Όταν παραπονιέσαι για το κακό, το διπλασιάζεις. Όταν το περιγελάς, το εξουδετερώνεις.
Υπάρχουν πολλές λέξεις για να περιγράψουν το μοναδικό αυτό “ταλέντο” της γκρίνιας. Για κάθε βαθμίδα και μέγεθος της γκρίνιας και μια διαφορετική λέξη. Παράπονο, δυσαρέσκεια, κλάψα, μουρμούρα, μιζέρια. Όσο μεγάλη ή μικρή και να είναι η ένταση της, στην ουσία η γκρίνια είναι η συνεχής δυσαρέσκεια κάποιου για την αδικία που έγινε εις βάρος του ή για την ατυχία του.
Αυτή η δυσαρέσκεια μπορεί να εκφράζεται παροδικά με μια ελαφριά “μουρμούρα, ενίοτε με έντονο παράπονο, συνοδευόμενο από αγανάκτηση ή οργή, σαν ξέσπασμα, αλλά δυστυχώς πολλές φορές μπορεί να καταλήξει και τρόπος ζωής. Η μόνιμα κακή και με αρνητική διάθεση αντιμετώπιση των πάντων, μπορεί να γίνει καθημερινότητα μας. Μια καθημερινότητα με συνεχή παράπονα, τις περισσότερες φορές για ασήμαντους – φαινομενικά – λόγους.
Γιατί όμως γκρινιάζουμε;
Η μητέρα μου, πάντα μου έλεγε πως ως μωρό δεν την δυσκόλεψα καθόλου. Ήμουν πάντα ήσυχη και καλόβουλη. Εκτός από δύο περιπτώσεις : Μπορούσα να γίνω πάρα πολύ γκρινιάρα όταν ήθελα να κοιμηθώ και όταν πεινούσα. Λογικό θα πείτε, αλλά αν το δούμε πιο γενικά, γκρίνιαζα όταν δεν ένιωθα ικανοποίηση, γκρίνιαζα όταν κάτι μου έλειπε.
Μήπως τελικά κάτι παρόμοιο μας συμβαίνει και στην ενήλικη ζωή μας; Μήπως τελικά αυτή η αίσθηση του ανικανοποίητου, οι ελλείψεις που βιώνουμε, τα κακώς κείμενα της ζωής μας, αυτά που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε, είναι και αυτά που μας κάνουν να γκρινιάζουμε και να παραπονιόμαστε;
Ως ενήλικη πέρασα – δυστυχώς – ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου ούσα γκρινιάρα. Έτσι τουλάχιστον με αποκαλούσε ο κοντινός μου περίγυρος. Σκεπτόμενη εκείνη της περίοδο της ζωής μου (η οποία διήρκεσε αρκετά, ομολογώ), συνειδητοποιώ σήμερα, έχοντας αποτινάξει από πάνω μου (και μέσα μου) όλη αυτή την “μουρμούρα”, πως ουσιαστικά αυτό που οι άλλοι αποκαλούσαν γκρίνια, εγώ σήμερα βλέπω πως ήταν μια αρνητική στάση και αντιμετώπιση ζωής. Ήταν ένα διαρκές παράπονο για όλα τα μικρά καθημερινά, παροδικά, που ενοχλούσαν, αλλά που τελικά ήταν τα μικρά ξεσπάσματα για τα μεγάλα, άλυτα προβλήματα. Το ανικανοποίητο της ζωής μου.
Και εντελώς ξαφνικά μια μέρα κατάλαβα πως όλη αυτή η γκρίνια, που είχε γίνει προέκταση μου, δεν μου δημιουργούσε μόνο προβλήματα στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους γύρω μου, δεν ήταν ότι γινόμουν απλώς κουραστική, δύστροπη και δύσκολη απωθώντας τους. Όλη αυτή η μιζέρια στρεφόταν εναντίον μου.
Και έτσι αποφάσισα να την βγάλω απ΄την ζωή μου, αλλάζοντας αρχικά τον τρόπο που αντιμετώπιζα την ίδια την ζωή. Και κυρίως αλλάζοντας όλα αυτά που μου δημιουργούσαν αυτό το “ανικανοποίητο”…
Ο τρόπος που ζούμε την καθημερινότητα μας, το πόσο ικανοποιημένοι είμαστε από αυτή, έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε όλα αυτά που μας συμβαίνουν. Μπορούμε να παραπονιόμαστε συνεχώς για όλα αυτά που μας ενοχλούν και να ζήσουμε μια ζωή με μια αίσθηση ανικανοποίητου για πάντα, με την αίσθηση πως αδικηθήκαμε. Μπορούμε όμως να αλλάξουμε όλα αυτά που μας ενοχλούν, να βγάλουμε απ΄την ζωή μας ο,τι μας στεναχωρεί. Ο,τι δεν είναι ικανό να μας κάνει να νιώσουμε πλήρεις και να μας κάνει χαρούμενους. Και αν σκέφτεστε πως κάποιες φορές δεν είναι εφικτό να ξεφύγουμε από όλα αυτά που μας κάνουν γκρινιάρηδες, σκεφτείτε πως και πάλι μπορείτε να αλλάξετε κάτι : Το τρόπο που αντιμετωπίζετε τα δεινά της ζωής σας. Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Μην παραπονιέσαι.
Αν οι καταστάσεις που ζήσαμε ή ζούμε, μας έχουν σκληρύνει, αν το σήμερα μας δεν είναι όπως το είχαμε ονειρευτεί και αυτό μας κάνει δύστροπους, πρέπει να σκεφτούμε πως έτσι τίποτα δεν θα καταφέρουμε να αλλάξουμε. Μπορούμε να βλέπουμε πάντα την αρνητική πλευρά των πραγμάτων και τις κακές προθέσεις των γύρω μας, αυτό όμως μακροπρόθεσμα σε εμάς τους ίδιους κάνει κακό. Δοκιμάστε να χαμογελάσετε ή και να γελάσετε με τα στραβά που σας συμβαίνουν. Λάβετε υπόψιν σας την ίσως καλή πρόθεση των γύρω σας. Προσπαθήστε να ζήσετε το σήμερα σας όσο καλύτερα γίνεται. Απολαύστε όλα αυτά που έχετε σήμερα, μη σκεπτόμενοι, όλα αυτά που θα θέλατε να είχατε αλλά δεν κατάφεραν να συμβούν. Αφήστε την θετική ενέργεια να γεμίσει την ζωή σας. Σε κανέναν δεν αρέσουν οι κακότροποι και αγέλαστοι άνθρωποι. Πιστέψτε με, όταν νιώθουμε αδικημένοι από την ζωή μας, αυτό το παράπονο φαίνεται στο πρόσωπο μας, το εκπέμπουμε.
Μην χάνετε χρόνια γκρινιάζοντας, διασκεδάστε με τις αναποδιές σας, χλευάστε τες, μην αφήσετε την ζωή να προσπεράσει, χαρείτε με τα μικρά όμορφα στη ζωή σας. Η ζωή είναι πονηρή, της μεγάλες ευτυχίες τις στέλνει μόνο όταν έχουμε μάθει να αγαπάμε και να χαιρόμαστε με τις μικρές!!!
Τι υπέροχη ζωή που έζησα! Εύχομαι μόνο να το είχα αντιληφθεί νωρίτερα
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.