Το Γιασεμί της τρίτης ηλικίας…

Άρθρο: Ειρήνη Κωνσταντοπούλου
Ειδική παιδαγωγός

Επιμέλεια: Μαρία Κασσεροπούλου
Φιλόλογος

Τρίτη ηλικία… Πόσο παρεξηγημένη είναι, πόσο τρομαχτική μας φαίνεται. Αρνούμενοι να μεγαλώσουμε, θέλοντας να παραμείνουμε για πάντα νέοι, χάνουμε την ομορφιά που έχουμε απέναντί μας… την ομορφιά αυτής της ηλικίας. Και κρύβει τόσες πολλές!

Προσωπικά δεν θα μπορούσα να φανταστώ πώς θα ήταν να μεγαλώνω χωρίς τον παππού και τη γιαγιά. Πέρασε βέβαια αρκετός καιρός μέχρι να μπω στη διαδικασία αναζήτησης και κατανόησης της ζωής που είχαν. Η αλήθεια είναι πως κάθε παππούς και κάθε γιαγιά έχει μία ιστορία τόσο ξεχωριστή, που μοιάζει με ταινία. Δυστυχώς όμως, αντί να τους βλέπουμε σαν ήρωες που πρωταγωνιστούσαν σε ταινία, τους θεωρούμε σαν κάτι συνηθισμένο, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικοί είναι στην πραγματικότητα για εμάς. Ακόμα πιο σημαντικό είναι να έχουμε εμπειρίες μαζί τους και δεν αναφέρομαι μόνο στις εμπειρίες από την παιδική μας ηλικία. Αναφέρομαι και σε αυτές που αποκτάμε στην ενήλικη ζωή μας. Όταν τους αποδεικνύουμε πως, παρ’ ότι μεγαλώνουν, εμείς τους θυμόμαστε όχι επειδή τους έχουμε ανάγκη αλλά επειδή νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουν κάνει για εμάς. Γιατί εκείνοι ήταν πάντα εκεί για εμάς…

Η Τρίτη ηλικία ίσως να κρύβει και μία θλίψη.

Συνειδητοποιείς πως τα χρόνια περνάνε, δεν το αντιλαμβάνεσαι όμως άμεσα αλλά έμμεσα όταν βλέπεις πως ο παππούς και η γιαγιά σου, που άλλοτε στέκονταν γερά στα πόδια τους, πλέον δεν να έχουν τις ίδιες αντοχές και τις ίδιες δυνάμεις με παλιά. Βέβαια ο χρόνος σε κάποιους είναι περισσότερο ευνοϊκός και παρά το γεγονός ότι κυλά, δεν αφήνει τα σημάδια του με τον ίδιο τρόπο. Ίσως επηρεάσει κάποια από τις έξι αισθήσεις, όπως για παράδειγμα την όραση ή την ακοή, ωστόσο η ηλικία δεν προδίδεται από εξωτερικά χαρακτηριστικά. Κάτι ακόμα που αλλάζει, καθώς περνούν τα χρόνια, είναι η εσωστρέφεια. Είτε το επιθυμούν, είτε όχι, κλείνονται περισσότερο στον εαυτό τους, χωρίς να επιδιώκουν την κοινωνικοποίηση. Δεν είναι τόσο προσωπική επιθυμία όσο «επιβολή» της κοινωνίας. Τα κοινωνικά αίτια (π. χ. η οικονομία και η παραγωγή) τους αναγκάζουν, θέλοντας και μη, να περιθωριοποιούνται και να νιώθουν μία εξάρτηση από το περιβάλλον τους.

Αυτοί οι άνθρωποι που μπορεί πλέον να μην λαμβάνουν τον απαιτούμενο σεβασμό από μερικούς, παλιά ήταν ανεξάρτητοι έχοντας εξασφαλίσει μία ζωή ύστερα από πολύ κόπο και μέσα από πολλές δοκιμασίες. Αυτοί οι άνθρωποι που βλέπεις ότι τα χρόνια τους λιγοστεύουν, παρ’ όλα αυτά έχουν ακόμα θέληση για ζωή. Παρ’ όλα αυτά, σε υποδέχονται πάντα με το χαμόγελο. Δεν αφήνουν τον φόβο να τους κυριεύσει, προσπαθώντας να διατηρήσουν την καθημερινή τους ρουτίνα χωρίς να αλλάξουν τίποτα από αυτή.

Εκείνοι ίσως να φοβούνται και να μην το δείχνουν, ίσως αν ήταν στο χέρι τους να κέρδιζαν κάποια χρόνια παραπάνω… αλλά δεν είναι. Η Τρίτη ηλικία έχει να μας προσφέρει πολλά, εμπειρίες, γνώσεις, σοφία και κυρίως ένα ταξίδι σε μία άλλη εποχή, που χωρίς εκείνους δεν θα μπορούσαμε να το πραγματοποιήσουμε.

---

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Crhistopher Gary. (2013). The Psychology of Ageing. Εκδόσεις: Palgrave Macmillan

Hedberg, P. (2010). Purpose in life among very old people. Geriatric Medicine, Umeå University Medical Dissertations, new series No.1384

animartists

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ