Πώς ξεκίνησε η ζωή

Νικόδημος

Υπάρχουν 7 θεωρίες για το πώς ξεκίνησε η ζωή στον πλανήτη μας. Και οι 7 επιστημονικές. Το γράφω αυτό, διότι άλλες πηγές (θρησκείες, μυθολογίες κλπ.) δίνουν άλλες πολύ διαφορετικές αφηγήσεις.

Τώρα, το γιατί οι επιστήμονες παρέχουν 7 θεωρίες, μου φαίνεται μάλλον αντιεπιστημονικό. Διότι πρέπει να υποθέσουμε πως όλοι εξετάζουν τα ίδια φαινόμενα και στοιχεία. Αν όλοι εξέταζαν με επιστημονική αντικειμενικότητα και αμεροληψία τα ίδια φαινόμενα και στοιχεία θα έπρεπε να υπάρχει μόνο μία θεώρηση.

Γι’ αυτό κατά καιρούς γράφω για την "ψευδοεπιστήμη", ανάλογα με το θέμα.

Εδώ, στη συνέχεια, μετά τη διατύπωση της θεωρίας, βάζω σε παρένθεση τη γνώμη μου.

1. Μερικοί προτείνουν την "πανσπερμία", τη θεωρία πως σπέρματα ζωής, κάποια μικρόβια ή ζωντανοί μικροοργανισμοί ήρθαν στη Γη μέσα σε μετεωρίτες, κομήτες και παρόμοια περιπλανώμενα ουράνια σώματα.

(Μένει όμως το αρχικό ερώτημα, που τώρα μετατίθεται στο πώς άρχισαν οι ζωντανοί οργανισμοί στα άλλα ουράνια σώματα.)

«Οι Αεροδιακομιδές στον Ελλαδικό χώρο» - Εισαγωγή (Μέρος Πρώτο)

Εισαγωγή 

H ζωή είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου και η προστασία της αποτελεί ύψιστο καθήκον και επιτακτική υποχρέωση όλων μας. Ο κίνδυνος από την άλλη είναι εγγενής της ανθρώπινης ζωής, καθότι συνιστά αναπόσπαστο και αναπόδραστο συστατικό της καθημερινής ζωής, δεδομένου ότι δεν υπάρχει περιβάλλον παντελώς απαλλαγμένο από αυτόν. Ιδιαίτερα έντονα συναντάται στις σύγχρονες πολύπλοκες κοινωνίες και σε πολυδιάστατες χωρικά, καιρικά και κοινωνικά κατοικήσιμες περιοχές.

Τις συνέπειες που έχουν οι αστάθμητοι αυτοί παράγοντες έρχεται να θεραπεύσει το Εθνικό σύστημα υγείας κάθε κράτους, κομμάτι του οποίου αποτελεί και το σύστημα Αεροδιακομιδών, ως τελευταία λύση, στις περιπτώσεις όπου οι τοπικές υγειονομικές μονάδες αδυνατούν να εξυπηρετήσουν επείγοντα ιατρικά περιστατικά, λόγω σοβαρότητας, πολυπλοκότητας ή έλλειψης ιατρικού προσωπικού ή φαρμακευτικού υλικού. 

Κοροναϊός: Ένα ή δύο μέτρα η κατάλληλη απόσταση;

Η νέα κόντρα των επιστημόνων, αλλά και των οικονομολόγων σχετικά με τον κοροναϊό από τη στιγμή που η μία μετά την άλλη οι χώρες περνούν σε άρση του lockdown είναι η απόσταση που θα πρέπει να τηρούν μεταξύ τους οι άνθρωποι.

Αν δηλαδή αυτή θα πρέπει να είναι ένα ή δύο μέτρα.

Οι επιστήμονες προτιμούν τα δύο μέτρα, αλλά οι οικονομικοί παράγοντες και ορισμένες κυβερνήσεις, που θέλουν να διευκολύνουν την τόνωση της οικονομίας, θα ήθελαν να υπάρχουν μικρότερες αποστάσεις, για να μην κάνουν υπερβολικά δύσκολη τη ζωή πολλών επιχειρήσεων.

Το ερώτημα «ένα ή δύο μέτρα» έχει πυροδοτήσει διαμάχη σε αρκετές περιοχές του κόσμου, σύμφωνα με τους Financial Times, καθώς εντείνονται οι οικονομικές πιέσεις, είτε για άρση των lockdown, είτε για ταχύτερη επιστροφή στην κανονικότητα. Από την άλλη, σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, είναι απολύτως ελάχιστη η απόσταση του ενός μέτρου που συμβουλεύει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Η Ελλάδα απαντά δείχνοντας δόντια

Του Θοδωρή Γιάνναρου

Μετά τα lockdown, το κλείσιμο των συνόρων και τη φαινομενική ηρεμία μέσα στην καταιγίδα του κορονοϊού, κάτι ξεκίνησε να κινείται εκ νέου στα ελληνοτουρκικά, αν και ποτέ στην πραγματικότητα δεν είχε σταματήσει...

Η νέα ένταση με φόντο τα σχέδια ενός απεγνωσμένου Ερντογάν, που βλέπει να παίζεται η παντοδυναμία του στα ζάρια, αφορά σε ενδεχόμενες γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο και εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και η τακτική της Ελλάδος στο διασυνδεόμενο με την αυξανόμενη ένταση προσφυγικό, βρίσκονται σε περίοπτη θέση στην ατζέντα διπλωματών και στρατιωτικών, με την Ελλάδα να δείχνει για πρώτη φορά, μετά το περίφημο "Βυθίσατε το Χόρα” του Ανδρέα Παπανδρέου, τα δόντια της.

Η νέα αυτή ένταση με τις επιδιωκόμενες από την Άγκυρα έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ, σε πρώτο πλάνο, εμφανίζει αρκετό ενδιαφέρον από πλευράς τακτικής και των δύο πλευρών:

Εγείροντας τις παράλογες και παράνομες, βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των Συνθηκών που έχουν υπογραφεί, αξιώσεις της, η Τουρκία παραπέμπει στη συμφωνία-παρωδία που υπεγράφη από Ερντογάν και Σάρατζ... όπου οι δυο τους μοίρασαν μεταξύ τους μια θαλάσσια περιοχή κάτι σαν θαλάσσιο διάδρομο μεταξύ των τουρκικών και των λιβυκών ακτών, αδιαφορώντας πλήρως για τα ελληνικά νησιά, μεταξύ των οποίων και η Κρήτη, που βρίσκονται εντός της συγκεκριμένης περιοχής. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία προσπαθεί να οικειοποιηθεί περιοχές που δεν της ανήκουν, και οι οποίες βάσει τους διεθνούς δικαίου της θάλασσας ανήκουν την Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.

BE A DREAMER

Ο μέσος όρος  της ανθρωπότητας βρίσκεται στην ηλικία ενός παιδιού 10 χρονών. Άλλος είναι μελετηρός, άλλος είναι όλη μέρα έξω και παίζει, άλλος έχει πρόβλημα συγκέντρωσης, άλλος δεν καταλαβαίνει τη διαίρεση, κάποιος είναι υπόδειγμα μαθητή και καμάρι των «γονιών» του, κάποιος είναι στο περιθώριο με την ταμπέλα ΔΕΠΥ, άλλος είναι κλεισμένος στον εαυτό του, άλλος μαθαίνει ξένες γλώσσες κι άλλος περιορίζεται στα «γαλλικά», μα όλοι έχουν κάτι κοινό: είναι παιδιά. Φυσικά, υπάρχει κι ένα μεγάλο μέρος που δεν έχει ξεπεράσει ακόμη τα 3 έτη, με όλες τις συναισθηματικές προσκολλήσεις και τις συμπεριφορικές ιδιοτροπίες που τα συνοδεύουν. Κάποιοι, λίγοι, έχουν μπει στην εφηβεία, και ακόμη λιγότεροι (και συνήθως αφανείς) έχουν ενηλικιωθεί.

Θα μπορούσε κανείς να πει «τι πειράζει, η παιδική ηλικία είναι μαγική! Τα παιδιά ονειρεύονται!», αλλά εδώ συνοδεύεται από την αυταπάτη των γνώσεων και δεξιοτήτων: είμαστε παιδιά που νομίζουμε πως είμαστε ενήλικες και παίζουμε με παιχνίδια ενηλίκων. Προϋπόθεση της ενηλικίωσης είναι η ανάληψη της ατομικής μας ευθύνης.

Δύσκολο πράγμα! Χρειάζεται σιωπή και εσωτερική μετακίνηση, κι εμείς έχουμε συνηθίσει να στεκόμαστε ακίνητοι πίσω από ένα παράθυρο, παρατηρώντας τα λάθη των συχωριανών μας….

Κοιτάξτε γύρω, και πείτε μου αν αυτή δεν είναι ξεκάθαρα μια μαγική εποχή! Είναι η εποχή του παιδιού-ονειρευτή, του Dreamer που βλέπει γύρω του να ξετυλίγεται αυτό στο οποίο εστιάζει! Τόσες παράλληλες ειδήσεις, παράλληλα προβλήματα, παράλληλες εξηγήσεις, τόσες αλήθειες μαζεμένες και ταυτόχρονα καμιά απόδειξη, αλλά ο καθένας «βλέπει» μόνο τη δική του, γιατί σ΄αυτήν εστιάζει! Έχουμε το παιδί-ονειρευτή της παγκόσμιας κατάρρευσης, το παιδί-ονειρευτή της ανα-γέννησης, το παιδί-ονειρευτή της καταστροφής των εθνών, το παιδί-ονειρευτή της δικαίωσης. Είναι η εποχή του Dreamer!

ΟΣΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗΛΟΣ!

Έχει διατυπωθεί ποικιλοτρόπως από τους σοφούς όλων των εποχών, όπως και από τους σύγχρονους φυσικούς επιστήμονες, ότι η συνείδηση είναι πάνω από όλα τα πράγματα αυτού του κόσμου, καθώς και ότι αυτή είναι που μπορεί να δημιουργήσει ή να μεταβάλλει την ύλη, όπως επίσης και ότι αυτή είναι η πηγή τόσο του εξωτερικού κόσμου, όσο και του υποκειμενικού εσωτερικού μας κόσμου. 

Η ιδέα ότι η συνείδηση επηρεάζει την ύλη επικρατεί πλέον ως θέσφατο στις σύγχρονες φυσικές επιστήμες και κυρίως στη Κβαντική Φυσική. 

O Eυγένιος Bίγκνερ, κάτοχος βραβείου Νόμπελ στη Φυσική, λέει ότι πρέπει να επανεξετάσουμε τη σχέση ανάμεσα στη συνείδηση και στην αντικειμενική πραγματικότητα, θεωρεί ότι πρέπει, πλέον, να κατανοήσουμε μία νέα σχέση ανάμεσα στον παρατηρητή και στο παρατηρούμενο και καταλήγει ότι ουσιαστικά υπάρχουν δύο πραγματικότητες: η υποκειμενική και η αντικειμενική. 

Κάτι ανάλογο υποστηρίζει και ο αστρονόμος Tζέημς Tζην: «Το Σύμπαν μοιάζει σαν μία τεράστια σκέψη μάλλον, παρά σαν μία μεγάλη μηχανή και αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι ο Νους είναι ο δημιουργός και κυβερνήτης όλου του υλικού κόσμου». 

Απαγορεύονται η χαρά και το γέλιο....

Απαγορεύονται η χαρά και το γέλιο....γιατί εμποδίζουν την υλοποίηση των φιλάνθρωπων και αγαθών σχεδίων που προωθεί το Σύστημα "για το καλό" σας ....

Επιπλέον, ενδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα, τον βαθμό τής εσωτερικής ελευθερίας και τής ικανότητας για δημιουργική, ελεύθερη σκέψη...,

Αυτή είναι μία ζωή αποχαιρετισμών......

Όσο η ζωή μας θα συνεχίζεται, εμείς θα αποχαιρετάμε αγαπημένα πρόσωπα και ιδέες. Τελικά, θα αποχαιρετήσουμε και την ίδια την ζωή με τον δικό μας θάνατο. Μάθε να λες αντίο. Επίτρεψε στον εαυτό σου να θρηνήσει για κάθε απώλεια.. Όπως συμβαίνει και με τις σωματικές πληγές, το σώμα έχει την δική του διαδικασία επούλωσης. Θα σού πει πότε έχεις αναρρώσει.

Υπάρχουν τρία διακεκριμένα αλλά επικαλυπτόμενα στάδια ανάρρωσης. Περνάμε και από τα τρία στάδια ανεξαρτήτως τής απώλειας. Η μόνη διαφορά είναι η ένταση των συναισθημάτων και η διάρκεια. Σε μία ασήμαντη απώλεια βιώνουμε και τα τρία στάδια σε χρόνο λίγων λεπτών. Σε μια σημαντική απώλεια η ανάρρωση μπορεί να χρειαστεί πολλά χρόνια.

Το πρώτο στάδιο είναι το σοκ /άρνηση, όπου το σώμα και τα συναισθήματα μας αναισθητοποιούνται στον πόνο και το μυαλό μας αρνείται την απώλεια.

Καρκίνος δέρματος: 9 άγνωστοι παράγοντες κινδύνου που πιθανώς αγνοείτε (εικόνες)

Ο καρκίνος του δέρματος αποτελεί τον πιο συχνό τύπο καρκίνου. Είναι δε πολύ συχνός στις χώρες με αυξημένη ηλιακή ακτινοβολία, όπως είναι η Ελλάδα.

Ο καρκίνος του δέρματος εμφανίζεται συχνότερα στην περιοχή του δέρματος που εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία.

Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε σημεία του σώματος που δεν είναι εκτεθειμένα.

Γνωρίζετε ότι η κατανάλωση χυμού πορτοκαλιού το πρωί ή η λήψη Viagra μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να εκδηλώσει κάποιος καρκίνο δέρματος;

Δείτε 9 απρόβλεπτους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στο δέρμα:

Χυμοί εσπεριδοειδών: Οι άνθρωποι που κατανάλωναν εσπεριδοειδή, όπως ο χυμός πορτοκαλιού ή γκρέιπφρουτ, τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, είχαν 36% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος σε σύγκριση με όσους κατανάλωναν εσπεριδοειδή λιγότερο από δύο φορές την εβδομάδα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Κλινικής Ογκολογίας, η οποία μελέτησε πάνω από 100.000 ενήλικες για 25 χρόνια.

Αιμοφοβία

Η αιμοφοβία ή ο φόβος για το αίμα είναι ένας ανεξέλεγκτος φόβος στο επίπεδο ισχυρών κρίσεων πανικού που συμβαίνουν αυθόρμητα. Για πρώτη φορά, η αιμοφοβία, όπως ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τον Αμερικανό ψυχίατρο Γιώργο Weinberg το 1972. Ο φόβος της μορφής του αίματος περιπλέκει σημαντικά τη ζωή ενός ατόμου και εμποδίζει την προσαρμογή στην κοινωνία.

Η αιμοφοβία είναι ευρέως διαδεδομένη, αλλά λίγα από τα θύματα απευθύνονται σε ειδικούς για βοήθεια. Συχνά στην καθημερινή ζωή ακούμε συχνά "φοβάμαι να δωρίσω αίμα: από ένα δάχτυλο, από μια φλέβα". Αυτή η συμπεριφορά οφείλεται σε αυτή τη φοβία.

Η αιμοφοβία ήταν χαρακτηριστική των προγόνων μας, παραμένοντες φόβοι παρέμειναν από εκείνες τις εποχές και είναι ο λόγος για τον "φοβισμένο" μας. Τα άτομα με αυτό το φόβο φοβούνται συχνά τη σκέψη της σημαντικής ανάγκης να επισκεφθούν ένα νοσοκομείο ή να υποβληθούν σε διάφορες ιατρικές διαδικασίες. Ιδιαίτερα τρομακτικοί άνθρωποι είναι η ανάγκη για αιμοδοσία. Η αιμοφοβία καλύπτει μια εσωτερική κατάσταση φόβου, η οποία προκαλείται από μια εικαζόμενη ή πραγματική συνάντηση με το αίμα.

Η αιμοφοβία (φόβος αίματος) προκαλεί

Μίσος

Το μίσος είναι μια αρνητική, έντονη σε διάρκεια χρωματισμένη αίσθηση που αντανακλά την αηδία, την απόρριψη, την εχθρότητα στο αντικείμενο του μίσους (ομάδα, πρόσωπο, φαινόμενο, άψυχο αντικείμενο). Ένα αρνητικό συναίσθημα προκαλείται είτε από τις ενέργειες του αντικειμένου είτε από τις ιδιότητες που είναι εγγενείς σε αυτό. Ο μίσος μπορεί να σχετίζεται με την ευχαρίστηση των αποτυχιών του αντικειμένου, καθώς και με την επιθυμία να προκαλέσει βλάβη στο αντικείμενο αυτό.

Οι αιτίες του μίσους και της κακίας μπορούν να είναι τόσο ασήμαντες και ασήμαντες ώστε ο προφανής παραλογισμός αυτών των αιτιών να μπορεί εύκολα να εμπνέεται από το εξωτερικό και αυτό με τη σειρά του καθιστά δυνατή την ανάληψη της αρχικής ανάγκης των ανθρώπων για μίσος και εχθρότητα.

Μέρος των συγκρούσεων που σχετίζονται με αρνητικά συναισθήματα θεωρείται ως απελευθέρωση επιθετικότητας , με μίσος που κατευθύνεται από το ένα αντικείμενο στο άλλο. Σε άλλες περιπτώσεις, το μίσος δεν εμφανίζεται σε συγκρούσεις, αλλά υπάρχει ως διανοητικός μηχανισμός. Το κοινωνικό μίσος νοείται ως το μίσος μιας ομάδας ανθρώπων που συμβαίνει με τις πιο σοβαρές συγκρούσεις στην κοινωνία (πόλεμος, αναταραχή, γενοκτονία) και επίσης αποτελεί έναν από τους λόγους των διακρίσεων.

Μίσος των ανθρώπων

Αυτό το συναίσθημα μπορεί να εμφανιστεί φυσικά σε κάθε άτομο. Αυτό συμβαίνει ανάλογα με την ικανοποίηση ή τη δυσαρέσκεια για τη ζωή κάποιου, καθώς και για τον εαυτό του. Το μίσος των ανθρώπων αναπτύσσεται για εντελώς αντικειμενικούς λόγους, καθώς και για καθαρά υποκειμενικούς λόγους, που αντικατοπτρίζουν αποκλειστικά το προσωπικό όραμα οποιουδήποτε προσώπου, καθώς και των ανθρώπων συνολικά.

Δέκα συμβουλές διαλογισμού για να εξαλείψετε την αρνητικότητα.

Πολλοί ψυχολόγοι και ειδικοί σε διάφορους τομείς μας λένε πάντα μερικά σημαντικά και ενδιαφέροντα γεγονότα σχετικά με το διαλογισμό. Έχει διαπιστωθεί ότι περίπου 200 έως 500 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο διαλογίζονται.

Samuel Alfie, 21 Απριλίου 2020

Η αρνητικότητα είναι ένας τομέας που βρίσκεται συνεχώς σε διαφορετικές ερωτήσεις και απαντήσεις διαλογισμού. Οι αρνητικές σκέψεις είναι απορροφητές ενέργειας. Πρέπει να εξαλειφθούν για να ζήσουμε μια γόνιμη ζωή. Υπάρχουν πολλές τακτικές που θα μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από την τοξική ενέργεια που προέρχεται από το εξωτερικό περιβάλλον και το μυαλό μας.

Ακολουθούν 10 συμβουλές διαλογισμού για να απαλλαγείτε από την αρνητικότητα στην ζωή σας.

1. Καθαρίστε την ενέργειά σας

Η εκκαθάριση του εξωτερικού σας χώρου είναι σημαντική για τη σωματική σας ευεξία. Όμως, πριν από αυτό πρέπει να διασφαλίσετε ότι η ενέργεια που προέρχεται από μέσα σας είναι σαφής για την ψυχική σας ευημερία. Το μυαλό σας χρειάζεται καθαρισμό από την κακή αρνητική ενέργεια με τον ίδιο τρόπο που το σώμα σας χρειάζεται να καθαριστεί.

Οι περισσότερες από αυτές τις κακές δονήσεις προέρχονται από την μη καταστολή του στρες και των βλαβερών συναισθημάτων, τα οποία πολλές φορές προέρχονται από κάποια άτομα σε διαφορετικά μέρη. Γι 'αυτόν τον λόγο, η ενεργειακή υγιεινή είναι πολύ σημαντική για την εξάλειψη της αρνητικότητας.

ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΛΩΝΟΙ

Οι κλώνοι φτιάχνονται από τους σκοτεινούς αλλά και από τις φωτεινές δυνάμεις.

Οι σκοτεινές δυνάμεις χρησιμοποιούν τους κλώνους για εκβιασμό, βία, εκφοβισμό αλλά και για συγκεκριμένες εντολές/ εργασία.
Οι φωτεινές δυνάμεις χρησιμοποιούν τους κλώνους για να δώσουν προστασία σε κάποιους. Ο πρόεδρος Τράμπ για παράδειγμα έχασε 2 από τους κλώνους του σε 18 απόπειρες δολοφονίας που έγιναν εναντίον του.
Ένα μόνο κύτταρο του αυθεντικού ανθρώπου χρειάζεται για να δημιουργηθεί ο κλώνος του. Ένας κλώνος χρειάζεται επαναφόρτιση κάθε χρόνο και έτσι πρέπει να πηγαίνει σε κάποιο χώρο που μπορεί να γίνεται αυτό, όπως είναι το Κάμπ Ντέιβιντ για τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Κάτω από το Καμπ Ντέιβντ υπάρχει υπόγεια βάση , όπως είναι γνωστό.

ΟΙ ΚΛΩΝΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΗ

Η κόλαση είναι οι άλλοι!

Όπως υποσχεθήκαμε στο προηγούμενο κείμενο, σήμερα θα ασχοληθούμε με μια σειρά φιλοσόφων και διανοητών που εκλάμβαναν την κανονικότητα ως απειλή. Απειλή για αυτό που μας κάνει ξεχωριστούς, που μας κάνει ιδιαίτερους, που μας διακρίνει από τους υπόλοιπους, που συνιστά την πιο ανθρώπινη πτυχή μας. Στην ανάλυσή μας θα αντλήσουμε από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του υπαρξισμού, τους Ζαν-Πολ Σαρτρ και Σιμόν ντε Μποβουάρ, οι οποίοι έζησαν και δημιούργησαν κυρίως στο Παρίσι κατά την διάρκεια και στο διάστημα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αν στο προηγούμενο κείμενο κινηθήκαμε ιδίως στο επίπεδο μιας κριτικής ή μιας αποδόμησης της έννοιας του κανονικού, εδώ θα αξιοποιήσουμε τα σημεία στα οποία τα ενδιαφέροντα των παραπάνω δύο διανοητών συγκλίνουν: αφενός τον τρόπο με τον οποίο πιστεύουν ότι δημιουργούνται οι κανονικότητες, αφετέρου τις θετικές προτάσεις που διατυπώνουν για την αποτίναξή τους και την απελευθέρωση της δημιουργικότητας του ατόμου. Ο στόχος των φιλοσόφων για τους οποίους μιλήσαμε είναι κοινός: η αυθεντική ζωή, όπου το άτομο εξερευνά όλες τις διαφορετικές δυνατότητές του και τους δρόμους που ανοίγονται γύρω του, χωρίς να φοβάται την κοινωνική κατακραυγή ή να εγκλωβίζεται από μόνο του σε προκατασκευασμένες ταυτότητες. Το σημαντικό που χρειάζεται να θυμόμαστε από το προηγούμενο κείμενο είναι το εξής: ότι το κανονικό δεν ταυτίζεται με το φυσιολογικό, ότι οι κατηγορίες του κανονικού είναι κοινωνικά κατασκευασμένες και άρα μεταβλητές.

Είμαι άραγε κανονικός;

Στο σημερινό μας κείμενο, όπως και στο επόμενο, θα ασχοληθούμε με την έννοια της κανονικότητας και τον τρόπο με τον οποίο οι διάφορες κανονικότητες επηρεάζουν την καθημερινότητά μας και την ζωή μας από πιο μακροπρόθεσμη σκοπιά. Εμπνεόμενοι από αναλύσεις του Ζαν-Πωλ Σαρτρ και της Σιμον ντε Μποβουάρ θα προσπαθήσουμε να ασκήσουμε μια κριτική στο “κανονικό” και να περιγράψουμε πώς αυτό διαμορφώνει τη ζωή μας, περιορίζει τον ορίζοντα των δυνατοτήτων μας και συγκροτεί πολλές φορές την ταυτότητά μας. Αν ακούγεται βαρύ κι ασήκωτο, δεν είναι. Θα ασχοληθούμε με ερωτήματα όπως: ποιο είναι το σωστό ή το κανονικό βάρος για μια γυναίκα; Πόσο κανονική είναι μια σύγχρονη γυναίκα που ασχολείται περισσότερο με την δουλειά της και βλέπει τα παιδιά της ελάχιστα μέσα στη μέρα, ενώ παράλληλα δεν αφιερώνει σχεδόν καθόλου χρόνο στις δουλειές του σπιτιού; Είναι κανονικός ένας γκέι άντρας ή μια τρανς γυναίκα; Και τελικά πόσο σημαντικό είναι να έχουμε μια κανονική ζωή;

Πρώτα, όμως, απ’ όλα αυτά οφείλουμε να αποπειραθούμε έναν ορισμό του κανονικού. Το κανονικό, θα μπορούσαμε να πούμε, είναι από τη μία αυτό που τείνει να συμβεί, αυτό που συμβαίνει συνήθως ή αυτό που θα συνέβαινε χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Από την άλλη, το κανονικό είναι αυτό που συμβαίνει σύμφωνα με τον κανόνα, αυτό που υπακούει στον κανόνα. 

Είναι Καιρός Να Αντικρίσουμε Την Αλήθεια!

Θα προσπαθήσω (πολύ σκληρά) να παραμείνω σύντομος, σαφής, περιεκτικός, ήρεμος κι ευγενής.

Στο περιθώριο των όσων συμβαίνουν στις Η.Π.Α και για την ελάχιστη σημασία που μπορεί να έχει, συμβαίνουν παράλληλα τα εξής σε μια ασήμαντη χώρα που λέγεται Ελλάδα και στην οποια, με το συμπάθειο κιόλας, ζούμε.

1. Οικονομικά τον πίνουμε για 11η χρόνια και αυτό θα συνεχιστεί με αυξανόμενη ένταση. Υπάρχουν υπεύθυνοι για αυτό. Έχουν ονοματεπώνυμο. Κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ουδείς συγκινείται.

2. Πολιτικά, είμαστε και τυπικά ανύπαρκτοι μιας κι έχουμε ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ τα κλειδιά σε "υπερεθνικούς οργανισμούς". Κανείς δεν μας ρώτησε για αυτό, υπάρχουν υπευθυνοι. Έχουν ονοματεπώνυμο. Κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ουδείς συγκινείται.

3. Αμυντικά, είμαστε η κλανιά που ντεμεκ βάφει αυγά. Ούτε βίδα δεν φτιάχνουμε, ούτε σκαγι 9αρι για ψαρώνια. Η Δημητσάνα πριν 200 χρόνια ήταν πολύ πιο παραγωγική από ότι το σημερινό σύμπλεγμα αμυντικής "βιομηχανίας". Από πλευράς διαθεσιμότητας αμυντικών συστημάτων και επάνδρωσης μονάδων, είμαστε στα αξιοζήλευτα επίπεδα αφρικανικής "δημοκρατίας" σε εμφύλιο. Εμείς είμαστε η φτωχή φυλή που χάνει. Υπάρχουν υπεύθυνοι. Έχουν ονοματεπώνυμο. Κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ουδείς συγκινείται.

ΡΗΓΜΑΤΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

ΡΗΓΜΑΤΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ.

Το ρήγμα αποτελεί μία διάρρηξη (σπάσιμο) στο φλοιό της Γης, κατά μήκος της οποίας μπορεί να αναγνωρισθεί κίνηση των εκατέρωθεν τεμαχών.

ΕΝΕΡΓΑ ΡΗΓΜΑΤΑ

Υπάρχουν πολλοί ορισμοί για τα ενεργά ρήγματα. Ο πιο συχνά χρησιμοποιούμενος ορισμός είναι: ενεργό ρήγμα είναι εκείνο το οποίο έχει προκαλέσει τουλάχιστον ένα σεισμό κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δέκα χιλιάδων χρόνων (Ολόκαινο).

Εξειδικευμένη Υποστήριξη Ζωής Ενηλίκων (ALS) Προσαρμοσμένη για COVID-19

Μετάφραση οδηγιών: Γεώργιος Νικολακάκης
Επιμέλεια κειμένου: Θεόδωρος Καλύβας
Για τον ανθρωπιστικό Οργανισμό KIDS SAVE LIVES – Τα Παιδιά Σώζουν Ζωές
και την Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας

Κεφάλαιο 3

Εξειδικευμένη Υποστήριξη Ζωής Ενηλίκων

Αυτή η κατευθυντήρια οδηγία δόθηκε στις 24 Απριλίου 2020 και θα υπόκειται στην εξέλιξη της γνώσης και εμπειρίας μας για το COVID-19. Καθώς οι χώρες βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της πανδημίας, μπορεί να υπάρξει διεθνώς κάποια παραλλαγή στην πράξη.

Εισαγωγή

Ο σημαντικός κίνδυνος μετάδοσης του SARS-CoV-2 στο υγειονομικό προσωπικό επιβάλλει αλλαγές στις οδηγίες Εξειδικευμένης Υποστήριξης Ζωής (ALS). Οι οδηγίες μπορεί να αλλάξουν καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τον COVID-19 – Ελέγξτε τον ιστότοπο του ERC για τις τελευταίες οδηγίες (www.erc.edu).

Τι μπορεί να σας προκαλέσει ίλιγγο και πως μπορείτε να τον αντιμετωπίσετε

Τα ηχητικά κύματα ταξιδεύουν μέσα από το εξωτερικό κανάλι του αυτιού μέχρι να φτάσουν στο τύμπανο του αυτιού.

Από εκεί, ο ήχος μετατρέπεται σε δονήσεις, οι οποίες μεταδίδονται στο εσωτερικό αυτί μέσω τριών μικρά οστών (άκμονας, σφύρα και αναβολέας) στον κοχλία και τελικά προς το αιθουσαίο νεύρο, το οποίο μεταφέρει το σήμα στον εγκέφαλο μας .

Ένα άλλο σημαντικό μέρος του εσωτερικού αυτιού είναι η τα ημικυκλικά κανάλια. Αυτά είναι κάθετα μεταξύ τους και είναι επενδεδυμένα με ευαίσθητα κύτταρα να ενεργούν σαν ένα γυροσκόπιο για το σώμα.

Η Δευτερογενής Μεταφορά του Βαρέως Πάσχοντα - Η Διανοσοκομειακή Μεταφορά - Εναέριος Μεταφορά (Μέρος Δεύτερο)

Η ΔΙΑΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ 

Η βασική ανάγκη για διανοσοκομειακή μεταφορά προκύπτει από την αδυναμία να καλυφθούν οι απαιτήσεις του ασθενούς σε εξειδικευμένο προσωπικό ή και τεχνολογικό εξοπλισμό στο χώρο που βρίσκεται. 

Η δευτερογενής μεταφορά του βαρέως πάσχοντα από ένα νοσηλευτικό ίδρυμα σε άλλο αποτελεί συνήθη πρακτική τόσο στον Ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό, πρακτική επιβεβλημένη αν λάβουμε υπόψη το συγκεντρωτισμό των υπηρεσιών που χαρακτηρίζει το σύστημα υγείας (π. χ. ύπαρξη νευροχειρουργικών κλινικών, ΜΕΘ ή μονάδων εγκαυμάτων μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα).