Ένα κάποιο τέλος

Αργότερα στη ζωή περιμένεις να ξεκουραστείς λιγάκι - έτσι δεν είναι; Πιστεύεις ότι σου αξίζει. Εγώ πάντως, έτσι πίστευα. Τότε όμως αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι δουλειά της ζωής δεν είναι να επιβραβεύει την αξία. 

Επίσης, όταν είσαι νέος, νομίζεις ότι μπορείς να προβλέψεις τις πιθανές οδύνες και τη θλίψη που μπορεί να φέρει η ηλικία. 

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου μόνο, χωρισμένο, χήρο, τα παιδιά να μεγαλώνουν μακριά σου, τους φίλους να πεθαίνουν.

 Φαντάζεσαι την απώλεια της κοινωνικής θέσης σου, την απώλεια της επιθυμίας - και του να είσαι επιθυμητός. Μπορεί να πας και πιο πέρα και να αναλογιστείς τον δικό σου θάνατο που πλησιάζει, έναν θάνατο τον οποίο, όποια συντροφιά κι αν έχεις μαζέψει γύρω σου, πρέπει να αντιμετωπίσεις μόνος.

 Όλα αυτά όμως γίνονται κοιτώντας μπροστά. 

Εκείνο που δεν μπορείς να κάνεις είναι να κοιτάξεις μπροστά και να φανταστείς τον εαυτό σου να κοιτάει πίσω από εκείνο το σημείο στο μέλλον. 


Να μαθαίνει τα νέα συναισθήματα που φέρνει ο χρόνος. 

Να ανακαλύπτεις, για παράδειγμα, ότι καθώς λιγοστεύουν οι μάρτυρες της ζωής σου, υπάρχει λιγότερη επιβεβαίωση και κατά συνέπεια βεβαιότητα ως προς το τι είσαι και τι ήσουν.

 Ακόμη κι αν έχεις τηρήσει επιμελώς αρχείο -λόγια, ήχους, εικόνες-, μπορεί να διαπιστώσεις ότι έχεις προβεί σε λάθος αρχειοθέτηση. 

Πώς ήταν εκείνο πού συνήθιζε να αναφέρει ο Έιντριαν; "Ιστορία είναι η βεβαιότητα που δημιουργείται στο σημείο όπου οι ατέλειες της μνήμης συναντούν τις ανεπάρκειες της τεκμηρίωσης.

Αυτό δεν είναι άλλωστε η ζωή; Μερικά επιτεύγματα και μερικές απογοητεύσεις.

 Εμένα μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, αλλά δεν πρόκειται να διαμαρτυρηθώ ούτε να εκπλαγώ αν κάποιοι τη θεωρούν λιγότερο ενδιαφέρουσα.

 Ίσως ο 'Ειντριαν ήξερε κατά κάποιο τρόπο τι έκανε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εγώ θα ήθελα να τη στερηθώ για οποιοδήποτε λόγο - καταλαβαίνετε.

Επέζησα. "Επέζησε για να διηγηθεί την ιστορία" έτσι δεν λέει ο κόσμος; 

Η Ιστορία δεν είναι τα ψέματα των νικητών, όπως είχα κάποτε διαβεβαιώσει απερίσκεπτα τον γερο-Τζο Χαντ τώρα το ξέρω πια. 

Είναι μάλλον οι αναμνήσεις των επιζώντων, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν να κάνουν ούτε με νίκες ούτε με ήττες.

Τζ. Μπαρνς

argonaftis72

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ