Εκκένωση του Πλανήτη;

Μικρές ειδήσεις για λίγους..

- Ο Kent Dunn μόλις χθες επανέλαβε τον ισχυρισμό του ότι αμέσως μετά την αυριανή Θερινή Τροπή θα αρχίσει η εκκένωση του πλανήτη με την μεταφορά ανθρώπων στους τέσσερις νέους πλανήτες που μετέφεραν οι Ανδρομέδιοι από τον γαλαξία της Ανδρομέδας στον δικό μας γαλαξία. Στους δύο θα μεταφερθούν όσοι έχουν φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο κραδασμών που τους δίνει την δυνατότητα να ανυψωθούν σε ανώτερη διάσταση και στους άλλους δύο οι υπόλοιποι άνθρωποι που δεν παρουσιάζουν καμιά εξέλιξη, οι οποίοι θα συνεχίσουν τον ίδιο τρόπο ζωής..

- Τον ισχυρισμό του ενισχύει και η πληροφορία που προέρχεται από τον Corey Goody, ο οποίος αναφέρει πως τεράστιος αριθμός ασημένιων σφαιρών στο μέγεθος της Σελήνης κατέκλυσαν πρόσφατα το ηλιακό μας σύστημα, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν για την εκκένωση του πλανήτη αν παραστεί ανάγκη..

8 δύσκολα κόλπα της γλώσσας του σώματος που θα σας ανταμείβουν για μια ζωή

Όλοι γνωρίζουμε ότι η γλώσσα του σώματος είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές επικοινωνίας. Κάποια κόλπα, όπως το να θυμόμαστε να χαμογελάμε κάθε μέρα, είναι εύκολο να τα εντάξουμε στην καθημερινότητά μας.

Ωστόσο, κάποια άλλα κόλπα, όπως η σχετική κοινή λογική, είναι λίγο πιο δύσκολο να τα επιτύχουμε, αλλά μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά.

Δείτε παρακάτω 8 δύσκολα κόλπα της γλώσσας του σώματος, που αν τα κατακτήσετε θα σας ανταμείβουν για πάντα.

1. Ευθυγραμμιστείτε με τον άνθρωπο στον οποίο μιλάτε

geir tønnessen/Flickr

Η ευθυγράμμιση του σώματός σας με το σώμα του συνομιλητή σας, είναι μια τεχνική που δυσκολευόμαστε να κατακτήσουμε. Ωστόσο, αυτή η τεχνική δείχνει θαυμασμό και αποδοχή, σύμφωνα με τη Ρόζμαρι Χέφνερ, διευθύντρια του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού του CareerBuilder.

Το δύσκολο είναι να γίνει αυτή η πράξη ασυνείδητα, χωρίς να φανεί ότι προσπαθείτε να ευθυγραμμιστείτε με το συνομιλητή σας.

2. Περπατήστε με σκοπό και ενέργεια

Eamonn M. McCormack / Stringer / Getty Images

Οι περισσότεροι άνθρωποι περπατούν κάπως άγαρμπα και όχι με αυτοπεποίθηση.

Μπορεί να είναι δύσκολο να αλλάξετε το περπάτημά σας, αλλά αν το καταφέρετε, οι άλλοι δε θα βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα για την αυτοπεποίθηση και την ελκυστικότητά σας, σύμφωνα με το Scientific American.

Περικλής Γιαννόπουλος – Σοφία Λασκαρίδου: Μια τραγική ιστορία αγάπης

Πριν από ένα αιώνα περίπου, ένας ξανθός Αθηναίος με γαλανά μάτια και φλογερή ιδιοσυγκρασία μπήκε στη θάλασσα του Σκαραμαγκά. Καβάλα σ’ ένα λευκό άλογο φύτεψε μια σφαίρα στον κρόταφό του. Ήταν ο Περικλής Γιαννόπουλος, μια από τις λαμπρότερες ελπίδες των ελληνικών γραμμάτων. «Αυτοκτόνησε γιατί δεν βρήκαν απήχηση στο κοινό οι ιδέες του», έγραψαν οι εφημερίδες της εποχής. Η αληθινή όμως αιτία του θανάτου του Γιαννόπουλου βρισκόταν αλλού..

Λίγες μέρες μετά την αυτοκτονία του Γιαννόπουλου, τα κύματα του Σκαραμαγκά ξέβρασαν το πτώμα του. Ο θάνατος δεν είχε νικήσει την ομορφιά του, μόνο τα μαλλιά του είχαν γίνει κατάλευκα.

Ο Γιαννόπουλος φορούσε λευκή φανέλα, κοστούμι και γάντια γκλασέ. Το ρολόι που βρέθηκε στην τσέπη του, είχε σταματήσει στις 11 και 3 λεπτά. Ο αστυνομικός Ελευσίνος, διέταξε να μεταφερθεί το πτώμα στην εκκλησία. Εκεί έμεινε ως την άλλη μέρα το πρωί που έγινε η κηδεία. Αλλά στο διάστημα που μεσολάβησε:

«…διεπιστώθη ότι το πτώμα είχον ήδη περιποιηθεί χείρες αβραί, οι οποίαι είχαν αποθέσει επί της κεφαλής του στέφανον ανθέων εξαιρετικών και είχαν χύσει επ’ αυτού μύρα. Ο αστυνόμος εξήγησεν ότι με το πρωινόν τραίνον, κατήλθαν εξ Αθηνών δύο κυρίαι του εξωτερικού, οι οποίαι μετέβησαν εις την εκκλησίαν και απέθεσαν επί του πτώματος πλήθος ανθέων τα οποία έφεραν εξ Αθηνών και το εμύρωσαν. Ακολούθως, έφυγον χωρίς να καταστήσουν γνωστά τα ονόματά των».
(Εφημερίδα «Πατρίς» 22/4/1910)

Ποιές ήταν αυτές οι δύο γυναίκες; Τι σχέση είχαν με τον Γιαννόπουλο και γιατί χάθηκαν μετά χωρίς να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους; Οι εφημερίδες έκαναν μια μικρή εξόρμηση για να εξιχνιάσουν το μυστήριο, αλλά δεν μπόρεσαν να βρούν τίποτα. Ο Γιαννόπουλος πίστευε βαθιά στο απόρρητο της ιδιωτικής του ζωής. Σπάνια μιλούσε για τον εαυτό του. Μερικοί Αθηναίοι, ήξεραν ότι ο ποιητής συνδεόταν με μια γυναίκα. Είχαν δει τις σφιχταγκαλιασμένες σκιές τους να ανεβαίνουν στην Ακρόπολη ή να κάνουν περίπατο ανάμεσα στα δέντρα της Ελευσίνας. Αλλά κανείς δεν είχε δει τίποτα περισσότερο, κανείς δεν ήξερε κάτι που να έριχνε φως στη ζωή και στο θάνατο του ποιητή.

Ο Ερευνητής - Χόρχε Μπουκάϊ

Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή…
Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει, όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει. Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.

Μια μέρα, ο ερευνητής διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του Καμίρ. Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα προαισθήματα του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό του μεν, άγνωστο δε. Μετά από δύο μέρες πορείας στους σκονισμένους δρόμους, διέκρινε από μακριά το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι. Ήταν σκεπασμένος από υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα, πουλιά και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε κάτι σαν μικρός φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο. Μια μπρούντζινη πορτούλα τον προσκαλούσε να μπει.

Ξαφνικά, αισθάνθηκε να ξεχνά το χωριό και υπέκυψε στην επιθυμία του να ξαποστάσει για λίγο σ’ εκείνο το μέρος.

Ο ερευνητής πέρασε την είσοδο κι άρχισε να βαδίζει αργά δίπλα στις λευκές πέτρες που ήταν τοποθετημένες ανάκατα ανάμεσα στα δέντρα. Άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει σαν την πεταλούδα, σε κάθε λεπτομέρεια του πολύχρωμου αυτού παραδείσου.

Τα μάτια του, όμως, ήταν μάτια ερευνητή, κι ίσως γι’ αυτό ανακάλυψε εκείνη την επιγραφή πάνω σε μια απ’ τις πέτρες:

Αμπντούλ Ταρέγκ: έζησε 8 χρόνια, 6 μήνες, δύο εβδομάδες και 3 μέρες.

Τρόμαξε λίγο συνειδητοποιώντας ότι εκείνη η πέτρα δεν ήταν απλώς μια πέτρα: ήταν μια ταφόπλακα. Λυπήθηκε όταν σκέφτηκε ότι ένα παιδί τόσο μικρής ηλικίας ήταν θαμμένο σ’ εκείνο το μέρος. Κοιτάζοντας γύρω του, ο άνθρωπος ότι και η διπλανή πέτρα είχε μια επιγραφή. Πλησίασε να τη διαβάσει. Έλεγε:

Γιαμίρ Καλίμπ: έζησε 5 χρόνια, 8 μήνες και 3 εβδομάδες.

Ο ερευνητής αισθάνθηκε φοβερή συγκίνηση. Αυτό το πανέμορφο μέρος ήταν νεκροταφείο, και κάθε πέτρα ήταν ένας τάφος.

Μία μία, άρχισε να διαβάζει τις πλάκες. Όλες είχαν παρόμοιες επιγραφές: ένα όνομα και τον ακριβή χρόνο ζωής του νεκρού.

Αλλά αυτό που τον τάραξε περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος που είχε ζήσει τον πιο πολύ καιρό, μόλις που ξεπερνούσε τα έντεκα χρόνια…

Codex Alimentarius: Σχέδια για τυποποίηση αρωματικών φυτών, βοτάνων, ξηρών καρπών & οσπρίων

“Βιώσιμη Ανάπτυξη” είναι ξένες και ντόπιες επιχειρήσεις να τυποποιούν τα προϊόντα της φύσης, αφού πρώτα επεξεργαστούν -γύρευε πόσο και πως- και μετά να τα πουλούν σε πολλαπλάσιες τιμές από τους μικρούς παραγωγούς

Αυτό προβλέπεται και στηρίζεται κι από τον διαβόητο Codex Alimentarius, τον παγκόσμιο διατροφικό κώδικα, που σκοπό έχει να μας στερήσει την άμεση πρόσβαση, χρήση και κατανάλωση των προϊόντων της φύσης για… το καλό μας, βεβαίως βεβαίως!

Με πρωτοβουλία της ΕΒΟΛ δημιουργείται μονάδα τυποποίησης αρωματικών φυτών, βοτάνων, ξηρών καρπών και οσπρίων

Πριν από 2 χρόνια περίπου, υπήρξε μια πρώτη αρχική συζήτηση με αλυσίδες Super Market για την υλοποίηση επιδοτούμενης επένδυσης ύψους 10 εκ. ευρώ για την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας αρωματικών φυτών και βοτάνων (ρίγανη, τσάι, λεβάντα, δυόσμος, μελισσόχορτο, κόλιανδρος, δάφνη), καθώς και μονάδα επεξεργασίας με σύγχρονο τυποποιητήριο ξηρών καρπών (αμύγδαλα, καρύδια, φιστίκια, φουντούκια) και οσπρίων (φακές, ρεβύθια, φασόλια, κουκιά).

Σήμερα υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον, συνεχώς αυξανόμενο για την καλλιέργεια και μεταποίηση αρωματικών φυτών και βοτάνων καθώς και για την τυποποίηση ξηρών καρπών και οσπρίων.

Μήπως η λύση στην Ισλαμική τρομοκρατία είναι πιο εύκολη από όσο νομίζουμε;

Το dar al islam απέχει πολύ από αυτό που βλέπουμε ως Δύση και μοιάζει με ενιαίο μέτωπο. Οι τριβές είναι πολύ μεγάλες , ειδικά μεταξύ των οργανώσεων της al Qaeda και του DAESH, αλλά και οργανώσεων όπως αυτή της Hamas και Hezbolah.

Παρόλα αυτά επειδή το Κοράνι αναφέρει πώς η Ισλαμική κοινότητα πρέπει να λειτουργεί ενωμένα απέναντι στους Χριστιανούς ενώ η ενότητα αποτελεί μέρος της Jihad, η Δύση με ωμές ενέργειες καταφέρνει να συσπειρώνει τις αντίθετες κοινότητες της Ανατολής σε μια δύναμη.

( "Fight and slay the Christians" (Koran 9:5) & "Uniting the five pillars of Islam is the principle Jihad" (Sayyid Qutb, Egyptian) )

Ίσως μια τακτική ενίσχυσης της μια πλευράς ή της άλλης σε ισορροπημένο τρόπο να έφερνε καλύτερο αποτέλεσμα. Ας μην ξεχνάμε πώς ανεξάρτητα την ιδεολογία του καθενός, και στο Ισλάμ κάποιοι αποζητούν την ανωτερότητα εξουσίας έναντι των άλλων. Παράδειγμα ο Ερντογάν, ο οίκος Σαούντ, οι Χομεινί του Ιράν ... ακόμα και οι ηγέτες των οργανώσεων που θέλουν να εμφανιστούν ως "άγγελοι με ξίφος του Αλλάχ".

Έτσι ήθελα να ζήσω, κι έτσι κάποτε πέθανα..

Και γενικά, δεν θέλω πολλά και ζητάω ακόμη λιγότερα ξέροντας πως μια μέρα ίσως γίνουν.
Και αν δεν γίνουν, θα μείνουν σαν ανάμνηση, από αυτές τις γουστόζικες που σε φτιάχνουν.
Νέα Ορλεάνη, εκεί θα βρεθώ και θα γυρνάω σαν τον ζητιάνο όλη τη μέρα και θα χαιρετάω φίλους, θα κάθομαι μαζί τους και θα μιλάμε για τη ζωή και τον θάνατο.
Θα κάνω βουντού και χούντου στους εχθρούς μου στο γνωστό μαγαζί και θα γελάω ξέροντας πως έκανα μια τρύπα στο νερό και μου άρεσε.
Στις 9:00 το βράδυ θα τρώω πάντα βρώμικο από τον ίδιο πάγκο στη γωνία του δρόμου, εκείνου, του κεντρικού, που θα ψήνει αλησμόνητα εκείνες τις καταπληκτικές φτερούγες πάπιας με μπάρμπεκιου και θα το απολαμβάνω όσο ο δείκτης χοληστερίνης μου αγγίζει τα όρια του.
Η ζωή είναι πόρνη, αλλά μόνο μία και μοναδική, ζήσε την στα άκρα, θα λέω, και θα γελάω.

Η Απόσταση και η Ταχύτητα στον Ωκεανό

   Πριν την Εποχή των Ανακαλύψεων, οι αποστάσεις των λιμανιών της Μεσογείου και γενικότερα της Ευρώπης, ήταν δεδομένες. Μέχρι τότε, οι ναυτικοί, περισσότερη σημασία έδιναν στην εκτιμώμενη διάρκεια ενός ταξιδιού - εμπειρικά - από το ένα μέρος προς το άλλο, καθώς οι αποστάσεις ήταν συγκεκριμένες. Με τις πλεύσεις να είναι κατά βάση ακτοπλοϊκές, από το χρονικό διάστημα που αντίκριζαν συγκεκριμένα σημάδια των ακτών (όπως ένα νησί ή ένα ακρωτήριο) καταλάβαιναν κατά πόσο το πλοίο τους πήγαινε αργά ή γρήγορα. Όταν όμως οι ευρωπαίοι βγήκαν στον ωκεανό και είχαν να διανύσουν αποστάσεις εβδομάδων χωρίς να υπάρχει κάποιο σταθερό σημάδι στον ορίζοντα, η εύρεση της στιγμιαίας ταχύτητας ενός πλοίου ήταν πλέον κάτι το απαραίτητο. Από την ταχύτητα του πλοίου στον ωκεανό και την πορεία του, οι θαλασσοπόροι της εποχής, μπορούσαν να εκτιμήσουν την απόσταση που διανύθηκε, έτσι ώστε με τις αστρονομικές παρατηρήσεις τους να υπολογίσουν την θέση (στίγμα) τους στο ωκεανό. Κάτι, το οποίο συνέβαινε μέχρι και μερικές δεκαετίες πριν, μέχρι που η λύση ήρθε από τον ουρανό, μέσω δορυφόρων και την δημιουργία του Παγκόσμιου Συστήματος Στιγματοθέτησης (GPS). 

   Ένας κακός υπολογισμός, θα μπορούσε να επεκτείνει αρκετά τον πλου, από μέρες μέχρι και εβδομάδες, με συνέπεια την εξάντληση των τροφίμων στο πλοίο, που είχε σαν αποτέλεσμα την απώλεια ανδρών του πληρώματος από αρρώστιες λόγω της υποσίτισης και, κατ’ επέκτασιν, του ίδιου του πλοίου. Η αργοπορία του πλοίου, θα μπορούσε να το φέρει αντιμέτωπο με τις άσχημες καιρικές συνθήκες κάποιων περασμάτων του ταξιδιού, οι οποίες ενώ θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, θα έθεταν σε κίνδυνο το πλοίο. Όπως, για παράδειγμα, ένα πλοίο που ξεκινούσε από την Ευρώπη για να πάει στην Ινδία, έπρεπε να υπολογίσει και να αποφύγει την περίοδο των θερινών μουσώνων. 

Η αύξηση της γνώσης δεν είναι το ίδιο με την επέκταση της συνειδητότητας

Να θυμάστε ότι η αύξηση της γνώσης δεν είναι το ίδιο με την επέκταση της συνειδητότητας. Αν δεν επεκταθεί η συνειδητότητα του ατόμου, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τη γνώση του για το καλό όλης της ανθρωπότητας και ολόκληρου του Σύμπαντος.

Ένας υλιστής επιστήμονας δεν γνωρίζει τους Υψηλότερους Κόσμους και τη σχέση τους με τα γεγονότα που συμβαίνουν στη γη. Το όραμά του είναι περιορισμένο.

4 Σημεία Εστίασης ...

Πλησιάζοντας στο Θερινό Ηλιοστάσιο και την στιγμή όπου το Ουράνιο Φως θα φτάσει στο επίπεδο της μέγιστης ισχύος του και θα αγκαλιάσει τη Γαία με όλα της τα βασίλεια, μια πολύ δυναμική ευκαιρία αναδύεται για όλους/ες.

Η εισροή του Φωτός, κάθε χρόνο αυτές τις μέρες, καθιστά το πέπλο της ψευδαίσθησης που στέκεται ανάμεσα στη Γαία και την Αληθινή Ζωή ιδιαίτερα ευάλωτο και λεπτοφυές. Το πέπλο αυτό είναι αποτέλεσμα εφαρμογής ανώτερων τεχνολογιών που έχουν στην διάθεσή τους τα μοχθηρά όντα που έχουν καταλάβει τον πλανήτη και έχουν υποδουλώσει την Ανθρωπότητα για περισσότερα από 13.000 χρόνια ενώ διοικούν από τα παρασκήνια μέσω των μαριονετών τους (πολιτικοί, στρατιωτικοί, θρησκευτικοί και λοιποί "ηγέτες"). Καθώς ο Γαλαξίας που κατοικούμε εισέρχεται σε μια ζώνη υψηλά φορτισμένων σωματιδίων (φωτόνια), το Φως πολλαπλασιάζει την Ισχύ του και σε συνδυασμό με τις Συμπαντικές Δυνάμεις του Φωτός που δίνουν στις ανώτερες διαστάσεις αποφασιστικές μάχες για την εξάρθρωση της συμμορίας αυτής και την απελευθέρωση του πλανήτη, η δυνατότητα που μας προσφέρεται αποκτά πολύ μεγάλη σημασία για την έκβαση της τελικής μάχης και την ταχύτητα που όλα τα σχετικά γεγονότα θα προκύψουν και θα γίνουν παγκοσμίως γνωστά.

(περισσότερες σχετικές λεπτομέρειες θα βρεθούν σε προηγούμενες αναρτήσεις).

Η συνειδητή συμμετοχή στο έργο της απελευθέρωσης, συνιστά στον καθένα μας να σταθεί στο Φως της Ψυχής του, ν`αδράξει τα όπλα του και να πάρει την θέση του ανάμεσα στις γραμμές αυτών που Υπηρετούν την Ανθρωπότητα και προωθούν την Εκπλήρωση του Σχεδίου του Θεού πάνω στη Γη.

Αυτό, ακούγεται πολύ όμορφο, ηρωικό και μεγαλεπήβολο, αλλά έχει ελάχιστη σημασία όταν δεν είναι κατανοητός ο τρόπος που μπορεί να επιτευχθεί. Είναι πολύ εύκολο να βαυκαλιζόμαστε με τις έννοιες που χωρίς την εφαρμογή τους στην πράξη τελικά τρέφουν έναν τεράστιο πνευματικό εγωισμό και μας καθιστούν μέρος του προβλήματος που υποτίθεται πως προσπαθούμε να λύσουμε. Χωρίς την εστίαση της ενέργειάς μας, χωρίς το όραμα, καμία ιδέα, όσο "ανώτερη" ιδεαλιστικά κι αν ακούγεται, δεν θα επιφέρει θετικό αποτέλεσμα.

Έρωτας και θάνατος – Δημήτρης Λιαντίνης

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτο πλανήτες του.

Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.

Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής. Πιο πλατιά, και πιο μακριά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης.

Είναι το Α και το Ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του. Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει.

Τα ενενήντα δύο στοιχεία της ύλης εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής, ισχυρή, βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου. Γι αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί και ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δύο όψεις του ιδίου προσώπου.»

Πώς να βρούμε ένα σταθερό κέντρο μέσα μας

Μπορούμε να ανέβουμε σε μια σκέψη όπως ο σέρφερ ανεβαίνει με την ιστοσανίδα του πάνω σε ένα κύμα και μετά να επιστρέψουμε πίσω στο κενό διάστημα που υπάρχει ανάμεσα σε δύο σκέψεις.

Σημειώστε ότι αυτό το κενό διάστημα δεν αλλάζει ποτέ. Το να βιώνετε αυτό το κενό διάστημα ανάμεσα σε δύο σκέψεις, είναι ένας ακόμα τρόπος για να αρχίσετε να νιώθετε την άνεση και τη σταθερότητα της υποκείμενης κβαντικής ενότητας. Αυτό θα γίνεται εφόσον έχετε αρχίσει να εξοικειώνεστε με την παρατήρηση των περιεχομένων του νου σας παρά με την ταύτιση μαζί τους.

Πρέπει να διαχωριστείτε από μια σκέψη για να μπορέσετε να την παρακολουθήσετε και να παρατηρήσετε πού τελειώνει ή κατακάθεται προτού επέλθει η επόμενη. Αυτός ο διαχωρισμός αυτόματα μειώνει την ταύτισή σας με τη δεδομένη σκέψη. Γιατί όμως είναι απαραίτητος ο διαχωρισμός του υποκειμένου από το αντικείμενο; Γιατί είναι σημαντικό να μάθουμε να παρατηρούμε; Ακριβώς επειδή αυτό με το οποίο ταυτιζόμαστε μάς περιορίζει.

Σίγουρα υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία δεν σας ενοχλεί ο περιορισμός που επιφέρουν. Λόγου χάρη η προτίμησή σας για κάποιους τύπους γυναικών ή αντρών - είναι κάτι που σας ευχαριστεί και δεν το βιώνετε ως περιορισμό. Ωστόσο, πολλές ταυτίσεις προκαλούν ανησυχία και στενοχώρια. 

Η Κόλαση άδεια, οι δαίμονες όλοι είναι εδώ. (Σαίξπηρ)

Προφανώς οι δαίμονες για τους οποίους μιλάει ο Σαίξπηρ παίζουν και διασκεδάζουν απίστευτα στα πεδία του έρωτα.
Γιατί αν η μοναξιά μπορεί να είναι πικρή και βαρετή, η συνεύρεση με ένα άλλο άτομο, που έχει παρελθόν, τραύματα και όνειρα διαφορετικά από τα δικά μας, σημαίνει πάντα κι έναν πολύ μεγάλο άθλο για το συνταίριασμα, κατά τον οποίο δεν είναι δύσκολο να ξεπηδήσουν σπίθες.
Περιέργως, πολλοί άνθρωποι βεβαιώνουν ότι τις στιγμές της μεγαλύτερης μοναξιάς τις έχουν ζήσει όντας ερωτευμένοι, όταν η φαντασία πυροδοτείται και τα συναισθήματα μεγαλοποιούνται.
Οι παρακάτω στίχοι του Τζιάκομο Λεοπάρντι, του κυριότερου ποιητή του ιταλικού ρομαντισμού, μας λένε ότι αυτού του είδους οι δαίμονες μπορούν να προσφέρουν μια ευαίσθητη ηδονή:

ΓΙΑ 5 ΜΗΝΕΣ ΚΟΥΝΙΟΤΑΝ Η ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ

Σα σήμερα 20 Ιουνίου το 1978 στις 11 και 03΄ το βράδυ έγινε ο μεγάλος σεισμός της Θεσσαλονίκης. 

Ο αποδυτηριάκιας εκείνο το καιρό βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, ήμουνα 19 χρονών και έμενα στην οδό Ατλαντίδος 2, Κάτω Τούμπα. Καινούργια η πολυκατοικία. 

Μετά πήγα πιο κέντρο, Αντωνίου Καμάρα πάλι στο 2 εκεί πίσω απο την καφετέρια του Ξαρχάκου και μετα Καυταντζόγλου απο το 3ο σώμα στρατού πάνω. 

Κατ΄αρχάς να σας πώ ότι οι σεισμοί στη Θεσσαλονίκη είχαν ξεκινήσει και κάνενα 5μηνο πιο νωρίς. Χαρακτηριστικό ήταν εκείνο το βουητό που αν το έπαιρνες χαμπάρι σου προκαλούσε πανικό και συγχρόνως άκουγες και τα σιάρτερ να χτυπάνε και έλεγες η ζωή εδώ τελειώνει.

 Τις περισσότερες φορές ναι μεν άκουγα το βουητό και ένιοθα το κούνημα αλλά νόμιζα κάτι άλλο συνέβαινε μέχρι που ερχόταν οι συγκάτοικοι στο δωμάτιο και με τραβούσαν να κατέβουμε κάτω. 

Πρώτος όροφος ήταν, απέναντι είχε και ένα γήπεδο μπάσκετ  και μαζεύονταν μετά το σεισμό κι΄αλλα παιδιά και παίζαμε μπάσκετ. 

Το βράδυ τις 20ης Ιουνίου δεν είχε παιχνίδι στο μουντιάλ της Αργεντινής. 

Ενα 5 μηνο, συνέχεια κάθε μέρα 2 με 3 φορές τη μέρα η Θεσσαλονίκη κουνιόταν οπότε λίγο πολύ τους είχε συνηθίσει ο κόσμος. 

Το βράδυ της 20ης Ιουνίου χτύπησε με 6,5 βαθμούς στη κλίμακα ρίχτερ.

ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΕΙ

Να βρεις έναν άνθρωπο να σου αξίζει. Δεν είναι λοιπόν λίγες οι φορές, που μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς, τι είναι αυτό που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να είναι κατάλληλος για σένα. Για να σου αξίζει, βρε παιδί μου, όπως λένε κι οι φίλοι σου. Το σκέφτηκα πολύ και κατέληξα ότι το πιο σημαντικό σε μια σχέση ερωτική είναι ο θαυμασμός. Να είσαι περήφανος για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου και να είναι τόσο ψηλά στα μάτια σου που τίποτα και κανείς να μην μπορεί να τον γκρεμίσει.

Δεν υπάρχει ωραιότερο και πιο πλήρες συναίσθημα απ’ την υπερηφάνεια. Περικλείει μέσα της το θαυμασμό, την αγάπη, την εκτίμηση, τη χαρά για τα επιτεύγματα του άλλου, την αναγνώριση και φυσικά την επιβεβαίωση ότι ο άνθρωπός σου είναι «σημαντικός» για σένα.

Ο κατάλληλος σύντροφος ζωής είναι εκείνος που είναι υπερήφανος που μας έχει στη ζωή του. Τα κριτήρια που έχει ο κάθε άνθρωπος για να νιώθει υπερήφανος διαφέρουν, κι εκεί είναι που πρέπει ν’ αναζητήσουμε το υπόβαθρο και την κουλτούρα του, για να δούμε αν όντως ταιριάζουν τα χνώτα μας.

Ο άνθρωπος που είναι κατάλληλος για εμάς είναι εκείνος που νιώθει περήφανος που είμαστε μέρος της ζωής του. Μας θαυμάζει γι’ αυτό που είμαστε, για τον τρόπο που σκεφτόμαστε, για τα ιδανικά και τις αξίες μας. Εκείνος που είναι περήφανος για τη φυσική ομορφιά μας, για την παιδεία μας και για το χιούμορ μας. Εκείνος, που κάθε φορά που τον κρατάμε απ’ το χέρι φουσκώνει σαν παγώνι. Εκείνος, που όταν μας αγκαλιάζει, αισθάνεται ότι κρατά ένα θησαυρό. Ένα θησαυρό μόνο για εκείνον.

Ο ΑΡΧΙΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ

Το όνομα Φλαμίνγκο,  ο Μπάγκσυ  το έδωσε στο καζίνο ξενοδοχείο του για να τιμήσει την ερωμένη του Βιρτζίνια Χίλ , μια πόρνη πολυτελείας και βαποράκι της μαφίας, που της είχαν δώσει το ψευδώνυμο Φλαμίνγκο  για τα μακριά πόδια της. 

Το καζίνο Φλαμίνγκο έκανε εγκαίνια την πρωτοχρονιά του 1946 με καλεσμένους διάσημους από τον χώρο των επιχειρήσεων και του κινηματογράφου. 

Ο Μπάγκσυ  όμως, δεν έζησε για να χαρεί την επιτυχία του. 

Οι καθυστερήσεις στο χτίσιμο και οι τεράστιες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό είχαν δυσαρεστήσει τους μαφιόζους επενδυτές, που είχαν υποψίες ότι ο Μπάγκσυ  τους έκλεβε με το πρότζεκτ  του καζίνο Φλαμίνγκο και πήγαινε τα κλεμμένα σε τράπεζες στην Ελβετία. 

 Έτσι τον σκότωσαν σαν σήμερα 20 του Ιούνη  το 1947. 

Μπορεί να έχεις ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, μα δεν θα έχεις καθόλου ζωή. (OSHO)

Στην πραγματικότητα, η ευφυΐα δεν είναι καθόλου ζήτημα του κεφαλιού. Η πραγματική ευφυΐα είναι ζήτημα της καρδιάς. Το κεφάλι απλώς συσσωρεύει. Είναι πάντοτε παλιό ποτέ δεν είναι καινούριο, ποτέ δεν είναι πρωτότυπο. Είναι καλό για συγκεκριμένους σκοπούς. Για να το γεμίσεις, είναι απολύτως καλό. Και στη ζωή το χρειάζεσαι αυτό. Πρέπει να θυμάσαι πολλά πράγματα.

Ο νους, το κεφάλι, είναι ένα βιολογικό κομπιούτερ. Μπορείς να συσσωρεύσεις γνώση μέσα του και όποτε τη χρειάζεσαι, την παίρνεις από εκεί. Είναι καλό για τα μαθηματικά, είναι καλό για τους υπολογισμούς, είναι καλό για την καθημερινή ζωή μέσα στην αγορά. Αν όμως θεωρείς ότι αυτό είναι όλη σου η ζωή, τότε θα παραμείνεις βλάκας. Δεν θα γνωρίσεις ποτέ την ομορφιά της αισθαντικότητας και τις ευλογίες της καρδιάς. Και δεν θα γνωρίσεις ποτέ τη χάρη που κατεβαίνει μόνο μέσα από την καρδιά, τη θεϊκότητα που μπορεί να μπει μέσα σου από την καρδιά. Δεν θα γνωρίσεις ποτέ την προσευχή και δεν θα γνωρίσεις ποτέ την ποίηση και δεν θα γνωρίσεις ποτέ την αγάπη.

Ἀναζητῶντας τὸν δρόμο μου…

Πολλὲς φορὲς μᾶς πνίγει ἠ ἀγωνία γιὰ τὸ ποῦ πρέπει νὰ βαδίσουμε.
Ἄλλες πάλι φορὲς ἠ δυσκολία μίας ἀποφάσεως μᾶς ἐγκλωβίζει σὲ ἀδιέξοδα.
Κι αὐτὸ ποὺ τελικῶς ξεχνᾶμε, σὲ συνθῆκες πιέσεως, εἶναι τὸ νὰ …ἀφαιθοῦμε στὴν ῥοὴ τῶν γεγονότων, παρακάμπτοντας τοὺς φόβους μας γιὰ τὸ …αὔριο!!!

Ἡ πραγματική μας ἀνάγκη, αὐτὴ ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν Φύσιν μας, εἶναι αὐτὴ ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ ἐκεῖ ποὺ πράγματι χρειαζόμαστε, δίχως νὰ κινδυνεύουμε ἀπὸ παγίδες ἤ ἀπὸ ἀμφιβολίες. Ἀλλὰ γιὰ νὰ τῆς δόσουμε αὐτῆς της πραγματικῆς μας Φύσεως χῶρο νὰ ἐκδηλωθῇ, πρέπει νὰ σκύψουμε μέσα μας, νὰ ἀφουγκραστοῦμε μὲ προσοχὴ αὐτὰ ποὺ θὰ μᾶς ψιθυρίση ἡ φωνούλα της καὶ νὰ ἀκολουθήσουμε μετὰ τὰ «ἀκούσματά» μας.

7 Σημεία στο Σπίτι που Ακόμα και οι πιο Μανιακοί με την Καθαριότητα Ξεχνάνε να Καθαρίσουν

Μπορεί το κρεβάτι σας να είναι πάντα στρωμένο, η τουαλέτα πεντακάθαρη και το coffee table πάντα τακτοποιημένο, αλλά είναι το σπίτι σας πραγματικά καθαρό; 

Η ακαταστασία και η βρωμιά μπορούν να βρεθούν σε σημεία που δεν φαντάζεστε. Διαβάστε παρακάτω για να δείτε ποια είναι εκείνα τα σημεία στο σπίτι σας που ακόμα και οι πιο μανιακοί στην καθαριότητα από εσάς ξεχνάτε να καθαρίσετε.

Καφετιέρα Αν ο πρωινός σας καφές έχει αρχίσει να έχει περίεργη γεύση κατά πάσα πιθανότητα δεν φταίει ο καφές αλλά η καφετιέρα που τον φτιάχνετε. Φροντίζετε να της κάνετε ένα καλό καθάρισμα μια φορά το μήνα ρίχνοντας στη θήκη του νερού, νερό και ξίδι σε ίσες ποσότητες, και ανάβοντας κανονικά την μηχανή σας. Στα μισά κλείστε τη μηχανή και αφήστε την να κάτσει για μια ώρα πριν την ανάψατε και πάλι. Έπειτα κάντε το ίδιο με σκέτο νερό έτσι ώστε να φύγει η «ξιδίλα» από τη μηχανή σας. Το φίλτρο και την κανάτα μπορείτε να τα πλένετε στο πλυντήριο πιάτων.

Πόσο κόστιζαν τα τρόφιμα και το κρασί στην Αρχαία Ελλάδα

«Μα τότε δάνεισέ μου τρεις δραχμές

ν' αγοράσω γουρουνόπουλο

να μυηθώ στα Ελευσίνια, πριν πεθάνω».

(ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ «Ειρήνη»)

Τρεις δραχμές όμως ήταν ένα αρκετά υπολογίσιμο ποσό, για τους αρχαίους, αφού ο μισθός δύο δικαστών, ο ημερήσιος, ήταν μόλις μία δραχμή, πέντε ή και ένας οβολός, για τον καθένα:

Φτάνει να επιμείνει και θα γίνει ηλιαστής (δικαστής)

στην Αρκαδία, με πέντε οβολούς μισθό.

(Αριστοφάνης, «Ιππής»)

Και με τον πρώτο οβολό που πήρα δικαστικό μισθό,

σου αγόρασα ένα μικρό μικρό αμαξάκι, για να παίζεις.

(Αριστοφάνης, «Νεφέλαι»)

Το πιο μικρό ασημένιο νόμισμα ήταν ο οβολός. Έξι οβολοί κάναν μια δραχμή και εκατό δραχμές μια μνα. Το πιο μικρό νόμισμα της Αττικής ήταν το...

 λεπτόν και, στη συνέχεια, ο χαλκούς, το δίχαλκον, το ημιωβόλιον, ο οβολός (112 λεπτά), το διώβολον, το τριώβολον, το τετρώβολον, η δραχμή, το δίδραχμον, το τετράδραχμον, η μνα και το τάλαντο.

Το τάλαντο, 60 μνες ή 6.000 δραχμές, δεν ήταν μόνο νόμισμα, αλλά μονάδα μέτρησης και υπολογισμού. Ο Αλκιβιάδης κληρονόμησε μια κολοσσιαία, για την εποχή του, περιουσία, από 400 τάλαντα (ίση μ' ένα ετήσιο συμμαχικό φόρο), μια περιουσία που δικαιολογούσε τη σπάταλη ζωή του.

Στη εποχή του Σόλωνα ένα τάλαντο στοίχιζε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Hultch («Griechishe und Romiche Metrologie»), γύρω στα 5.894 παλιά γαλλικά φράγκα.

Η αξία του τάλαντου έπεσε στα 5.812 γαλ. φράγκα, κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και, στη συνέχεια, κατρακύλησε στα 5.662.

Ο Γάλλος Πολ Γκιρό υπολόγισε ως εξής την αξία των αρχαίων ελληνικών νομισμάτων, σε σύγκριση με το παλιό γαλλικό φράγκο.

Πώς ξεπερνώ την ερωτική απογοήτευση;

Ο έρωτας είναι ένα τόσο δυνατό και καταλυτικό συναίσθημα που μέσα στη δύναμή του είναι αδύνατο να μην πληγώσει και την ψυχή εκείνου που έχει κυριεύσει. Όταν τελειώσει ένας έρωτας ή όταν μείνει ανεκπλήρωτος είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό να προκαλέσει έντονο πόνο και πικρία στην ψυχή μας.

Απόρριψη και αισθήματα ανεπάρκειας

Η αίσθηση ότι ο άνθρωπος που μέχρι πρότινος μοιραζόμασταν τη ζωή μας ή είχαμε ερωτευτεί απόλυτα μας απέρριψε και δεν αναγνώρισε την προσωπική μας αξία, μας πληγώνει και μας δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι όλοι – ή τουλάχιστον οι περισσότεροι άνθρωποι- έχουμε ερωτευτεί απόλυτα και έχουμε πιστέψει ότι με έναν άνθρωπο θα είμαστε ευτυχισμένοι, και στο τέλος έχουμε απογοητευτεί οικτρά. Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα στο οποίο πολλές φορές χανόμαστε και εξιδανικεύουμε το πρόσωπο εκείνο που μονοπωλεί το ερωτικό μας ενδιαφέρον, αγνοώντας πολλές φορές εσκεμμένα τα κακώς κείμενα του χαρακτήρα του. Όταν έρχεται το ξαφνικό τέλος, η εγκατάλειψη και η απόρριψη σε μία ερωτική σχέση, είναι απολύτως φυσιολογικό ότι ο άνθρωπος που το δέχεται νοιώθει αφόρητο συναισθηματικό πόνο.

Ανηδονία και αίσθημα κενού

Τον ίδιο ακριβώς πόνο και αίσθημα ανηδονίας και κενού νοιώθει και ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος έχει επενδύσει αισθήματα, χρόνο, αφοσίωση και προσοχή σε έναν άνθρωπο ο οποίος τελικά δεν ανταποκρίνεται.

Και στις δύο περιπτώσεις, ο πόνος είναι έντονος, παρόμοιος με εκείνον που βιώνει μία κατάσταση πένθους. Το άτομο περνά από το στάδιο του θρήνου, της άρνησης, του θυμού, της ενοχής και καταλήγει στο τελικό στάδιο που υπάρχει σε κάθε δυσάρεστο γεγονός: αυτό της αποδοχής. Το άτομο τελικά αποδέχεται ότι το τέλος ήρθε και δεν αλλάζει.

Η αποδοχή θα βοηθήσει τον άνθρωπο να απελευθερωθεί και να εξοικειωθεί πιο εύκολα με την καινούργια κατάσταση στη ζωή του.