Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;



Ίσως ο πιο απροσδιόριστος χώρος για να εισέλθουν τα ανθρώπινα όντα είναι το χάσμα ανάμεσα στις σκέψεις μας. Συνήθως μένουμε σε μια σκέψη, μέχρι να πάρει την θέση της μια άλλη, αφήνοντας πολύ λίγο χώρο αχρησιμοποίητο. Τα διαστήματα μεταξύ των σκέψεων μας είναι σύντομα, και σπάνια αναρωτιέται κανείς πώς θα ήταν αν είχε λιγότερες σκέψεις, ή τι θα βρίσκαμε στο κενό μεταξύ τους. Αλλά το παράδοξο είναι προφανές. Να σκεφτόμαστε πώς θα ήταν να είμαστε στο κενό ανάμεσα στις σκέψεις μας ... είναι ακριβώς μια άλλη σκέψη. Αντί να επεκτείνουμε αυτό το διάστημα μεταξύ, προχωράμε σε άλλες σκέψεις. Έτσι, γιατί θα πρέπει να ασχοληθούμε με την είσοδο στο άπιαστο κενό; Επειδή τα πάντα αναδύονται από το κενό.
Παίρνουμε μια ιδέα του γιατί το χάσμα ανάμεσα στις σκέψεις μας είναι μια τέτοιας ζωτικής σημασίας ιδέα να κατανοήσουμε, και ναι, να μπαίνουμε σε τακτική βάση, όταν λάβουμε υπόψη τα εξής: Η θέση του «κανένα πράγμα» είναι το μέρος από όπου όλα όσα είναι «κάποιο πράγμα» προέρχονται. Χρειαζόμαστε το κενό του τίποτα, προκειμένου να δημιουργηθεί κάτι. Ως παράδειγμα, εξετάστε κάθε ήχο που μπορεί να κάνετε. Από πού προέρχεται; Το κενό, τη σιωπή, την κενότητα. Χωρίς κενό, θα υπάρχει θόρυβος όλη την ώρα.
«Είναι η σιωπή ανάμεσα στις νότες που κάνει τη μουσική» είναι μια αρχαία Zen παρατήρηση, η οποία αποσαφηνίζει την ιδέα αυτή. Φανταστείτε, αν μπορείτε, μουσική χωρίς παύσεις ή σιωπηλά διαστήματα. Χωρίς τις παύσεις για τη σιωπή, η μουσική θα ήταν μια απείρως μεγάλη νότα θορύβου. Αυτό που ονομάζουμε μουσική θα ήταν αδύνατο. Αυτό ισχύει για όλη τη δημιουργία, συμπεριλαμβανομένου του κόσμου που θέλετε να δημιουργήσετε για τον εαυτό σας. Η ίδια η δημιουργικότητα είναι μια λειτουργία του χάσματος. Η απόδειξη γι' αυτό είναι ακριβώς μπροστά σας.

Ο Θαυμασμός των θεών για την Άλκηστη

«Ο Ηρακλής επιστρέφει την Άλκηστη στον Άδμητο»(περ.1780), Johann Heinrich Tischbein

Η Άλκηστη του Πελία, θυσιάζεται για τον άντρα της, παίρνει τη θέση του στο θάνατο, σε μια πατριαρχική κοινωνία, όπου κυρίαρχη είναι η αντίληψη:
“Αποζητιέται ο άντρας σα λείψει, ενώ η γυναίκα όχι και τόσο”!
Αυτά είναι τα λόγια της Ιφιγένειας προς τον Ορέστη, όταν τη βρίσκει στη χώρα των Ταύρων, και δείχνουν αυτό ακριβώς!
Βαθιά εδραιωμένη η αντίληψη ότι το αντρικό γένος είναι χρησιμότερο του γυναίκειου!
Η δε γυναίκα την είχε αποδεχθεί και υποβίβασε τη θέση της...
Πολύ βολική αντίληψη για το αντρικό γένος!
Μήπως και στη νεοελληνική μας παράδοση, φίλες και φίλοι μου, η γυναίκα του Πρωτομάστορα στην παραλογή “Του γιοφυριού της Άρτας” δεν είχε την ίδια τύχη;
Αυτή, φυσικά αγνοούσε τη θεμελίωσή της και, όταν το κατάλαβε, ήταν αργά! Ήταν ήδη στα θεμέλια του γεφυριού.
Με κατάρες για την εξαπάτησή της κατεβαίνει στον Άδη.
Οι γυναίκες, βλέπουμε, θυσιάζονται εύκολα, από την Άλκηστη, την Αντιγόνη, την Ιφιγένεια ως τη γυναίκα της δημοτικής ποίησης!
Η μυθολογική και η λαϊκή μας παράδοση αυτό φανερώνουν

Η Άλκηστη τώρα, που είναι το κεντρικό πρόσωπο που προσεγγίζουμε κοινωνιολογικά, συνειδητά επιλέγει ν’ ανταλλάξει τη μοίρα της, ν’ αρνηθεί τη ζωή της, και αυτό γεννά το θαυμασμό, παραδόξως όχι των δικών της, παρά των κατοίκων των Φερών και της προσωπικής της θεραπαινίδας. 

Οι δικοί της άνθρωποι, το είδαμε, την αυτοθυσία της τη χαρακτήρισαν ως μια συνήθη και ανόητη πράξη! 

Οι προγονικοί συγγραφείς και οι Θεοί, σύμφωνα με τις πηγές που πραγματεύονται το μύθο, είχαν άλλη γνώμη, ταυτόσημη με τους Φεραίους και τη θεραπαινίδα.

Στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα η Άλκηστη ήταν το πρότυπο του θανάτου από έρωτα:

Αταλάντη




Η Αταλάντη είναι μυθολογικό πρόσωπο με ισχυρές παραδόσεις τόσο στη Θήβα όσο και στην Αρκαδία, που κι οι δυο διεκδικούν την καταγωγή της.

Κόρη του Σχοινέα και της Κλυμένης. 


Η Αταλάντη ήταν ωραιότατη αλλά και περίφημη δρομέας. 

Απέφευγε τη συναναστροφή με άλλες παρθένες και τρόμαζε στην ιδέα του γάμου. 

Επειδή όμως πολλοί ζητούσαν να την παντρευτούν εκείνη δήλωσε ότι θα παντρευόταν εκείνον που θα κατάφερνε να την παραβγεί σε αγώνα δρόμου και ότι θα φόνευε στη συνέχεια τον όποιον ηττημένο από αυτήν.

 Αν και οι όροι ήταν βαρείς πολλοί ήταν και οι μνηστήρες και ως εκ τούτου πολλά υπήρξαν και τα θύματα. 

Ἀποκάλυψις!!! Πότε θά ξεσπάση ἡ ἐπανάστασις τοῦ «Ἰνδοῦ» καί ἡ ἐκτόξευσις τοῦ χρυσοῦ;

Ἀποκάλυψις!!! Πότε θά ξεσπάση ἡ ἐπανάστασις τοῦ «Ἰνδοῦ» καί ἡ ἐκτόξευσις τοῦ χρυσοῦ;
ΕΙΔΗΣΗ Νο 1
Ο υπουργός Οικονομικών της Ινδίας δήλωσε το Σάββατο ότι θα χρειασθεί χρόνος για να κάνουν αλλαγές οι τράπεζες στις αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές (ΑΤΜ) για να ανταλλάξουν τα νέα χαρτονομίσματα, καθώς εκατομμύρια ανθρώπων κάνουν ουρές στα υποκαταστήματα των τραπεζών για να πάρουν μετρητά.
Ο Arun Jaitley δήλωσε ότι τα ΑΤΜ δεν είχαν ρυθμισθεί πριν από την ανακοίνωση αυτή την εβδομάδα για την απόσυρση από την κυκλοφορία των χαρτονομισμάτων με ονομαστική αξία 500 και 1.000 ρουπίες για λόγους απορρήτου.
«Είναι μια τεράστια επιχείρηση. Θα χρειασθεί χρόνος.»
ΕΙΔΗΣΗ ΝΟ 2
Ο θυμός μεγαλώνει στην Ινδία το Σάββατο, καθώς οι τράπεζες προσπαθούν να ανταλλάξουν μετρητά, καθώς η κυβέρνηση απέσυρε τα τραπεζογραμμάτια μεγάλης ονομαστικής αξίας, σε μια κίνηση σοκ με στόχο την αποκάλυψη δισεκατομμυρίων δολλαρίων μη καταγεγραμμένου πλούτου, που κρύβεται από την εφορία.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στάθηκαν έξω από τις τράπεζες για τρίτη ημέρα για πολλές ώρες, προσπαθώντας να αντικαταστήσουν τα χαρτονομίσματα με ονομαστική αξία 500 και 1.000 ρουπίες, που καταργήθηκαν νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ
Στη μακρινή Ινδία, την δεύτερη χώρα παγκοσμίως σε πληθυσμό με 1,29 δις κατοίκους, εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες μία τραπεζική τρέλλα, με σκοπό τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.
Η κυβέρνηση είχε την έμπνευση να αντικαταστήσει ξαφνικά όλα τα χαρτονομίσματα με ονομαστικές αξίες 500 και 1000 ρουπίες.
Aπό τα μεσάνυκτα της 8ης Νοεμβρίου 2016 έως τις 30 Δεκεμβρίου θα πρέπει να αντικατασταθούν όλα τα χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας 500 και 1000 ρουπίων, που αντιστοιχούν στο 85% των κυκλοφορούντων μετρητών.
Μετά την ημερομηνία αυτή τα παλαιά χαρτονομίσματα καθίστανται άκυρα.
Οι Ινδοί έχουν την δυνατότητα να τα καταθέσουν στις τράπεζές τους χωρίς όριο ή να ανταλλάξουν μερικά από αυτά συνολικής αξίας 4000 ρουπίων με επίδειξη στοιχείων ταυτότητας.
Παράλληλα ετέθη όριο αναλήψεων από λογαριασμούς 10.000 ρουπίων την ημέρα και συγχρόνως 20.000 ρουπίων την εβδομάδα.
Απομένουν 8 εβδομάδες ως τις 30 Δεκεμβρίου από την έναρξη του μέτρου, οπότε οι κατέχοντες Ινδοί προλαβαίνουν να βγάλουν από το τραπεζικό σύστημα 160.000 ρουπίες σε νέα χαρτονομίσματα.
Θεωρητικά θα μπορούσαν να ανταλλάξουν και παλαιά χαρτονομίσματα αξίας 4000 ρουπίων κάθε ημέρα, με την προϋπόθεση ότι θα το επιχειρήσουν από διαφορετική τράπεζα κάθε φορά.
Μέχρι την λήξη του μέτρου αντιστοιχούν 44 εργάσιμες ημέρες, οπότε είναι εφικτή η έξοδος από το τραπεζικό σύστημα άλλων 176.000 ρουπίων.
Συνολικά κάθε πλούσιος Ινδός μπορεί να βγάλει από το τραπεζικό σύστημα με τους δύο παραπάνω τρόπους 336.000 ρουπίες.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 4.704 δολλάρια.
Το μέσο ετήσιο εισόδημα ενός Ινδού είναι 6.664 δολλάρια.
Η ανόητη Ινδική κυβέρνηση ωθεί τον απλό πολίτη να στηθεί στις ουρές και τον αναγκάζει να βγάλει από το τραπεζικό σύστημα σε μετρητά το 70,6% του ετησίου εισοδήματός του (=4704/6664).

Ο Φόβος της Οικειότητας και οι Τέσσερις Τύποι Δεσμού


Μεταξύ 1960 και 1970, ο John Bowlby, Άγγλος ψυχίατρος και ψυχαναλυτής, ανέπτυξε τη Θεωρία της Προσκόλλησης ή Δεσμού (Attachment theory) η οποία εξηγεί τη δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων καθώς και τις όποιες ανασφάλειες μπορεί να υπάρχουν σε αυτές. Με απλά λόγια, η θεωρία αυτή πρεσβεύει ότι η σχέση που είχαμε ως βρέφη με τους γονείς μας ή με τους ανθρώπους που μας φρόντιζαν, παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς θα σχετιζόμαστε σε όλες τις σχέσεις μας στο μέλλον και κατά συνέπεια τι βαθμό οικειότητας θα θέλουμε να καλλιεργήσουμε μέσα σ'αυτές.
Μάλιστα, προς το τέλος της δεκαετίας του 80, η θεωρία της προσκόλλησης, επεκτάθηκε και στις ενήλικες σχέσεις, διατυπώνοντας ότι υπάρχουν τέσσερις  βασικοί  τύποι προσκόλλησης, τέσσερις δηλαδή βασικοί τρόποι με τους οποίους σχετιζόμαστε με τους άλλους ως ενήλικες.
Από τους τέσσερις  παρακάτω τύπους  προσκόλλησης/δεσμού, ποιό νομίζεις ότι σε περιγράφει καλύτερα;
1ος τύπος: Αγχώδης /Tύπος Εμμονής «Θέλω να έχω απόλυτη συναισθηματική οικειότητα με τους άλλους αλλά συχνά βρίσκω ότι οι άλλοι είναι απρόθυμοι να έρθουν όσο κοντά όσο θα ήθελα. Δεν νιώθω άνετα όταν δεν έχω στενές σχέσεις αλλά μερικές φορές ανησυχώ ότι οι άλλοι δε με εκτιμούν τόσο όσο τους εκτιμώ εγώ».
2ος τύπος : Απορριπτικός- αποφευκτικός δεσμός:«Νιώθω άνετα χωρίς στενές συναισθηματικές σχέσεις. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να αισθάνομαι ανεξάρτητος και  αυτάρκης και προτιμώ να μη βασίζομαι στους άλλους ή να αφήνω τους άλλους να βασίζονται σε  μένα».
3ος τύπος : Φοβικός-αποφευκτικός δεσμός:«Νιώθω άβολα να έχω στενές σχέσεις με άλλους. Θέλω  συναισθηματικά στενές σχέσεις αλλά το βρίσκω δύσκολο να εμπιστευόμαι ή να βασίζομαι πάνω τους. Κάποιες φορές ανησυχώ ότι θα πληγωθώ εάν αφήσω τον εαυτό μου να έρθει πολύ κοντά με κάποιον».
4ος τύπος:  Ασφαλής δεσμός:«Είναι σχετικά εύκολο για μένα να έχω στενές συναισθηματικές σχέσεις . Νιώθω άνετα να βασίζομαι στους άλλους και να βασίζονται σε μένα. Δεν ανησυχώ ότι θα μείνω μόνος/η ή ότι οι άλλοι δε με αποδέχονται».

Ο Απόλυτος Οδηγός Ψυχοθεραπείας!

«Η Θεραπεία θέλει θάρρος, και όλοι το έχουμε, ακόμα και αν χρειάζεται να δούμε βαθιά μέσα μας για να το βρούμε»~ Tori Amos
Αποτέλεσμα εικόνας για Ο Απόλυτος Οδηγός Ψυχοθεραπείας!

Της Danica Worthy
Έχετε τη δύναμη να θεραπεύσετε τα πάντα στη ζωή σας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που επηρεάζουν τη ζωή και μας κάνουν να υποφέρουμε, να αισθανόμαστε θλίψη στην καρδιά, και κατάπτωση του σώματος. Σκεφτείτε για μια στιγμή τη ζωή σας και τον κόσμο που σας περιβάλλει και αναζητήστε το είδος της ψυχοθεραπείας που θα αποκαταστήσει την σωματική και ψυχική σας υγεία. Πιστεύω ότι μόνο αν μπορέσουμε να εντοπίσουμε τη ρίζα του πόνου, θα μπορέσουμε να τον θεραπεύσουμε και να τον εξαλείψουμε.
Χρειάζεται θάρρος για να παραδεχτούμε και να αναγνωρίσουμε αυτά που μας κάνουν να πονάμε, ειδικά όταν ζούμε σε έναν κόσμο όπου εύκολα υποφέρουμε σιωπηλά, κρυβόμαστε πίσω από μια μάσκα ή εξαγοράζουμε την θεραπεία μας. Μέσα από τις εμπειρίες σας και τις επαναλαμβανόμενες ανησυχίες σας ξέρετε ακριβώς τι λειτουργεί και τι όχι. Το πραγματικό αποτέλεσμα έρχεται όταν αναγνωρίζουμε την πραγματική φύση του πόνου μας και διαπιστώνουμε πως όλα τα συμπτώματά εξαλείφθηκαν πριν η ασθένεια καταλήξει. Η Helen Keller έχει πει: «Μπορεί ο κόσμος να είναι γεμάτος πόνο, αλλά είναι επίσης γεμάτος με πράγματα που τον ξεπερνούν». Πιστεύω ότι αυτό είναι αλήθεια. Δεν υπάρχει τίποτα που επηρεάζει τη ζωή μας χωρις να μπορούμε να το ξεπεράσουμε, να το τιθασεύσουμε, και να το θεραπεύσουμε.
Συνεχώς έχουμε ανάγκη από θεραπεία και πρέπει να το καταλάβουμε καλά αυτό και να το αποδεχτούμε. Όλοι μας γεννιόμαστε με την έμφυτη ικανότητα να μπορούμε να θεραπεύουμε και να απαλύνουμε τον πόνο των άλλων και τον δικό μας. Υπήρξε μια στιγμή στη ζωή μου, που ταυτίστηκα με τα συμπτώματα του πόνου μου και εγκλωβίστηκα σε αυτόν. Μένοντας στάσιμη σε αυτή την κατάσταση για πάρα πολύ καιρό, υπήρχε κίνδυνος να ξεκινήσει μια ασθένεια στο σώμα που θα μπορούσε να κάνει μετάσταση. Έπρεπε να δω βαθιά μέσα μου και να εντοπίσω την αιτία του πόνου μέσω μιας διαλεκτικής μεθόδου ώστε να αφαιρέσω το μπλοκάρισμα.
Αισθάνεστε πληγωμένοι; Γνωρίζετε την αιτία του πόνου σας; Αυτές είναι οι πρώτες ερωτήσεις που είναι απαραίτητο να κάνετε για να να ξεκινήσετε να επουλώνετε τις πληγές σας.
Υπάρχουν πολλά εργαλεία για να αποκτήσετε περισσότερη αυτογνωσία που θα ενεργοποιήσουν τη δημιουργική σας φαντασία ώστε να δημιουργήσετε ένα ασφαλές τόπο μέσα σας για να θεραπευτείτε και παρηγορηθείτε από τον ψυχικό και σωματικό πόνο. Ο απόλυτος οδηγός της θεραπείας απαιτεί εξοικείωση με την φύση του προβλήματος και έμφαση στον τρόπο διαβίωσης και στη συμπεριφορά. Η σωματική, η συναισθηματική, η πνευματική και ψυχική σας υγεία είναι μέρος της συνολικής ευεξίας σας.
Εδώ σας παραθέτουμε τον απόλυτο οδηγό θεραπείας:

Κρεοφαγία ή πνευματικότητα

Ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία δεν χύνονταν τόσο αίμα όσο σήμερα στον, πολιτισμένο;  κόσμο!

Συλλογή επεξεργασία από τον Zaxo Skafida

Urantia

Στο έβδομο υπερσύμπαν του Όρβοντον, στο τοπικό σύμπαν Νέβαδον, στον αστερισμό Νορλατάντιεκ,  στο σύστημα Σατάνια, στον 606 κατοικήσιμο πλανήτη του, Ουράντια ή γη, αναπτύχτηκε ζωή. Βασική αρχή κάθε μορφή ζωής να στηρίζει τις άλλες, έστω και με τον θάνατο της. Σαν άμυνα στη στήριξη αυτή δόθηκε ο πόνος που έγινε η αφετηρία της ποικιλομορφίας της εξέλιξης, Χωρίς τον πόνο δεν θα υπήρχε οι ποικιλία των ειδών. Μέσα σε τρία δισεκατομμύρια χρόνια, μέσα από δισεκατομμύρια επιλογές, βγήκαν τα πιθηκοειδή με κάποια ποιό αυξημένη νοημοσύνη έναντι των άλλων ειδών. 
 
Τότε αποφασίστηκε το μεγάλο πείραμα. Μια ομάδα ακτίνων θα ενσαρκώνονταν στα ποιό εξελιγμένα πιθηκοειδή, με στόχο την εμπειρία της ύλης. Στόχος, η συνείδηση μέσω του εγκεφάλου να αντιληφτεί την ύλη. Το τίμημα, ο ατελής εγκέφαλος θα έβαζε φραγμό στην μνήμη της θείας προέλευσης. Ο εγκέφαλος όπως ένας τηλεοπτικός δέκτης πιάνει ορισμένα είδη κύματος και τα αντιλαμβάνεται. Όσο τελειοποιείται τόσα περισσότερα είδη κύματος λαμβάνει και αντιλαμβάνεται, Δεν παύει όμως το οπτικό παράθυρο να είναι απολύτως περιορισμένο. Έτσι η συνείδηση αντιλαμβάνεται μέσα από ένα μικρό παράθυρο.

Έκτοτε υπάρχει η αμυδρή ανάμνηση και τάση επανένωσης με την πηγή. Θα μπορέσουν άραγε κάποιοι να φτάσουν στο νησί του παραδείσου του κεντρικού υπερσύμπαντος Χαββόνα που στρέφονται τα επτά υπερσύμπαντα; Στην κατοικία του συμπαντικού πατέρα, του αιώνιου και άπειρου πνεύματος;


Πως μπορούσε να εκφράσει την κάθοδο των θείων ακτίνων στην ύλη. Ο  Αδάμ και ή Εύα τρεφόμενοι με φρούτα.  Με προτροπή του βοηθού του Εωσφόρου, Σατανά, παραβαίνουν την εντολή.  « Από  όλα τα καλά του Παραδείσου θα τρώτε», τους είπε, « εκτός από τον καρπό αυτό ». Τότε ενδύονται δέρματα, ο πρώτος θάνατος και συνεπώς πόνος,  Έχουν μπει στο σύστημα του Εωσφόρου πριν 40.000 περίπου χρόνια.    


Θα μπορέσουν άραγε να ξεφύγουν από αυτή την επιλογή; 

Ναι αν μπορέσουμε να υπερνικήσουμε την έλξη της. 

 Τον δρόμο έδειξαν όσοι έκαναν την υπέρβαση. Απεχώρησαν για ένα διάστημα και μέσα από αποχή υλικών απολαύσεων και νηστείας το πέτυχαν. Ο Χριστός νήστεψε 40 μέρες μετά τη βάφτισή Του και έμεινε στην έρημο. Το ίδιο κι ο Μωυσής πριν ανέβει στο όρος Σινά για να πάρει το νόμο. Το ίδιο κι ο προφήτης Ηλίας όταν  εμπόδισε τη βροχή και δεν έβρεξε ο ουρανός για τρία έτη και έξι μήνες, αλλά και όλοι οι άγιοι. Όλοι οι μύστες περνούσαν από την κάθαρση νηστεία και αποχή, Βούδας, Πυθαγόρας, Εμπεδοκλής, Ράμα, Κρίσνα, Ερμής, Ορφέας, Απολώνιος Τυανέας και πολλοί άλλοι. Οι περισσότεροι διάσημοι πνευματικοί άνθρωποι σ όλο τον κόσμο ήταν χορτοφάγοι επειδή η χορτοφαγία συμβάλλει στην ανάπτυξη του νου και την επίτευξη υψηλότερων επιπέδων συνειδητότητας. Ο Πλάτων ,ο Σωκράτης , ο Αϊνστάιν , ο Βούδας , ο Εμέρσον κ.ά. ήταν χορτοφάγοι.

Βασική αρχή η διατροφή. Ποικίλει σε παμφαγία, αποχή από το κρέας θηλαστικών, πτηνών υδρόβια, ζωικά προϊόντα, φυτικά. Αυτές είναι και οι διάφορες βαθμίδες τροφικής κάθαρσης.

Πλωτίνος Πορφύριος και  Πυθαγόρας για την κρεοφαγία

Ας δούμε τα παρακάτω αποσπάσματα του νεοπλατωνικού φιλοσόφου και μαθητή του Πλωτίνου, Πορφύριου (233-304 μ.Χ.) που ανήκει στους τελευταίους αρχαίους ΄Ελληνες Σοφούς.

*Κάθε κλειδαριά, έχει το κλειδί της*


Ο Θεός δεν δημιουργεί μια κλειδαριά δίχως το κλειδί της .. διότι ο Θεός δεν δίνει προβλήματα δίχως την λύση τους !!

Ζήτησα ευημερία… αλλά η ζωή μου έδωσε μυαλό και υγεία για να δουλέψω.
Ζήτησα καλοτυχία… αλλά η ζωή μου έδωσε ευκαιρίες για να πετύχω.
Ζήτησα έναν στόχο… αλλά η ζωή μου έδωσε εμπόδια για να τον φτάσω.
Ζήτησα αντοχή… αλλά η ζωή μου έδωσε δυσκολίες για να με κάνει δυνατό.
Ζήτησα σοφία… αλλά η ζωή μου έδωσε προβλήματα για να λύσω.
Ζήτησα έναν σκοπό στην άχαρη καθημερινότητα μου… και η ζωή μου έδωσε πονεμένους ανθρώπους για να τους βοηθήσω !!.

Πικρά παράπονα.. που όλοι μας τα κάναμε κάποια στιγμή στην ζωή μας. Μάλιστα αρκετοί από εμάς, ακόμη δεν έλαβαν την απάντηση στο "γιατί" !!. Γι' αυτό και ορισμένοι έχουν απογοητευτεί τόσο πολύ, που συχνά χάνουν την ελπίδα για να βρούν «το κλειδί της λύσης του προβλήματος τους». 

Απογοητεύσεις που δημιουργούν αβεβαιότητες, και τότε πλημμύρα άσχημων συναισθημάτων ξεσπούν  σαν τσουνάμι σε ανύποπτους χρόνους.  Οι δε απογοητεύσεις, οφείλονται κατά κανόνα στο γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι αποφεύγουμε να λάβουμε υπόψη μας και τα τυχών χειρότερα σενάρια. Και ο βασικότερος λόγος που αποφεύγουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για την όποια χειρότερη εκδοχή - εξέλιξη των πραγμάτων, είναι διότι πάντα σκεφτόμαστε το τελειότερο για μας.. αλλά ακόμη και τότε, αναζητάμε όλο και περισσότερα !!.

Είναι στην ανθρώπινη φύση να ωραιοποιούμε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχουμε.. κι έτσι δημιουργούμε προβληματισμούς μέσα στο μυαλό μας, γι’ αυτό που θα θέλαμε και δεν μας δίνεται στην ζωή. Νομίζουμε πως το κλειδί για την πόρτα της ευτυχίας έχει χαθεί. Και τότε η σκέψη αυτή προκαλεί την απογοήτευση, η οποία μας τσακίζει ψυχολογικά !!.

*Μαγεία και Βασκανία.. ο μύθος και η πραγματικότητα*


Οι ανεκπλήρωτες ανάγκες της ψυχής.. τροφή της αχαλίνωτης φαντασίας !! 


Είναι πολύ σχετικό τί θεωρεί ο καθένας μας σωστό ή λάθος, όπως και πραγματικό ή φανταστικό..  καθώς είναι τελείως υποκειμενικό πώς εξετάζει ο καθένας μας τα πάθη του – τα λάθη του και τις ανάγκες της ψυχής του. 
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει όταν μιλάμε για μαγεία, και μάλιστα σπεύδουμε να την διαχωρίσουμε σε λευκή και μαύρη μαγεία. Κατ΄αυτόν τον τρόπο θέλουμε να δηλώσουμε ότι έχουμε να κάνουνε με δύο αντίθετες έννοιες, που στο συγκεκριμένο μου άρθρο μεταφράζονται ως Θετική και Αρνητική επιρροή, των οποίων η ενέργεια και στις δύο περιπτώσεις, όντως είναι αποδεκτή από εμάς. 

Πράγματι, δεν αποφεύγονται, διότι μέσω της Αύρας μας λειτουργούμε ως πομποί και δέκτες. Με απλά λόγια, συμβαίνει και  έλκουμε, τόσο τα θετικά – όσο και τα αρνητικά στοιχεία της κάθε ενέργειας, ανάλογα και με την προδιάθεση της ψυχοσύνθεσης μας, καλής ή κακής.  
Συσσωρεύονται μέσα μας, και εμείς τις χρησιμοποιούμε αναλόγως. Άλλοτε “εκτοξεύοντας” αυτές προς κάποιον συγκεκριμένο στόχο μας – και άλλοτε "εξαπλώνοντας" αυτές στο γύρω περιβάλλον μας, στο διάβα μας. Δηλαδή, εκπέμπουμε αυτό που έχουμε συσσωρεύσει μέσα μας !!. 
Μάλιστα, κάθε έμψυχος οργανισμός (ζώα – φυτά – ορυκτά) απορροφά και εκπέμπει ενέργεια. Πόσο μάλλον ο άνθρωπος που λειτουργεί συνειδητά, και που η Δύναμη της Θέλησης της Ψυχής του είναι ανυπολόγιστη !!. Έχουμε άπειρα παραδείγματα σχετικά με την νοερή επικοινωνία, όπως οι μορφές Τηλεπάθειας. Όπως επίσης έχουμε δεί το ακατόρθωτο να γίνεται εφικτό.. και ένα παράδειγμα που μου έρχεται πάντα πρόχειρα στο μυαλό, είναι αυτό με τον Γολιάθ και τον Δαβίδ.!!.

Επομένως, στο ερώτημα, εάν είναι επιλογή μας ποιες συσσωρεμένες ενέργειες θα χρησιμοποιήσουμε.. η απάντηση είναι πως κατά ένα μεγάλο ποσοστό, είναι όντως επιλογή μας, καθότι οι ανθρώπινες επιλογές, γίνονται συνειδητά. Δηλαδή κατόπιν έντονων σκέψεων μας, που ενδυναμώνουν την θέληση μας, για το ποθητό προς εμάς αποτέλεσμα. 

Η γλωσσοφαγιά ή και το μάτιασμα (Βασκανία): 

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ Τ' ΑΣΤΡΑ



Μια μέρα κάθισε και παίδεψε το κεφάλι του. Το 'βαλε κάτω και το παίδεψε, το 'πλεξε όπως είδε να κάνουν οι γύφτοι με το καλάθι. Στο τέλος το βρήκε: Θα 'πιανε φιλία με τα βιβλία. Θα γύρευε να μάθει από κει, αυτά που του 'κρυβαν οι μεγάλοι πίσω απ' τα παραμύθια που λέγανε αυτοί οι μικροί χάρτινοι “παππούδες” που κάθονται στα γόνατα σου και σου λένε τις ιστορίες τους χωρίς καμώματα και παρακάλια.
...................................................................
Ώσπου να κλείσει κείνη η χρονιά, είχε καταπιεί κι άλλα καμιά δεκαριά βιβλία. Τότε πήρε να γίνεται λόγος για κείνο το παραπαίδι, σ' όλα τα σπίτια. Το μάθε κι ο δάσκάλος, και μια μέρα του παράγγειλε να πάει να τον δει. Βάζει, λοιπόν, ένα παστρικό πουκάμισο και πάει.
- Α, έλα δω... του κάνει ο δάσκαλος. Εσύ είσαι που λες τα παραμύθια;
- Δε φταίω γω... έκανε το παιδί.
- Και ποιος σου είπε ότι φταις; Καλά κανωμένα είν'αυτά που κάνεις. Μα γιατί δεν έρχεσαι να σε γράψουμε να μάθεις και γράμματα του σκολειού; Ε; Δεν τ' αγαπάς;

Γράμματα του σκολειού! Αν τ' αγαπούσε! Μα υπήρχαν πιο γλυκά γράμματα! Πώς όμως να τα μάθει; Αυτός μαθαινε γράμματα του ποδαριού, γράμματα της τρεχάλας, μιαν αράδα εδώ και μιαν εκεί. Μαζί με τα δαμάλια. Να βοσκάνε κείνα γρασίδι κι αυτός βιβλίο. Αν τ' αγαπούσε λέει! Τι λόγια είν' αυτά που λες, κυρ-δάσκαλε! Μα πόσα κομμάτια θα γίνει ένα τόσο δα ανθρωπάκι; Βλέπεις, τα σκολειά σ' αυτό τον κόσμο είναι όλα σκολειά της μέρας. Ανοίγουνε τις πόρτες τους μαζί με τα μαντριά. Πού να πάει; Εδώ ή εκεί
Πάει λοιπόν με το κοπάδι. Και παίρνει λίγο χρήμα, που είναι πηχτός ιδρός. Το μαζεύει λίγο λίγο, όπως το μερμηγκάκι το σπόρο. Έχει την ελπίδα ότι έτσι δε θα τον διώξουν. Έχει ακουστά για τους δασκάλους ότι είναι καταδεχτικοί άνθρωποι και δε θα τον αποπάρουνε.
Και, τώρα, να ο δάσκαλος ήρθε μοναχός του. Η καλή του τύχη τον έφερε μπροστά του. Και τι;... Δάσκαλος αληθινός, με γυαλιά!
Και τον καλάει και στο σπίτι του. Ώρα ήταν λοιπόν. Πιάνει κι αυτός το σακάκι του και το κουνάει.
- Τ' είν' αυτό; ρωτάει ο δάσκαλος.

Ακολουθήστε τη δική σας ευτυχία, όχι αυτή που λένε οι άλλοι


Όταν πρόκειται για την ευτυχία, δεν χρειάζεται να προσαρμόζεστε στις απαιτήσεις ή στις κατευθύνσεις της κοινωνίας. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του συνταγή για την ευτυχία.
Λίγα πράγματα είναι τόσο επιθυμητά και τόσο πολύπλοκα όσο η απλή ευτυχία. Για πολλούς ανθρώπους, αντί να είναι πράγματα για τα οποία ανησυχούν, η ευτυχία και η ευημερία είναι σταθερές στη ζωή τους.
Όμως οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν απαντήσεις στα βιβλία και προσπαθούν να εξηγήσουν τι συμβαίνει γύρω τους και μέσα στο μυαλό τους. Αυτό δίνει στις μέρες τους ένα πολύ μουντό χρώμα, κάνοντας το άγχος και την ανησυχία μια ενοχλητική, μόνιμη συντροφιά.
Δεν είναι εύκολο. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, είναι δύσκολο να απολαύσουμε αυτή την εσωτερική γαλήνη που λέει, «είμαι εντάξει, δεν θέλω ούτε χρειάζομαι κάτι άλλο».
Όμως είναι σημαντικό να έχετε δύο ουσιαστικά πράγματα στο μυαλό σας:
  • Δεν υπάρχει μαγική συνταγή για την ευτυχία.
  • Το δεύτερο είναι εξίσου βασικό: ακολουθήστε τη δική σας ευτυχία. Τα πράγματα δεν λειτουργούν το ίδιο για όλους και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σας πει πώς πρέπει να είστε.
Η ευημερία σας είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και προσωπικό μονοπάτι που πρέπει να βρείτε, να επιλέξετε και να δημιουργήσετε. Ακολουθούν μερικά πράγματα που πρέπει να έχετε υπόψη.
Σημαντικά πράγματα που πρέπει να θυμάστε σήμερα για να είστε ευτυχισμένοι αύριο

ΙΗΣΟΥΣ: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΣΩΜΑΤΗ




ο Ιησούς, μιλώντας στους Σαδδουκαίους για την ανάσταση των νεκρών, τους είπε: «Όταν αναστηθούν οι νεκροί, ούτε θα νυμφεύονται ούτε θα παντρεύονται, αλλά θα είναι όπως οι άγγελοι στον ουρανό» (Κατά Ματθαίον 22,30).

ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;
ΤΟΤΕ ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΕΙΤΕ;



ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ; Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών.

Πιστεύω και περιμένω την κοινή ανάσταση όλων των νεκρών. 
Θα αναστηθεί κάθε σώμα για να ενωθεί με την αθάνατη ψυχή του. 

Η ΣΑΡΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΚΡΟ  ΣΩΜΑ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΪΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ; ΚΑΜΙΑ !!

ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ Η ΣΑΡΚΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΪΚΟ ΑΣΩΜΑΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ; ; 
ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΗΔΗ!! ΑΥΤΟ ΖΟΥΜΕ!! ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ!! ΤΟ ΣΩΜΑ!!

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΪΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΚΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ; ΚΑΜΙΑ !!

ΙΗΣΟΥΣ - ΙΑΣΩΝ





Πολλοί αναρωτιούνται, γιατί ο Χριστός αποκαλεί Τον Εαυτόν Του μια Υιό του Ανθρώπου και μια Υιό του Θεού. Οι γνώστες της Ελληνικής Φιλοσοφίας βρίσκουν την απάντηση, αν θυμηθούν την ρήση του Ηρακλείτου περί Θεού και ανθρώπου:

«Θεός τι εστί; – Αθάνατος άνθρωπος. Άνθρωπος τι εστί;- Θνητός θεός». Και ο Χριστός ως Έλληνας γνώριζε αυτά τα πράγματα και πολύ καλλίτερα μάλιστα από εμάς, τους σημερινούς Έλληνες.





Ήταν Έλληνας ο Ιησούς?
14.Ο Χριστός ήταν Έλληνας της Παλαιστίνης, μιλούσε ελληνικά, είχε ελληνικό όνομα: Ιάσωνας, το γένος Του ήταν ελληνικό, η Μητέρα Του, η Θεοτόκος- ήταν Ελληνίδα


1) Ήταν Γαλιλαίος (Έλληνας της Παλαιστίνης) και όχι Ιουδαίος. Οι Εβραίοι Τον αποκαλούσαν περιφρονητικά Ναζωραίο και στην Εβραϊκή γλώσσα η λέξη «ναζωραίος» σημαίνει «ξένος, άλλου αίματος», τον αποκαλούσαν Σαμαρείτη- ονομασία των Ελλήνων της Παλαιστίνης.

2) Ο ίδιος ο Χριστός αρνήθηκε, ότι είναι Εβραίος, αμφισβητεί τον Θεό του Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, αμφισβητεί, ότι είναι από τη γενιά του Δαυΐδ:

«37 ...και Μωυσής εμήνυσεν επί της βάτου, ως λέγει Κύριον τον Θεόν Αβραάμ και τον Θεόν Ισαάκ και τον Θεόν Ιακώβ. 38 Θεός δε ουκ εστί νεκρών, αλλά ζώντων»

(Κατά Λουκάν, 20/37)

Καταλάβατε τι τους είπε ο Χριστός; Αυτούς που επικαλείστε, δηλαδή τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ- είναι Θεός των νεκρών! Τον Θεό των Εβραίων, τον Ιαχβέ (Ιεχωβά) - ο Χριστός αποκαλεί νεκρό Θεό!!! Και λέει, ότι ο όντως Θεός δεν είναι των νεκρών, αλλά των ζώντων! Εκείνη την εποχή τέτοια πράγματα δεν θα τολμούσε να ξεστομίσει ούτε ο πιο θαρραλέος Ιουδαίος, παρά μόνο εκείνοι, που ήσαν υπήκοοι της Ρώμης και δεν υπάγονταν στο ιουδαϊκό δικαστήριο, δηλαδή οι πολλοί της ιουδαϊκής διανόησης, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι.


Παρακάτω:

«44 Δαυΐδ αυτόν Κύριον καλεί και πως υιός αυτού εστίν;»

(Κατά Λουκάν, 20/ 44)

3) Ο ίδιος ο Χριστός αρνείται, ότι είναι βασιλεύς των Ιουδαίων, και οι ίδιοι οι Ιουδαίοι αρνούνται, ότι είναι συμπατριώτης τους.

Π.χ. όταν ο Πιλάτος βγήκε και ρώτησε σε τι κατηγορείτε αυτόν τον άνθρωπο' Και οι Εβραίοι απήντησαν, ότι αν δεν ήταν Αυτός κακούργος, δεν θα Τον παράδιδαν στον Πιλάτο. Και ο Πιλάτος τους προτείνει να Τον πάρουν και να Τον δικάσουν με το νόμο τους, ξέροντας πολύ καλά, ότι οι Εβραίοι είχαν το δικαίωμα να δικάζουν μόνο τους ομοφύλους τους και κανέναν άλλον. Και τι του απαντάν οι Ιουδαίοι;

- Δεν μας επιτρέπεται να σκοτώσουμε κανένα.

Ενώ ξέρουμε πολύ καλά, ότι εκείνη την εποχή οι Εβραίοι είχαν δικαίωμα να εκτελέσουν έναν άνθρωπο (με λιθοβολισμό παρακαλώ) μόνο της φυλής τους. Κανένας Έλλην, κανένας Ρωμαίος δεν είχαν φόβο Ιουδαϊκού δικαστηρίου, διότι οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι ήσαν πολίτες της Ρώμης. Όποιος πείραζε Ρωμαίο πολίτη θα είχε άσχημα ξεμπερδέματα. Όταν οι ίδιοι οι Εβραίοι λένε, ότι δεν έχουνε δικαίωμα να Τον σκοτώσουν, ομολογούν οι ίδιοι (!!!) ότι ο Χριστός ΔΕΝ είναι συμπατριώτης τους. Και όταν ο Πιλάτος ρώτησε τον Χριστό:

- Είσαι ο βασιλεύς των Ιουδαίων;- ο Χριστός του απαντά: - Συ λέγεις (δεν το λέω αυτό Εγώ, αυτό το λες εσύ)

Και όταν ο Πιλάτος του λέει, ότι αυτοί σε κατηγορούν, ο Χριστός του απάντησε:

- Δεν είμαι του κόσμου τούτου, αν ήμουν, οι ιερείς δεν θα με έδεναν και δεν θα με παρέδιδαν σε σένα…

Τη γυναίκα της ζωής σου δεν θα την πάρεις χαμπάρι…

man,woman,retro,b,w,beautiful,black,and,white,photog,two,black,and,white-edd4e4cda3b708308372c7abedcac4df_h
Είναι αθόρυβη αυτή, είναι τριγύρω μας αλλά δεν την παίρνουμε εύκολα μυρωδιά.
Τριγυρνάει κοντά σου, ξέρεις πως υπάρχει αλλά δεν την έχεις προσέξει ποτέ. Περιμένει την ευκαιρία της, την ευκαιρία σου, περιμένει την στιγμή και τη συνθήκη που θα συνειδητοποιήσεις (αν είσαι τυχερός) ότι είναι «εκείνη», αυτή που στη γυναικεία λογοτεχνία, στα Αρλεκιν και στη Σούπερ Κατερίνα θα τη συναντήσεις με το βαρύγδουπο όρο «η γυναίκα της ζωής σου».
Αρχικά θα πρέπει να αναφέρω πως η βασικότερη προϋπόθεση για να την συναντήσεις, είναι να έχεις ξεπεράσει την περίοδο άρνησης που αναπόφευκτα σε συναντά 2 φορές (τουλάχιστον) στη ζωή σου ως άντρα: η πρώτη είναι στο Δημοτικό όπου όλα τα κοριτσάκια είναι «φτου κακά» για σένα και η ζωή θα φάνταζε ιδανική αν εξέλειπαν όλες αυτές οι τύπισσες με τις κοτσίδες κι αντί αυτών ο πλανήτης θα γέμιζε ποδοσφαιριστές, πυροσβέστες και Τρανσφόρμερς.
Η δεύτερη έρχεται εκεί γύρω στα 35-40 όπου συνήθως έχεις εμπλακεί σε διάφορες σχέσεις στη ζωή σου, τα έχεις κάνει σκατά σε πολλαπλά επίπεδα. Υπάρχουν τουλάχιστον 3 γυναίκες στον πλανήτη που έχουν ορκιστεί ότι θα σε σκοτώσουν (η μία το έχει επιχειρήσει κιόλας).
Υπάρχουν τουλάχιστον άλλες 3 που έχεις ορκιστεί ότι θα σκοτώσεις (όταν αλλάξει ο Ποινικός Κώδικας και πέσουν λίγο οι ποινές για «δολοφονία με αργό και βασανιστικό θάνατο με πλαστικό μαχαιράκι απ’ τα Goodys” ), έχεις αποφασίσει ότι εσύ και το playstation κάνετε ιδανικό ζευγάρι και ένα βράδυ, (μετά από 8-10 συνεχόμενες συναντήσεις με τον κύριο Tanqueray), ανταλλάξατε όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης τη στιγμή που κάρφωνες το τρίτο μπαλάκι στη μισητή Ρεάλ.

O σεβασμός στον άνθρωπο ξεκινάει από την γέννηση του


H γέννα είναι η ύστατη μορφή δημιουργίας, κυριολεκτικής και συναισθηματικής.  Είναι η μετάβαση από την ενδομήτρια ζωή, στην πραγματική ζωή. Είναι το πάντρεμα ανάμεσα στην πρώτη μεταφορική μορφή στέγης και στην χειροπιαστή μορφή στέγης.  Η γυναίκα δίνει ζωή, δίνει συναίσθημα, προσφέρει μέσα από την δυναμική της ψυχής και του σώματος της την πρώτη αίσθηση, το πρώτο αποτύπωμα της εισόδου του πλάσματος της στην καινούργια του πραγματικότητα και σηματοδοτεί την  αφετηρία της στον ρόλο της γυναίκας που δίνει ζωή.

Η γέννηση συναισθηματικά, είναι η συνέχεια της ενδομήτριας ζωής με μια σημαντική διαφορά: το νεογέννητο αντί να νιώθει την ύπαρξη του  μέσα στην μήτρα της μητέρας του, την νιώθει στην αγκαλιά της. Για τον αγέννητο άνθρωπο που βιώνει την γέννηση του, η γέννηση είναι ένα ταξίδι συναισθημάτων και ενστίκτων. Το ένστικτο της γέννησης του ( δηλαδή ο αποχωρισμός από την ύπαρξη και το σώμα της μητέρας του) πλημμυρίζεται από συναισθήματα που τον ωθούν την καινούργια του πραγματικότητα.
Οι έννοιες που χρειάζεται να πλαισιώνουν την γέννα και την γέννηση, είναι ο σεβασμός, η ελευθερία, η ενσυναίσθηση και η υποστήριξη.
Ο σεβασμός δεν μπορεί ποτέ να έχει μέσα βία. Αντίθετα έχει ελευθερία στην έκφραση και στο συναίσθημα που βιώνεται. Η επίτοκος είναι η μορφή που συνδέει αντίθετες πραγματικότητες. Αποχωρισμό και Γέννηση, Συμβολικό τέλος και Κυριολεκτική Αρχή, Προσδοκία και Πραγματικότητα. Έννοιες που είναι χρωματισμένες με καταλυτικά συναισθήματα  μέσα στην ύπαρξη της και την ψυχή της. Αλλά οι διαδικασίες αυτές γίνονται μέσα στο περιβάλλον που την πλαισιώνει.