Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Δε μετανιώνω που τίναξα τα πάντα στον αέρα για πάρτη σου


Τι να λέμε. Ό,τι κι αν πούμε πλέον είναι περιττό. Προσπαθώ να βρω τα μπάσταρδα τα λόγια να εξηγήσω τι έχεις κάνει στο μυαλό μου. Το δικό μου το μυαλό δεν το πείραζε κανείς. 


Τώρα δεν μπορεί να κάτσει σε ησυχία. Ψάχνει τρόπους να σε δει ξανά. Ξανά και ξανά. Αυτό το ταξίδι δε θέλω να έχει τελειωμό. 

Με έχει πνίξει ένα αχόρταγο συναίσθημα που θέλω να έχει μόνο εσένα. 
Δε μετανιώνω που τα τίναξα όλα στον αέρα σε μια στιγμή, μόνο και μόνο για να σε νιώσω δίπλα μου για λίγο. Αυτό το «για λίγο» δεν μπορεί να συγκριθεί με όλα τα δήθεν «πολύ» μέχρι τώρα. 

Έχετε ακούσει σίγουρα κάποιον να σας λέει πως συνάντησε κάποιον που του ανέτρεψε τα δεδομένα. Αυτά εγώ τα κορόιδευα. Κι ακόμη αν με ρωτήσεις δηλαδή, θα σου απαντήσω πως κανείς δεν μπορεί να σου ορίσει τους τρόπους που σκέφτεσαι, τους τρόπους που πράττεις.

Μα, εσύ διάολε, με έχεις φέρει σε σημείο να μην ξέρω πια αν αυτά που ήθελα, εξακολουθώ να τα ζητώ. 

Μου έχεις πάρει το μυαλό. Θέλω μόνο τα πάντα από εσένα. Χωρίς να με νοιάζει το πόσο. Χωρίς να με νοιάζει το πού. Χωρίς να υπολογίζω τίποτα. Γιατί, αν ακόμη δεν έχεις καταλάβει, κάνω τον κόσμο άνω-κάτω για να καταφέρω να έχω αυτό που θέλω.

Δε με νοιάζει αν μας χωρίζουν δρόμοι, αν μας χωρίζουν θάλασσες και καθετί που μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Έχω μάθει να τα προσπερνώ, όταν θέλω να το κάνω. Αν μου το ζητήσεις, μπορώ σε αγώνα δρόμου να σταθώ δίπλα σου πρώτη θέση. 

Δε με νοιάζει αν έξω έχει βροχές, αν έχει καύσωνες. Ξέρω πως όταν μπλεχτώ μες στα χέρια σου, όταν ζεσταθώ, θα με δροσίσεις. Όταν κρυώσω θα με κάψεις. 

Τ᾽ άσχημα θα έρθουν κι αυτά. Δεν είναι όλα βγαλμένα από παραμύθι. Το θέμα είναι ν᾽ απέχουμε και ν᾽ αντέχουμε. 

Δε θέλω βιασύνες. Δε θέλω μεγάλα βήματα. Θέλω μικρά, σταθερά και παράλληλα. 
Θέλω να γνωρίζω κάθε ίντσα του κορμιού σου. Θέλω να μάθω κάθε τρόπο που ανασαίνεις, κάθε τρόπο που ακουμπάς τα χείλη σου πάνω μου. 

Μη μου ζητήσεις μόνο να σκεφτώ λογικά. Έχεις κλειδώσει αυτή τη ρύθμιση. Δεν ξέρω αν είναι εντάξει αυτά που παθαίνω μαζί σου. 
Ό,τι δεν έχω δώσει ποτέ, νιώθω την επιθυμία να το δώσω σε σένα. Αντίστοιχα, θέλω να τα πάρω όλα από σένα. Τρομακτικό; 

Τρομακτικό είναι, όταν είμαι νηφάλια και μιλάω μαζί σου, βρίσκομαι μαζί σου και είμαι σαν να ρέει αλκοόλ μέσα μου. Σαν αυτό, όμως, που σου προκαλεί μια ευφορία. 

Κάθε ντροπή έχει σβηστεί. Δε φοβάμαι να κάτσω και να με κοιτάς μες στα μάτια. Κι ας τα δεις όλα. Ας δεις το ρίγος που κάθε φορά μου προκαλείς. Ας δεις ότι δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο. 

Μια φορά να με κοιτάξεις και θα ξεχάσω μονομιάς ό,τι ήθελα να σου πω. Με δοκιμάζεις. Αγγίζεις τα όριά μου. Παίζεις με το μυαλό μου. Το ίδιο κάνω με το δικό σου. Το αντάλλαγμα που θα πληρώσουμε ας είναι όποιο θέλει. 

Λες πως είσαι δυνατός. Φαίνεται ότι κουβαλάς μια τρέλα. 
Θέλω να έρθεις να με πάρεις να φύγουμε. 


Μπορείς; Κάν᾽ το!

Αναδημοσίευση από ilov

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.