Όπου κι αν κοιτάξει, ο Ρέτο βλέπει σταρ του ροκ. Παντού.
Στην τηλεόραση, στα εξώφυλλα των περιοδικών, στα προγράμματα των συναυλιών και στις σελίδες των φαν στο ίντερνετ. Αδύνατον να μην ακούσει τα τραγούδια τους, είτε στο εμπορικό κέντρο είτε στη δική του playlist είτε στο γυμναστήριo. Οι ροκ σταρ είναι εκεί. Είναι πολλοί. Και επιτυχημένοι.
Εμπνευσμένος από την επιτυχία όλων αυτών των ηρώων της ηλεκτρικής κιθάρας, ο Ρέτο φτιάχνει ένα γκρουπ. Θα πετύχει κάποτε; Η πιθανότητα είναι σχεδόν μηδαμινή. Όπως τόσοι άλλοι, θα καταλήξει στο νεκροταφείο των αποτυχημένων μουσικών, έναν τόπο που αριθμεί δέκα χιλιάδες φορές περισσότερους μουσικούς απ’ όσους αριθμεί η σκηνή.
Δυστυχώς κανένας δημοσιογράφος δε ενδιαφέρεται για όσους έχουν αποτύχει – οι δημοσιογράφοι ενδιαφέρονται είτε για τους επιτυχημένους είτε για τους ξεπεσμένους. Πράγμα που κάνει αυτό το νεκροταφείο αόρατο για όσους βρίσκονται έξω από αυτό.