Αιμοφοβία

Η αιμοφοβία ή ο φόβος για το αίμα είναι ένας ανεξέλεγκτος φόβος στο επίπεδο ισχυρών κρίσεων πανικού που συμβαίνουν αυθόρμητα. Για πρώτη φορά, η αιμοφοβία, όπως ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τον Αμερικανό ψυχίατρο Γιώργο Weinberg το 1972. Ο φόβος της μορφής του αίματος περιπλέκει σημαντικά τη ζωή ενός ατόμου και εμποδίζει την προσαρμογή στην κοινωνία.

Η αιμοφοβία είναι ευρέως διαδεδομένη, αλλά λίγα από τα θύματα απευθύνονται σε ειδικούς για βοήθεια. Συχνά στην καθημερινή ζωή ακούμε συχνά "φοβάμαι να δωρίσω αίμα: από ένα δάχτυλο, από μια φλέβα". Αυτή η συμπεριφορά οφείλεται σε αυτή τη φοβία.

Η αιμοφοβία ήταν χαρακτηριστική των προγόνων μας, παραμένοντες φόβοι παρέμειναν από εκείνες τις εποχές και είναι ο λόγος για τον "φοβισμένο" μας. Τα άτομα με αυτό το φόβο φοβούνται συχνά τη σκέψη της σημαντικής ανάγκης να επισκεφθούν ένα νοσοκομείο ή να υποβληθούν σε διάφορες ιατρικές διαδικασίες. Ιδιαίτερα τρομακτικοί άνθρωποι είναι η ανάγκη για αιμοδοσία. Η αιμοφοβία καλύπτει μια εσωτερική κατάσταση φόβου, η οποία προκαλείται από μια εικαζόμενη ή πραγματική συνάντηση με το αίμα.

Η αιμοφοβία (φόβος αίματος) προκαλεί

Οι αιτίες της αιμοφοβίας είναι ψυχολογικές. Παλαιότερα θεωρήθηκε ότι ο φόβος αυτός έχει γενετική προδιάθεση, όμως μελέτες σε όμορα δίδυμα έχουν δείξει ότι η κύρια αιτία της φοβίας είναι η κοινωνία, καθώς και τα τραυματικά γεγονότα, αλλά όχι η γενετική. Ως εκ τούτου, καταρχήν, το πρόβλημα αυτό επιλύεται, είναι μόνο απαραίτητο να βρεθεί ένας καλός ψυχοθεραπευτής.

Η αιμοφοβία χωρίζεται σε διάφορες ομάδες. Αυτή η μονάδα είναι δομημένη για τους λόγους που προκαλούν μια αρνητική αντίδραση ενός ατόμου:

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ