Από πότε μουντζώνουμε με πάθος;

Είναι η χαρακτηριστική κίνηση που διανθίζει την καθημερινότητά μας (και, παραδέξου το, μας εκτονώνει). Έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε διαφημιστικό σποτ, ενώ για τους ξένους τουρίστες αποτελεί γραφικό στιγμιότυπο της χώρας μας, που το απολαμβάνουν και το διηγούνται ως ξεχωριστό γεγονός στους φίλους τους, όταν επιστρέφουν στις πατρίδες του. Τι είναι όμως το μούντζωμα και γιατί το χρησιμοποιούμε τόσο συχνά στην καθημερινή μας ζωή;

Στάχτη και ανάθεμα

Λέγεται ότι το μούντζωμα έχει βαθιές ρίζες στον χρόνο. Η επικρατέστερη θεωρία ανάγει το «παράσημο της ανοιχτής παλάμης» – όπως ειρωνικά λέγεται η μούντζα – στην εποχή του Βυζαντίου, όπου αποτελούσε δικαστική ποινή για ασήμαντα παραπτώματα. Ο δικαστής τιμωρούσε τους ενόχους βάζοντας το χέρι του σε στάχτη και μουτζουρώνοντας – με ανοιχτή την παλάμη του – το πρόσωπό τους για διαπόμπευση.

Από την άλλη, κάποιοι υποστηρίζουν ότι η μούντζα έρχεται από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τα Ελευσίνια Μυστήρια. Σε αυτά χρησιμοποιούνταν μια αντίστοιχη κίνηση, που συνοδευόταν από κατάρες, για να ξορκίσουν το κακό. Καίτοι αυτή η άποψη για την προέλευση της μούντζας αμφισβητείται, η κίνηση εξακολουθεί και σήμερα να εκφράζει βαθιά περιφρόνηση, κατάρα και αποπομπή. Και αυτό δεν είναι τυχαίο!

Μια κίνηση με δύναμη ανεξέλεγκτη

Προφανώς με το μούντζωμα βγάζουμε μια εσωτερική οργή (και απ΄ ό,τι φαίνεται διαθέτουμε άφθονη) και την απευθύνουμε σε αυτόν που θέλουμε να αποπέμψουμε. Δεν είναι μια απλή διάθεση για διαπόμπευση αλλά ένα είδος ασυνείδητης εκτόξευσης αρνητικής ενέργειας προς κάποιον που θεωρούμε πως μας έχει πειράξει. Αυτό πρεσβεύουν και όσοι ασχολούνται με το πιο βαθύ κομμάτι του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου. Κι επειδή οι περισσότεροι δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμη μιας τέτοιας κίνησης, καλό είναι να προσέχουμε περισσότερο πότε, πού και σε ποιον ανοίγουμε την παλάμη μας και ρίχνουμε το ανάθεμα.

bimag

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ