Φεύγα σου λέω!

Για σένα που την Ελλάδα την έχεις μέσα στην καρδιά σου, και όχι σαν σημαία στο μπαλκόνι σου και σαν φωτογραφία εξώφυλλο στο facebook. Μόνο για σένα πλέον θα γράφω. Για σένα που αγαπάς τη ζωή και τον άνθρωπο.

Έμπαζε φόβος από παντού στα σπίτια των νοικοκυραίων Ελλήνων πολιτών για δεκάδες χρόνια. Τα τελευταία 5 χρόνια όμως, ο φόβος έχει σκεπάσει τα πάντα και ως γνωστόν ο φόβος αποτελεί κακό σύμβουλο. Παράλογές αντιλήψεις αποκτούν μαζική απήχηση και η λογική ψάχνει μια τρύπα να κρυφτεί μπας και γλιτώσει. Μάταια, εσύ ο λογικός, εσύ που αγαπάς τη ζωή προσπαθείς να αλλάξεις τα πράγματα, να νικήσεις τον φόβο των άλλων. Δεν υπάρχουν και παστίλιες για το φόβο του άλλου. 

Το καθεστώς φασιστικοποιείται σιγά σιγά, ενώ βρίσκει πλέον εύκολα τους σύγχρονους ναζί μισθοφόρους του και ο λαός, από τα πολλά φαγητά με συντηρητικά που έχει φάει χαζεύοντας μπροστά στη τιβί, μετασχηματίζεται σε ένα γερασμένο, συντηρητικό σύνολο που απλά γκρινιάζει και αποδέχεται τη μοίρα του καρτερικά. Μια άμορφη μάζα χωρίς κοινό στόχο και όραμα.

 Εξάλλου, τι όραμα να έχει ένας λαός που δεν βλέπει μπροστά του τι έρχεται, δεν μπορεί να επεξεργαστεί και να καταλάβει τα εγκλήματα που διαπράττονται τώρα και του δείχνουν τι θα επακολουθήσει στο ζοφερό, άμεσο μέλλον. 

Τους αυτόχειρες τους λέει τρελούς ή αποτυχημένους, δεν χύνει δάκρυ για τα πνιγμένα παιδιά στο Αιγαίο ενώ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα λέει κέντρα φιλοξενίας. 

Σε λίγο θα του παίρνει το σπίτι ο τραπεζίτης-το σκυλί του δε θα γαβγίζει γιατί ο τραπεζίτης δεν θα είναι αβάπτιστος Πακιστανός- και θα τον σπρώχνουν στα κέντρα φιλοξενίας αλλά εκείνος θα ψάχνει να κάψει τον κουμουνιστή γιατί θέλει να τον βγάλει από το ευρώ.

Είναι επικίνδυνος ένας λαός γεμάτος φόβο για αυτό απευθύνομαι σε εσένα που αγαπάς τη ζωή. Τέλειωσε αυτή η χώρα, τέλειωσε εδώ και καιρό και στα χρόνια που έρχονται δεν θα καρποφορήσει τίποτα. 

Η γη θα πίνει αίμα, αλλά ο σπόρος της ζωής, της ελπίδας και της αλλαγής δεν θα μεγαλώνει γιατί τον έχουν μπαζώσει για τα καλά. Και πρώτα θα πιει το δικό σου αίμα αν κάτσεις εδώ, επειδή πάντα αυτοί που αγαπάνε τη ζωή κουβαλάνε και τις πιο επικίνδυνες ιδέες. 

Αν και δύσκολα οι ιδέες σου θα βρουν ανταπόκριση σε εγκεφάλους που έχουν  κατακλυστεί από νότες σκυλάδικων και εικόνες τηλεοπτικής γκλαμουριάς. Αν όμως, μια στο δισεκατομμύριο, οι ιδέες σου αποκτήσουν απήχηση και τους τρομάξουν, δεν θα διστάσουν να σε στείλουν ξανά στα ξερονήσια ή να κρεμάσουν το κεφάλι σου σε ένα φανοστάτη για παραδειγματισμό. 

Και σε ρωτώ: Αξίζει να χαραμίσεις τη ζωή σου; Για ποιόν;  Κάποτε, πριν από 50-60 χρόνια μπορεί να άξιζε. Τώρα;

Φεύγα σου λέω!  Έστω και με τα πόδια! Φεύγα και μην ξαναγυρίσεις ούτε για διακοπές. Βάλε στη βαλίτσα σου ένα σώβρακο, μια φανέλα, δύο όνειρα, τρεις αναμνήσεις  και ψάξε να βρεις ένα μέρος στον κόσμο που οι άνθρωποι μπορεί να κάνουν λάθη, αλλά προσπαθούν να μείνουν ή τουλάχιστον να δείχνουν άνθρωποι.

 Μην θεωρήσεις πως ρίχνεις την ασπίδα, να σκεφτείς πως ψάχνεις να βρεις ένα μέρος που θα ρίξεις το σπόρο της ζωής και θα έχεις παραπάνω ελπίδες να καρποφορήσει. Μη σου περάσει από το μυαλό πως προδίδεις την πατρίδα, δεν φεύγεις από την πραγματική Ελλάδα, την πραγματική Ελλάδα την έχεις μέσα στην ζεστή, φιλόξενη καρδιά σου και μόνο αν φύγεις μπορείς να την σώσεις από τον αφανισμό…

*Η φωτογραφία είναι από το μνημείο στον Καρακόλιθο Βοιωτίας. 

Άγγελος

apenantioxthi

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ