Άσε την αναπνοή του Θεού να κινηθεί διαμέσου σου

"Κάποιος ίσως σου ζητήσει βοήθεια κι εσύ να σκεφτείς, 'Δε νομίζω ότι μπορώ να το κάνω αυτό'. 

Τότε ίσως ρωτήσεις, 'Γιατί μου στέλνει το σύμπαν κάποιον γνωρίζοντας ότι δεν μπορώ να το χειριστώ;'

Δε θα μπορούσες να το χειριστείς εάν ισχυριζόσουν και σκεφτόσουν, 'Μπορώ να χειριστώ τα πάντα'. 

Αντιθέτως, μπορεί να ανακαλύψεις ότι τα πράγματα τακτοποιούνται 
παρά το ότι σκέφτεσαι, 'Δεν μπορώ να κάνω τίποτα'.

Όλοι δοκιμάζονται στη ζωή, βλέπεις; 

Και τόσα πολλά θα βγουν στην επιφάνεια. 

Θα μιλήσεις με λόγια και θα πράξεις με τρόπους που είναι εντελώς 'εκτός χαρακτήρος' ή απρόβλεπτα για την ιδέα που έχεις του ποιος είσαι. 

Έπειτα φτάνεις να μένεις παρατηρητής,
να βλέπεις και να ομολογείς ότι κάποια μεγαλύτερη δύναμη είναι εδώ. 


Ας ονομασθεί Χάρη. 

Και είναι Αυτή που έχει έρθει με κάποιον τρόπο και έσωσε τη μέρα. 

Όχι το άτομο, όχι ο νους. 

Και απ' αυτή την κατανόηση και την ενόραση,
τόση πολλή δύναμη αναβλύζει, τόση πολλή αληθινή παράδοση. 

Όμως παράδοση δε συμβαίνει απλά λέγοντας, 'Θέλω να παραδοθώ', συμβαίνει όταν έχεις καλεσθεί να υπηρετείς και αρχίζεις να βλέπεις τη μικρότητά σου, τις δικαιολογίες σου και τις αποφυγές σου. Όμως μια μεγαλύτερη φωνή σε καλεί από τα βάθη της ύπαρξής σου αν και φαίνεται να είναι απ' έξω.

Τώρα ενθαρρύνεσαι να εγκαταλείψεις αυτά τα προσωπικά σκουπίδια, τη δικαιολογία 'εγώ'. 

Γιατί κάποιος μπροστά σου βρίσκεται σε μεγαλύτερη ανάγκη. 

Έπειτα πρέπει να σταθείς και να πεις, 'Ναι, εάν αποτύχει τότε πρέπει να αποτύχω προσπαθώντας'. 

Αυτό είναι παράδοση. 

Αυτή είναι η πρακτική παράδοση.

Όταν σου ζητηθεί βοήθεια, αναζητάς καθοδήγηση, και δε γνωρίζεις τίποτα
—τι ισχυρό Σάτσανγκ. 

Αναγκάζεσαι να παραδεχθείς: Δε γνώριζα τίποτα και ωστόσο μια ύπαρξη ανταποκρίθηκε, 'Σε ευχαριστώ που με έσωσες'. 

Από πού προήλθε αυτή η δύναμη, βλέπεις; 

Επομένως, να μη λες τι μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις. 

Απλά να είσαι άδειος και παρών. 

Άσε την αναπνοή του Θεού να κινηθεί διαμέσου σου."

~ Μούτζι 

Mooji Greek

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ