτρα.

Διαβάζουμε και ακούμε "θρίλερ διαπραγματεύσεων","Συνεχίζεται η μάχη με την Τρόικα","Παράταση στην αγωνία" και άλλα πολλά τραγελαφικά, λες και κατεβήκαμε από τα βουνά μόλις χτες. Στον εμπαιγμό συμμετέχουν ασφαλώς, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, σχεδόν όλες οι εφημερίδες και ασφαλώς, το μέλλον της "εναλλακτικής ενημέρωσης", τα καλοπληρωμένα ειδησεογραφικά sites.

Ασφαλώς, δεν είναι όλοι οι Έλληνες ηλίθιοι. Κάποιοι ήξεραν πριν ακόμα συμβεί, κάποιοι κατάλαβαν στην πορεία και κάποιοι πάνε να καταλάβουν τώρα. Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι αργά. Συνηθίσαμε όλοι στην κοροϊδία. Μεταλλάχτηκε κάποιο στοιχείο στο γενετικό μας κώδικα, μας ψέκασαν, χαζέψαμε από την πολλή τηλεόραση, ζούμε το σύνδρομο της Στοκχόλμης, συμμετέχουμε σε ένα μεγάλο κοινωνικό πείραμα, δεν ξέρω τι μπορεί να συνέβη. Αυτό που ξέρω, είναι ότι δεν είμαστε πια οι ίδιοι.

Όσο εμμένουμε στις ίδιες μορφές αντίδρασης, στις συγκεντρώσεις, τις πορείες, τις σιωπηλές και αναίμακτες διαμαρτυρίες, απλά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Δεν είναι δυνατόν να δηλώνουμε μαχητές σε μια μάχη που περιλαμβάνει χημικά και όχι ουλές, φωνές και όχι ουρλιαχτά, χειροκροτήματα και όχι τυμπανοκρουσίες.

Μην ψάχνετε για ηγέτες, επαναστάτες και ευεργέτες. Δε χρειάζεται να κοιτάξουμε μακριά. Οι δικοί μας Θεοί, οι σπουδαιότεροι άνθρωποι που έζησαν ποτέ σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, είναι εδώ. Μας μιλούν κάθε μέρα. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε, είναι να σηκώσουμε το κεφάλι. Και τότε θα τους δούμε και θα τους ακούσουμε..

Πηγή: Περιμένοντας τους δικούς μας Θεούς - RAMNOUSIA