ΙΧΩΡ ΚΑΙ ΠΕΤΡΙΧΩΡΟΣ

Φίλες και φίλοι 

Είναι γνωστό από τη μυθολογία ότι ο Ιχώρ είναι το αίμα των θεών και των αθάνατων.

Τι είναι όμως ο πετριχώρος; Είναι το αίμα της γης.

Η λέξη πετριχώρος είναι σύνθετη από την «πέτρα» και τη λέξη «ιχώρ». Ο ιχώρ της πέτρας.

Πετριχώρος ονομάζεται η χαρακτηριστική οσμή που βγαίνει από το χώμα όταν βρέχει. Το 1964 μια αυστραλιανή μελέτη στην επιθεώρηση Nature ανέλυε την προέλευση αυτής της οσμής που ονομαζόταν πετριχώρος. Ήταν πρώτα η γεωσμίνη, μια ουσία που παράγεται από βακτηρίδια κι έπειτα μια ελαιώδης ουσία που βγαίνει από κάποια φυτά και απορροφάται από αργιλώδη και αμμώδη εδάφη.
Όταν λοιπόν βρέχει μυρίζουμε το αίμα της γης.
Ο ιχώρ, το θεϊκό αίμα ήταν γαλαζωπό ή κατ’ άλλους χρυσό, θα μπορούσε να έχει το χρώμα του φωτός.


Ο ιχώρ αναφέρεται από τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό, τον Αριστοτέλη, τον Πυθαγόρα, αλλά και τον Ιπποκράτη, ο οποίος υπαινίσσεται με τη λέξη ιχώρ σωματικό υγρό από κάποιους αρρώστους.

«ρέε δ’ άμβροτον αίμα θείο, ιχώρ, οις περ τε ρέει μαχάρεσση θεοίσιν», γράφει ο Όμηρος στην Ιλιάδα

Όταν η Αφροδίτη πήγε να προφυλάξει τον προστατευόμενό της, τον Αινεία που χτυπήθηκε από τον Διομήδη, βάζοντας τα μπράτσα της, τότε πληγώθηκε από το δόρυ του Διομήδη και από την πληγή έτρεξε ιχώρ.

Ο Πλάτων στον Τίμαιο δίνει την παρακάτω περιγραφή του υγρού αυτού:
«ο ιχώρ, το υγρόν, ο ορός του αίματος είναι απαλός της μαύρης και της οξείας χολής είναι δριμύς, όταν αναμειγνύεται ένεκα θερμότητας με αλμυρά συστατικά, τότε το ονομάζουμε οξύ φλέγμα».

Όταν τραυματίζονταν θεοί, ημίθεοι και ήρωες απελευθερωνόταν Ιχώρ.
Αυτό πίστευαν ότι είχε το χαρακτηριστικό να διατηρεί τις ιδιότητες των τροφίμων και των ποτών των αθανάτων, ενώ παράλληλα ήταν δηλητηριώδες για τον κοινό άνθρωπο. Ακόμα και για τον Τάλω έλεγαν ότι είχε στις φλέβες του ιχώρ, ενώ κατ’ άλλους αυτό ήταν υδράργυρος.

Εικόνα 1775 Joseph-Marie Vien, Η Αφροδίτη πληγώνεται από τον Διομήδη

Ράνια Τζεν

The Mythologists

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ