Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ: ΓΚΙΤΑ 5 - ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΟΥΚΣΕΤΡΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι (Η αποκάρδιωση του Αρτζούνα)
Στίχος 1, ολοκλήρωση σχολιασμού του

Έτσι περιγράφτηκε η μεταφορική σημασία της μάχης του Κουρουκσέτρα και ο στόχος που πρέπει να κερδηθεί. Κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει την ίδια πρόκληση. Η αιώνια απήχηση της Γκίτα οφείλεται στην οικουμενικότητά της σαν ένα θεϊκός οδηγός για τη ζωή, που μπορεί να εφαρμοστεί απ’ όλους τους ανθρώπους. Διαφωτίζει κάθε επίπεδο της ύπαρξης.

Ο υλικός άνθρωπος θα βρει εσωτερική γαλήνη και ευτυχία μόνο αν συμμαχήσει με τη χρηστότητα και κερδίσει τη μάχη μεταξύ των καλών και των φαύλων τάσεων, οι οποίες καθοδηγούν τις πράξεις του στο εξωτερικό σωματικό πεδίο της δράσης ή Κουρουκσέτρα.

Ο πνευματικός αναζητητής οποιασδήποτε αληθινής θρησκείας πρέπει, επιπρόσθετα, να νικήσει στο εσωτερικό πεδίο του Νταρμακσέτρα Κουρουκσέτρα, στα λεπτοφυή εγκεφαλονωτιαία κέντρα, όπου λαμβάνει χώρα η εσωτερίκευση της κοινωνίας με τον Θεό (με βαθιά προσευχή, με διαλογισμό και με το να νιώθει την παρουσία του Θεού κατά τις καθημερινές δραστηριότητες), νικώντας την αντίσταση της νοητικής ανησυχίας και των θελγήτρων των αισθήσεων.

Ο γιόγκι, αυτός που επιζητά τον έσχατο στόχο της συνειδητοποίησης του Εαυτού του και της καϊβάλγια (απελευθέρωσης), οδηγεί στη μάχη τους ενάρετους πολεμιστές του του αυτοελέγχου και της ηθικής συμπεριφοράς στο πεδίο της υλικής δράσης του Κουρουκσέτρα. Αγωνίζεται για τη νίκη της εσωτερικευμένης κοινωνίας με τον Θεό στο εσωτερικό πνευματικό πεδίο του Νταρμακσέτρα Κουρουκσέτρα. Και, περαιτέρω, στο πεδίο του Νταρμακσέτρα, ή το πεδίο της πνευματοποιημένης συνειδητότητας, πασχίζει να διατηρήσει, κόντρα στην έλξη της κατώτερης φύσης του εγώ της σωματικής συνειδητότητας, το υπερσυνείδητο, την κατά Χριστόν συνειδητότητα και τη συμπαντική συνειδητότητα, που επιτυγχάνονται με επιτυχημένο διαλογισμό γιόγκα.

Η απεραντοσύνη του εσωτερικού περιεχομένου της πρώτης στροφής της Μπάγκαβαντ Γκίτα φανερώνεται φευγαλέα όταν βλέπουμε έτσι πώς εφαρμόζεται στην πρακτική εμπειρία.

Ο Θεός, μέσω του Κρίσνα, ή της ψυχής, λέει στον Αρτζούνα, τον πιστό: «Ω, Αρτζούνα, κάθε βράδυ ζήτα από την αμερόληπτη ενδοσκόπησή σου (τον Σαντζάγια) να αποκαλύψει στον τυφλό νου σου (τον Ντριταράστρα): “Οι ενστικτώδεις νοητικές και αισθητήριες ροπές και οι αυτοπειθαρχημένοι απόγονοι της διάκρισης της ψυχής, συγκεντρωμένοι στο σωματικό πεδίο των αισθητήριων δραστηριοτήτων και των πνευματικών δραστηριοτήτων, ένθερμοι για ψυχολογική μάχη, τι έκαναν?”. Πες σε όλους τους μελλοντικούς Μου πιστούς να κρατούν κάθε βράδυ, όπως εσύ, ένα νοητικό άγρυπνο ημερολόγιο, για να εκτιμήσουν τις καθημερινές τους εσωτερικές μάχες και έτσι να αντισταθούν καλύτερα στις δυνάμεις των τυφλών νοητικών παρορμήσεών τους και να στηρίξουν τους στρατιώτες της διακριτικής σοφίας».

Κάθε εγκόσμιος άνθρωπος, ηθικοδιδάσκαλος, πνευματικός αναζητητής και γιόγκι –όπως ένας πιστός– θα πρέπει κάθε βράδυ, πριν πάει για ύπνο, να ρωτά τη διαίσθησή του αν οι πνευματικές του ικανότητες ή οι υλικές του τάσεις του πειρασμού κέρδισαν τις μάχες της ημέρας ανάμεσα στις καλές και τις κακές συνήθειες, ανάμεσα στην εγκράτεια και τη λαιμαργία, ανάμεσα στον αυτοέλεγχο και τον πόθο, ανάμεσα στην έντιμη επιθυμία για αναγκαία χρήματα και την υπέρμετρη λαχτάρα για χρυσάφι, ανάμεσα στη συγχώρεση και τον θυμό, ανάμεσα στη χαρά και τη θλίψη, ανάμεσα στην κατήφεια και την ευχάριστη διάθεση, ανάμεσα στην καλοσύνη και την αναλγησία, ανάμεσα στην ιδιοτέλεια και την ανιδιοτέλεια, ανάμεσα στην κατανόηση και τη ζήλεια, ανάμεσα στη γενναιότητα και τη δειλία, ανάμεσα στην αυτοπεποίθηση και τον φόβο, ανάμεσα στην πίστη και την αμφιβολία, ανάμεσα στην ταπεινότητα και την υπερηφάνεια, ανάμεσα στην επιθυμία για κοινωνία με τον Θεό στον διαλογισμό και την ανήσυχη παρόρμηση για εγκόσμιες δραστηριότητες, ανάμεσα στις πνευματικές και υλικές επιθυμίες, ανάμεσα στη θεϊκή έκσταση και τις αισθητήριες αντιλήψεις, ανάμεσα στη συνειδητότητα της ψυχής και τον εγωισμό.

– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

(Ακόμα δεν φτάσαμε στα συναρπαστικά, όπως η άρνηση του Αρτζούνα να πολεμήσει και τι του λέει ο Θεός. Πρέπει όμως να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Εδώ τελείωσε η πρώτη στοφή (στοίχος) της Μπάγκαβαντ Γκίτα. Θα ακολουθήσουν αρκετοί στίχοι - όχι όλοι - και μετά θα αρχίσει να φαίνεται το αριστούργημα - ένα που ίσως είναι το μοναδικό τόσο μεγάλο αριστούργημα που δημιούργησε ο άνθρωπος από τότε που δημιουργήθηκε...)

Προηγούμενα...