Γράμμα σ' ένα φίλο

Γράφει η Χριστίνα Ταράτσα

Φίλε μου,

Είναι δύσκολο να ερωτευτεί ένας άντρας μια γυναίκα που έχει το θάρρος να λέει λιγότερα απ’ όσα γνωρίζει και να καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα φανερώνει στους άλλους. Η γυναίκα αυτή αιφνιδιάζει! Σαν γυναίκα λοιπόν κι εγώ, που αρέσκεται να πιστεύει πως γνωρίζει καλά το φύλο της, θα σου πρότεινα να μείνεις μακριά από όλη αυτή την ιστορία. Πώς γίνεται να θέλεις τόσο πολύ μια γυναίκα που αγαπά αλλόκοτα πράγματα, όπως τη μυρωδιά της θάλασσας, των βιβλίων, της βροχής; Που την ελκύει σαν μαγνήτης το διαφορετικό, το αόρατο και το άπιαστο… Που χαμογελά σε κάποιον όταν τον βλέπει να φοβάται…

Μείνε μακριά, φίλε μου. Η γυναίκα αυτή θα σε κάνει να αισθάνεσαι «μικρός». Ερωτεύσου καλύτερα κάποια που ξέρει να βάζει τη ζωή της σε «γυάλινα, διαφανή κουτάκια», που συμπεριφέρεται θηλυκά, όπως προστάζει η φύση της. Ερωτεύσου μια γυναίκα που είναι πάντα συγκεντρωμένη, που δεν αμφιβάλλει ποτέ, που δεν σιωπά γιατί θεωρεί, εσφαλμένα ή μη, πως η σιωπή είναι σοφία και γαλήνη και ποίηση. Στάσου πλάι σε μια γυναίκα που λέει εύκολα ναι, που συμφωνεί δίχως να αναρωτιέται...

Η γυναίκα που σκέφτεται ακατάπαυστα, είναι δύσκολη κι αλλοπρόσαλλη, φίλε μου. Επηρεάζεται διαρκώς από νέες ιδέες, αλλάζει απόψεις όταν οι συγκυρίες το απαιτούν, συγκινείται και θλίβεται με πράγματα και καταστάσεις που η «καλή» τα προσπερνάει. Αυτή η «έξυπνη», αν και αιθεροβατεί διαρκώς, έχει άποψη και θα σου «πετάξει» με το γάντι αλήθειες που, πίστεψέ με, δεν θα θέλεις ν’ ακούσεις. Και οι αλήθειες όταν λέγονται δίχως ανταριασμένες φωνές, είναι δύο φορές αλήθειες. Άσε που θα παθιάζεται με το τίποτα. Αμ, το άλλο, το γνωρίζεις; Θα σιωπά όταν οι άλλοι μιλούν και θα μιλά όταν οι άλλοι σιωπούν… Μπορείς, αλήθεια, να το αντέξεις; 

Εγώ, όμως, σου λέω να μείνεις μακριά από μια γυναίκα που ποτέ δεν ξέρει τι θέλει! Θα σου φανεί σαν «χάρτινη βαρκούλα» που λαχταρά να ταξιδέψει κάποτε σε ωκεανούς.

Μείνε μακριά, φίλε μου, από μια «παρανοϊκή» γυναικεία καρδιά, που πιστεύει στους αιώνιους και ανεξάντλητους παραβολισμούς της σχολής των ρομαντικών, όπως το «πάντα μαζί» και «αγάπη» και «πάθος» και «αρμονία» σε μια σχέση. Δεν θα αντέξεις την εμμονή με την οποία θα απαιτεί την προσοχή σου και το ενδιαφέρον σου. Είναι άκρως ρομαντική, σου λέω, κι ας μην το δείχνει! Δεν θα μπορέσεις ποτέ να την καταλάβεις. Γιατί, μήπως εσύ γνωρίζεις πολλούς «ενήλικες» που διασχίζουν χωρίς φόβο την πύλη της αθωότητας, για να βρεθούν στον κόσμο των παιδιών, εκεί όπου ο χρόνος ζυγίζει μονάχα το «εδώ» και το «τώρα»; Αυτή εκεί ζει. Το ’ξερες, αλήθεια;

Δεν χρειάζεται λοιπόν να κουραστείς με μια γυναίκα που δεν πατά ποτέ στη γη. Και, για φαντάσου, ώρες ώρες θα σου ζητά κάτι παράξενα πράγματα που αγοράζονται, λέει, μόνο με την ψυχή. Τι είναι αυτό, δύσκολα θα το καταλάβεις. Το μόνο που θα αισθανθείς είναι πως θα πονάει και το κορμί και η ψυχή της αν δεν «χαϊδεύεται» από σένα. Άσε που θα έχει την ακλόνητη πεποίθηση πως για να αγαπήσεις έναν άλλον άνθρωπο θα πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου! 

Μείνε μακριά από αυτή τη γυναίκα, γιατί θα θέλει να σου δείξει έναν κόσμο γεμάτο μέρη και τόπους που δεν βαδίζουν πολλοί. Θα σε σέρνει συνεχώς σε βιβλιοπωλεία, σε σινεμά, σε μέγαρα μουσικής, σε μουσεία, σε παραλίες όπου δεν πάτησε ανθρώπου πόδι… Η γυναίκα αυτή θα ονειρεύεται ταξίδια και θα σου διηγείται συνέχεια φανταστικές ιστορίες! Τι κουραστικό που θα είναι! Και τις νύχτες –για σκέψου– θα θέλει να σου διαβάζει παραμύθια ή ποιήματα για να αποκοιμηθείς. Θα το αντέξεις, φίλε μου;

Άσε που θα σου λέει συνέχεια πως τα πράγματα δεν έχουν μόνο μία πλευρά και πως ένα κι ένα δεν κάνει πάντα δύο. Μπορεί να κάνει και τίποτα, αν το… ένα «απουσιάζει». Τέτοιες ανοησίες θα λέει!

Άκου και τούτο, φίλε μου: δεν θα μπορείς να προβλέπεις την αντίδρασή της, γιατί θα θεωρεί αυτονόητο πως αξίζει να την αγαπάς και πως δεν θα την προδώσεις ποτέ. Και θα καταφέρει να σε πείσει πως εσύ την επέλεξες, ενώ θα συμβαίνει το αντίθετο. Στην αρχή θα νιώθεις «σπουδαίος» γι’ αυτό και θα φουσκώνεις σαν παγόνι. Σαν θα περάσει όμως ο καιρός, θα μάθεις πως πρέπει να «τρέχεις» όλο και με πιο αυξανόμενη ταχύτητα για να ξεπεράσεις τη σκέψη της. Και ίσως, ίσως λέω, κάποτε, να εξαντληθείς από αυτόν το «μαραθώνιο». Και τότε, φίλε μου, θα θελήσεις το απτό, το εύκολο, αυτό που μπορείς να φτάσεις με ένα απλό άνοιγμα των χεριών σου… 

Λοιπόν, φίλε μου; Τι λες; Επιμένεις ακόμη να γνωρίσεις αυτόν τον πολύχρωμο και πολυσχιδή κόσμο που θα σε οδηγήσει αυτή η παράξενη γυναίκα; 

Αν ναι, θα κερδίσεις ένα δώρο: μαζί της, δεν θα μάθεις ποτέ τι είναι χαμένος χρόνος, τι πάει να πει βαρεμάρα, πλήξη, ανία… 

Με αγάπη

Η φίλη της καρδιάς σου…

topaliopodilato

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ