ΥΠΕΡΘΕΡΜΙΑ: ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ, ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ - ΜΕΤΡΗΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ (Μέρος Δεύτερο)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2^ο   ΜΕΤΡΗΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ 

 Η σωστή μέτρηση της θερμοκρασίας είναι ο βασικός δείκτης με τον οποίο μπορούμε να κρίνουμε εάν η θερμοκρασία του σώματος βρίσκεται στα επιθυμητά επίπεδα. Για να γίνει αυτό εφικτό, έχουν αναπτυχθεί μια σειρά μέθοδοι που μας επιτρέπουν να εξετάσουμε και να εκτιμήσουμε την κατάσταση της θερμοκρασίας ενός ατόμου, χρησιμοποιώντας κυρίως συσκευές ικανές να μας δώσουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα. 

 Η μέτρηση της κεντρικής θερμοκρασίας μπορεί αξιόπιστα να πραγματοποιηθεί (α) μέσω ενός ηλεκτρονικού δέκτη-θερμομέτρου (θερμίστορα) στην πνευμονική αρτηρία, η οποία θεωρείται και ως μέθοδος αναφοράς, (β) μέσω ενός θερμίστορα επί της μεμβράνης του τυμπάνου, η οποία παρουσιάζει μεγάλη διάδοση λόγω της γειτνίασης του τυμπάνου με τον υποθάλαμο, όπως και λόγω της ευκολίας και του μη επεμβατικού χαρακτήρα της μεθόδου και τέλος, (γ) μέσω ενός δέκτη τοποθετημένου στον οισοφάγο ή στον ρινοφάρυγγα. Στην κλινική πράξη, η κεντρική θερμοκρασία μπορεί με αρκετή ακρίβεια επίσης να προσεγγισθεί μέσω μέτρησης της υπογλώσσιας, μασχαλιαίας, δι-ορθικής ή ενδοκυστικής μέτρησης^2-11.  

  Επομένως μπορούμε να πούμε ότι η σωστή μέτρηση της θερμοκρασίας και η παρακολούθηση αλλά και η αξιολόγηση των χρονικών διακυμάνσεών της, αποτελούν βασικό στοιχείο της φροντίδας όχι μόνο του ασθενή σαν νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και της απαιτούμενης γενικής γνώσης ενός ατόμου για τον εντοπισμό διαταραχών της θερμοκρασίας στην καθημερινότητά του.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ