Καθυστερούμε την εξέλιξη των φυτών με το να τα τρώμε;

Όλα τα βασίλεια της φύσης ταξιδεύουν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης της ατομικότητας, και κάθε μέλος την αναπτύσσει βαθμιαία καθώς εισέρχεται σε ανώτερα βασίλεια. Για παράδειγμα, στο ορυκτό βασίλειο, το πνεύμα είναι κλειδωμένο και προοδεύει μέσα από το πυρ της Φύσης. Στο φυτικό βασίλειο, κάθε φυτό και δέντρο είναι εμψυχωμένο με το πνεύμα που δεν έχει ακόμα εξατομικευθεί, αλλά είναι σε κατάσταση που μπορεί να εξηγηθεί ως εξής:

Όλες οι μορφές φυτών, θάμνων και δέντρων είναι σαν δροσοσταλίδες που όταν εξατμίζονται, γίνονται μέρη ενός σύννεφου. Αυτό το σύννεφο έχει πολλές διαβαθμίσεις. Το τεράστιο πεύκο και το χορτάρι δεν πάνε στο ίδιο επίπεδο, αλλά πηγαίνουν στον ίδιο χημικό σχηματισμό και επιστρέφουν και παράγουν ένα νέο φυτό. 

Το σημαντικό σημείο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι οι διαβαθμίσεις του σύννεφου προχωρούν και αναπτύσσονται σαν σύνολο και όχι ως μεμονωμένα δέντρα, θάμνοι κλπ. Ένα μέρος του σύννεφου έρχεται ξανά και σχηματίζει ένα άλλο δέντρο, αλλά η ουσία αυτού του δέντρου δεν είναι κάποιου ατομικού, ιδιαίτερου δέντρου.


Για παράδειγμα, έχω διακόσιες φιάλες νερού. Κάθε μία από αυτές περιέχει το ίδιο νερό. Τις ρίχνω σε ένα βαρέλι και πάλι γεμίζω τα μπουκάλια μου με το νερό· δεν κάνει κάποια διαφορά.

Αλλά κάθε φορά που ένα δέντρο εκτίθεται σε διαφορετικές επιρροές, αναπτύσσεται η ουσία του δέντρου, όπως και το "σύννεφο". Γι 'αυτό, όταν τρώμε φυτά, δεν επιβραδύνουμε την ατομική διαδικασία ανάπτυξης. Όταν τα τρώμε φρέσκα, δίνουμε στην ουσία τους την εμπειρία μιας ανώτερης μορφής ύπαρξης.

Αλλά η περίπτωση των ζώων είναι διαφορετική. Το πνεύμα των ζώων δεν είναι σύννεφο, αλλά χωρίζεται σε σταθερές μορφές. Όταν τρώμε ένα ζώο, σταματάμε την πρόοδό του ως ξεχωριστό ον και καθυστερούμε την εξέλιξή του προς τα ανώτερα βασίλεια.

Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι ένα μεγαλύτερο έγκλημα, επειδή το ανθρώπινο πνεύμα δεν είναι μόνο διαχωρισμένο από το μαζικό πνεύμα αλλά και εξατομικευμένο. Στο ζωικό στάδιο, το πνεύμα λειτουργεί στο αστρικό πεδίο και δεν είναι ακόμα εντελώς ένας εαυτός. Στο ανθρώπινο στάδιο, η ανθρώπινη ψυχή είναι ο εαυτός της· όλος ο Κόσμος είναι μέσα στην ψυχή ως μικρόκοσμος.

Το Κάρμα πλήττει βαριά όσους χύνουν ανθρώπινο αίμα επειδή καθυστερούν όχι μόνο την πρόοδο αυτών των ατόμων αλλά και την πρόοδο εκείνων με τους οποίους συνδέονταν αυτά τα άτομα.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Other Worlds

elenastral

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ