"μισογεμάτο το ποτήρι"

Μα τι πάει να πει μισογεμάτο το ποτήρι, γιατί μωρέ, όσο πίνεις αυτό αντί ν' 

αδειάζει γεμίζει;

Ναι, ναι θετικές σκέψεις λέμε και κάνουμε ή έστω προσπαθούμε με το να το 

βλέπουμε και να λέμε έτσι.

Ναι ρε συ, αλλά άντε να γεμίσει το ποτήρι σου όσο αδειάζει...γίνεται αυτό, εδώ 

σε θέλω μάγκα, πες μου γίνεται;

Ναι, φυσικά και γίνεται αν στο χέρι σου μοναχά το κρατάς, αν μόνο το κοιτάς και 

προσέχεις μη σου χυθεί, ποτέ δεν τελειώνει, ατόφιο μένει.

Έτσι να νομίζεις, τότε δεν πίνεις, ένας απλός και αμέτοχος θεατής είσαι αντί 

γουλιά γουλιά το περιεχόμενο του να πίνεις, να το απολαμβάνεις, να σου 

σκλαβώνει ουρανίσκο και αισθήσεις, να το νιώθεις στις φλέβες σου να κυλά και 

να σε μεθά.

Θέλει όμως κότσια το μεθύσι μάτια μου, δεν είναι για όλους, δεν το αντέχουν 

όλοι, δεν είναι πάντα καλό το αποτέλεσμα μα η στιγμή μετρά.

Όχι, δε γίνεται, γι αυτό ό,τι προλάβουμε ας γευτούμε, ας πιούμε κι ας 

μεθύσουμε, ας ζήσουμε γιατί κάποτε θα αδειάσει το ποτήρι, θα εξατμιστεί το 

κρασί όσο εμείς απλώς στο χέρι θα το κρατάμε, δίχως γουλιά να ρουφάμε.

Άντε στην υγειά μας!

Άννυ Τυχαίου

anastasiosskepseis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ