Κάποτε ήταν ένας πρίγκιπας, ένας πολύ σοφός και φωτισμένος άνθρωπος που τον έλεγαν Βούδα. Μια μέρα ο Βούδας ένιωσε ότι οι μέρες Του στην γη τελειώνουν, κι έτσι πήγε και κάθισε κάτω από ένα δέντρο και κάλεσε τους μαθητές Του και τους είπε, “Σας αφήνω. Μην θρηνήσετε. Πάντα να μοχθείτε προς την τελειότητα και για την υπηρεσία του Κοινού Καλού.” Και τότε έκλεισε τα μάτια Του και αποσύρθηκε απ’ το σώμα του.
Οι περισσότεροι μαθητές Του ήταν ενορατικοί. Τον είδαν που έβγαινε έξω απ’ το σώμα Του. Τότε αποτραβήχτηκε από το λεπτοφυές σώμα Του και το πύρινο σώμα Του και εξαφανίστηκε στο διάστημα. Οι μαθητές έσπευσαν να κρατήσουν το σώμα Του. Ήταν νεκρό, και το έθαψαν.
Αυτός είναι ο σωστός τρόπος να πεθάνει κανείς και να αναχωρήσει για τους Ανώτερους Κόσμους. Και αν κάνουμε αδιάκοπο διαλογισμό, μια μέρα θα μάθουμε πώς να αποχωρούμε συνειδητά απ’ τα σώματά μας.
-Τορκόμ Σαραϊνταριάν
Autobiography
elenastral
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.