Πόσο άνθρωποι νιώθετε σήμερα;

Βλέπω παιδιά να μαχαιρώνουν φίλους τους, φοιτητές να εξαφανίζονται για μέρες και κανείς να μην ξέρει τίποτα, άνθρωποι να πνίγονται μαζικά στις θάλασσες και όσοι δεν... να τριγυρνάνε ξυπόλυτοι και να κοιμούνται στα τσιμέντα.

Βλέπω στάδια, club και εστιατόρια να γίνονται βωμοί θυσίας ενός ανώμαλου θεού...

Βλέπω αυτά κι άλλα τόσα...

Και μεταξύ μας να λέμε: "το εμαθες το άλλο;" και μετά συνεχίζουμε ατάραχοι. Τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλωστε;

Βλέπω γύρω μου πως φοβόμαστε να απλώσουμε τα χέρια μας να αγγίξουμε τον διπλανό μας, πως δειλιάζουμε να ξεστομίσουμε όμορφες λέξεις. Δεν κλαίμε,  δεν γελάμε,  δεν θυμώνουμε, δεν αισθανόμαστε, γενικά και ειδικά και  κρύβουμε τους εαυτούς μας πίσω από την αδιαφορία και τον εγωισμό μας!

Βλέπω τη βιομηχανία του σεξ να μοιάζει παιδικό παραμύθι μπροστά στα αναίσχυντα της καθημερινότητάς μας!


Άλλα λέμε, άλλα σκεφτόμαστε, άλλα εννοούμε, άλλα ακούμε κι άλλα καταλαβαίνουμε. Και οι δεύτερες σκέψεις οργιάζουν! Και το θάρρος της γνώμης μας, έχει γίνει θρασύτατη βία! Και παντού τελικά μοναξιά να ταΐζει το τέρας μέσα μας!  Αυτό που θεριεύει μια μέρα κι αναρωτιόμαστε μετά: "μα πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος να σκοτώνει άνθρωπο;"

Πόσο άνθρωποι νιώθετε σήμερα;

Εγώ πάντως λέω να ευχηθούμε οι καλικάντζαροι να βάλουν ένα φουρνέλο εκεί στον πυρήνα, να μας σώσουν από τους εαυτούς μας μια κι έξω...

Arkouda

enfo

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ