Δευτέρα 4 Μαΐου 2020

“Το Άγχος Θανάτου σε Επαγγελματίες Διάσωσης και οι Ψυχολογικές Προεκτάσεις του (Μέρος Πρώτο)


Διπλωματική εργασία του Μεταπτυχιακού Φοιτητή Σπυρίδων Βανταράκη “Το Άγχος Θανάτου σε Επαγγελματίες Διάσωσης σε Σχέση με την Πνευματικότητα και η Επίδρασή τους στη Μετατραυματική Διαταραχή Στρες - Αποσυνδετικού Τύπου” με την επίβλεψη της Δρ. Άννας Πολεμικού. 

Αποσπάσματα ομιλίας (του Φιλόσοφου-Συγγραφέα) 
OMRAAM MIKHAEL AÏVANHOV: 
ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ 

..... « Ο φόβος του θανάτου αποδεικνύει έλλειψη φωτός και βαθιάς κατανόησης της ύπαρξης. ..... 

Κατά την παλιά εποχή οι άνθρωποι κατανοούσαν την πραγματικότητα καλύτερα. Έκλαιγαν με την γέννηση ενός παιδιού και χαίρονταν κοντά στους νεκρούς. Στους νεογέννητους οι αρχαίοι έλεγαν: “Κακόμοιρη ψυχή, άφησες την ουράνια πατρίδα σου, έριξες τον εαυτό σου στην άβυσσο και έχεις εισέλθει στα χερσαία χάσματα. Πρέπει, κακόμοιρο πνεύμα, να αισθανθείς την πείνα και την δίψα. Θα είσαι θύμα των επιθυμιών σου, των παθών σου, των δυνάμεων της αβύσσου, και θα ξεχάσεις ακόμη και την παρουσία του Θεού.” Οι αρχαίοι θρηνούσαν κι έκλαιγαν κοντά στην κούνια. Αντίθετα, κοντά στον νεκρό έλεγαν με χαρά: “Αυτή η ύπαρξη δεν θα αισθανθεί πλέον την πείνα ή την δίψα. Δεν θα βιώνει πλέον θρήνο, ζήλια, μίσος, θυμό, επιθυμία για εκδίκηση· θα είναι ελεύθερη από όλους τους περιορισμούς και τα βάσανα.” » 

..... Frѐjus France: 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1953 

1. Εισαγωγή 

Η αντιμετώπιση του θανάτου εμπεριέχει τεράστια ανθρώπινη ανησυχία που επηρεάζεται από τις προσωπικές εμπειρίες και τις κοινωνικοπολιτισμικές πεποιθήσεις. To άγχος θανάτου, είναι μια αρνητική συναισθηματική κατάσταση που υποκινείται από τη θνησιμότητα και μπορεί να καταβάλει τους επαγγελματίες διάσωσης (Ε.Δ.) που έρχονται σε επαφή με ασθενείς, τραυματίες, βία και παράγοντες θανάτου. Μπορεί να τους επηρεάσουν ανάλογα την ηλικία, την ακεραιότητα της προσωπικότητάς τους, την ψυχολογική κατάσταση, τη πνευματικότητα, την εθνικότητα, το επαγγελματικό άγχος, τις προσωπικές εμπειρίες θανάτου και τις διάφορες επιρροές που έχουν (1). 

Η επόμενη μέρα: εφαρμόζουμε το Σουηδικό μοντέλο ή τη χρυσή τομή των καλύτερων προσεγγίσεων;


Η επόμενη μέρα: εφαρμόζουμε το Σουηδικό μοντέλο ή τη χρυσή τομή των καλύτερων προσεγγίσεων;
Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής Πολιτικών Υγείας,  εκπρόσωπος της Ελλάδας σε διεθνείς οργανισμούς για θέματα διαχείρισης της νόσου Covid-19
Στην αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού, οι αντιδράσεις των περισσότερων χωρών μπορούν να κατηγοριοποιηθούν κάτω από 5 ευρείες μορφές προσεγγίσεων:
1. Η προσέγγιση των περισσότερων χωρών, που έκλεισαν έγκαιρα μεγάλα τμήματα των τομέων της οικονομίας και τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες (όπως Ελλάδα, Αυστρία, Δανία, Πορτογαλία).
2. Η προσέγγιση των χωρών αυτών που υστέρησαν χρονικά (όπως Ισπανία, ΗΠΑ, και ως ένα βαθμό Γαλλία).
3. Η προσέγγιση αυτών που προσπάθησαν να εφαρμόσουν τη θεωρία της ανοσίας της αγέλης (όπως η Αγγλία).
4. Η προσέγγιση της Σουηδίας που προσπαθεί να πέτυχει επίσης την ανοσία της αγέλης, αλλά δεν το δηλώνει επίσημα. Αλλά μιλώντας για τη Σουηδία μιλάμε για πολίτες με τεράστια εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στην κυβέρνηση. Μιλάμε επίσης για μια διαφορετική δομή οικογένειας, που οι ηλικιωμένοι πολύ συχνά μένουν μόνοι τους ή αποφασίζουν να ζήσουν σε οίκους ευγηρίας. Η κυβέρνησή στη Σουηδία ζήτησε από τους ηλικιωμένους και τους ευπαθείς να περιορίσουν τις δραστηριότητές τους και το έκαναν εν πολλοίς. Ταυτόχρονα, από τους υπόλοιπους ζήτησε να προσέχουν και να κρατήσουν τα μέτρα υγιεινής και φυσικής απόστασης.
5. Η προσέγγιση της Νότιας Κορέας και της Ταϊβάν, που ενώ δεν επέβαλαν σημαντικούς περιορισμούς στην οικονομική δραστηριότητα, συνδύασαν την επιτήρηση με συνεχή τεστ, επισταμένη ιχνηλάτηση και εφαρμογή των μέτρων της φυσικής απόστασης. Μιλάμε όμως και εδώ για χώρες που οι πολίτες ακούνε τις κυβερνήσεις και τους ειδικούς και συμμορφώνονται αντίστοιχα.

Ιατρικό λάθος: Πως να αποζημιωθείτε από ιδιωτική κλινική ή νοσοκομείο




Μπορεί κάποιος που υπέστη βλάβη από εγχείρηση σε ιδιωτική κλινική ή νοσοκομείο να ζητήσει αποζημίωση από την ίδια την κλινική ή το νοσοκομείο;
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δίνεται από το νομικό όρο της πρόστησης και είναι καταφατική. Ωστόσο όπως συμβαίνει πάντα στο χειρισμό των νομικών υποθέσεων που άγονται στη Δικαιοσύνη όλα είναι ζήτημα προϋποθέσεων και σωστής στρατηγικής.
«Ο κύριος ή ο προστήσας κάποιον άλλον σε μια υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του» αναγράφει σαφέστατα ο Αστικός Κώδικας και για να ξεδιαλύνουμε τα πράγματα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο προστήσας στην περίπτωση μας είναι η ιδιωτική κλινική ή το νοσοκομείο ενώ ο προστηθείς είναι ο ιατρός.
Σύμφωνα λοιπόν με τη νομοθεσία στην οποία αναγράφεται ρητά ότι ευθύνεται αλλά και την πρακτική των δικαστηρίων (εμείς οι δικηγόροι την ονομάζουμε νομολογία), εάν από αμελή κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του συμπεριφορά του προστηθέντος ιατρού επήλθε η σωματική βλάβη προσώπου νοσηλευομένου σε ιδιωτική κλινική, η προστήσασα τον ιατρό κλινική ευθύνεται για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας και της ηθικής βλάβης που υπέστη το πιο πάνω πρόσωπο.

ΕΚΠΑ: Πώς πρέπει να γίνεται η απολύμανση σε χώρους εργασίας



Ο καθαρισμός και η απολύμανση των δημόσιων και ιδιωτικών χώρων συγκαταλέγονται στα βασικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για τη μείωση του κινδύνου μετάδοσης του κορωνοϊού κατά τη διαδικασία επανόδου της κοινωνίας στην κανονικότητα, όπως επισημαίνει το ΕΚΠΑ.
Η υιοθέτηση των καλύτερων πρακτικών, όπως αυτές αποτυπώνονται στις διεθνείς και εθνικές συστάσεις σε συνδυασμό με την τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής, θα συμβάλει ουσιαστικά στην επιτυχία της επαναλειτουργίας των εκπαιδευτικών και άλλων δομών, αλλά και να παραμείνουν.
Οι γιατροί και καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών (ΕΚΠΑ) κ. Βίκυ Μπενέτου, κ. Ιωάννης Ντάνασης, κ. Μαρία Γαβριατοπούλου, κ. Δημήτρης Παρασκευής, κ. Νίκος Θωμαΐδης και Θάνος Δημόπουλος , συνόψισαν τις ειδικές οδηγίες για τον καθαρισμό και την απολύμανση δημόσιων χώρων,

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ «ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ»

Κανονικότητα. Μια λέξη που δε λέει τίποτα, μια κενή έννοια που μπορεί να υπάρξει μόνο συγκριτικά με κάτι έξω από αυτήν. Το τελευταίο διάστημα, η χρήση της θυμίζει το σελφοκόνταρο. Μια άχρηστη προέκταση ενός εγωκεντρικού κόσμου.
Θα ξεκινούσα το μονόλογό μου με την πιο λογική εισαγωγή, να προσδιορίσω –δηλαδή – την έννοια της λέξης. Τι είναι κανονικότητα; Φαίνεται κάτι σχετικά απλό, αλλά στην πορεία γίνεται κατανοητό πως αφού αφαιρεθούν οι πρώτες, άχρηστες στρώσεις, για τον επίμονο αναζητητή στο τέλος θα μείνει ένα κενό. Και εννοώ κυριολεκτικά κενό. Επειδή η λέξη αυτή ουσιαστικά δεν εκφράζει τίποτα. Άλλη ήταν η κανονικότητα για τον αρχαίο Σπαρτιάτη, άλλη για έναν εργάτη Ίνκας, άλλη για έναν μεσαιωνικό ιππότη… Σήμερα, άλλη είναι η κανονικότητα για τα παιδιά της Υεμένης, άλλη για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν κι άλλη για τον Ευρωπαίο πολίτη.
Για μένα, ωστόσο, καμία από τις «κανονικότητες» που έχω έρθει σε γνωσιακή επαφή μέχρι τώρα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κανονικότητα. Για μένα, αυτός ο πλανήτης (στη γνωστή του ιστορία) δεν έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα την κανονικότητα. Πώς να χαρακτηρίσω κανονικότητα την υποαμοιβόμενη εργασία σε μια θέση που σκοτώνει αργά τις εσωτερικές μου κλίσεις; Είναι κανονικότητα να φοράω ζώνη στο αυτοκίνητο, για να προστατευθώ από ένα κάκιστο οδικό δίκτυο – για το οποίο έχω πληρώσει; Είναι κανονικότητα να πηγαίνω τα παιδιά μου σε ένα σχολείο που τη διαφορετικότητα τη βαφτίζει πρόβλημα, την αποστήθιση μάθηση, το πολλαπλό σύστημα επιλογών γνώση και ως επιστέγασμα την είσοδο σε κάποια αδιάφορη σχολή τη βαφτίζει επιτυχία; Είναι κανονικότητα να εργάζομαι 9-12 ώρες την ημέρα, χωρίς εσωτερική πλήρωση, ικανοποίηση, χαρά, μόνο για να καλύπτω τα «ταμειακά κενά» του «κράτους»; Είναι κανονικότητα να βρίζω 11,5 μήνες, με την ελπίδα να γελάσω λιγάκι αυτές τις 15 ημέρες που ονομάζω «διακοπές»; Μήπως είναι κανονικότητα να ζω σε έναν κόσμο χωρίς σεβασμό, προσωπικά όρια, συμπόνια, ενδιαφέρον· χωρίς συνεργασία, κοινωνικούς στόχους, στοργή· χωρίς αισθητική, χωρίς αγάπη για τη φύση, χωρίς ζωτικούς χώρους. Σ΄ έναν κόσμο που φυλακίζει τα ζώα για «ψυχαγωγία», που εξαφανίζει από την πείνα έθνη επειδή «δεν υπάρχουν χρήματα», που μολύνει τα νερά και τον αέρα επειδή η γεωθερμία (για παράδειγμα) είναι ακριβή – ή αδιάφορη;
Είναι κανονικότητα να ζω σε έναν κόσμο που οι λευκοί μισούν τους μαύρους, οι χριστιανοί μισούν τους μουσουλμάνους, οι βόρειοι μισούν τους νότιους, οι ολυμπιακοί μισούν τους παναθηναϊκούς, και η λίστα είναι μεγάλη….

ΑΝΤΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Οι εποχές της Αγάπης
Μία σχέση µοιάζει µε έναν κήπο. Για να ανθίσει, πρέπει να ποτίζεται τακτικά. Έχει ανάγκη ιδιαίτερης φροντίδας και γιʼ αυτό οφείλουµε να λαµβάνουµε υπόψη τις εποχές καθώς και τον απρόβλεπτο καιρό. Καινούργιοι σπόροι πρέπει να φυτευτούν και τα αγριόχορτα να ξεριζωθούν. Κατά τον ίδιο τρόπο, για να κρατηθεί η µαγεία της αγάπης ζωντανή, χρειάζεται να καταλάβουµε τις εποχές της και να φροντίσουµε τις ειδικές ανάγκες που δηµιουργεί κάθε εποχή.

Η Άνοιξη της Αγάπης
Το να ερωτεύεσαι είναι σαν την Άνοιξη. Νιώθουµε ότι θα είµαστε ευτυχισµένοι για πάντα. Δεν µπορούµε να φανταστούµε πως ίσως στο µέλλον δεν θα αγαπάµε το σύντροφό µας. Είναι η εποχή της αθωότητας. Ο έρωτας φαίνεται αιώνιος. Είναι εποχή µαγική, κατά τη διάρκεια της οποίας όλα φαίνονται τέλεια και λειτουργούν χωρίς καµία προσπάθεια. Ο σύντροφος µας φαίνεται ιδανικός. Χορεύουµε αρµονικά µαζί, µη καταβάλλοντας την παραµικρή προσπάθεια, και υµνούµε την καλή µας τύχη.
Το Καλοκαίρι της Αγάπης
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού της αγάπης συνειδητοποιούµε ότι ο σύντροφος µας δεν είναι τόσο τέλειος όσο νοµίζαµε και ότι πρέπει να  δουλέψουµε πάνω στη σχέση µας. Όχι µόνο έρχεται από άλλο πλανήτη, αλλά επίσης είναι άνθρωπος ο οποίος κάνει λάθη και έχει
ελαττώµατα. Απογοήτευση και πικρία ξεφυτρώνουν. Τα αγριόχορτα πρέπει να ξεριζωθούν και τα φυτά χρειάζονται περισσότερο πότισµα κάτω από τον καυτό ήλιο. Δεν είναι πια εύκολο να δίνουµε αγάπη και να παίρνουµε την αγάπη που χρειαζόµαστε. Ανακαλύπτουµε ότι δεν είµαστε πάντα ευτυχισµένοι και ότι δε νιώθουµε πάντα γεµάτοι αγάπη. Δεν είναι αυτή εικόνα του έρωτα που είχαµε. Πολλά ζευγάρια στο σηµείο αυτό χάνουν τις ψευδαισθήσεις τους και προσγειώνονται  απότοµα. Δεν θέλουν να κοπιάσουν για τη σχέση τους.

Το πώς κρίνομε εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο έχομε τοποθετηθεί απέναντι στη ζωή και στα αγαθά της (ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ)



Η σκηνή στο λεωφορείο, μια πρωινή ώρα, όταν το όχημα πηγαίνει προς το τέρμα της διαδρομής με λιγοστούς επιβάτες. Κοντά στον εισπράκτορα κάθεται μια εύσωμη, μεσόκοπη γυναίκα συνοφρυωμένη, που αδημονεί να μιλήσει. Η συζήτηση με τον παρακαθήμενο δεν αργεί ν’ αρχίσει. Η γυναίκα διηγείται ζωηρά, και έτσι ώστε να ακούγεται απ’ όλους, πως την προηγούμενη βραδιά την «έκλεψε» ένας οδηγός ταξί. Την ώρα που αποβιβαζότανε, του έδωσε ένα χαρτονόμισμα των πενήντα δραχμών για να κρατήσει την αμοιβή του κι εκείνος της επέστρεψε δύο κέρματα των είκοσι για ρέστα. Τα κοίταξε στα σκοτεινά, και ήσαν ίδια. Στην αφή, στο βάρος όμοια. Σήμερα όμως το πρωί ανακάλυψε ότι μόνο το ένα ήταν γνήσιο. Και εξαγριώθηκε. Θα πάει στην αστυνομία κλπ. κλπ. Ο παρακαθήμενος ακούει απαθής τη δραματική αφήγηση της κυρίας, φαίνεται απορροφημένος από τις δικές του έγνοιες και δε δίνει μεγάλη σημασία στο γεγονός. — Η ζημιά είναι μικρή, της λέει. Πάλι καλά που το άλλο εικοσάδραχμο είναι γνήσιο. Θα μπορούσε να ήταν κι αυτό ψεύτικο. Ο σοφέρ έδειξε ασφαλώς κάποιαν ευγένεια…
Η γυναίκα εξάπτεται περισσότερο.
— Είκοσι δραχμές ζημιά τη θεωρείτε ασήμαντη; Εμείς είμαστε επαρχιώτες και ζούμε από ένα μικρό κατάστημα ψιλικών. Λιανική πούληση. Το κέρδος μας κάθε φορά είναι μια δυο δεκάρες. Δεν είμαστε βέβαια άνθρωποι της ανάγκης και ξοδεύομε πολλά για το κέφι μας. Να χάσω όμως είκοσι δραχμές, και με αυτόν τον τρόπο, δεν το υποφέρω.
Το επιχείρημα συγκίνησε έναν τρίτο επιβάτη, και η συζήτηση γενικεύεται.
— Τι θα πει: το ποσό είναι μικρό; Είκοσι δραχμές είναι είκοσι δραχμές. Δεν τα βρίσκει κανείς τα χρήματα στο δρόμο. Να πάτε στην Αστυνομία, να πιάσει τον κακοποιό.
Εδώ παρεμβαίνει ο εισπράκτωρ:
— Γιατί να πάρετε στο λαιμό σας τον άνθρωπο; Μπορεί να μη φταίει. Κάποιος άλλος επιβάτης θα του έδωσε το ψεύτικο εικοσάδραχμο και θα το πήρε χωρίς να το καταλάβει. Με την ίδια απροσεξία το έδωσε και σε σας. Αυτός δεν έχει Τράπεζα να «κόβει» νομίσματα…

Αρχαία Μυστήρια

ΜΥΣΤΗΡΙΑ: ΙΝΔΙΩΝ, ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ, ΣΕΡΑΠΙΔΟΣ, ΟΣΙΡΙΔΟΣ, ΑΔΩΝΙΔΟΣ, ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ, ΚΑΒΕΙΡΩΝ, IΔΑΙΩΝ ΔΑΧΤΥΛΩΝ, ΚΟΡΥΒΑΝΤΩΝ, ΚΟΚΥΤΟΥΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΑ, ΣΑΒΑΖΙΑ, ΟΡΦΙΚΑ, ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑ, ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΘΕΑΣ, ΠΟΡΕΙΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ,  ΖΩΡΟΑΣΤΡΟΥ, ΕΣΣΑΙΟΙ, ΚΑΒΑΛΙΣΤΑΙ, ΣΚΑΝΔΙΝΑΥΩΝ, ΙΑΠΩΝΩΝ, ΑΜΕΡΙΚΗΣ, ΑΦΡΙΚΗΣ, ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΣ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ.



       Α Ρ Χ Α Ι Α   Μ Υ Σ Τ Η Ρ Ι Α
          
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΙΝΔΙΩΝ
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡΑΠΙΔΟΣ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΣΙΡΙΔΟΣ
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙΔΟΣ
ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΒΕΙΡΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ IΔΑΙΩΝ ΔΑΧΤΥΛΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΚΟΡΥΒΑΝΤΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΚΥΤΟΥΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
ΣΑΒΑΖΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
ΟΡΦΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ  ΜΥΣΤΗΡΙΑ


ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΘΕΑΣ
ΠΟΡΕΙΑΙ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΖΩΡΟΑΣΤΡΟΥ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
ΕΣΣΑΙΟΙ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΑΙ
ΚΑΒΑΛΙΣΤΑΙ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΙΝΑΥΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΠΩΝΩΝ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΝΗΣΙΑΣ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ




Τελικά είναι και ο Κιμ Γιονγκ Ουν στο κόλπο με τον Covid-19!


 
Γρίβας Κώστας

Πριν από μερικές μέρες έλαβα ένα τηλεφώνημα από φίλο πανεπιστημιακό, ο οποίος με κάλεσε για να με ψέξει για την αφέλεια των γραφομένων μου αναφορικά με το θέμα του κορωνοϊού και της παγκοσμιοποίησης. Η άποψή μου, όπως την έχω εκφράσει σε άρθρα(1) είναι ότι η λεγόμενη(2) παγκοσμιοποίηση υφίσταται σήμερα ένα συντριπτικό πλήγμα.Προκύπτει, λοιπόν, μια τεράστια ευκαιρία για την επαναφορά στο ιστορικό προσκήνιο των εθνικών κρατών,
στο πλαίσιο ενός ανταγωνιστικού και επικίνδυνου μεν, αλλά πολύ πιο υγιούς σε σχέση με τη φαντασίωση του «παγκόσμιου χωριού», πολυπολικού κρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος.
 
Συμπληρωματική αυτής της άποψης είναι ότι ο κορωνοϊός αποτέλεσε ένα είδος γεωπολιτικού αστεροειδή που χτύπησε αναπάντεχα τον πλανήτη και καμία ανθρώπινη δύναμη δεν μπορούσε να προβλέψει τις συνέπειές του, πολλώ δε μάλλον να τις καθοδηγήσει.

Συνακόλουθα, η αντίληψη ότι όλα έγιναν στο πλαίσιο ενός οργανωμένου σχεδίου, το οποίο στοχεύει στην προώθηση της μιας ή της άλλης γεωπολιτικής στόχευσης, είναι σαφώς ανορθολογική και εξόχως θρησκευτική μιας και αποδίδει περίπου θεϊκές ικανότητες σε ανθρώπινες δυνάμεις

Επιπροσθέτως, η αντίληψη αυτή οδηγεί σε παθητική ηττοπάθεια και λατρευτική αποδοχή, δια του φόβου, ακριβώς αυτού που υποτίθεται ότι καταδικάζει. Δηλαδή, τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και τις δυνάμεις που την προωθούσαν και την προωθούν. Ο φίλος μου, λοιπόν, με κάλεσε για να μου πει ότι όλα αυτά που υποστήριζα είναι ανοησίες και σαφής στόχευση των όσων γίνονται είναι η επιβολή "παγκόσμιας διακυβέρνησης". Οφείλω να πω ότι μου αναγνώριζε καλές προθέσεις και απλώς με κατηγορούσε για αφέλεια και για έλλειψη βάθους στην ανάλυσή μου.

Αυτή η δυσφορία που νιώθεις είναι πένθος: Συνέντευξη με τον David Kessler, ειδικό σε θέματα πένθους

Μετάφραση-Απόδοση: Έλενα Καμπισοπούλου, Ψυχολόγος ΜSc
https://helenakampistherapy.gr/

Σύμφωνα με τον David Kessler*, έναν από τους πιο σημαντικούς ειδικούς αυτή τη στιγμή στο θέμα του πένθους, τα συναισθήματα δυσφορίας που οι άνθρωποι νιώθουμε στη διάρκεια αυτής της πανδημίας παραπέμπουν στο συλλογικό πένθος το οποίο βιώνουμε.
“Εάν μπορούμε να το ονομάσουμε, ίσως μπορούμε να το διαχειριστούμε”, μας λέει σε συνέντευξή του στο HBR (Harvard Business Review) και μας εξηγεί γιατί είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη θλίψη που νιώθουμε αυτή την περίοδο ως πένθος, πώς να τη διαχειριστούμε και πώς μπορούμε να βρούμε νόημα σε αυτή.
HBR: Οι άνθρωποι νιώθουν διάφορα πράγματα αυτή τη στιγμή. Είναι σωστό να πούμε ότι ορισμένα από αυτά που νιώθουν είναι «πένθος»;

Covid-19: Γιατί ασθενείς που ανάρρωσαν βγαίνουν θετικοί στον κορωνοϊό;

Γιατί ασθενείς που ανάρρωσαν από την COVID-19 βγαίνουν ξανά ...
Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ασθενών που είχαν διαγνωσθεί θετικοί στον κορωνοϊό, ανάρρωσαν, αλλά όταν ελέγχηκαν μετά από ένα διάστημα, ήταν πάλι θετικοί στα μοριακά τεστ. Αυτή ήταν μη αναμενόμενο και έχει πυροδοτήσει υποψίες ότι είναι δυνατή η σύντομη επαναλοίμωξη Covid-19 σε μερικές περιπτώσεις.
Αλλά η πιθανότερη εξήγηση κρύβεται σε μια αδυναμία των διαγνωστικών τεστ, τα οποία κάποιες φορές ίσως ανιχνεύουν μέσα στο σώμα τα νεκρά πια σωματίδια του ιού SARS-CoV-2. Η μέχρι στιγμής συναίνεση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας είναι ότι δεν πρόκειται για επαναλοίμωξη, αλλά ότι τα νέα τεστ βγαίνουν ψευδώς θετικά.
Στη Νότια Κορέα σχεδόν 300 ασθενείς με Covid-19 που θεραπεύτηκαν βρέθηκαν και πάλι θετικοί στα μοριακά τεστ. Στην Ελλάδα έχει αναφερθεί περίπτωση ασθενούς, ο οποίος βγαίνει θετικός στα τεστ ξανά και ξανά για περίπου δύο μήνες μετά την αρχική λοίμωξή του. Ανάλογα περιστατικά έχουν γίνει γνωστά και σε άλλες χώρες (Κίνα, Ιαπωνία κ.α.), δημιουργώντας ερωτηματικά στους επιστήμονες, που διερευνούν τις περιπτώσεις, οι οποίες δεν έχουν κατ’ ανάγκη μια και μοναδική εξήγηση.

Αν βλέπεις τους άλλους διαφορετικούς από εσένα μην σκέφτεις ποτέ ότι είσαι λάθος…


Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι… Ξεχάστηκε και χάθηκε στους λαβύρινθους της σκέψης… 
Κοίταξες τους άλλους, τους είδες διαφορετικούς και σκέφτηκες ότι είσαι λάθος…
Ότι χρειάζεται να έχεις συγκεκριμένη συμπεριφορά για να μπορείς να ζήσεις ανάμεσα τους… και χάθηκες…

Δεν κατάλαβες ότι χρειαζόταν να παραμείνεις διαφορετικός… 
Ότι χρειάζεται να γίνεις διαφορετικός μήπως και καταφέρεις να τους ξυπνήσεις από το λήθαργο που τους έφερε η ύλη… Μήπως καταφέρεις και τους κάνεις να ενθυμηθούν από πού έρχονται,  ποιοι ήταν κάποτε και πώς μπορούν να μεταμορφώσουν τις σκιερές τους στιγμές σε φωτεινές…


Μετανάστες στην ύλη όλοι μας αφήσαμε πίσω την κοινή πατρίδα και ντυθήκαμε ρούχα από χώμα και νερό… κυλήσαμε στην γη δακρύζοντας…

Είχαμε βλέπεις δύσκολο έργο να εκπληρώσουμε…
Και πώς να παραμείνουν ελαφροπάτητα τα βήματά μας όταν από την πρώτη κιόλας στιγμή μας αγκαλιάζει η λήθη…
Αυτός είναι ο προορισμός μας…
Το έργο που χρειάζεται να εκπληρώσουμε όλοι μας. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, βαδίζοντας στο δικό του μονοπάτι…
Πρώτα χρειάζεται να ενθυμηθούμε ποιοι είμαστε και μετά αυτό, να το μοιραστούμε με τους άλλους…
Να ξανανιώσουμε τα φτερά στην πλάτη μας και ανοίγοντας τα να απλωθούμε στη Απεραντοσύνη. 

Έτοιμο το εμφυτεύσιμο microchip της Microsoft με τον αριθμό 666!Και το όνομα αυτού 666 (060606).Είναι ο αριθμός δημοσίευσης της κατοχύρωσης της Microsoft για την πατέντα κρυπτοσυναλλαγής μ΄εμφύτευμα στον άνθρωπο…




Μια πατέντα  της Microsoft που έλαβε πρόσφατα τη διεθνή αναγνωριση της ευρεσιτεχνίας  φέρει τον αποκαλυπτικό  αριθμό 666.
Η  ευρεσιτεχνία της Microsoft που αφορά ένα ψηφιακό σύστημα κρυπτοσυναλλαγών  που εμφυτεύεται στο ανθρώπινο σώμα , είναι διεθνώς κατοχυρωμένη με τον αριθμό WO / 2020/060606.
Περιγράφεται ως ένα σύστημα κρυπτονομισματικής συναλλαγής  το οποίο  χρησιμοποιεί ως εχέγγυα επαλήθευσης τα δεδομένα δραστηριότητας του κάθε σώματος . Πρόκειται για εναν μικροσκοπικό ( microchip)  ψηφιακό μηχανισμό που θα χρησιμοποιείται για ψηφιακές  συναλλαγές  μέσα από το ίδιο  το ανθρώπινο σώμα . Αυτή η ψηφιακή  κρυπτογράφηση  χρησιμοποιεί τα  δεδομένα της βιολογικής δραστηριότητας του κάθε ατόμου ως αδιάψευστα στοιχεία επαλήθευσης για την ασφάλεια των οικονομικών συναλλαγών σε ψηφιακή  μορφή.
Με αφορμή την πανδημία του Κορονοϊού οι γνωστοί ανθρωπιστές Gates και Soros μέσω των ιδρυμάτων τους χρηματοδοτούν τους  “προοδευτικούς”  οπαδούς  της Παγκοσμιοποίησης  για την εξεύρεση τεχνοκρατικών λύσεων στο ζήτημα της επιμόλυνσης από τη χρήση των χαρτονομισμάτων. Η πατέντα της Microsoft θεωρείται η καλύτερη λύση!
Όμως, τόσο το απόκρυφο όνομα της πατέντας της Microsoft (060606)  όσο και η εμφύτευσή του στο ανθρώπινο σώμα εγείρει ανησυχίες καθώς παραπέμπει άμεσα στο χωρίο της Αποκάλυψης :
Αποκ. 13,16 καὶ ποιεῖ πάντας, τοὺς μικροὺς καὶ τοὺς μεγάλους, καὶ τοὺς πλουσίους καὶ τοὺς πτωχούς, καὶ τοὺς ἐλευθέρους καὶ τοὺς δούλους, ἵνα δώσωσιν αὐτοῖς χάραγμα ἐπὶ τῆς χειρὸς αὐτῶν τῆς δεξιᾶς ἢ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν,
Αποκ. 13,17 καὶ ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.
Αποκ. 13,18 Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς. 
Πρόκειται για σύμπτωση ή εκούσια επιλογή ενός τέτοιου συμβόλου, το οποίο στην Αποκάλυψη του Ιωάννη ονομάζεται «αριθμός του θηρίου» ?( 666)

Λέγοντας αυτή τη φράση ανοίγεις την πόρτα της τύχης στη ζωή σου...!!!!


Εξοπλισμένοι με θετικές επιβεβαιώσεις, μπορείτε να αντικαταστήσετε τα αρνητικά μοτίβα σκέψης, με θετική και υγιή σκέψη. 

Το μυαλό σας, οδηγείται από θετικές σκέψεις, ή αφήνετε αρνητικές εικασίες, να παίρνουν τον έλεγχο; 

Μπορείτε να παρακολουθείτε τις σκέψεις σας, σαν να βλέπετε μία ταινία στην τηλεόραση; 

Ο τρόπος που ο εγκέφαλός μας, είναι σε θέση να καταλάβει γρήγορα μια πληροφορία, να την αναλύσει, και να αξιολογήσει, τι πρέπει να κάνουμε, ή να πούμε σε μια δεδομένη στιγμή, είναι φοβερός! 

Ωστόσο, είναι στο χέρι μας να είμαστε προσεκτικοί, και να αλλάζουμε τον τρόπο σκέψης, και τις προγραμματισμένες αντιδράσεις μας, με την πάροδο του χρόνου. 

Είτε έχετε επίγνωση γι’ αυτό το θέμα, είτε όχι… η θετική (ή αρνητική) σας σκέψη, επηρεάζει τις καθημερινές σας εμπειρίες. 

To πως, ερμηνεύουμε τα γεγονότα της ζωής μας, επηρεάζουν τη διάθεσή μας. 

Αν αφήσουμε, παλιά εγκλωβισμένα συναισθήματα να “τρέχουν”, μπορεί να χρησιμοποιούμε την ενέργειά μας, με έναν μη παραγωγικό τρόπο, ο οποίος θα μπορούσε εύκολα, να οδηγήσει σε μικρότερη αυτοεκτίμηση, κυνισμό, απαισιοδοξία και αρνητικότητα. 

Μην παγιδεύεστε στις ιστορίες του παρελθόντος, ή στο φόβο σας, ότι θα επαναληφθούν… 

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΗΣΗ


Κάποιες δημόσιες υπηρεσίες όπως το Ειρηνοδικείο Αθηνών έχουν ξεκινήσει την υποχρεωτική θερμομέτρηση των πολιτών. Στο μέλλον ίσως ακολουθήσουν αυτή την πρακτική και ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Μέχρι σήμερα απαγορευόταν να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις, όπως η θερμομέτρηση, οποιοσδήποτε χωρίς την θέληση του. Μία τέτοια μονομερής ενέργεια συνιστούσε παραβίαση των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Οποιαδήποτε ιατρική εξέταση λαμβάνει χώρα θα πρέπει να γίνεται μόνον κατόπιν σύμφωνης γνώμης του πολίτη και μόνο εφόσον εκτελεστεί από ιατρό.
Δημιουργούνται λοιπόν κάποια εύλογα ερωτήματα όπως: