O σεβασμός στον άνθρωπο ξεκινάει από την γέννηση του

H γέννα είναι η ύστατη μορφή δημιουργίας, κυριολεκτικής και συναισθηματικής.  Είναι η μετάβαση από την ενδομήτρια ζωή, στην πραγματική ζωή. Είναι το πάντρεμα ανάμεσα στην πρώτη μεταφορική μορφή στέγης και στην χειροπιαστή μορφή στέγης.  Η γυναίκα δίνει ζωή, δίνει συναίσθημα, προσφέρει μέσα από την δυναμική της ψυχής και του σώματος της την πρώτη αίσθηση, το πρώτο αποτύπωμα της εισόδου του πλάσματος της στην καινούργια του πραγματικότητα και σηματοδοτεί την  αφετηρία της στον ρόλο της γυναίκας που δίνει ζωή.

Η γέννηση συναισθηματικά, είναι η συνέχεια της ενδομήτριας ζωής με μια σημαντική διαφορά: το νεογέννητο αντί να νιώθει την ύπαρξη του  μέσα στην μήτρα της μητέρας του, την νιώθει στην αγκαλιά της. Για τον αγέννητο άνθρωπο που βιώνει την γέννηση του, η γέννηση είναι ένα ταξίδι συναισθημάτων και ενστίκτων. Το ένστικτο της γέννησης του ( δηλαδή ο αποχωρισμός από την ύπαρξη και το σώμα της μητέρας του) πλημμυρίζεται από συναισθήματα που τον ωθούν την καινούργια του πραγματικότητα.

Οι έννοιες που χρειάζεται να πλαισιώνουν την γέννα και την γέννηση, είναι ο σεβασμός, η ελευθερία, η ενσυναίσθηση και η υποστήριξη.

Ο σεβασμός δεν μπορεί ποτέ να έχει μέσα βία. Αντίθετα έχει ελευθερία στην έκφραση και στο συναίσθημα που βιώνεται. Η επίτοκος είναι η μορφή που συνδέει αντίθετες πραγματικότητες. Αποχωρισμό και Γέννηση, Συμβολικό τέλος και Κυριολεκτική Αρχή, Προσδοκία και Πραγματικότητα. Έννοιες που είναι χρωματισμένες με καταλυτικά συναισθήματα  μέσα στην ύπαρξη της και την ψυχή της. Αλλά οι διαδικασίες αυτές γίνονται μέσα στο περιβάλλον που την πλαισιώνει.

Οι επαγγελματίες υγείας χρειάζεται να μπορούν να νιώθουν και συναισθάνονται τις ψυχοσυναισθηματικές εσωτερικές διαδικασίες που βιώνει η επίτοκος, την ανάγκη που έχει να τις εκφράζει και την τόσο απαραίτητη ανάγκη της για υποστήριξη.
Η ελευθερία στην ψυχική , συναισθηματική και σωματική έκφραση είναι αναγκαία. Το σώμα της επιτόκου  είναι η δίοδος που θα συνδέσει δύο διαφορετικές εμπειρίες, δύο παράλληλες πραγματικότητες, δύο ανθρώπους που έχουν ταυτιστεί στην διάρκεια της ενδομήτριας ζωής.

Το σώμα όμως ορίζεται από συναισθήματα , που κινούν την διαδικασία της γέννησης. Η επίτοκος χρειάζεται να νιώθει Ελεύθερη στην ύπαρξη της και στο περιβάλλον της να κινηθεί, να εκφραστεί, να εκφράσει ότι νιώθει, να Υπάρχει όπως η ίδια επιθυμεί. Η βιωματική εμπειρία της ελευθερίας, δημιουργεί  ελευθερία στο συναίσθημα που διαχέεται στο σώμα της επίτοκου και δημιουργεί το πολυπόθητο συναισθηματικό άνοιγμα που φέρνει μια ήρεμη γέννηση. Η αίσθηση ελευθερίας δημιουργεί εμπιστοσύνη στην γυναίκα, εμπιστοσύνη στο σώμα, εμπιστοσύνη  στην προσπάθεια της να γεννήσει. Η εμπιστοσύνη με την σειρά της βιώνεται και από το αγέννητο πλάσμα γιατί συναισθάνεται ότι νιώθει η μητέρα του. Και έτσι μπαίνει ένα σημαντικό λιθαράκι στην πραγμάτωση ενός ήρεμου και όμορφου τοκετού.

Η εν συναίσθηση στην γέννα και γέννηση, δημιουργεί την εμπειρία της ασφάλειας και της προστασίας. Για κάθε γυναίκα ( ειδικά για τις γυναίκες που γεννούν πρώτη φορά) η γέννηση και η γέννα είναι μοναδικές εμπειρίες. Αλλά είναι και εμπειρίες που για ορισμένες γυναίκες αναδύουν φόβο και ανασφάλεια. Όσο και να οραματίζεσαι την γέννηση του παιδιού σου, η στιγμή που την βιώνεις είναι η πιο Πραγματική εμπειρία. Νιώθοντας ότι το περιβάλλον σου μπορεί να συναισθανθεί Εσένα και να σε αγκαλιάσει, τότε μπορείς και εσύ να αγκαλιάσεις και να έχεις την γέννα που αξίζεις.

Όλες οι προαναφερθείσες έννοιες Δημιουργούν την υποστήριξη στον τοκετό. Δημιουργούν το περιβάλλον που η επίτοκος δεν τραυματίζεται και δεν ματαιώνεται στην πιο καταλυτική στιγμή και εμπειρία της ζωής της.

Αρθρογράφος: Aντιγόνη Συμεωνίδου

e-psychology

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ