ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΟΜΠΙ ΤΕΛΙΚΑ

 

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς παρατηρήσατε, πως στα ΜΜΕ εκτός των άλλων ειδήσεων σοβαρών και μη, ανακοινώνουν κάθε τόσο και έναν θάνατο. Έφυγε από την ζωή ο γνωστός……τάδε. Σχεδόν πάντα από καρκίνο.

Επαναλαμβάνω πως εδώ και πολύ καιρό τώρα, οι θάνατοι που ανακοινώνονται από τα ΜΜΕ σχεδόν αποκλειστικά οφείλονται στην επάρατη νόσο. Και διερωτώμαι, είναι τόσο φυσικό αυτό που συμβαίνει και κανείς δεν ανησυχεί; Είναι “κολλητική” νόσος ο καρκίνος κι έχουμε “πανδημία”;

Επίσης παρατηρώ πως στα προγράμματα ιατρικού περιεχομένου, όταν διακεκριμένοι επιστήμονες είναι καλεσμένοι να διαφωτίσουν τον κόσμο επί του θέματος και της θεραπείας, λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα λες και ακούω μαγνητοφωνημένο μήνυμα σε επανάληψη. Και διερωτώμαι, αυτό συμβαίνει διότι δεν έχουν ιδίαν άποψη οι κατά τα άλλα εξαίρετοι επιστήμονες; είναι “ψεκασμένοι”; ή είναι απλά εντεταλμένοι “Community Educators”; Και εξηγούμαι για να γίνω κατανοητός, σε μετάφραση “Community Educators” σημαίνει επιμορφωτές της κοινότητας.

Εις την Αυστραλία ή και αλλού πιστεύω, υπάρχει αυτή η ειδικότητα ας πούμε των “επιμορφωτών” σε θέματα υγείας που απασχολούν τον κόσμο, οι οποίοι κάθε τόσο οργανώνουν ομιλίες στις διάφορες κοινότητες και στην γλώσσα της κάθε κοινότητας (Ελληνική, Ιταλική, Βιετναμέζικη, κλπ) σε συνεργασία βεβαίως με τους Συλλόγους της κάθε Μειονότητας, τις Πρόνοιες και τις αντίστοιχες ΜΚΟ που αντιπροσωπεύουν το κάθε πρόβλημα υγείας.

Λοιπόν τα άτομα αυτά με ζήλο επιτελούν το καθήκον τους και καλοπροαίρετα πιστεύοντας ότι υπηρετούν Iερό σκοπό και Θεάρεστο έργο. Δυστυχώς όμως τα άτομα αυτά είναι άσχετα με τον χώρο της υγείας και δεν έχουν άποψη, αλλά και να είχαν δεν τους επιτρέπετε να εκφέρουν γνώμη παρά μόνο να “παπαγαλίζουν” αυτά τα οποία τους έχει δώσει έτοιμα η εκάστοτε ΜΚΟ υγείας. Έτσι άθελά τους συντηρούν την “πλύση εγκεφάλου” δια της “προπαγάνδας” σύμφωνα με τα κελεύσματα των συμφερόντων της “βιομηχανίας της ασθένειας”.

Επίσης βλέπω στα ΜΜΕ κάθε τόσο, να απονέμονται βραβεία για τον ίδιο σκοπό σε σχεδόν συγκεκριμένα πάντα άτομα, σε συγκεκριμένες MKO, σε συγκεκριμένα ερευνητικά κέντρα και ξανά-διερωτώμαι. Tι στα αλήθεια γιορτάζουν; Το γεγονός πως τα “θύματα” πολλαπλασιάζονται αντί να μειώνονται; πως δαπανώνται εκατομμύρια εκατομμυρίων σε επιστημονικές έρευνες χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα; Πως οι ίδιες θεραπευτικές αγωγές επαναλαμβάνονται εδώ και χρόνια, που οι ίδιες ιατρικές σχολές δεν τις θεωρούν θεραπευτικές αγωγές αλλά “παρηγορητικές θεραπείες”; και πως πολλοί επιστήμονες που τόλμησαν να εκφέρουν μια διαφορετική άποψη “εξαφανίστηκαν”;

Τελικά είμαστε “ζόμπι;” με “ζόμπι” γιατρούς; και άξιοι της μοίρας μας; εφόσον δεν ξυπνάμε, δεν μορφωνόμαστε, και δεν διεκδικούμε; Τι να πω; Δεν λέω τίποτε άλλο, εξ άλλου έχω εξαντλήσει όλη την θεματολογία σε προηγούμενα άρθρα μου, κι ευχαριστώ που με ανεχτήκατε.

Dr. Nikolaos Vrousgos, ND

photo periergaa.blogspot.com

lifehub

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ