ΟΙ 12 ΟΛΥΜΠΙΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ Η ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ. (Ν 1)

Με μια μικρή ματιά… μπορούμε να δούμε και να ανακαλύψουμε ότι όλα τα αστροφυσικά, τα γεωφυσικά… αλλά και τα ανθρωπολογικά γεγονότα… υπάρχουν μέσα στην Ελληνική μας Μυθολογία… που είναι στην ουσία… η Μυθοιστορία μας. Δεν είναι τυχαίο που ο Θείος Αριστοτέλης… μας είχε τονίσει.. πως οι αρχαίοι μυθογράφοι… ήταν λεπτολόγοι και αστρονόμοι. Οι αρχαιοελληνικοί μύθοι και η λέξη Όλυμπος… είναι όλο το εσωτερικό και το εξωτερικό Ηλιοπλανητικό μας σύστημα… με «κυβερνήτη» τον Πλανήτη Δία.

Οι πληροφορίες και οι γνώσεις που έχουμε πάρει από την Ελληνική Κοσμογονία και γενικά από τη Μυθολογία μας γενικότερα… σχετικά με τους Ολύμπιους Θεούς και τον ηγέτη τους τον Δία… αναφέρονται στην Δημιουργία του Σύμπαντος Κόσμου. Στην Ελληνική μας Μυθολογία ανακαλύπτουμε αστρολογικές αντιστοιχίες… που είναι καλά κρυμμένες… και που μας έρχονται από τα βάθη των αιώνων….!

Η ύπαρξη της Αστρολογίας είναι άρρητα συνδεδεμένη με την ύπαρξη του Ανθρώπου…. και ο Ζωδιακός του Ζαγρέος μας επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις…! Στην Αρχαιο-Ελληνική εποχή γνώριζαν για τους 12 Ολύμπιους Θεούς και συγχρόνως υπήρχε μια μονοθεϊστική (θρησκεία-ευλάβεια) καθώς οι Θεοί δεν ήσαν τίποτε άλλο… παρά από Αρχετυπικές φιγούρες…. που κάθε μία συμβόλιζε και αντιπροσώπευε και κάτι. π.χ. ο Δίας Ζευς συγκέντρωνε επάνω του… όλες τις ιδιότητες που είχαν όλοι οι άλλοι Ολύμπιοι Θεοί κι έτσι οι ιδιότητες των πλανητών της Αστρολογίας δεν ήταν τίποτε άλλο.. παρά οι ιδιότητες που ταίριαζαν με τις ιδιότητες που είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες Θεοί. Πάρα πολλά άτομα σήμερα… αρνούνται την ύπαρξη της Αστρολογίας… λόγω του ότι είναι θεωρία ντετερμινιστική και καταργεί την Ανθρώπινη Βούληση.

Υπάρχουν δύο μεγάλες κατευθύνσεις της Αστρολογίας, όπως την γνωρίζουμε σήμερα: η Δυτική και η Ινδική. Και οι δύο τύποι… διαιρούν το ελλειπτικό επίπεδο, (…την πορεία, που ο Ήλιος, η Σελήνη και οι Πλανήτες περίπου ακολουθούν δια μέσου του ουρανού) σε 12 τμήματα, κάθε ένα από τα οποία αντιστοιχεί στον αστερισμό που φαινόταν στο νυχτερινό ουρανό, όταν ο ζωδιακός χωρίστηκε αρχικά.

Η αστρολογία επικεντρώνεται γύρω από τις θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης και των Πλανητών στο Ζωδιακό, για ένα συγκεκριμένο γεγονός, θεωρώντας ότι η θέση κάθε πλανήτη επηρεάζει τη ζωή μας στη Γαία. Ένα κοινό χαρακτηριστικό και στους δύο τύπους αστρολογίας είναι η σημαντικότητα του ζωδίου που ανατέλλει εξαιτίας της περιστροφής της Γαίας… στον ανατολικό ορίζοντα, τη στιγμή της γέννησης του ατόμου.

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο τύπων είναι ότι η Ινδική αστρολογία χρησιμοποιεί αστρικό ζωδιακό, ο οποίος αντιστοιχεί στους όποιους αστερισμούς βρίσκονται στον ουρανό, ενώ η Δυτική αστρολογία χρησιμοποιεί τον τροπικό ζωδιακό, ο οποίος βασίζεται σε ημερομηνίες, και κατέληξε προοδευτικά σε 12 ζωδιακούς μήνες που αντιστοιχούν σε ισάριθμους αστερισμούς και που συγχρονίζονται με την απειροελάχιστη μεταβολή των ισημεριών, καθώς η Γαία ταλαντεύεται στον άξονά της… όπως ένα περιστρεφόμενο γυροσκόπιο.

Αν και η κίνηση αυτή είναι πολύ αργή με ρυθμό μιας μοίρας κάθε 70 χρόνια, αυτή η μεταβολή σημαίνει ότι ο αστερισμός των Ιχθύων σήμερα… λάμπει στον ουρανό κατά τη διάρκεια του δυτικού ζωδίου του Κριού. Αν και με γυμνό μάτι κάθε σημείο φωτός μοιάζει περίπου όμοιο με το διπλανό του, μπορούμε σήμερα να δούμε βαθύτερα στο διάστημα και να ανακαλύψουμε ότι κάποια από αυτά τα σημεία φωτός δεν είναι καθόλου αστέρες, αλλά ολόκληροι γαλαξίες… τόσο απομακρυσμένοι, που μοιάζουν να έχουν το ίδιο μέγεθος με τα κοσμικά ξαδέλφια τους, που όλα μαζί σχηματίζουν τους αστερισμούς… τους οποίους χρησιμοποιεί σήμερα η αστρολογία.

Ακόμη συνειδητοποιούμε ότι οι ίδιοι οι αστερισμοί… αλλάζουν και διαστρέφονται. Τα άστρα που φάνταζαν ακίνητα στους αρχαίους αστρονόμους, γνωρίζουμε σήμερα ότι κινούνται μεταξύ τους. Αν και τα πάντα μέσα στο Σύμπαν κινούνται, κάποιες φορές με τεράστιες ταχύτητες, το ίδιο το Σύμπαν είναι τεράστιο και η φαινομενική κίνηση των αστέρων για την ανθρώπινη κλίμακα είναι πολύ μικρή. Για να παρατηρηθεί η κίνηση των περισσότερων αστέρων, θα έπρεπε να ληφθούν φωτογραφίες τους, που να απέχουν εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες χρόνια μεταξύ τους.

Ο μοναδικός άλλος τρόπος να παρατηρηθεί η κίνηση και να αποκαλυφθεί η πραγματική τους θέση στο ανθρώπινο μάτι θα ήταν εφικτός, εάν ΑΔΕΛΦΙΑ… οι άνθρωποι μπορούσαν να αφήσουν τη Γαία και να ταξιδέψουν στο διάστημα σε μακρινούς αστέρες. Αυτοί οι διαστρικοί ταξιδιώτες του διασήματος… θα παρατηρούσαν ότι οι αστέρες των ζωδιακών αστερισμών, οι οποίοι από τη Γαία μοιάζουν επίπεδοι και στερεωμένοι στον ουρανό, βρίσκονται στην πραγματικότητα σε πολλές, διαφορετικές μεταξύ τους, αποστάσεις από τη Γαία… κάποιες κοντινότερες και κάποιες πολύ μακρύτερες.

Η σύγχρονη Αστρολογία εστιάζεται στα ουράνια σώματα μέσα στο Ηλιακό μας σύστημα, θεωρώντας ότι κάθε Πλανήτης επηρεάζει τη ζωή στη Γαία με διαφορετικό τρόπο.

Παλαιότερα, οι αστρολόγοι ήξεραν και χρησιμοποιούσαν μόνο τους 5 πλανήτες… οι οποίοι μπορούσαν να γίνουν αντιληπτοί με γυμνό μάτι όπως είναι: ο Ερμής, η Αφροδίτη, ο Άρη, ο Δίας και ο Κρόνος. Αργότερα προσέθεσαν τη Σελήνη και τον Ήλιο σε ετούτη τη λίστα των περιπλανώμενων σωμάτων. Πολύ αργότερα… μετά την εφεύρεση του τηλεσκοπίου, ανακαλύφθηκε ο Ουρανός το 1781, ο Ποσειδώνας το 1846 και ο μικρός, μακρινός Πλούτων το 1930. Ο Γαλιλαίος, στον οποίο οφείλεται η ανακάλυψη των τεσσάρων φεγγαριών του Δία και η εισαγωγή των πρώιμων μεθόδων για τα σύγχρονα επιστημονικά πειράματα, πίστευε επίσης στις αστρολογικές ιδιότητες των πλανητών.

Στο βιβλίο του Γαλιλαίου «Ο αστρικός αγγελιοφόρος», το οποίο ήταν κατά ένα μέρος υπεύθυνο για τα προβλήματά του με την Καθολική εκκλησία, ο Γαλιλαίος γράφει σχετικά με τις παραδοσιακές ποιότητες, που συνδέονται με τον πλανήτη Δία: Πολλοί έχουν αναρωτηθεί εάν πράγματι… θα μπορούσαν να μας επηρεάζουν ακόμη και σήμερα οι πλανήτες. Ίσως μέσα σ’ αυτές τις δεσμεύσεις της ισχύουσας επιστημονικής μας γνώσης, η επιρροή μπορεί να αναζητηθεί σε δύο θεμελιώδεις δυνάμεις, οι οποίες επιδρούν μέσω αρκετά μεγάλης απόστασης που είναι: η βαρύτητα και ο ηλεκτρομαγνητισμός.

Η βαρύτητα… θα φαινόταν ενδεχομένως ως ένας καλός υποψήφιος, αφού εντέλει δρα μέσω άπειρης απόστασης. Ωστόσο η δράση της ελαττώνεται ταχύτατα, καθώς η απόσταση αυξάνεται από την πηγή της μάζας. Ο Ισαάκ Νεύτων… μας περιέγραψε τη βαρύτητα το έτος 1687 στο έργο του «Principia Mathematica», περιλαμβάνοντας τις εξισώσεις, που ελέγχουν τη συμπεριφορά της, τον «συμπαντικό τετραγωνικό νόμο».

Αν και μπορεί να φαίνεται περίπλοκο σε κάποιον άπειρο στα μαθηματικά, αυτή η αρχή είναι σχετικά απλή: «έστω ότι ένα αντικείμενο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη και επιχειρεί να απομακρυνθεί από αυτόν, όταν βρίσκεται σε διπλάσια απόσταση από τον πλανήτη, από το σημείο που ξεκίνησε, η βαρύτητα θα είναι 4 φορές πιο ασθενής, αν βρίσκεται σε τριπλάσια απόσταση, η βαρύτητα θα είναι 9 φορές ασθενέστερη και ούτω καθ' εξής».

Ως εκ τούτου προκύπτει ότι εάν και κάποιοι από τους Πλανήτες είναι γιγάντιοι, η απόστασή τους από τη Γαία… καθιστά την βαρυτική τους επιρροή αμελητέα, σε σχέση με τη μικροσκοπική, αλλά γειτονική μας… Σελήνη. Ο ηλεκτρομαγνητισμός… είναι η άλλη δύναμη, που μπορεί να δράσει σε μεγάλη απόσταση. Και πάλι, αυτή η δύναμη ελαττώνεται ταχύτατα με την απόσταση και εξαρτάται από το θετικό ή αρνητικό φορτίο του ίδιου του αντικειμένου.

Κανένας από τους πλανήτες δε μπορεί να έχει θετικό ή αρνητικό φορτίο, λόγω του ότι σε μεγάλα αντικείμενα τα δύο μπορούν να βρεθούν μόνο μαζί, το ένα ακυρώνοντας το άλλο, ώστε να επιτευχθεί στο σύνολο η ουδετερότητα. Η οποιαδήποτε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που θα εξέπεμπε κάποιος Πλανήτης θα επισκιαζόταν από την Ηλιακή ακτινοβολία.

Ο Ήλιος ακόμη θα υπερκάλυπτε κάθε αμελητέα μαγνητική επιρροή από τους λίγους Πλανήτες που έχουν μαγνητικό πεδίο. Κατά κάποιον τρόπο, ο Ήλιος και η Σελήνη είναι τα μόνα ουράνια σώματα, που επηρεάζουν εμφανώς τη ζωή στη Γαία, για παράδειγμα, προκαλώντας καιρικά φαινόμενα και κύκλους παλίρροιας. Εκρήξεις μαγνητικής ενέργειας, που απελευθερώνεται από την κορώνα του Ήλιου σε μια ηλιακή αναλαμπή προκαλούν ακτινοβολία σε όλα τα μήκη κύματος κατά μήκος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

Οι ακτίνες Χ και η υπεριώδης ακτινοβολία, που εκπέμπονται από μεγάλες ηλιακές φωτοβολίδες μπορούν να διαλύσουν τις επικοινωνίες εδώ στη Γαία… επηρεάζοντάς μας άμεσα. Αν και έχουμε πλουτίσει πολύ τις γνώσεις μας σχετικά με τη Γαία… στο Ηλιακό μας σύστημα και στο Σύμπαν, υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα που δεν έχουμε εξερευνήσει και δεν έχουμε καταφέρει να πάρουμε τα μυστικά τους.

Ο ηλεκτρομαγνητισμός αποτελεί ένα πεδίο γεμάτο αναπάντητα ερωτήματα, το ίδιο και η βαρύτητα, ενώ σε μικροσκοπικό επίπεδο φαίνεται πως όλα λειτουργούν εντελώς διαφορετικά από ότι μπορούν να δουν τα μάτια μας και να χωρέσει ο νους μας ή η αντίληψή μας. Ποιος ξέρει; Μήπως βρίσκεται σε κάποιο από αυτά τα ερευνητικά πεδία… η λύση του αινίγματος για την αστρολογία;

Ίσως να μπορούμε με τις υπάρχουσες γνώσεις μας… να δεχτούμε την ισχύ της Αστρολογίας ή να την απορρίψουμε εντελώς…! Ακόμα κι αν δεν έχουμε βρει τις κατάλληλες απαντήσεις για τον τρόπο που λειτουργεί, ασφαλώς και δεν μπορούμε απλά να την παραμερίσουμε. Άλλωστε, αποτελεί μία Αρχαία Επιστήμη, μία κληρονομιά της ανθρωπότητας που παραπέμπει σε μία εντελώς διαφορετική αντίληψη του Σύμπαντος Κόσμο…, από αυτή που σήμερα έχουμε συνηθίσει.

Για να δούμε όμως ποιοι είναι οι Πλανήτες… (που σημαίνουν περιπλανώμενα αστέρια)... ποια είναι η υπόσταση τους και η ποια η σχέση τους με τη Μυθολογία.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΔΙΑΣ

Οι Πρόγονοί μας Έλληνες… είναι οι Ονοματοδότες των άστρων και των αστερισμών και έδωσαν σ’ αυτόν τον πλανήτη Δία… το όνομα του βασιλιά των θεών, παρόλο που υποτίθεται ότι δεν γνώριζαν… ότι όντως ήταν ο μεγαλύτερος πλανήτης του συστήματός μας, δηλαδή ο βασιλιάς των Πλανητών ή τελικά να το γνώριζαν… και ίσως να είναι πολλά αυτά που γνώριζαν… ίσως και πολύ περισσότερα απ’ αυτά που γνωρίζουμε εμείς σήμερα… για την εξέλιξη του Ηλιοπλανητικού μας συστήματος….!

Θα παρατηρήσουμε ότι στα Αρχαία Ελληνικά Κείμενα δεν αναγράφεται η λέξη :«Δίας»… αλλά γράφουν το «Ζευς». Το ζην είναι η ζωή του Κόσμου και στη θρησκεία των ΠρωτοΑιγαίων… υπέρτατος θεός είναι ο Ζευς. Αργότερα λαμβάνει θέση η λέξη Δίας… ως νεώτερος θεός… διότι έχει υλική υπόσταση… και διαχωρίζει με το όνομά του. Οπότε Ζευ-γνύει και Δια-χωρίζει… δίνοντας υπόσταση και θέση στην Ουσία των Πραγμάτων και των Όντων.

Έτσι ως Πλανήτης γεννάει αρχικά… ως μια αέρια μάζα… τον Ήλιο, την Αφροδίτη και όλους τους άλλους πλανήτες, όταν εισέρχεται… στο δικό μας Πλανητικό Σύστημα… ως μια τιτάνια μάζα αερίων. Ο διαχωρισμός αυτός των λέξεων Ζευς και Δίας… αλλά και η αλληλεπίδρασή τους είναι πολύ σημαντική… διότι δεν υπάρχει ταύτιση μεταξύ τους. Ο αρχικός Ολύμπιος Θεός μας είναι ο Ζευς και επέρχεται ο Δίας… που είναι διαφορετικός του Ζηνός (Ζευς), όπως άλλωστε μας το τονίζει και πολύ χαρακτηριστικά και ο Θείος Πλάτωνας. Όμως αν και ο Ζευς είναι ομοούσιος με τον Δία, δεν πρόκειται για δύο διαφορετικά ονόματα του ίδιου Πλανήτη.

Η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς τους δύο… είναι ανάλογη με τη διαφορά όπως της Ουρανίας… με την Πάνδημο Αφροδίτη. Ο Ζευς αρχικά… δεν έχει υλική υπόσταση και δομή, ενώ ο Δίας, είναι εκείνος ο Πλανήτης… που έχει μία υλική δομή και πλέον είναι ορατός και εξερευνήσιμος. Εάν εξετάσουμε και μελετήσουμε την αρχαιοελληνική μας Γραμματεία, μπορούμε να διακρίνουμε δύο κύριες παραλλαγές του μύθου… για την γέννηση του Διός: Στην πρώτη εκδοχή… μαθαίνουμε ότι η Ρέα, η σύζυγος του Κρόνου, θύμωσε επειδή εκείνος κατάπινε τα παιδιά τους και για τον λόγο αυτό, γέννησε τον Δία κρυφά, σε ένα σπήλαιο του όρους Δίκτυ στην Κρήτη.

Εκεί, τον νεογέννητο Δία… ανέθρεψαν οι Κουρήτες, που φρουρούσαν ένοπλοι το σπήλαιο, καθώς και οι νύμφες Ίδη και Αδράστεια, οι οποίες έτρεφαν το θεϊκό βρέφος με το γάλα της αίγας Αμάλθειας. Σύμφωνα με μια άλλη παραλλαγή… ο Δίας γεννήθηκε στο όρος Λύκαιον της Αρκαδίας και στην Κρήτη τον μετέφερε η νύμφη Νέδα. Έλεγαν μάλιστα, ότι κατά τη μεταφορά ο αφαλός του βρέφους έπεσε από τα χέρια της νύμφης κοντά στη Κνωσό, σ’ έναν τόπο, που γι’ αυτόν τον λόγο οι Κύδωνες τον ονόμασαν Ομφάλιον.

Η Νέδα παρέδωσε τον Δία στις κόρες του βασιλιά Μέλισσου, τη Μελίσση και την Αμάλθεια, οι οποίες, και σε αυτήν την εκδοχή, τον ανέθρεψαν μέσα σε ένα σπήλαιο του όρους Δίκτυ… με το γάλα της Αμάλθειας.

Αυτές οι δύο εκδοχές… για τη γέννηση του Δία, μπορούν να μας δώσουν και να εξάγουμε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα… για τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Ηλιακό μας σύστημα… όταν ακόμη βρισκόταν υπό διαμόρφωση. Πιστεύω πως ίσως και οι άλλοι μύθοι που σχετίζονται με το εν λόγω ελληνικό νησί… να έχουν κάποιες κοσμολογικές προεκτάσεις.

Οι μύθοι που αναφέρονται στον Αστραίο ή Αστερίωνα… μας υπονοούν την πτώση ενός ουράνιου σώματος… μάλλον ενός κομήτη ή αστεροειδή… στο νησί της Κρήτης. Όπως μας αναφέρει ο Πλούταρχος… στο «Παρ’ Ομήρω» έργο του… ο Ζευς είναι ο Αιθέρας… δηλαδή η Ουσία των Ουσιών του Σύμπαντος Κόσμου… αλλά συγχρόνως και η ένθερμη Ουσία που λάμπει και κατοικεί στα νέφη του Ουρανού.

Ας το λάβουμε υπόψιν μας αυτό… ότι δηλαδή ο Ζευς… ήταν εκείνος που αρχικά λάτρευαν οι Αιγαιοκρήτες… και ότι η λατρεία του Διός… εμφανίστηκε πολύ αργότερα. Ο Θεός των Θεών Δίας Ζεύς… (ο Δίδων Ζωή)… γνωρίζουμε ότι είναι και ο τελευταίος γιος του Κρόνου με την Ρέα. Με την βοήθεια του Ουρανού κατάφερε να «ρίξει» από την θέση του τον Κρόνο. Ο Δίας Ζεύς μεγάλωσε με μια κατσίκα… την Αίγα (Γαία-Αγία-Αίγα)… όπου τα κέρατα της ήταν το κέρας της Αμαλθείας… μια ένδειξη πλούτου και αγαθών.

Πήρε λοιπόν με κλήρο την ηγεσία επί των Ολύμπιων Θεών (…η τύχη στο ωροσκόπιο, ενώ ο Ποσειδώνας πήρε την βασιλεία στον Υδάτινο Κόσμο και ο Πλούτωνας τον Κάτω Κόσμο).

Γνωστός για τις εξωσυζυγικές του σχέσεις… αλλά και για τον τρόπο που διαχειριζόταν τις κρίσεις… για να τα φέρει όλα.. στα δικά του μέτρα. Σύμβολα του ήταν η Αιγίδα… δηλαδή… η ασπίδα που κατασκεύασε από την κατσίκα Αίγα… που τον έκανε αήττητο… καθώς επίσης και τα δυο πιθάρια που συμβόλιζαν τα καλά και τα άσχημα… που έδινε στους Ανθρώπους. Ακόμη όμως και τα άσχημα που έφερνε ο Δίας Ζευς… είναι προϊόν λανθασμένων χειρισμών ή υπέρ αισιοδοξίας των θνητών.

Ο κεραυνός ήταν το επίσημο το σύμβολο και το όπλο του Διός. Για να δούμε όμως… τι έχουμε ανακαλύψει εμείς οι άνθρωποι… για τον Πλανήτη Δία. Έως τώρα έχει ανακαλυφθεί από τους δορυφορικούς ανιχνευτές ραδιοσυχνοτήτων της Nάσα… του μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου «Πρωτοπόρος 10» ότι… ο μεγαλύτερος πλανήτης στο Ηλιακό μας σύστημα, ο Δίας, καθώς περιστρέφεται στον Ζωδιακό Κύκλο, αντί να παίρνει ενέργεια από τον Ήλιο… τελικά δίνει σε αυτόν, αφού εκπέμπει 2,5 φορές περισσότερη ενέργεια… σε σχέση μ’ εκείνη που δέχεται από τον Ήλιο.

Το φαινόμενο αυτό δεν μπορούν να το εξηγήσουν σήμερα οι επιστήμονες-αστρονόμοι… γιατί κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό… σύμφωνα με τους νόμους της Αστρο-Φυσικής. Κι όμως συμβαίνει… και μάλιστα δεν έχει παρατηρηθεί σε κανέναν άλλον πλανήτη, εκτός από τον Δία. Τελικά μήπως ο Ζωοδότης Ήλιος… να μην είναι αυτός που νομίζουμε ότι είναι… και μήπως ο Πλανήτης Δίας…. να παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στον Γαλαξία μας;…! Ο όγκος της τεράστιας μαγνητόσφαιρας του Δία… είναι μεγαλύτερος από τον όγκο του Ηλίου…!

Και ο Ήλιος τελικά τι είναι… ΑΔΕΛΦΙΑ; Υφίσταται; Καλά… ας μην μπλέξουμε…. άλλο…! Συγκεκριμένα, ο Πλανήτης Δίας…. εκπέμπει ενέργεια σε μορφή μαγνητισμού, θερμότητας και ραδιοκυμάτων, τα οποία προέρχονται από τα ηλεκτρόνια υψηλών ταχυτήτων, που κινούνται σε ελλειπτικές τροχιές, έξω από τις δυναμικές γραμμές του πανίσχυρου μαγνητικού του πεδίου, με μήκος κύματος 13,6 μέτρων. Αυτό φυσικά έχει επιβεβαιωθεί και από την διαστημοσυσκευή… «Οδυσσέας».

Όμως το παράδοξο αυτό φαινόμενο ήταν γνωστό στην Αστρομυθολογία των Προγόνων μας Ελλήνων, οι οποίοι, όχι μόνο εξ αιτίας του τεράστιου όγκου του… αλλά κυρίως της ικανότητας εκπομπής της δικής του, αυτόνομης ενέργειας προς τους γύρω πλανήτες… αναγνώριζαν στο πρόσωπο του πλανήτη Δία… ως τον αρχηγό των Ολυμπίων θεών….!

Ξέρουμε πολύ καλά… ότι ο Δίας Ζεύς… παριστάνεται με το να κρατά στο δεξί του χέρι έναν κεραυνό, γιατί οι εκπορεύσεις του Δία σχετίζονται πράγματι με το φαινόμενο αυτό των κεραυνών, εφόσον πίσω από τις προγονικές δοξασίες, υπήρχε πάντοτε μία «μυστική γνώση»… που εκφραζόταν με συμβολικό τρόπο. Η ατμόσφαιρα γνωρίζουμε ότι είναι γεμάτη από ηλεκτρισμό και από τα σύννεφα… που είναι ιονισμένα… άλλοτε με θετικά και… άλλοτε με αρνητικά φορτία.

Όταν δύο ετερώνυμα φορτισμένα σύννεφα πλησιάσουν πολύ κοντά μεταξύ τους, παράγεται ένας ηλεκτρικός σπινθήρας δηλαδή μία …αστραπή και ακούγεται ένας ισχυρός κρότος δηλαδή… μία βροντή, που γίνεται αντιληπτή από την παλμική κίνηση των μορίων του αέρα.

Τα δύο αυτά φαινόμενα παράγονται βέβαια ταυτόχρονα…. αλλά πρώτα φαίνεται η αστραπή και μετά ακούγεται η βροντή, αφού ξέρουμε ότι το φως κινείται με την ταχύτητα των 300 χιλιάδων χλμ. το δευτερόλεπτο… ενώ ο ήχος με 340 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

Οι αστραπές που είναι το 90% περίπου των ηλεκτρικών εκκενώσεων, δημιουργούνται και εξουδετερώνονται ανάμεσα στα σύννεφα και μόνον οι κεραυνοί που είναι το 10% φτάνουν στην επιφάνεια της Γαίας. Ο ηλεκτρισμός συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο… όπως και κάθε άλλη μορφή ενέργειας στην φύση, διότι διέπεται από τους ίδιους νόμους που την κυβερνούν. Έτσι, κάθε κεραυνός που δημιουργείται θα έπρεπε να ακολουθεί πάντοτε τον συντομότερο δρόμο διαφυγής, από το σύννεφο προς το έδαφος.

Το γιατί ακολουθεί μία διακλαδιζόμενη πορεία, εξηγήθηκε από τις τελευταίες αστροφυσικές ανακαλύψεις… με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, που ερεύνησαν την λειτουργία δύο εξωγήινων μορφών ενέργειας: α) του ηλιακού ανέμου και β) των κοσμικών ακτινοβολιών. Α) Ο Ηλιακός άνεμος… οφείλει την ύπαρξή του στο ότι η «κορώνα» του Ηλίου … λόγω της μεγάλης της θερμοκρασίας, εκτονώνεται.

Έτσι ποσότητες ύλης από τον Ήλιο εκρέουν προς το διάστημα. Ο Ηλιακός άνεμος καθώς έρχεται στην Γαία, αλληλοεπηρεάζεται από το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και δημιουργεί ηλεκτρικά φορτισμένες περιοχές, που είναι για τους αστροναύτες… οι λεγόμενες επικίνδυνες ζώνες του Van Allen.

Τα αποτελέσματα του Ηλιακού ανέμου γίνονται κυρίως αντιληπτά… στα μετεωρολογικά φαινόμενα, στην δημιουργία του βόρειου Σέλας καθώς επίσης και στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι έρευνες που έγιναν με δορυφορικούς ανιχνευτές… μας έδειξαν ΑΔΕΛΦΙΑ… μία συνεχή ροή φορτισμένων σωματιδίων από την μαγνητόσφαιρα του Δία προς την Γαία, ο οποίος επηρεάζει τα κύματα του Ηλιακού ανέμου.

Ο Ηλιακός άνεμος με την σειρά του, αντιδρά και επηρεάζει τις διαδικασίες γέννησης του κεραυνού. Β) Έχει παρατηρηθεί επίσης… πως η κοσμική ακτινοβολία του Γαλαξία μας… όταν φτάνει στην Γαία, συγκρούεται με τα μόρια της ατμόσφαιράς μας και διασπάται σε μία πληθώρα σωματιδίων-ηλεκτρόνιων, μεσονίων, ποζιτρονίων κ.λ.π… με ρυθμό πτώσης ένα σωματίδιο ανά δευτερόλεπτο… σε κάθε τετραγωνικό εκατοστό επιφανείας.

Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται… καταιγισμός των κοσμικών ακτίνων και μοιάζει με διακλαδιζόμενη ρίζα δένδρου. Αυτό λοιπόν… είναι κυρίως υπεύθυνο για το γεγονός… ότι μέσα στην ατμόσφαιρά μας υπάρχουν έτοιμα μονοπάτια… από τα οποία μπορεί να περάσει ο κεραυνός. Η κοσμική ακτινοβολία… ορίζει τελικά την διακλαδιζόμενη πορεία… που θα ακολουθήσει ο κεραυνός. Η Αστρομυθολογία μας… θεωρεί τον Δία… όχι μόνο αρχηγό των Ολυμπίων θεών, αλλά και Πατέρα… όλων των Ανθρώπων.

Η δοξασία αυτή επιβεβαιώνεται και σήμερα από το γεγονός ότι ο Πλανήτης Δίας… λόγω της μεγάλης μάζας και βαρύτητάς του, λειτουργεί και σαν μία τεράστια «διαστημική σκούπα»…. η οποία έλκει και σαρώνει τα περισσότερα ουράνια σώματα… που εισέρχονται από το διάστημα προς τα εμάς, εάν βεβαίως έχουν αποκτήσει έκκεντρη τροχιά δηλαδή… ασταθή πορεία. Έτσι συνέβη εάν θυμάστε καλά και με τον κομήτη «Σουμέικερ Λεβί 9»… ο οποίος δεν απείλησε την Γαία βέβαια… διότι κατέπεσε με μεγάλη σφοδρότητα επάνω στην επιφάνεια του Δία… στις 16 Ιουλίου του 1994.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΕΡΜΗΣ

Ο θεός Ερμής… ήταν γιος του Δία και της Μαίας. Αγγελιοφόρος των Θεών, οδηγός των Νεκρών (…Ψυχοπομπός). Ο Μοναδικός που μπορούσε να κινείται στον Όλυμπο, στην Γαία και στον Κάτω Κόσμο. Στην Μυθολογία μας… αναφέρεται πως είχε κλέψει 50 δαμάλια από τον Απόλλωνα. Φτιάχνει με το καβούκι μιας χελώνας με 7 έντερα… μια λύρα και την κάνει δώρο… όταν συναντούνται. Αυτός με την σειρά του δίνει το ραβδί του Πλούτου και της Ευτυχίας… ενώ του δίνει την δια ψήφου μαντεία. Κατά την Γιγαντομαχία… με την σκούφια του Πλούτωνα σκοτώνει τον Ιππόλυτο. Αποφυλάκισε την Ιώ, αλλά και αργότερα τον Άρη. Είναι ο Θεός του Λόγου και της Ευγλωττίας.

Το αστρονομικό σύμβολό του είναι ένας κύκλος με ένα σταυρό από κάτω και ένα ημικύκλιο από επάνω…( ☿). Συμβολίζει το κεφάλι του Θεού με το κερατοειδές κράνος του. Τα μεγαλύτερα μυστήρια και άγνωστα μέχρι σήμερα που αφορούν τον Πλανήτη Ερμή, σχετίζονται με την τροχιά του… αλλά και με το μαγνητικό του πεδίο. Ο Ερμής κινείται σε μία ελλειπτική τροχιά… γύρω από τον Ήλιο, σε αντίθεση με τους άλλους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος.

Το γιατί ο Ερμής ακολουθεί μία τέτοια τροχιά… δεν είναι ακόμη βέβαιο. Πιθανολογείται όμως… πως οφείλεται είτε σε μία πρόσκρουση πάνω του… ενός μεγάλου ουράνιου σώματος… είτε στην βαρυτική επίδραση πάνω του… κάποιου σώματος… που πέρασε από κοντά του. Το δεύτερο όμως μυστήριο… σχετίζεται με το μαγνητικό πεδίο που εμφανίζει. Έχει ένα μικρό μαγνητικό πεδίο, περίπου ίσο με το ένα χιλιοστό του γήινου, ενώ σύμφωνα με τους επιστήμονες… δεν θα έπρεπε να το έχει… (σύμφωνα μάλιστα με αστρονόμους, δεν θα έπρεπε να υπήρχε καν ο Πλανήτης Ερμής). Τι συμβαίνει;

Ξέρουμε ότι το μαγνητικό πεδίο σ’ έναν Πλανήτη δημιουργείται… όταν στο εσωτερικό του υπάρχει ρευστοποιημένο υλικό… το οποίο είναι ηλεκτρικά αγώγιμο. Ο Ερμής όμως, έχει έναν συμπαγή πυρήνα από σίδηρο και νικέλιο, ο οποίος μάλιστα είναι κατά πολύ μεγαλύτερος του αναμενόμενου και καταλαμβάνει το 40% περίπου του όγκου του… την στιγμή που ο πυρήνας της Γαίας καταλαμβάνει μόλις το 17% του όγκου της.

Οι κυριότερες πληροφορίες που έχουμε για τον Ερμή προέρχονται κυρίως από την μοναδική ερευνητική αποστολή… που έχει επισκεφτεί τον Πλανήτη μέχρι σήμερα και ήταν το έτος 1974… όταν η μη επανδρωμένη συσκευή Μariner 10… της Νάσα… επισκέφτηκε τον Πλανήτη και έστειλε πίσω περίπου 2.000 φωτογραφίες, αλλά και άλλα δεδομένα… τα οποία αφενός μας έδωσαν μία εικόνα για τον Πλανήτη Ερμή… αφετέρου όμως προβλημάτισαν τους αστρονόμους και έδωσαν ώθηση στην δημιουργία μια νέας πιο σύγχρονης αποστολής… που έγινε το έτος 2004 από το ακρωτήρι του Canaveral, όπου η Νάσα εκτόξευσε το διαστημικό όχημα Μessenger.

Το όχημα αυτό επέστρεψε το έτος 2005 στην Γαία… για να πάρει ώθηση περιστρεφόμενη σε τροχιά γύρω της και το έτος 2007 έκανε το ίδιο και στην Αφροδίτη. Το 2011 τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ερμή, αφού προηγούμενος έκανε τρεις διελεύσεις γύρω του. Έκανε χαρτογραφήσεις στην επιφάνειά του και σύλλεξε δεδομένα για το μαγνητικό του πεδίο… που τόσο προβληματίζει ακόμη και σήμερα τους επιστήμονες. Εκτός φυσικά της αποστολής της Νάσα… υπήρξε και μία άλλη αποστολή του BepiColombo, η οποία είναι μία συνεργασία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος… όπου (…συμμετέχει και η Ελλάδα) και η Ιαπωνία και προγραμματίστηκε να ξεκινήσει το έτος 2013… για να φτάσει στον Ερμή το έτος 2019.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Κατά τον Ησίοδο… στην Θεογονία… η Αφροδίτη προέρχονταν από τον ακρωτηριασμό του φαλλού του Ουρανού από τον γιο του Κρόνου. Το μόριο ταξίδεψε και στην τοποθεσία της σημερινής Κύπρου… όπου γεννήθηκε η Θεά Αφροδίτη. Εξαιρετικής ομορφιάς, προστάτιδα των νόμιμων, αλλά και των παράνομων ζευγαριών. Σύζυγος του Ήφαιστου (… που ήταν άσχημος και κουτσός, αλλά και με πολλές εξωσυζυγικές σχέσεις με πιο γνωστές αυτήν με τον Άρη (… όπου τους έπιασε ο Ήφαιστος) με τον Ερμή (… όπου έκαναν ένα παιδί που έμοιαζε τρομερά και στους δυο και έτσι ονομάστηκε Ερμαφρόδιτος)… αλλά και τον Άδωνη…. ( φυσικά όχι τον Γεωργιάδη)…!

Η μεγαλύτερη απόλαυση της ήταν… να αποπλανεί τους άνδρες. Λόγω του ότι η Αφροδίτη δεν ήταν απόγονος που προήλθε από μια ερωτική πράξη αγάπης, αλλά από μια κτηνωδία, η Αφροδίτη μας δείχνει την επιφανειακή μορφής αγάπη, αλλά και το κάλλος. Το κατακρεουργημένο μόριο του Ουρανού… συμβολίζει τον αποχωρισμό και την αποβολή.

Έτσι μας προκύπτει πως η Αφροδίτη δεν έχει αστρολογική συμβατότητα με τον Ουρανό… ( λόγω του ότι αν και έχουν βιολογική σχέση… στην πραγματικότητα είναι ξένοι μεταξύ τους ) και δείχνει τις σχέσεις που ξεκινούν ξαφνικά και λήγουν ξαφνικά ή σχέσεις που έχουν εκκεντρικά στοιχεία. Με τον Κρόνο επίσης… δεν έχει ιδιαίτερη συμβατότητα μιας και ουσιαστικά είναι ο ηθικός αυτουργός… αλλά κι ο τελέσας την πράξη του ακρωτηριασμού του Ουρανού και κατ’ επέκταση ηθικός αυτουργός της πατρικής της απόρριψης.

Κατά συνέπεια αστρολογικά δείχνει τις σχέσεις που το άτομο αναζητά πατρικό υποκατάστατο ή και αρκετές φορές τις σχέσεις που έχουν ιδιοτελείς σκοπούς. Αν θα θέλατε και είσαστε διατεθειμένοι να υποστείτε το μαρτύριο αυτό… για να θαυμάσετε την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα στον Πλανήτη Αφροδίτη… προσέξτε καλά σε ποια κατεύθυνση θα κοιτάζετε… χαχα…!... γιατί η Αφροδίτη περιστρέφεται ανάποδα… από τους υπόλοιπους Πλανήτες… με κατεύθυνση δεξιόστροφη….!

Αυτό σημαίνει ότι ο Ήλιος… ανατέλλει στη δύση και δύει στην ανατολή. Το γιατί συμβαίνει αυτό… είναι ένα ζητούμενο. Αλλά η Αφροδίτη… γενικά μας φέρνει και τα αφροδίσια νοσήματα… μην το ξεχνάτε αυτό… και χρειάζεται προσοχή.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ=ΔΙΑΤΡΟΦΗ=ΤΡΟΦΗ-ΔΙΑ. Λοιπόν, όπως σας έγραψα παραπάνω, στη Μυθολογία μας, σε όλες τις συγκρούσεις πάσης φύσεως που εξιστορούνται σε αυτήν, στην ουσία μιλάμε για πόλεμο μεταξύ Ουρανίων σωμάτων, σύγκρουση Πλανητών, Αστεροειδών, κλπ.

Αυτά όμως είναι ζωντανά όντα; Η θεωρία της Γαίας… λέει ότι η Γη είναι ένα ζωντανό όν…! Επίσης και η Αφροδίτη… είναι επίσης ένα ζωντανό όν και μπορεί να κατοικείται ακόμη και τώρα… αυτή τη στιγμή.

Υπάρχει κάποια ζωή στα σύννεφα της Αφροδίτης και υποτίθεται ότι στην επιφάνειά της… ενώ είναι μία κόλαση… τα σύννεφα της, έχουν υποτίθεται… μία θερμοκρασία που φτάνει μόνον στους 40 βαθμούς Κελσίου και είναι από μεθάνιο.

Εάν λάβουμε υπόψιν μας ότι και οι πρώτοι οργανισμοί στον πλανήτη Γαία ζούσαν με μεθάνιο…. τότε εύλογα θα μπορούσε να υπάρχει κι εκεί ζωή. Ακόμη και σήμερα κάτω στον πυθμένα των ωκεανών της Γαίας… βρίσκουν πλάσματα που ακόμη ζούνε με μεθάνιο.

Το μεθάνιο έρχεται με τους Ηλιακούς ανέμους και τα μόρια του μεθανίου που εκπέμπονται από την Αφροδίτη, στην ευθυγράμμιση της με τη Γαία… περνούν από εδώ και πολλές ανταλλαγές πραγματοποιούνται και συμβαίνουν αναμεταξύ των Πλανητών… που εμείς δεν παίρνουμε καν είδηση. Είναι τόσα τα θαυμαστά που δεν ξέρουμε ακόμη, αλλά όμως αρκετοί και ειδικά οι νέες γενιές… θα έχουν αρχίσει να τα υποψιάζονται…!

Στην Ελληνική μας Μυθολογία, υπάρχει μία διαφορά μεταξύ της Ουρανίας και της Πανδήμου Αφροδίτης:.. που πρέπει να προσέξουμε. Η πρώτη… η Ουρανία Αφροδίτη, είναι η γενεσιουργός και η αεί αναγεννησιουργός Ουσία του Αιθέρος… δηλαδή της Ψυχής του Σύμπαντος Κόσμου. Ενώ η δεύτερη… η Πάνδημος Αφροδίτη, είναι ο πλανήτης Αφροδίτη, που είναι… ένα το υλικό Ον, που χρησιμοποιείται ως ένα μεταλλαχτικό και μεταβατικό όχημα των Σαυροειδών και Δαιμονικών Όντων που, όταν βρέθηκαν στον Πλανήτη μας… μπορούσαν να μιμούνται επακριβώς την ανθρώπινη μορφή. Έτσι η Πάνδημος Αφροδίτη… δηλαδή ο πλανήτης Αφροδίτη… ήταν η ορμητήρια βάση των ανθρωπόμορφων ερπετοειδών όντων...!

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.) …..(ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ)………..

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ