Οι νεκροί γεμάτοι χλευασμό αναφώνησαν: «δίδαξέ μας, ανόητε, για την εκκλησία και την ιερή κοινότητα».
Ο κόσμος των θεών φανερώνεται στην πνευματικότητα και την σεξουαλικότητα. Οι ουράνιοι θεοί εμφανίζονται στην πνευματικότητα, ενώ οι γήινοι στην σεξουαλικότητα. Η πνευματικότητα συλλαμβάνει και κατανοεί. Είναι θηλυκή και γι’ αυτό την αποκαλούμε Mater Coelestis, Ουράνια Μητέρα. Η σεξουαλικότητα παράγει και δημιουργεί. Είναι αρσενική και γι’ αυτό την αποκαλούμε Φαλλό, γήινο πατέρα. Η σεξουαλικότητα του άνδρα είναι πιο γήινη, ενώ η σεξουαλικότητα της γυναίκας είναι περισσότερο ουράνια. Η πνευματικότητα του άνδρα είναι περισσότερο ουράνια, επειδή κινείται προς την κατεύθυνση του μεγαλύτερου. Από την άλλη η πνευματικότητα της γυναίκας είναι περισσότερο γήινη, επειδή κινείται προς την κατεύθυνση του μικρότερου.
Απατηλή και διαβολική είναι η πνευματικότητα του άνδρα που κινείται προς το μικρότερο. Απατηλή και διαβολική είναι η πνευματικότητα της γυναίκας που κινείται προς το μεγαλύτερο. Ο καθένας πρέπει να κινείται προς τη θέση του. Ο άνδρας και η γυναίκα γίνονται διάβολοι ο ένας για τον άλλον, όταν δεν διαχωρίζουν τα πνευματικά μονοπάτια τους, επειδή η φύση του δημιουργημένου όντος είναι πάντοτε η φύση της διαφοροποίησης.
Η σεξουαλικότητα του άνδρα κινείται προς την κατεύθυνση αυτού που είναι γήινο, ενώ η σεξουαλικότητα της γυναίκας κινείται προς αυτό το οποίο είναι πνευματικό. Ο άνδρας και η γυναίκα γίνονται διάβολος ο ένας για τον άλλον, εάν δεν κάνουν διάκριση ανάμεσα στις δύο μορφές της σεξουαλικότητάς τους.
Ο άνδρας θα γνωρίσει αυτό το οποίο είναι μικρότερο, η γυναίκα αυτό το οποίο είναι μεγαλύτερο. Ο άνθρωπος θα διαχωρίσει τον εαυτό του τόσο από την πνευματικότητα όσο και από την σεξουαλικότητα. Θα αποκαλέσει την πνευματικότητα μητέρα και θα την ενθρονίσει μεταξύ ουρανού και γης. Θα ονομάσει την σεξουαλικότητα φαλλό και θα την τοποθετήσει ανάμεσα στον ίδιο και τη γη, διότι η μητέρα και ο φαλλός είναι υπεράνθρωποι δαίμονες και φανερώσεις του κόσμου των θεών. Είναι πιο αποτελεσματικοί για μας απ’ ό,τι οι θεοί, επειδή είναι κοντύτερα στη δική μας ύπαρξη.
Όταν δεν μπορείς να διαχωρίσεις ανάμεσα στον εαυτό σου από τη μια μεριά και την πνευματικότητα και τη σεξουαλικότητα από την άλλη και όταν δεν μπορείς να θεωρήσεις αυτές τις δύο ως κάτι που είναι πάνω και πέρα από εσένα, τότε γίνεσαι θύμα τους, δηλαδή γίνεσαι θύμα του πληρώματος. Η πνευματικότητα και η σεξουαλικότητα δεν είναι δικές σου ιδιότητες, δεν είναι πράγματα τα οποία μπορείς να κατέχεις και να κατανοήσεις, αλλά αντίθετα είναι ισχυροί δαίμονες, φανέρωση των θεών, και επομένως υψώνονται πάνω από εσένα και υπάρχουν αυθύπαρκτες. Ο άνθρωπος δεν κατέχει την πνευματικότητα για τον εαυτό του, ούτε τη σεξουαλικότητα για τον εαυτό του, αλλά μάλλον είναι υποταγμένος στους νομούς της πνευματικότητας και της σεξουαλικότητας. Γι’ αυτό το λόγο κανείς δεν ξεφεύγει από αυτούς τους δύο δαίμονες. Θα τους θεωρείτε ως δαίμονες, ως κοινές αιτίες και ισχυρούς κινδύνους, περίπου όπως τους θεούς και πάνω απ’ όλα σαν τον φοβερό Αβραξά.
Ο άνθρωπος είναι αδύναμος, επομένως η κοινότητα είναι αναπόφευκτη. Εάν δεν είναι η κοινότητα στον αστερισμό της μητέρας, τότε είναι η κοινότητα στον αστερισμό του φαλλού. Το να μην έχεις κοινότητα σημαίνει ότι υποφέρεις και είσαι άρρωστος. Η κοινότητα φέρνει μαζί της την διάσπαση και την διάλυση. Η διαφοροποίηση οδηγεί στην απομόνωση. Η απομόνωση είναι ενάντια στην κοινότητα. Λόγω της αδυναμίας της ανθρώπινης θέλησης, κατ’ αντίθεση προς τους θεούς και τους δαίμονες και τους αναπόφευκτους νόμους τους, υπάρχει ανάγκη για κοινότητα. Γι’ αυτό το λόγο θα υπάρξει τόση κοινότητα, όση είναι αναγκαία όχι για το καλό του ανθρώπου, αλλά για το καλό των θεών. Οι θεοί σάς σπρώχνουν προς την κοινότητα. Όση κοινότητα σας υποχρεώνουν να έχετε είναι αναγκαία, αλλά η περισσότερη είναι κάτι κακό.
Στην κοινότητα ο καθένας θα υπόκειται στον άλλον, ούτως ώστε η κοινότητα θα διατηρείται στο βαθμό που την έχετε ανάγκη. Όποιος είναι στην κατάσταση της απομόνωσης θα τοποθετηθεί πάνω απ’ όλους, ούτως ώστε θα γνωρίσει τον εαυτό του και θα αποφύγει την δουλεία. Στην κοινότητα θα υπάρχει εγκράτεια.
Στην απομόνωση ας υπάρχει περίσσευμα αφθονίας.
Διότι η κοινότητα είναι το βάθος, ενώ η απομόνωση είναι το ύψος.
Η αληθινή τάξη στην κοινότητα εξαγνίζει και συντηρεί.
Η αληθινή τάξη στην απομόνωση εξαγνίζει και αυξάνει.
Η κοινότητα μας δίνει ζεστασιά, ενώ η απομόνωση μας δίνει το φως.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.