Ένα ψυχικό τραύμα με κάνει να ζηλεύω τη γυναίκα μου. Τί να κάνω;

«Πριν ενάμιση χρόνο συνέβη ένα περιστατικό με τους γονείς μου, ειδικά με την μητέρα μου, το οποίο με τραυμάτισε ψυχολογικά. Ο πατέρας μου έπιασε την μητέρα μου μαζί με τον άνθρωπο τον οποίο είχα διαλέξει να βαφτίσει το παιδί μου και ήταν χρόνια φίλος μου. Επειδή μαθεύτηκε στην κοινωνία του χωριού εγώ δεν επέστρεψα εκεί. Όσο περνούσε ο καιρός όλο αυτό μ” έτρωγε, έγινε αρρώστια. Ζηλεύω την γυναίκα μου, νομίζω ότι κάτι έχει κάνει ή ότι θα κάνει. Της λέω ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι αλλά ευτυχώς εκείνη δεν ανταποδίδει επειδή καταλαβαίνει γιατί κάνω έτσι. Υποψιάζομαι τους πάντες γύρω μου και τώρα τελευταία έκανα κάτι αρρωστημένο. Έπιασα ένα συνάδελφο από τη δουλειά και του είπα να κολλήσει στην γυναίκα μου και τώρα χιλιομετανιώνω και φοβάμαι μην με κάνει ρεζίλι. Όλο αυτό δε το θέλω αλλά δεν ξέρω πως να το πολεμήσω. Τί με συμβουλεύετε να κάνω;».

Απαντάει ο  Ψυχολόγος&Υποψήφιος Δρ. στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, κύριος Κωνσταντίνος Μπλέτσος 

Καλέ μου φίλε,

Πέρασες ένα τραυματικό γεγονός που έπληξε καίρια  την εμπιστοσύνη απέναντι σε δυο σημαντικά πρόσωπα για την ζωή σου (την μητέρα και τον φίλο σου).

 Βρέθηκες, χωρίς να ευθύνεσαι, μπλεγμένος  σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση που είχες να διαχειριστείς ένα πλήθος αρνητικών συναισθημάτων αλλά και ένα πολύπλοκο και ευαίσθητο πλέγμα σχέσεων. Αν σε όλα αυτά προστεθεί και το κλειστό περιβάλλον του χωρίου γίνεται κατανοητό το μέγεθος της δυσφορίας που θα πρέπει να αισθάνεσαι.

Από  την άλλη βέβαια είναι σημαντικό να διαφοροποιήσεις τους ανθρώπους που συμμετείχαν σε όλο αυτό από εκείνους που δεν συμμετείχαν. Η δυσπιστία, η ανασφάλεια και το άγχος λόγω του τραύματος δεν σου επιτρέπουν να σκεφτείς λογικά και σε οδηγούν σε ακραίες σκέψεις και συμπεριφορές απέναντι σε ανθρώπους που δεν δεν έχουν καμία σχέση με τα γεγονότα.

Πάρε μια βαθιά αναπνοή και σκέψου ψύχραιμα, δεν έχεις καμιά εμπλοκή,  ούτε εσύ, ούτε η γυναίκα σου, ούτε φυσικά ο συνάδελφός σου…μην γενικεύεις άκριτα και μην προβάλεις τα συναισθήματα της τραυματικής  εμπειρία σε άλλους

Είναι πολύ θετικό το ότι η γυναίκα σου κατανοεί την δυσκολία σου και σε στηρίζει, αλλά φοβάμαι πως δεν αρκεί μόνο αυτό. Θα σου πρότεινα το συντομότερο δυνατό να απευθυνθείς σε Ψυχολόγο για να πάρεις την βοήθεια που χρειάζεσαι.

Κωνσταντίνος Μπλέτσος 
Ψυχολόγος-Υποψήφιος Διδάκτωρ Πάντειο Πανεπιστήμιο

singleparent

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ