ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ...ΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΑΣ

Το να βγάζεις τα παπούτσια πριν μπεις στο σπίτι και σε ιερούς χώρους είναι συνηθισμένο για πολλούς που ζουν σε θερμά κλίματα. Αλλά είναι μόνο για λόγους υγιεινής; Τι πραγματικά συμβολίζει αυτό; Γιατί αυτή η παράδοση έχει μεταδοθεί από γενιά σε γενιά;

Τα παπούτσια, φτιαγμένα συχνά από δέρμα, είναι μια μεταφορά για τη φυσική όψη του ανθρώπινου όντος – το δέρμα  της ‘συνειδητότητας σώματος’. Καθώς μπαίνουμε σε ένα τζαμί, μια εκκλησία, μια συναγωγή ή ένα ιερό, ανεξάρτητα πόσο πλούσιοι ή φτωχοί είμαστε, δεν μπορούμε να μεταφέρουμε το εγώ ή την αλαζονεία μαζί μας, ακόμη κι αν κρύβεται στον μανδύα του ευγενή χαρακτήρα μας. Πρέπει να τα αφήσουμε όλα αυτά στην πόρτα.

Η συνειδητότητα σώματος μπορεί να έρθει με πολλές μορφές. Για παράδειγμα, το να ενδιαφέρεσαι πάρα πολύ για τη μορφή της εμφάνισης σου (δεν είναι να απορεί κανείς για το ότι η βιομηχανία της ομορφιάς είναι μια επιχείρηση πολλών δισεκατομμυρίων) ή να χρειάζεσαι να αποκτήσεις και να αναδείξεις τον πλούτο και τα περιουσιακά σου στοιχεία για να συμβαδίσεις με κάποιους άλλους και να 'διογκώσεις' τη θέση σου στα μάτια τους. Η συνειδητότητα σώματος αποκαλύπτει τον εαυτό της σε μας με μερικούς από τους ακόλουθους τρόπους: παράπονα, κριτική, σχόλια, κατάρες και καταδίκη. Το να κρίνεις και να δικάζεις τους άλλους, να ζηλεύεις και να είσαι ανικανοποίητος είναι πολύ συχνά η ρίζα της συνειδητότητας σώματος. 

Σε αντίθεση με αυτή τη στάση της συνειδητότητας σώματος είναι η ‘συνειδητότητα ψυχής’. Ή καλύτερα, το αντίδοτο σε αυτή την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά είναι η κατάσταση συνειδητότητας ψυχής όπου ‘εγώ’, ο αληθινός εαυτός, είναι πλήρως ήρεμος, χαλαρός, ικανοποιημένος και άνετος εσωτερικά. Ένα αίσθημα ικανοποίησης και ασφάλειας έρχεται όταν καταλαβαίνουμε ότι όλα τα αυθεντικά, αόρατα προσόντα μας είναι μέσα μας. Γιατί είναι από αυτό το χώρο που οι ιδιότητες της γαλήνης, της αγάπης, της χαράς, της δύναμης, της αλήθειας, της δημιουργικότητας και της ευσπλαχνίας αναδύονται.

Στα μάτια του Θεού είμαστε όλοι ίσοι και διάφανοι – υπάρχει ανισότητα μόνο όταν κοιτάζουμε στο σώμα. Όλες οι θρησκείες εισηγούνται ότι το σώμα είναι απλώς ένα πέπλο λάσπης ή σκόνης που καλύπτει την ψυχή, γνωστή επίσης ως πνεύμα ή atma. Είναι ενδιαφέρον ότι το όνομα atma ή atom, προέρχεται από την ελληνική λέξη ‘άτομο’ που σημαίνει αδιαίρετο: κάτι που δεν μπορεί να διαιρεθεί άλλο. Έτσι όταν είμαστε απογυμνωμένοι στην ουσία μας, είμαστε ελεύθεροι από φανταχτερές ταμπέλες, μάρκες ή εμπορικά σήματα της κληρονομιάς μας ή της εκπαίδευσης. 

Παρόμοια, καθώς φτάνουμε στο σπίτι μας, η πράξη του να βγάζουμε τα παπούτσια μας αναπαριστά την πράξη ενός ξεσκεπάσματος: τη μετάβαση από την ποικιλία των χαρακτήρων που παίζουμε στον χώρο εργασίας μας στο να γίνουμε ο εαυτός μας πάλι ξανά. 

Είναι ειρωνικό ότι καθώς πετάμε τα στρώματα του εγώ που έχουν με άνεση κρυφτεί βαθιά μέσα μας για τόσο πολύ καιρό, γινόμαστε πλήρεις ξανά.  Γειωνόμαστε, γινόμαστε ένα με την παγκόσμια οικογένεια μας. Αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και μπορούμε να αποδεχτούμε και τους άλλους για αυτό που είναι. Μπορούμε να αρχίσουμε να εκτιμούμε τις πραγματικές τους ιδιότητες καθώς αρχίζουμε να βλέπουμε το φως της ψυχής του καθένα πίσω από το φυσικό τους κοστούμι. 

Αυτό το φως δεν μπορεί να ζυγιστεί έναντι χρυσαφιού ή διαμαντιών, μετριέται με τις ιδιότητες. Είναι οι αρετές ή η έλλειψη τους που κάνει την ψυχή είτε να λάμπει είτε να γίνεται μουντή. Με κάθε ένα στρώμα συνειδητότητας σώματος που βγάζουμε, αποκαλύπτουμε άλλη μια βαθμίδα αρετής στην ψυχή. 

Είναι η ώρα… να βγάλετε τα παπούτσια σας. Γίνετε αληθινοί. Ας είστε ειλικρινείς. Νιώστε το έδαφος στο οποίο στέκεστε χωρίς καμία ανάγκη για μάσκες ή μεταμφιέσεις. Στο διαλογισμό εξασκηθείτε να είστε συνειδητοί του φωτός της ψυχής και αυτόματα θα πετάξετε τον μανδύα της συνειδητότητας σώματος. Είναι παρόμοιο με το να περπατάτε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο – μην προσπαθήσετε να διώξετε το σκοτάδι αλλά απλά ανάψτε το φως.

              Μετάφραση από: Aruna Lavda (2013). It' s t ime ... for relationships. London: BKIS Publications

truthandspirituality

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ