Βασιλικός στον τενεκέ

Ήταν ξημερώματα, στη μέση του καλοκαιριού κι αυτός γύριζε από τη δουλειά. Τα ξενύχτια, καιρό τώρα, του πεφταν βαριά, μα, και τι να κάνει; Στον δρόμο, εκεί που περπατούσε, βρήκε έναν άδειο τενεκέ, καθαρό, από τυρί. Χάρηκε σαν να του ΄καναν δώρο. Τον μάζεψε και τον πήγε σπίτι, στη μικρή αυλή. Η μνήμη είναι γονιδιακή και λειτούργησε καταλυτικά σε αυτήν τη συνάντηση και να πώς.
Άδεια δεν ήταν για να πάρει. Και να ’παιρνε, όμως, πού λεφτά για να ξεφύγει από τη ρουτίνα; Μοναδικός μικρός παράδεισος η μικρή αυλή του.

Την επομένη της ανεύρεσης του τενεκέ, μετά τον πρωινό καφέ, πήγε στο κοντινό φυτώριο. Από καιρό είχε βάλει στο μάτι τους μεγάλους τους βασιλικούς, όχι του χειμωνιάτικους, τους άλλους τους στρογγυλούς.
Τα καναρίνια στο φυτώριο τραγουδούσαν ασταμάτητα. Πήρε μια βαθιά ανάσα πάνω από την πρώτη σειρά με τα μυρωδικά. Προχώρησε πιο μέσα. Αγόρασε ένα τσουβαλάκι χώμα και τον πιο όμορφο, μεγάλο στρογγυλό βασιλικό, που διάλεξε ο ίδιος, αφού τους εξέτασε όλους από κοντά.

Επέστρεψε βιαστικά στη μικρή αυλή. Πήρε τον τενεκέ, τον έπλυνε, έβαλε βότσαλα στον πάτο, χοντρά – ψιλά, μετά χώμα μπόλικο και στο τέλος μεταφύτεψε με αργές προσεχτικές κινήσεις τον βασιλικό.

Κατά τη μεταφύτευση σαν να ζαλίστηκε λιγάκι, γιατί το φυτό, όσο το κουνούσε ’δώ κι εκεί, δεν σταμάτησε να αναδύει την ευωδιά του και μέσα από αυτήν άρχισαν να ξεπετάγονται μπροστά του μνήμες από τα χρόνια, πίσω: Το νησί, η αυλή στο πατρικό, οι εκκλησίες, τα πανηγύρια, τα τζιτζίκια, οι ταβέρνες, η θάλασσα, ο αποξηραμένος βασιλικός κάπου κρυμμένος ανάμεσα σε βιβλία και έγγραφα πιστοποίησης της γεννήσεώς του. Ο βασιλικός του βεβαίωνε πως υπάρχει.

Έστησε τον τενεκέ με τον βασιλικό στη μικρή αυλή. Μετά τον φωτογράφισε. Όταν εμφάνισε τη φωτογραφία, τρόμαξε. Διέκρινε γύρω από τον βασιλικό τη μάνα, τον πατέρα, το καφενείο, τον αδερφό, την πλατεία του χωριού, το σπίτι δίπλα στη θάλασσα, τα ονειροπολήματά του, τότε που μποτζάριζε ανάμεσα παιδιού και ανδρός.
Η συγκίνηση και η ευτυχία είναι δυο πουλιά που τσιμπούν την ίδια ρώγα από σταφύλι, μα πριν τη φάνε όλη, πετούν βιαστικά και φεύγουν.

Σοφία Πολίτου-Βερβέρη

enfo

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ