ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ

Στην αρχαιότητα ήταν αδύνατο να ξέρει ο άνθρωπος τι βρίσκεται κάτω από τη Γη. Έτσι οι θρύλοι, οι δεισιδαιμονίες, οι μύθοι κάλυπταν αυτό το κενό στη γνώση.

Κάτω από τη Γη απλωνόταν το βασίλειο του Άδη, του Κάτω Κόσμου. Ήταν το «τελευταίο καταφύγιο» των νεκρών. Ο Άδης ήταν ο θεός των νεκρών – μετά τη νίκη τους εναντίον των Τιτάνων, τρία αδέλφια μοιράστηκαν την εξουσία του Κόσμου: ο Άδης πήρε τον Κάτω Κόσμο, ο Ποσειδώνας τις Θάλασσες και ο Δίας τον Ουρανό. Οι νεκροί εισέρχονταν στον Κάτω Κόσμο διασχίζοντας τον ποταμό Αχέροντα, με τη βάρκα του Χάροντα, ο οποίος χρέωνε έναν οβολό για το πέρασμα, τοποθετημένο κάτω από τη γλώσσα του νεκρού από τους πιστούς συγγενείς του. Οι άποροι και όσοι δεν είχαν φίλους παρέμεναν για πάντα στην όχθη του ποταμού. Η αντίπερα όχθη φυλασσόταν από τον Κέρβερο, τον τρικέφαλο σκύλο που νικήθηκε από τον Ηρακλή. Πέρα από τον Κέρβερο, οι σκιές των τεθνεώτων εισέρχονταν στον Τάρταρο, τη γη των νεκρών.

Τον Άδη δεν τον ονόμαζαν συνήθως, γιατί φοβούνταν πως, αν τον επικαλούνταν, θα προκαλούσαν την οργή του. Γι’ αυτόν το λόγο προτιμούσαν να τον αποκαλούν αλλιώς, όπως «Πλούτωνα», από το πλούσιος, που υπαινισσόταν και τον ανεξάντλητο πλούτο της Γης.

Τα Ηλύσια Πεδία ήταν η περιοχή - «παράδεισος» του Κάτω Κόσμου. Εκεί, μέσα σε ολάνθιστα λιβάδια και ατελείωτη άνοιξη, πήγαιναν οι ψυχές των ηρώων και των ενάρετων.

Ο Τάρταρος ήταν μια άλλη περιοχή, πολύ βαθιά στη Γη, πιο κάτω από τον Άδη. Εκεί πίστευαν πως ήταν τα θεμέλια του Σύμπαντος. Εκεί τοποθετούνταν οι μεγάλοι εγκληματίες αλλά και πολλοί αντίπαλοι των θεϊκών γενεών που οι νικητές τους φυλάκιζαν στα ζοφερά βάθη του.

Η επιστήμη μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι κάτω από τη Γη δεν υπάρχουν θεοί και ήρωες. Μόνο βράχος και μέταλλα. Δεν υπάρχει τρυπάνι που να έχει διεισδύσει ως το κέντρο της Γης – 6.400 χιλιόμετρα βάθος από την επιφάνεια όπου ζούμε – όμως με τα ηχητικά/σεισμικά/λοιπά κύματα που συλλαμβάνουν οι σταθμοί μετρήσεων ανά τον κόσμο καταφέραμε να έχουμε μια αρκετά καλή εικόνα του εσωτερικού της Γης. Από τους υπέρηχους έχουμε την πρώτη εικόνα της βαθύτερης δομής της.

Το εσωτερικό της Γης χωρίζεται σε τρία βασικά στρώματα:

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

Έχετε βρεθεί ποτέ να θρηνείτε μια απώλεια; Χάνοντας για παράδειγμα ένα αγαπημένο πρόσωπο, μια πολύτιμη καριέρα ή έναν αγαπημένο τόπο. Είναι, χωρίς αμφιβολία, ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που μπορεί να αντιμετωπίσουμε. Αλλά υπάρχουν μερικές ενδείξεις-κλειδιά για να βρεθεί το φως μέσα από αυτό. Κάθε φορά που αισθάνεστε κάποια εμπειρία όπως αυτή, υπάρχει πάντα η άλλη πλευρά και μια διέξοδος μέσα από αυτή – η θλίψη σε μια απώλεια και οι απίστευτες δυνατότητες για κάτι νέο που θέλει τώρα να εκδηλωθεί, είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Αυτός είναι ένας απλός τρόπος για να τιμήσουμε την θλίψη και να βγούμε στην άλλη πλευρά…

Η Διέξοδος έχει ανοιχτεί μέσα από το συναίσθημα της κενότητας
Μια αίσθηση της απώλειας συμβαίνει επειδή κάποιο εξωτερικό πρόσωπο ή «αντικείμενο» βοήθησε να εκπληρωθεί κάτι μέσα μας. Η απώλεια είναι η στέρηση αυτού. Ίσως πέθανε, ή μια σχέση τελείωσε; Ο πόνος μπορεί να φαίνεται σχεδόν αφόρητος. Δεν είναι. Αλλά πρέπει να είστε προετοιμασμένοι να πάτε θαρραλέα κατ’ ευθείαν στο κέντρο του πόνου και μέσα από το μάτι της βελόνας, για να βγείτε λάμποντας από την άλλη πλευρά.

Η διέξοδος στην άλλη πλευρά ανοίγει μέσα από το αίσθημα της κενότητας, το οποίο είναι κρυμμένο μέσα στο πηγάδι της θλίψης. Είναι η κατανοητή αντίσταση σας σε αυτό το συναίσθημα που σας κρατά από το να εντοπίσετε την διέξοδο. Η αντοχή σας κτίζει εσωτερική πολικότητα - είστε απομακρυσμένοι από την εμπειρία και έτσι δεν μπορείτε να επιστρέψετε στο κανονικό σας μέσα σε αυτήν. Ο πόνος σας γίνεται πάρα πολύ μεγάλος για να βρείτε το δρόμο σας μέσα από αυτόν.

Πρέπει να γίνετε ένα με την θλίψη – κλάψτε με την καρδιά σας, και συνεχίστε να σπαράζετε, αλλά ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ, είναι σημαντικό να μην βουλιάξετε μέσα σ’ αυτό και γίνετε θύμα του. Να είστε προσεκτικοί. Νιώστε βαθιά τον πόνο και εκφράστε τον πλήρως, μέχρι να γίνετε ένα με αυτόν. Αυτή είναι η στιγμή να ψάξετε για το κενό, διότι σε αυτό βρίσκεται μια απίστευτη ευκαιρία. 

ΑΠΟΤΥΧΙΑ; ΟΧΙ! ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΔΙΑΚΟΠΗ

Αν έρθετε σήμερα να με επισκεφθείτε στο γραφείο μου, θα δείτε σε μια άκρη του δωματίου ένα όμορφο παλιού τύπου ισπανικό πάγκο αναψυκτικών, φτιαγμένο με πλακάκι και μαόνι, και εννέα σκαμνάκια ντυμένα με δέρμα (όπως αυτά που συνηθίζονταν στα παλιά αναψυκτήρια). Ασυνήθιστα; Ναι. Αν όμως αυτά τα σκαμνάκια μπορούσαν να μιλήσουν, θα σας έλεγαν την ιστορία για τη μέρα που κόντεψα ν’ απελπιστώ και να τα παρατήσω όλα.

Ήταν περίοδος οικονομικής ύφεσης, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κι οι δουλειές ήταν δυσεύρετες. Ο Κάουμπόϊ Μπομπ, ο άντρας μου, είχε αγοράσει ένα μικρό στεγνοκαθαριστήριο με δανεικά λεφτά. Είχαμε δυο γλυκά παιδάκια, ένα σπίτι που ανήκε σ’ ένα σύμπλεγμα με πολλά πανομοιότυπα, ένα αυτοκίνητο και τις συνηθισμένες δόσεις. Και ξαφνικά πέσαμε έξω. Δεν υπήρχαν χρήματα για τις δόσεις του σπιτιού ή για οτιδήποτε άλλο. Ήξερα πως δεν είχα κανένα ειδικό ταλέντο, ειδικότητα ή πτυχίο κολεγίου. Δεν είχα σπουδαία ιδέα για τον εαυτό μου. Θυμήθηκα όμως κάποιον άνθρωπο από το παρελθόν μου, ο οποίος πίστευε ότι είχα κάποια ικανότητα. Ήταν η καθηγήτρια μου των αγγλικών στο λύκειο της Αλάμπρα. Με παρότρυνε να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφία και με διόρισε διευθύντρια διαφημίσεων και συντάκτρια του κύριου άρθρου της σχολικής εφημερίδας. Σκέφτηκα λοιπόν: «Αν μπορούσα να γράφω τη “Στήλη του Καταναλωτή” στη μικρή εβδομαδιαία εφημερίδα της πόλης μας, μπορεί να έβγαζα χρήματα για τη δόση του σπιτιού».

Δεν είχα αυτοκίνητο κι ούτε κάποιον να μείνει με τα παιδιά. Έτσι τα έβαλα σ’ ένα ξεχαρβαλωμένο καροτσάκι μ’ ένα μεγάλο μαξιλάρι, δεμένο στο πίσω του μέρος και ξεκίνησα παίρνοντας τα μαζί μου. Η ρόδα έβγαινε προς τα έξω όλη την ώρα, αλλά την χτυπούσα με το πίσω μέρος του τακουνιού μου και ξαναπήγαινε στη θέση της. Έτσι συνέχισα την πορεία μου. Ήμουν αποφασισμένη να μην αφήσω να χάσουν το σπίτι τους τα παιδιά μου, πράγμα που μου είχε συμβεί εμένα πολλές φορές όταν ήμουν παιδί.

Αυτοσεβασμός σημαίνει κανένας δε με χειρίζεται όπως τον βολεύει...!!!!

Αυτοσεβασμός. Μια λέξη – κλειδί, για να «προφέρεις» σωστά το όνομα της ζωής, η οποία αν μη τι άλλο, αν δεν οφείλεται σε δώρο θεού, σίγουρα αποτελεί μια όμορφη, μοναδική συνωμοσία του σύμπαντος. Άκουσε λοιπόν, για μια ακόμα φορά, πώς οφείλεις σεβασμό στην ύπαρξη σου. Κι αυτό, γιατί αν δεν σεβαστείς πρώτα εσένα, δεν θα μπορέσεις να σεβαστείς τίποτα σε τούτη την πλάση. Κρίκοι της αλυσίδας, όλα.

Σίγουρα δεν είναι τα πάντα ρόδινα και όταν βιώνεις στην πράξη τις δυσκολίες του βίου, τα λόγια τούτα μπορεί να ακούγονται σαν ουτοπικές φανφάρες. Ίσως! 

Μα αναρωτήσου: η επανάληψη απαξίωσης του Είναι σου πού θαρρείς θα σ’ οδηγήσει; Με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη υποβάθμιση, η οποία, επί της ουσίας, θα σημάνει ολότελα την εξαφάνιση σου. Αυτός είναι άραγε ο σκοπός της πορείας σου;

Ο αυτοσεβασμός σημαίνει πώς έχω τον πρώτο και μοναδικό λόγο στον εαυτό μου και δεν επιτρέπω σε κανέναν να με χειρίζεται κατά πως τον βολεύει. Τον χειρισμό των άλλων μπορούμε με σχετική ευκολία να τον πετάξουμε στο πηγάδι, φτάνει πρώτα να έχουμε ξεκαθαρίσει : τι μας κάνει, τι δεν μας κάνει, τι μας πονάει πιο πολύ, τι μας πιέζει, τι μας απελευθερώνει. 

Αν πετάξεις την μεταμφίεσή σου τι απομένει;

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι «Ο Δρόμος της Πνευματικότητας» Εκδόσεις OPERA

Σ’ένα μακρινό χωριό, κάπου στην Ανατολή, ζούσε ο πιο σπουδαίος ιερωμένος εκείνων των καιρών. Ένας άνθρωπος με μεγάλο κύρος και επιρροή, που παρέμενε απλός και διέθετε απίστευτη σοφία και σπάνια ευαισθησία.

Μια μέρα φτάνει γι αυτόν, στο μοναστήρι όπου ζούσε, μια πρόσκληση να πάει να δειπνήσει στο σπίτι του πλουσιότερου ανθρώπου της περιοχής. Ο μοναχός, που δεν βγαίνει σχεδόν ποτέ από το κελί του, αποφασίζει ότι δεν μπορεί να φερθεί αγενώς και αποδέχεται την πρόσκληση.

Την ημέρα που είχε οριστεί για το δείπνο, παρ’ όλη την καταιγίδα που πλησίαζε, αποφασίζει να πάει με την αμαξά του στο μέγαρο του πλουσίου.
Πεντακόσια μέτρα πριν φτάσει, ένας κεραυνός τρομάζει το άλογο του και η αστραπή το κάνει να σηκωθεί στα πίσω πόδια, ρίχνοντας την άμαξα σ’ ένα χαντάκι μαζί με τον ιερωμένο.

Ο άνθρωπος σηκώνεται όπως μπορεί και προσπαθεί να ηρεμήσει το ζώο, χαϊδεύοντας του το λαιμό και μιλώντας του απαλά στο αφτί. Μετά, κοιτάζεται. Έχει λερωθεί απ’την κορφή ως τα νύχια. Λάσπη, βούρκος και σάπια φύλλα έχουν κολλήσει στα ρούχα και τα χέρια του και βρομάει ολόκληρος.
Καθώς βρίσκεται πολύ πιο κοντά στον προορισμό του από το μοναστήρι του, αποφασίζει να πάει εκεί και να ζητήσει να του δώσουν κάτι ν’ αλλάξει.
Χτυπάει την πόρτα του μεγάρου, ανοίγει ένας κομψός υπηρέτης και, μόλις τον βλέπει σ’ αυτό το χάλι, του βάζει τις φωνές:

Τα υποχθόνια μυστήρια της Μάλτας

Μόλις ακριβώς κάτω από το νότιο άκρο της Ιταλίας, στο ακραίο δυτικό τμήμα της
Μεσογείου, βρίσκεται το νησί της Μάλτας.
Στο παρελθόν αυτό βρέθηκε υπό τη κατοχή διαφόρων εθνών και έχει θεωρηθεί σα μία από τις πιο στρατηγικές περιοχές του κόσμου: ένα λιμάνι και ένα σημείο διασταυρώσεως της Ευρώπης, της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Το μικρό αυτό νησί, μήκους μόλις 14,5 χιλιομέτρων ήταν ήδη ένα αρχαίο κέντρο πολιτισμού όταν το υπέταξαν οι Φοίνικες της Καρχηδόνας. Όταν μια ομάδα ιερέων, λατρών του θεού Μολώχ, επισκέφθηκε το νησί την εποχή της Παλαιάς Δ ιαθήκης, οι νησιώτες δέχθηκαν εύκολα τις διδασκαλίες τους, μαζί και τη προσφορά ανθρωποθυσιών για τον εξευμενισμό του Μολώχ. Ο λόγος ήταν γιατί οι αρχαίοι Μαλτέζοι έκαναν οι ίδιοι ανθρωποθυσίες στους θεούς του κάτω κόσμου που πίστευαν ότι υπήρχαν κάτω από το νησί τους, τους οποίους συχνά ταύτιζαν με «όφεις». Όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε αυτό το νησί, το οποίο λεγόταν τότε Μελίτα, (Πράξεις Αποστόλων, ΚΗ΄), τον δάγκωσε μια έχιδνα του νησιού. Ο Παύλος χωρίς να ταραχθεί όμως τίναξε το φίδι από το χέρι του μέσα στην αναμμένη πυρά και δεν έπαθε τίποτα. Οι Μαλτέζοι βλέποντας ότι ούτε πρήσθηκε, ούτε πέθανε τον θεώρησαν σα θεό.

Από την εποχή των Καρχηδονίων, η Μάλτα είχε δεχθεί πολλούς κυβερνήτες: Ρωμαίους, Άραβες, Νορμανδούς, Καστιλλιανούς και το Τάγμα του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ, που έγινε αργότερα γνωστό σαν οι Ιππότες της Ρόδου και ακόμα αργότερα σαν οι Ιππότες της Μάλτας, οι οποίοι παραμένουν εκεί μέχρι σήμερα, έχοντας το δεύτερο αρχηγείο τους στη Ρώμη. Λίγα μίλια νότια της πόλης Βαλέτα βρίσκεται το μικρό χωριό Κάζαλ Πάουλα. Εκεί το 1902, την ώρα που μερικοί εργάτες έσκαβαν ένα πηγάδι, η γη υποχώρησε και αυτοί έπεσαν μέσα της. Ανακάλυψαν έτσι μια σειρά αρχαίων σπηλαίων, σκαμμένων ως επί το πλείστον πάνω σε συμπαγή βράχο, τα οποία κατέβαιναν μέσα στη γη και σε τρία κατώτερα επίπεδα. Αυτές οι πολυεπίπεδες κατακόμβες έγιναν γνωστές σαν το «Υπόγειο του Χαλ Σαφλιέντι", από το όνομα του δρόμου κάτω από τον οποίο ανακαλύφθηκαν.

Φορώντας τοὺς …ἑαυτούς μας!!!

Οἱ καλοὶ τρόποι καὶ ἡ εὐγένεια εἶναι ἕνα κομμάτι τῆς ἐκπαιδεύσεώς μας.

Ἀπὸ νωρὶς οἱ γονεῖς μας καὶ οἱ δάσκαλοί μας ξεκίνησαν νὰ μᾶς μαθαίνουν πῶς νὰ συμπεριφερόμεθα.

Μᾶς ἐδίδαξαν τὸ τὶ εἶναι εἶναι ἐπιτρεπτὸ καὶ τὶ ἀνεπίτρεπτο.

Τὶ  εἶναι καλὸ καὶ τὶ κακό. 

Τὶ εἶναι σωστὸ καὶ τὶ λάθος.

Εἶναι ἕνα πρόγραμμα ποὺ ἦλθε ἀπ’ ἔξω καὶ ἐπεβλήθη, κατὰ μίαν ἔννοια, σὲ ἐμᾶς.

Να τι Κάνουν οι Πετυχημένοι Άνθρωποι Κάθε Κυριακή!

Μπορεί εσείς να το ρίχνετε στους απανωτούς καφέδες τις Κυριακές αλλά οι πετυχημένοι άνθρωποι έχουν ένα διαφορετικό πρόγραμμα. Για την ακρίβεια κάνουν τα παρακάτω 7 πράγματα που τους βοηθούν να προετοιμαστούν χαλαρά για την εβδομάδα που έρχεται.

Πηγαίνουν για ύπνο νωρίς 

Δεν ξενυχτάνε την Κυριακή όπως δεν ξενυχτάνε και καμιά άλλη μέρα της εβδομάδας. Οι πετυχημένοι άνθρωποι κοιμούνται την ίδια ώρα κάθε μέρα. Το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να ξενυχτάτε το βράδυ και να πατάτε συνεχώς το snooze το επόμενο πρωί.

Οργανώνουν την εβδομάδα που έρχεται 

Ρίχνετε μια ματιά στο πρόγραμμα της εβδομάδας που έρχεται και συνηθίστε να κάνετε μια to-do λίστα.

Περνούν ποιοτικό χρόνο με φίλους και οικογένεια 

Οι πετυχημένοι άνθρωποι ξοδεύουν τις Κυριακές τους για να βρίσκονται με ανθρώπους που αγαπούν. Έτσι χαλαρώνουν από το πιεσμένο τους πρόγραμμα και γεμίζουν τις μπαταρίες τους.

Κομφούκιος: Καλύτερα ένα διαμάντι με ένα ελάττωμα παρά ένα χαλίκι χωρίς κανένα…

 30 σπουδαία αποφθέγματα του διάσημου ιδρυτή της κινεζικής σκέψης

Γράφει η Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

Με αφορμή το θέμα «σκέψη», επέλεξα να γράψω για τον διάσημο Κινέζο διανοητή και κοινωνικό φιλόσοφο, οι διδασκαλίες και η φιλοσοφία του οποίου επηρέασαν βαθιά τη ζωή και τη σκέψη της Ανατολικής Ασίας. Τον Κομφούκιο.

Υπήρξε ιδρυτής της Σχολής Ρου (Ru) της κινεζικής σκέψης. Με τις διδασκαλίες του -που διατηρήθηκαν στα Ανάλεκτα- έθεσε τα θεμέλια πολλών μεταγενέστερων κινέζικων απόψεων για την εκπαίδευση και την συμπεριφορά του ιδανικού άνδρα, για τον τρόπο ζωής του και τις σχέσεις του με το κοινωνικό σύνολο.

Ας δούμε μερικά από τα λόγια του…

1. Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους.
2. Ο ανώτερος άνθρωπος καταλαβαίνει στην εντέλεια τα κρίσιμα θέματα. Ο κατώτερος άνθρωπος καταλαβαίνει στην εντέλεια τις ασήμαντες λεπτομέρειες.
3. Μόνο οι γυναίκες και οι μικροπρεπείς είναι κουραστικοί μες στο σπίτι. Όταν αποκτήσουν οικειότητα μαζί σου, παύουν να συμβιβάζονται. Και όταν τους κρατάς σε απόσταση, γίνονται εκδικητικοί.
4. Μελέτησε το παρελθόν αν θες να ορίσεις το μέλλον.
5. Ο Δάσκαλος ψάρευε με αγκίστρι, αλλά όχι με δίχτυ. Και ποτέ δεν έριχνε το βέλος του σ’ ένα πουλί που καθόταν σ’ ένα κλαδί, ήσυχο.
6. Ο ανώτερος άνθρωπος είναι βολικός, αλλά όχι συνηθισμένος. Ο κατώτερος άνθρωπος είναι συνηθισμένος, αλλά και δημιουργός προβλημάτων.

«Ημέρες ρύθμισης»

«Το αύριο
αυτό που περιμένεις να είναι σαν το πριν
στο μέλλον δεν θα υπάρχει…» – του Lupus Graecus
(απαγγέλει ο Ηλίας Λογοθέτης)

Το αύριο

αυτό που περιμένεις να είναι σαν το πριν

στο μέλλον δεν θα υπάρχει.

Θα ‘χει καινούργιο πρόσωπο

θα ‘χει μοντέρνα μύτη

κομψό κουστούμι και πιγούνι μυτερό

θα φαίνεται πριν μπεις σ’ αυτό καλύτερο του χτες

όμως δεν θα ‘ναι

φτωχότερο αυτών των χτες που πέρασαν

πιο ξένο αυτών που έζησαν πριν χρόνια οι πρόγονοί μας

ολοκληρωτικότερο όλων και αδιαπέραστο

δίχως τρωτό σημείο πάνω του.

Η αγάπη, τα εμπόδια τα προσπερνά,τα ανέχεται, τα υπομένει και ελπίζει!

Πρώτη φορά γράφω γράμμα αγάπης. Όχι γιατί υστερούσα στο γράψιμο, αλλά να, πρώτη φορά χρειάζεται η αγάπη μου ερμηνεία, εξήγηση, πρώτη φορά παρεξηγείται. Τι ειρωνεία, χάνεται στη μετάφραση στο απόλυτο δόσιμό της. Πρώτη φορά η καρδιά μου ξεριζώνεται εκούσια, αποξενώνεται από το “εγώ” μου, έτοιμη να χτυπήσει σε άλλο σώμα. Και δυστυχώς κάπου στο δρόμο για σένα μπουρδουκλώνεται, μπερδεύεται, χάνει το ρυθμό της, φτάνει στην πόρτα σου λαχανιασμένη, κουρασμένη ή όπως λες κουραστική, διψασμένη, απαιτητική.

Κι έτσι εσύ τη νιώθεις  την αγάπη μου να’ ναι βαρίδι.

Μεταφράζεις τη λαχτάρα μου εγωισμό.

Την επιθυμία μου πίεση.

Τη ματαιωμένη μου προσδοκία ενοχλητικό κι επιτηδευμένο παράπονο.

Τη απογοήτευσή μου αρνητισμό, θλίψη χωρίς ουσία.

Τον έρωτά μου ανάγκη.

Την ανάγκη μου δικαιολογία.

Πρώτη φορά γράφω γράμμα αγάπης, κι όπως όλα αυτά τα γράμματα θα μείνουν γράμματα. Επιστολές δε θα γίνουν. Όχι γιατί δεν έχουν παραλήπτη. Αλλά να, είναι “τα λόγια που θέλεις να πεις , μα φοβάσαι πως είναι νωρίς”. Είναι που και τούτο το ξεδίπλωμα της ψυχής μου, συ θα το πεις μελοδραματισμό.

Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις …

Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις χωρίς να το θέλουμε και κάποιες φορές εκεί που δεν το περιμένουμε, με τρόπο που δεν τον έχουμε φανταστεί.

Εμείς στην ζωή μας «αποθηκεύουμε» καθημερινά πράξεις, σκέψεις, συναισθήματα τα οποία προσμετρούνται μέσα στην αποθήκη του υποσυνείδητού μας.

Έτσι με το «πλήρωμα» του χρόνου «έρχεται η απάντηση» σε όλα και από όλα. Ο τρόπος είναι που μας ταράζει κάποιες φορές και σε κάποιες περιπτώσεις, γιατί δεν τον περιμέναμε.

Όπως είναι ένα ατύχημα, μία ασθένεια και μία απώλεια. Τα οποία μοιάζουν τυχαία, αλλά δεν είναι. Έρχονται μεν όταν δεν τα περιμένουμε, αλλά κάπως εμείς χρόνια ολόκληρα τα «συντηρούσαμε» μέσα μας και δεν το θυμόμασταν. Όμως η συνείδησή μας θυμάται τα πάντα. Και όταν «ωριμάσει» κάτι εκδηλώνεται είτε μέσα μας, είτε γύρω μας.

Όχι δεν φταίει ο Θεός, ούτε η «κακή μας μοίρα», αλλά ο πρώτος «σπόρος» που τον «φυτέψαμε» πριν από χρόνια και δεν το θυμόμαστε φυσικά. Γιατί ο άνθρωπος έχει επιλεκτική μνήμη και έχει την ιδιότητα να ξεχνά και να θεωρεί ότι κοιτάει μπροστά και ότι περπατάει προς το μέλλον του. Όμως δεν περπατάει προς το μέλλον του, αν συνεχώς αγνοεί το κάθε του παρόν αν έχει μέσα του μορφή αδικίας. Καθώς η αδικία έρχεται να βιωθεί από μας όταν έρθει η «ώρα».
Ποια αδικία άραγε, θα σκεφτεί κάποιος ?
- Εγώ δεν έχω αδικήσει στη ζωή μου, θα πει στον εαυτό του. 

Πάιατ: Πιθανή η σύγκρουση Ελλάδας – Τουρκίας

Από τον Κώστα Αλεξανδρόπουλο

«Θα ήταν το χειρότερο σενάριο αυτή τη στιγμή… Η Ουάσιγκτον ασχολείται ενεργά με το ζήτημα των δύο Ελλήνων στρατιωτικών».

Ο Αμερικανός πρέσβης εξέφρασε για ακόμη μια φορά τους φόβους του για σύρραξη Ελλάδας-Τουρκίας. Image: Supplied

«ΟΙ ΗΠΑ παρακολουθούν στενά την υπόθεση με τη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών», ανέφερε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, στη διάρκεια συζήτησης στο πλαίσιο του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, ενώ επεσήμανε ότι είχε τηλεφωνική επικοινωνία για το θέμα αυτό με τον βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Σε ερώτηση αν ανησυχεί για το ενδεχόμενο «ατυχήματος» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ο πρέσβης εξέφρασε τους φόβους του για κάποιο επεισόδιο «αθέλητης» σύγκρουσης.

Γενικά για την προκλητικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο, ο πρέσβης τόνισε ότι οι ΗΠΑ κατανοούν την ελληνική πλευρά, ενώ σε ό,τι αφορά στην παρεμπόδιση από την Τουρκία των εργασιών εξόρυξης στην Κυπριακή ΑΟΖ παρατήρησε:

«Η θέση των ΗΠΑ ήταν σαφής. Είναι θέμα αρχής ο λαός της Κύπρου να μπορεί να αναπτύξει τους πόρους στην υφαλοκρηπίδα της. Δεν είναι θέμα εταιρειών».

Σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά της Τουρκίας, υπογράμμισε ότι η Ελλάδα και οι ΗΠΑ έχουν ζωτικά συμφέροντα να παραμείνει η Άγκυρα προσηλωμένη στη Δύση και την Ευρώπη.

Οι «προφητείες» του Αμερικανού πρέσβη

Αυτή ήταν η πολλοστή φορά που ο Πάιατ, χρησιμοποιώντας διπλωματική γλώσσα, προσπαθεί να προειδοποιήσει τους Έλληνες –το λαό, την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία– να προετοιμαστούν, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο κάποιο «θερμό» επεισόδιο που θα μας οδηγήσει σε σύγκρουση με την Τουρκία.

Όπως λέει το γνωμικό «Την πρώτη φορά είναι τυχαίο, τη δεύτερη φορά είναι σύμπτωση, την τρίτη φορά είναι βεβαιότητα».

Τι αξίζει να θυμάστε όταν νομίζετε ότι όλα σας πάνε στραβά

Τις δύσκολες στιγμές που θα έχετε μεγαλύτερη ανάγκη να αποκτήσετε ξανά κίνητρο στη ζωή σας, να θυμάστε τα εξής:

1. Ο πόνος αποτελεί τρόπο εξέλιξης.
Μερικές φορές η ζωή μπορεί να σας κλείνει κάποιες πόρτες διότι έχει έρθει η ώρα να προχωρήσετε μπροστά. Αυτό είναι κάτι θετικό, επειδή πιθανόν να μην πηγαίνατε παρακάτω, εκτός κι αν οι περιστάσεις σας ανάγκαζαν να το κάνετε. Όταν περνάτε δύσκολα, θυμηθείτε ότι ο πόνος δεν έρχεται χωρίς λόγο. Αφήστε πίσω σας ό,τι σας έκανε κακό, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ τι σας δίδαξε. Το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε δυσκολίες, δεν σημαίνει ότι έχετε αποτύχει. Κάθε επιτυχία απαιτεί να δώσετε έναν αγώνα. Το καλό πράγμα αργεί, γι’ αυτό να έχετε υπομονή και να παραμείνετε αισιόδοξοι και στο τέλος θα γίνουν όλα, απλώς ίσως όχι αμέσως. Να θυμάστε ότι υπάρχουν δύο είδη πόνου: ο πόνος που σας πληγώνει και ο πόνος που σας αλλάζει. Όταν, αντί να αντιστέκεστε, δέχεστε τη ζωή όπως είναι, και τα δύο είδη μπορούν να σας βοηθήσουν να εξελιχτείτε.

2. Τα πάντα στη ζωή είναι προσωρινά.
Κάθε φορά που βρέχει, η βροχή ύστερα από λίγο σταματά. Κάθε φορά που πληγωνόμαστε, οι πληγές θα επουλωθούν. Μετά το σκοτάδι υπάρχει πάντα φως – αυτό πρέπει να το θυμόμαστε κάθε μέρα, αλλά συχνά το ξεχνάμε και νομίζουμε ότι η νύχτα θα διαρκέσει για πάντα. Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να συμβεί, διότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα.

Έτσι λοιπόν, αν τα πράγματα σήμερα είναι καλά απολαύστε το, γιατί ούτε αυτό δεν θα διαρκέσει για πάντα. Αν τα πράγματα είναι άσχημα, μην στενοχωριέστε γιατί οι δυσκολίες είναι προσωρινές. Το γεγονός ότι έχετε προβλήματα αυτή τη στιγμή ή κάτι σας απασχολεί, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να χαμογελάτε. Κάθε στιγμή που περνά σας δίνει μια νέα αρχή και ένα νέο τέλος. Κάθε δευτερόλεπτο κερδίζετε μια δεύτερη ευκαιρία. Απλώς πρέπει να δέχεστε ό,τι σας προσφέρεται και να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε (διαβάστε το βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ με τίτλο «Η τελευταία διάλεξη» του Randy Pausch).

3. Η στενοχώρια και η γκρίνια δεν αλλάζουν τίποτα.
Όσοι διαμαρτύρονται περισσότερο, καταφέρνουν τα λιγότερα. Είναι πάντα προτιμότερο να προσπαθείτε να κάνετε κάτι σπουδαίο και να αποτύχετε, παρά να μην κάνετε τίποτα και να πετύχετε. Αν δεν πετύχετε, δεν χάνετε τίποτα. Χαμένοι είστε όταν δεν κάνετε τίποτα αλλά παραπονιέστε γι’ αυτό. Αν πιστεύετε σε κάτι, συνεχίστε να προσπαθείτε. Μην αφήνετε τις σκιές του παρελθόντος να μαυρίσουν το παράθυρο που ανοίγεται στο μέλλον σας. Αν ξοδεύετε το σήμερα γκρινιάζοντας για το χθες, δεν θα κάνετε το αύριο πιο φωτεινό. Αντί γι’ αυτό αντιδράστε κι αφήστε όσα έχετε μάθει να σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τον τρόπο που ζείτε. Κάντε αλλαγές και μην κοιτάξετε πίσω ποτέ.

Ανεξαρτήτως από το τι μπορεί να συμβεί μακροπρόθεσμα, να θυμάστε ότι η αληθινή ευτυχία έρχεται μόνο όταν σταματήσετε να διαμαρτύρεστε για τα προβλήματά σας και αρχίσετε να νιώθετε ευγνώμονες για όλα τα προβλήματα που δεν έχετε.

τα μαλλιά μας και τα αιθέρια έλαια

αιθέρια έλαια για τα μεταξένια και λαμπερά μαλλιά 

τα αιθέρια έλαια είναι γνωστό πως συνδέονται με την αρωματοθεραπεία
το μασάζ και
τα μπάνια.
βασικά
τα αιθέρια έλαια έχουν την δύναμη -όταν τα χρησιμοποιούμε με τεχνικές γνωστές εδώ και αιώνες- όχι μόνο να βελτιώνουν τη διάθεση μας και
την ευημερία μας αλλά και να μας προστατεύουν από ανισορροπίες και φλεγμονές του δέρματός μας συμπεριλαμβανομένου και του τριχωτού της κεφαλής μας!
εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι τα περισσότερα αιθέρια έλαια που εφαρμόζουμε εξωτερικά δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούμε από μόνα τους αλλά αναμεμιγμένα με κάποιο λάδι βάσης πριν
τα εφαρμόσουμε στα μαλλιά μας!
τέτοια λάδια είναι:

• το αμυγδαλέλαιο
• το λάδι jojoba
• το λάδι της καρύδα
• το σησαμέλαιο και
• το λινέλαιο!

είναι πολύ σημαντικό το λάδι που θα επιλέξουμε να αρέσει -να ταιριάζει -στα μαλλιά μας...

τα αιθέρια έλαια,σαν εξαιρετικά συμπυκνωμένες ουσίες,αρκούν μόνο λίγες σταγόνες τους για να απολαύσουμε τα χαρίσματά τους!
οι πρότυπες ποσότητες είναι:

• δύο (2) σταγόνες αιθέριο έλαιο σε μία κουταλιά της σούπας λάδι
• τέσσερις (4) σταγόνες σε δύο κουταλιές της σούπας λάδι...κτλ

τα αιθέρια έλαια μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε με δύο τρόπους στα μαλλιά μας...
και τώρα τα πιο κατάλληλα και δημοφιλή αιθέρια έλαια που βοηθούν ώστε να έχουμε πάντα γερά,όμορφα και
χωρίς τριχόπτωση μαλλιά

Τα καθαριστικά σπρέι κάνουν τόσο κακό όσο 20 τσιγάρα την ημέρα

Οι γυναίκες που δουλεύουν σαν καθαρίστριες σε σπίτια ή γραφεία είναι πολύτιμες.

Μας βοηθούν με την καθαριότητα, όταν εμείς είμαστε απασχολημένες με τη δουλειά ή την οικογένεια και δεν προλαβαίνουμε.

Ωστόσο, αυτή τους η δουλειά είναι τελικά και αρκετά επικίνδυνη. Σύμφωνα με νέα έρευνα του American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, η τακτική χρήση καθαριστικών σπρέι και άλλων απορρυπαντικών μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στη λειτουργία των πνευμόνων.

Ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα από 6.235 συμμετέχοντες, με μέσο όρο ηλικίας τα 34 έτη, ενώ μελετήθηκαν για πάνω από 20 χρόνια.

Ενώ τα βραχυπρόθεσμα συμπτώματα των καθαριστικών χημικών τεκμηριώνονται, υπήρχε έλλειψη για την μακροπρόθεσμη επίπτωση. Αυτά τα χημικά, με το προκαλούν μια μικρή ζημιά στους αεραγωγούς μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, μπορεί να επιταχύνουν τον ρυθμό μείωσης της λειτουργίας των πνευμόνων που συμβαίνει με την ηλικία.

Πολύχρωμη μπουγάδα

Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Μούτρα. Νʼ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.

Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους. Σʼ εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται. Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους. Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Ο χρησμός των Δελφών

Το γεγονός ότι, καταφέραμε τελικά να μετατρέψουμε το μοναδικό μεγάλο πλεονέκτημα που μας είχε απομείνει, το γεωπολιτικό, σε ένα τεράστιο μειονέκτημα, δεν είναι καθόλου καλός οιωνός – ενώ οι λύσεις στα προβλήματα μας δεν είναι καθόλου εύκολες, αν και ότι δεν λύνεται κόβεται.

.

«Η ιστορία διανύει την οικονομική καταστροφή στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1890, τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα, τον πόλεμο του 1897 και κορυφώνεται με τα αιματηρά επεισόδια των Ευαγγελικών το 1901. Ένα από τα θέματα της είναι ο ατυχής πόλεμος του 1897 με την Τουρκία. Παρακολουθεί με λεπτομέρειες την περίοδο από την καλλιέργεια φιλοπόλεμου κλίματος από την τότε κυβέρνηση, σε συνδυασμό με το παραλήρημα που καλλιεργούσε η Εθνική Εταιρεία, το Κρητικό ζήτημα με τις σφαγές του χριστιανικού πληθυσμού στο νησί και βεβαίως τις τραγικές απώλειες που αντιμετωπίσαμε με την ήττα μας.

Απώλειες που οδήγησαν στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, στη δυσβάσταχτη αποζημίωση υπέρ των Οθωμανών και ακόμα χειρότερα στα δάνεια που πήραμε – δάνεια που προϋπέθεταν την εκχώρηση των κρατικών εσόδων από διάφορα μονοπώλια. Όλη η παραπάνω περίοδος έχει πολλές θλιβερές ομοιότητες με την εποχή μας, αλλά μία από αυτές είναι η θλιβερότερη: ο ατελείωτος εθνικός διχασμός με τη γνώριμη σήμερα πολεμική ρητορική που οποιαδήποτε διαφωνία την αντιμετωπίζει εχθρικά» (Γ.Σ.).

Το άγχος – σύμφωνα με τους επιστήμονες – μπορεί να βοηθάει τη μνήμη των ανθρώπων

Το άγχος μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να θυμηθούν διάφορα πράγματα, είναι το εύρημα μελέτης του Πανεπιστημίου του Waterloo. Η μελέτη στην οποία συμμετείχαν 80 προπτυχιακοί/ές σπουδαστές/άστριες βρήκε ότι διαχειρίσιμα επίπεδα άγχους, στην πραγματικότητα, βοήθησαν τους ανθρώπους στο να μπορούν να ανακαλέσουν τις λεπτομέρειες των γεγονότων. Βρίσκει επίσης ότι όταν τα επίπεδα άγχους ανέβηκαν πολύ ψηλά ή κατέβηκαν πολύ χαμηλά στο φόβο, μπορούσαν να οδηγήσουν στο χρωματισμό των αναμνήσεων όπου οι άνθρωποι αρχίζουν να συνδέουν αρνητικά στοιχεία ενός βιώματος με αρνητικό πλαίσιο.

«Οι άνθρωποι με υψηλό άγχος πρέπει να είναι προσεκτικοί», αναφέρει η Myra Fernandes, μια εκ των συγγραφέων, καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Waterloo. «Σε κάποιο βαθμό, υπάρχει ένα βέλτιστο επίπεδο άγχους που πρόκειται να ωφελήσει τη μνήμη σας, όμως γνωρίζουμε από άλλη έρευνα ότι υψηλά επίπεδα άγχους μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να φτάσουν σε ένα κρίσιμο σημείο, το οποίο επηρεάζει τις μνήμες και τις αποδόσεις τους».

Η μελέτη αναφέρεται σε 80 άτομα προπτυχιακούς/ές σπουδαστές/άστριες από το Πανεπιστήμιο [οι σπουδάστριες ήταν 64] που ολοκλήρωσαν το πείραμα. Τα μισά από τα συμμετέχοντα άτομα ορίστηκαν τυχαία από μια ενημερωμένη σε βάθος για την κωδικοποίηση των στοιχείων της έρευνας ομάδα, ενώ τα άλλα μισά ορίστηκαν από μια επιφανειακά ενημερωμένη για τα στοιχεία της έρευνας ομάδα. Όλα τα άτομα που συμμετείχαν συμπλήρωσαν την Κλίμακα Κατάθλιψης Στρες και Άγχους (Depression Anxiety Stress Scales ή DASS).

Ευχάριστα περίεργα που λίγοι τα γνωρίζομε

Ο δημιουργός έφτιαξε τον άνθρωπο ικανό για καθετί. Μπορούσε να βλέπει, να ακούει,

να μιλάει, να τρέχει. Ο δημιουργός όμως δεν ήταν ικανοποιημένος, μέχρι ο άνθρωπος να

μπορεί να κάνει ακόμα ένα πράγμα: να μπορεί να γελάει. Κι έτσι ο άνθρωπος γελούσε, γελούσε, γελούσε. Και ο δημιουργός είπε: ‘Τώρα, μπορείς να ζήσεις’ Μύθος των Apache

Διασκεδάστε με τα πιο παράξενα και περίεργα πράγματα που δεν μπορείτε να φανταστείτε

Συλλογή επεξεργασία από τον Ζάχο Σκαφίδα

Ο άνθρωπός είναι το μόνο θηλαστικό που γελά. Διερωτηθήκατε γιατί; Απλά έχει την ουσία του Θεού μέσα του. Το γέλιο δημιουργεί ευχάριστη διάθεση, πλούσια οξυγόνωση, παράταση προσδόκιμου ζωής, αυξημένη αιματική λειτουργία, είναι σωματική άσκηση, δημιουργεί αύξηση έκκρισης ορμονών, ψυχοσωματικές αλλαγές, αύξηση κοινωνικοποίησης. Μειώνει την αρτηριακή πίεση, αδυνατίζει και γενικά ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου. 

Το γέλιο διεγείρει τα εγκεφαλικά κυκλώματα που βελτιώνουν την κοινωνική αλληλεπίδραση, την κατανόηση, την διάθεση. Χαμογελάτε όταν είστε στο σούπερ μάρκετ, όταν στέκεστε στην ουρά, όταν βλέπετε ένα γνωστό σας. Ο Thich Nhat Hanh προτείνει τον χαμογελαστό διαλογισμό. Λέει αν δεν μπορούμε να γελάμε, στον κόσμο δεν θα υπάρχει ειρήνη. Το γέλιο είναι νευρολογικά κολλητικό σε όλες τις κουλτούρες. Μου έτυχε να περάσω μια υπέροχη βραδιά με έναν τύπο που επαναλάμβανε ένα αστείο χαμηλής ποιότητας επί μια ώρα και γελούσε μέχρι σκασμού σαν να έλεγε ένα υπεραστείο. Παρέσερνε όλη την παρέα να γελάει χωρίς να ξέρει, μόνο και μόνο επειδή γελούσε αυτός.

Ο άνθρωπος που δεν ξέρει να γελά, είναι μέσα στη θλίψη, το στρες, το θυμό, την κατάθλιψη και γενικά είναι μέσα στα αρνητικά συναισθήματα. Όταν βλέπει ένα αστείο το χαρακτηρίζει βλακεία ή ότι υποτιμά την νοημοσύνη του. Φυσικά τα αστεία δεν είναι για όλους έξυπνα, με το να τα απορρίπτεις με άσχημο τρόπο δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να εξαλείφεις από την ζωή κάτι όμορφο και να κυλάς στην αρνητικότητα. Ο θετικός άνθρωπος, αν κάποιο αστείο δεν του πάει, απλά το παραβλέπει δίχως να πέφτει στην φάκα της αρνητικότητας. Η ζωή είναι ωραία αν την δούμε σαν το μεγαλύτερο αστείο του σύμπαντος.

Το χιούμορ έχει όρια, και αυτά είναι ως το σημείο που δεν προσβάλουμε τον άλλο! 

Ο Διαφωτισμός δεν προσέφερε στις μάζες το νου

 "Λίγοι μέχρι σήμερα έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος του Διαφωτισμού δεν προσέφερε στις μάζες το νου. Αυτόν τον κράτησε για τους επιστήμονες. Από την κλίμακα του Πλωτίνου οι μεταδιαφωτιστές εξουσιαστές αυτού του κόσμου προσέφεραν την ψυχή, δίδοντας την χαριστική βολή στην Αλήθεια η οποία τώρα πια εξαφανίζεται οριστικά από το προσκήνιο, ή παρουσιάζεται υπό την μορφή ψυχικών συνδρόμων.

Η Αλήθεια πλέον δεν έχει να κάνει με ιδέες και πράξεις (αυτά τα ανέλαβαν οι εξουσιαστές και οι επιστήμονες) τώρα πλέον η Αλήθεια έχει να κάνει με το ποια συναισθήματα είναι αληθινά δηλαδή προσφέρουν μία καλή αστική ζωή στον άνθρωπο και ποια όχι.

Η Αλήθεια πλέον μεταφέρθηκε από τον νου του ανθρώπου στην ψυχή του, το όπλο της δεν είναι πλέον οι ιδέες αλλά τα συναισθήματα, το πεδίο της δεν είναι το ευρύτερο σύμπαν αλλά η κοινωνία. Αλήθεια τώρα είναι ο τρόπος απόκτησης υλικών αγαθών, ο τρόπος εξάπλωσης της συμπάθειας μεταξύ των ανθρώπων, μία καλή αστική θέση, η ταύτιση του ανθρωπίνου θέλω με το έχειν (όπως παλιά ήταν η νόηση με το Είναι, τώρα η νόηση έχει αντικατασταθεί με την στείρα υλική βούληση και το Είναι με το Έχειν).

"Στη μέση του κόσμου τοποθέτησε την ψυ­χή"

"Ας εξετάσουμε λοιπόν για ποιο λόγο έφτιαξε ο δημιουργός τη γένεση και τον κόσμο. Ήταν αγαθός, και ο αγαθός δεν έχει κανένα φθόνο μέσα του για τίποτα· γι' αυτό θέλησε να γίνουν τα πάντα όσο το δυνατόν πιο όμοια με τον ίδιο. 

Όποιος λοιπόν δέχεται αυτή ως σπου­δαιότερη αρχή για τη γένεση και τον κόσμο, ακούγοντας την από συνετούς ανθρώπους, θα έπραττε σωστά. Ο θεός, θέλοντας να κάνει όλα τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο καλά και χωρίς ασχήμιες, πήρε όλη την ορατή ύλη που ποτέ δεν ησύχαζε, αλλά βρισκόταν σε άτακτη και ακανό­νιστη κίνηση, και την έβαλε από την αταξία σε τάξη, πι­στεύοντας ότι αυτή σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερη. 

Σαν άριστος που είναι, ούτε ήταν ούτε είναι επιτρεπτό να κάνει τίποτα άλλο από το ωραιότερο. 

Αφού λοιπόν σκέφτη­κε καλά, κατάλαβε πως οτιδήποτε ορατό από τη φύση και χωρίς λογικό δεν θα είναι ποτέ ωραιότερο από κάποιο άλλο σύνολο με νου, αλλά και πως δεν είναι δυνατό να υπάρξει σε κάτι νους χωρίς ψυχή. 

Με αυτή τη σκέψη έβαλε το λογικό στην ψυχή, και βάζοντας την ψυχή στο σώμα δημιουργούσε το σύμπαν, ώστε το έργο του να είναι από τη φύση του το καλύτερο και το ωραιότερο. Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτό τον πιθανό συλλογισμό πρέπει να δεχτούμε ότι ο κόσμος αυτός δημιουργήθηκε ζωντανός, με ψυχή και με λογικό χάρη στην πρόνοια του θεού. Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, πρέπει να εξετάσουμε αυτό που ακολουθεί στη συνέχεια. 

Ποιον άλλο ζωντανό κόσμο πήρε ο δημιουργός για πρότυπο, όταν θέλησε να φτιάξει όμοιο του τον κόσμο.

Δεν πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι από τη φύση του μέρος κάποιου άλλου κόσμου, γιατί, αν μοιάζει με κάτι που δεν είναι τέλειο, τότε απο­κλείεται να είναι κι ο ίδιος καλός. 

SLIders: Μήπως επηρεάζετε τις λάμπες του δρόμου καθώς περνάτε?

Τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων "SLIders", τα συναντάμε καθημερινά γύρω μας.
Άλλοι τους δίνουμε "ανεξήγητη" και "μεταφυσική" διάσταση και άλλοι τα προσπερνάμε θεωρώντας τα απολύτως φυσιολογικά! Η ονομασία SLIders, προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων "Street Light Interference", δηλαδή "Παρεμβολή στα Φώτα του Δρόμου".

Τα "συμπτώματα".
Για να χαρακτηριστεί κάποιος ως SLIder θα πρέπει να παρουσιάζει ιδιαίτερα αυξημένη - και για πολλούς μη εξηγήσιμη- επίδραση, στις ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές.

Με απλά λόγια, αν κάθε φορά που περνάτε κάτω από ένα φως αυτό ανάβει ή σβήνει από μόνο του, αν η ένταση στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα αυξομειώνεται μόλις μπείτε σε έναν χώρο, αν κάθε φορά που θυμώνετε πέφτει η τάση του ρεύματος, τότε έχετε αυξημένες πιθανότητες να ανήκετε τους SLIders!

Γιατί αποτυγχάνουν οι πειραματικές έρευνες!Το παράξενο αυτό "φαινόμενο" καταγράφεται από χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα είναι πότε παύει να εντάσσεται στις στατιστικές πιθανότητες και αποκτά "ανεξήγητη" διάσταση;