Αιέν Αριστεύειν ή “κουτσομπολεύειν”…;

Γράφει η Βασιλική Κριεκούκη

Στην αρχαιότητα η ανθρώπινη αριστεία ήταν στόχος ζωής σε όλα τα επίπεδα της ύπαρξης του ανθρώπου. Όσοι κατόρθωναν να την αγγίξουν ήταν εκείνοι που γίνονταν οι εκάστοτε ήρωες του συγκεκριμένου πολιτισμού και που η ύπαρξή τους διαμόρφωνε την αντίληψη, τη συνείδηση, αλλά και τον σκοπό της ύπαρξης των επόμενων γενιών. Άλλωστε, αυτός που χρωματίζει μία εποχή τις περισσότερες φορές είναι ένας ήρωας, που κατάφερε να αριστεύσει σε αυτό που του ανατέθηκε ή που επέλεξε να φέρει εις πέρας.

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει δυσκολευτεί πολύ να δώσει μία σαφή εξήγηση του τι είναι ανθρώπινη αριστεία,  γιατί για τον κάθε ένα σημαίνει κάτι διαφορετικό, αναλόγως του υλικού που έχει εντός του προς διαχείριση, αλλά και λόγω της λάθους αντίληψης που έχει πλέον ο άνθρωπος για την αριστεία.

Είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό, πώς μπορεί κάποιος να γίνει άριστος και αυτό γιατί στο πέρασμα του χρόνου η προσοχή του ανθρώπου εστιάστηκε σε ένα μόνο μέρος της ανθρώπινης αριστείας που αφορά στις υλικές επιτεύξεις. Όμως οι υλικές επιτεύξεις όταν στερούνται ποιότητας και ουσίας δεν μπορούν να οδηγήσουν την ανθρώπινη συνείδηση στην τελείωση της μέσα από την προσέγγιση της ηθικής, των αρετών και των αξιών.

Η ανθρώπινη αριστεία είναι μια διαδικασία ζωής και δεν μπορεί να προσεγγιστεί επαρκώς μέσα σε λίγες γραμμές. Όμως, παίρνοντας μία μικρή γεύση μπορούμε να δώσουμε ένα έναυσμα σε όποιον αναζητά την αριστεία εντός του να ξεκινήσει από κάπου και έπειτα να αρχίσει αυτό το υπέροχο ταξίδι προς την ποιότητα της ύπαρξης του.

Άλλωστε, η έμπνευση για την Αριστεία προσφέρει την καλύτερη ελπίδα, για να ξεπεράσει ο άνθρωπος τις προκλήσεις της εποχής του.

Ίσως τελικά, αυτό να είναι και ο σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης… η αριστεία που μέσα από την απλότητά της, είναι η ποιότητα του να είσαι εξαιρετικά καλός σε κάθε περίπτωση, σε κάθε προσπάθεια.

Ο Άριστος Άνθρωπος είναι σπάνιο είδος της εποχής και αν αποτελούσε η ουσιαστική αριστεία αγαθό κίνητρο του καθενός, ο σύγχρονος πολιτισμός θα ήταν πολύ διαφορετικός. Ακόμα και οι κοινωνίες στις οποίες εντασσόμαστε, τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα θα οδηγούνταν από την ανθρώπινη άνθιση και όχι από ότι τα οδηγεί αυτή τη στιγμή. Εξάλλου, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους για την παταγώδη αποτυχία της όποιας προσπάθειας ελλείψει ουσίας, ποιότητας, ήθους, αρετών και αξιών.

Η καρδιά της ανθρώπινης αριστείας ξεκινά να χτυπά όταν βρεθείς να ακολουθείς την προσωπική σου διαδρομή, όχι με σκοπό να νικήσεις τους άλλους, αλλά με σκοπό το να αλλάξεις εσύ επίπεδο, δηλαδή να ξεπεράσεις τον ίδιο σου τον εαυτό μέχρι να φτάσεις να γίνεις καλύτερος από ότι ήσουν. Αυτή η εσωτερική ευγενής διαδικασία είναι που οδηγεί έναν άνθρωπο στην προσωπική αρίστευση, αλλά και στην δημιουργία ενός ήρωα που κατόρθωσε το ακατόρθωτο, το να σπάσει το δικό του προσωπικό φράγμα αντίληψης των ίδιων του των δυνατοτήτων.

Η αριστεία του πνεύματος, η αριστεία της ψυχής και η αριστεία της δραστηριότητας-πράξης συνυπάρχουν και εναρμονίζονται ως ένας κατερχόμενο στοιχείο προς εκδήλωση μέσα από την ανθρώπινη υπόσταση!

Πλέον όμως, επικρατούν οι ποσοτικά-αριθμητικά «άριστοι» και όχι η γεωμετρικά άριστοι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην ηγούνται οι ηθικώς υπερέχοντες, αλλά οι ηθικώς κατώτεροι. Έτσι, εκείνος που ουσιαστικά γνωρίζει και διέπεται από το ήθος, τις αρετές και τις αγαθές αξίες, κυβερνάται από εκείνον που δεν γνωρίζει και χαρακτηρίζεται από την ανηθικότητα,  την έλλειψη αρετών και αγαθών αξιών.

Φυσικά, μεγαλύτερη ευθύνη σε αυτήν την κατάσταση έχει ο ηθικά άριστος.

Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στις σύγχρονες κοινωνίες αν οι άριστοι κατείχαν αξιώματα. Δηλαδή, να ηγούνταν οι έχοντες αριστεία στην ποιότητα, στο βάθος της αλήθειας, της ηθικής, των αξιών οι οποίοι με γνώμονα όλα αυτά να έπρατταν με στόχο την εξέλιξη του συνόλου και όχι μόνο του οίκου τους.

Στην αρχαία Ελλάδα το «αιέν αριστεύειν» ενσαρκωνόταν από εμβληματικές μορφές, που έμοιαζαν να έχουν υπεράνθρωπες ιδιότητες, εξαιρετικές αρετές και διακρίνονταν για την προσφορά τους. Σήμαιναν Κάτι… για την κοινωνία και αποτελούσαν πρότυπο.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι άριστοι είναι εκείνοι που σε όλη την ιστορία έχουν δώσει το κάτι παραπάνω στην ανθρώπινη φύση. Είναι εκείνοι που κατάφεραν το ακατόρθωτο, που εισήγαγαν στην εποχή τους την καινοτομία, που έγιναν οι πρωτοπόροι και έδωσαν το μέγιστο της φύσης τους προς την εξέλιξη και την αλλαγή.

Ένας από τους κυριότερους εχθρούς που έχεις να αντιμετωπίσεις αν αποφασίσεις να προσεγγίσεις τη προσωπική σου ανθρώπινη αριστεία, είναι η επιρροή που σου ασκεί ο τρόπος λειτουργίας της μάζας.

Η αδυναμία των ανθρώπων να βρουν την προσωπική τους διαδρομή προς την αριστεία, τους έχει κάνει να καλύψουν την απόσταση αυτή με τρόπους όχι και τόσο ηθικούς. Όταν νιώθει κάποιος εσωτερικά πως έχει την ικανότητα και τα εφόδια να αριστεύσει σε κάτι, αλλά δεν επιλέγει να το κάνει είτε από άγνοια, είτε από βαρεμάρα, είτε επειδή κάπως ξεγελάστηκε, οδηγείται σε συμπεριφορές που όχι μόνο τον κρατούν μακριά από την άνθισή του, αλλά τον κατακρημνίζουν σε κάτι πολύ υποδεέστερο από αυτό που είναι στην ουσία του.

Έτσι, για να καλύψει τον εγωισμό του που υπερισχύει, επιδίδεται σε αθλήματα ψευδαισθήσεων που είναι ικανά μετατρέψουν την μετριότητά του σε ανωτερότητα.

Το πρώτο «άθλημα» ψευδαίσθησης από το οποίο χρειάζεται να παραιτηθεί κάποιος και μάλιστα άμεσα, αν θέλει να κατευθυνθεί προς την προσωπική του αριστεία, είναι αυτό της σύγχρονης κουτσομπόλας.

Καλά διάβασες! Της σύγχρονης κουτσομπόλας!

Το άθλημα αυτό δεν έχει σκοπό την χρήση της κριτικής ικανότητας για την εξέλιξη όλων, αλλά διψά να καταστρέψει τον δεχόμενο το κουτσομπολιό με σκοπό να νιώσει η κουτσομπόλα λίγο πιο σπουδαία, λίγο καλύτερη, ή ακόμα και να εκδικηθεί εκείνον τον οποίο έχει βάλει στο στόχαστρό της, επειδή κατάφερε να ξεπεράσει το δικό του ανθρώπινο όριο και να αγγίξει την προσωπική του αριστεία.

Και παρόλο που επιδίδεσαι σε αυτό το «άθλημα», πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνεις, έχουν υπάρξει και περιπτώσεις που έχεις δεχτεί τις «ωφέλειες» αυτού του αθλήματος, όταν δέχτηκες τα πυρά ενός τέτοιου παθιασμένου «αθλητή» στον στίβο της ζωής σου και γνωρίζεις από πρώτο χέρι την «ευεργετικότητα, την ευγένεια, την αγάπη», αλλά και τον σκοπό αυτό του «αθλήματος».

Όπως έλεγαν οι γιαγιάδες πολύ σοφά για τις κουτσομπόλες τις εποχής… «βγήκε η πομπή στους δρόμους και πομπεύει τους διαβάτες». Όμως να ξέρεις, πως ο διαβάτης κάπου πηγαίνει, έχει ένα στόχο, ένα σκοπό στη ζωή του.

Ο δικός σου σκοπός ποιος είναι άραγε όντας μέλος του κλαμπ της πόμπευσης;

Αυτό το σπορ της κοινωνικής κριτικής, όπως χαριτολογώντας ονομάζεται πια, είναι γεμάτο από κακία, κόμπλεξ κατωτερότητας, αδυναμία, εκδίκηση, αυτουποτίμηση και ένα σωρό άλλα πράγματα, τα οποία δεν συνάδουν με την αριστεία που νιώθεις μέσα σου. Και φυσικά, όλα αυτά εξαπολύονται όταν ο καθοδόν άριστος μαθαίνει και εκπαιδεύεται στην διαδρομή του. Γιατί αυτό περιμένει εναγωνίως η κουτσομπόλα… τον άριστο να σκοντάψει για να καλύψει την δική της έλλειψη προσπάθειας για αρίστευση.

Αν λοιπόν, μπορείς να αριστεύσεις στο να γίνεις καλός πατέρας, αρίστευσε σε αυτό και μην κρίνεις τον μουσικό που προσπαθεί να αριστεύσει στην αρμονία, αν προορίζεσαι να γίνεις καλός γιατρός, αρίστευσε σε αυτό και μην κρίνεις εκείνον που μπορεί να αριστεύσει στην ηθοποιία, αν προορίζεσαι να αριστεύσεις ως αθλητής, μην κρίνεις εκείνον που μπορεί να αριστεύσει στο λόγο.

Μπορεί να έχουν εκσυγχρονιστεί τα μέσα, αλλά η τεχνική της κουτσομπόλας είναι αξεπέραστη ανά τους αιώνες και ακόμα και σήμερα καθορίζει τις σχέσεις των ανθρώπων. Το σύνδρομο της κλειδαρότρυπας έγινε καριέρα και εσύ κάπου μπερδεύτηκες, από ότι φαίνεται, και από άριστος ξέμεινες να προσπαθείς να παίζεις με τις λάσπες για να ανοίγεις λάκκους, μπας και καταπιείς κάποιον άριστο στο διάβα σου.

Δυστυχώς, οι «κατίνες» είναι παντού και κυβερνούν τον κόσμο. Μεταδίδουν ασταμάτητα πληροφορίες ακόμα και για ανθρώπους και καταστάσεις που δεν γνωρίζουν.

Η μετάδοση της πληροφορίας για μια κοινωνία είναι πάντοτε κάτι πολύ σημαντικό. Είναι αυτή που καθορίζει συνειδήσεις και είναι σίγουρα ένα σημαντικό στοιχείο κάθε πολιτισμού.

Η τεράστια δύναμη της πληροφορίας και ο τρόπος της μετάδοσής της γίνεται πλέον με πιο σύγχρονους τρόπους, όπως το διαδίκτυο, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας. Αυτά χρησιμοποίησε η κουτσομπόλα της γειτονιάς για να εξελιχθεί σε μία άριστη «κατίνα» της εποχής.

Σε αυτά, η κουτσομπόλα βρήκε το θρόνο της και κάνει τη δουλειά της ανενόχλητη. Αναλαμβάνει τη μετάδοση πληροφορίας είτε χωρίς να της το αναθέσει κάποιος επίσημα, είτε λαμβάνοντας και μισθό για αυτό.

Όσο και αν το περιτύλιγμα μπορεί να ξεγελάσει, όσο και αν οι φαινομενικά καλοί τρόποι μπορούν να σε υπνωτίσουν, να ξέρεις πως τον Άριστο δεν μπορείς να τον αγγίξεις ότι και αν κάνεις, γιατί αυτός έχει σκοπό την άνθιση της ύπαρξής του και δεν μπορείς να τον σταματήσεις.

Χρειάζεται να πάρεις μία μεγάλη απόφαση!

Θα επιλέξεις να είσαι «η αλεπού που όσα δεν φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια» ή θα ξεκινήσεις την πιο ευγενή διαδρομή προς την δική σου αριστεία;

Εξάλλου, να θυμάσαι πως στο τέλος στον λάκκο πέφτει εκείνος  που τον άνοιξε και αν συμβεί κάτι τέτοιο, όχι μόνο θα έχεις χάσει την ευκαιρία να αριστεύσεις ως άνθρωπος, αλλά θα σε έχει καταπιεί η ίδια σου η υποτίμηση, η εκδίκηση, η κακία, η ανηθικότητα.

Πέτα λοιπόν, αυτό το μικρόβιο από πάνω σου και βάλε πλώρη για όσα θα σε κάνουν να εκπροσωπήσεις άξια την ύπαρξή σου. Αυτό είναι το πρώτο χρέος και η πρώτη μεγάλη ευθύνη του εν δυνάμει Άριστου Ανθρώπου.

Και αν δεν μπορείς να κάνεις αυτή την αλλαγή, γιατί υπάρχει απροθυμία στο να διακριθείς του εαυτού σου, άσε αυτούς που θέλουν να επιχειρούν για το καλύτερο. Δεν μπορείς να διεκδικείς όσα μπορεί να διαχειριστεί μόνο ένας άριστος.

Επέλεξε να είσαι Άριστος μεταξύ Αρίστων!

Να βασίζεσαι σε αυτό που είσαι και όχι σε αυτό που είναι ή δεν είναι οι άλλοι!

Ο Άριστος Άνθρωπος υπερέχει όσων συντηρούν την αντιζηλία, τη μικροψυχία, τη μετριότητα, την ιδιοτέλεια, την αμετροπρέπεια, την ανηθικότητα και την αλαζονεία.

Είναι υπεράνω όχι από εγωισμό, αλλά από διακαή πόθο να εξαλείψει αυτή την κακοδαιμονία από τον Κόσμο, ξεκινώντας από τον εαυτό του!

composeadreamlife

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ